I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด

8.3

เขียนโดย LemonNest

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.30 น.

  36 chapter
  30 วิจารณ์
  49.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 23.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ขอโทษครับ 8(100%)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Chapter 8

 

 

 

ติ้ว

 

มีเมียช่างยั่วต้องล่ามโซ่เอาไว้ให้ดี ผมกำลังเกลี้ยกล่อมพี่ดินให้อ่อนโอนยอมไปค่ายกับผมด้วยกัน ไหนๆก็ตอบตกลงจะไปแล้ว เอาเมียไปด้วยคงไม่มีใครว่า แต่เมียโหดไม่ยอมไปด้วยอ่า

 

งอนนน

 

“พี่ไม่ได้ไปจริงเหรอ เป็นสาขาตัวเองแท้ๆทำไมไม่ไปครับ” ผมเขี่ยหน้าท้องขาวเล่น พี่ดินนอนสูบบุหรี่หลังพิงหมอนอิงที่แนบกับหัวเตียง เถื่อนได้ใจผัวที่สุด

 

“พี่ไม่อยากไปก็ไม่ไป” ตอบมาแค่นั้น ผมก็ต่อไม่ถูกไม่อยากเถียงเมีย

 

“ตั้งหลายวันคิดถึงนมพี่แย่ จุ๊บ~ อร่อย” ผมแนบริมฝีปากดูดกลืนหัวนมนูนเข้าปาก ลิ้นวนเลียรอบฐานเล็กลากต่ำลงมาที่หน้าท้องแยงลิ้นเข้าไปในสะดือสวย

 

“อื้มมม จุดแล้วดับให้พี่ด้วยนะ เลื่อนต่ำกว่านี้จะยอมไปด้วย” แผนการร้ายของผมลุล่วงไปได้ด้วยดี

               

ริมฝีปากออกคล้ำหน่อยๆจรดลงบนแก่นกายที่โป่งนูนออกมาดุนดันกางเกงบอลให้ลอยขึ้นสูง มือของติ้วกอบกุมเนื้อร้อนขยี้หัวบานใหญ่ปัดนิ้วโป้งไปมาช้อนตามองหน้าพี่ดินคนดี ผมชอบเวลาพี่ดินกลายเป็นแมว มันน่ารักน่าฟัดกว่าตอนโหดตั้งเยอะ

 

“อย่างเสียวเลยติ้ว ดินชอบจัง” ดินใบหน้าเคลิ้มกับสัมผัสที่โดนกระทำ หยิบที่เขี่ยบุหรี่มาดับไฟให้มอดลง

 

“มีเสียวกว่านี้อีก แต่ดินต้องเชื่อฟังติ้วนะครับ” ผมพูดสุภาพดึงพี่ดินลงวังวนน้ำกาม

 

“ดินเชื่อติ้ว ผัวจ๋าให้ทำอะไรดินจะทำ”

 

ผมถอดเสื้อตัวเองเหวี่ยงลงบนพื้นตามด้วยกางเกงสองชิ้นเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า อุ้มร่างพี่ดินที่ขาวโพลนมีแต่เนื้อล้วนลงในอ่างอาบน้ำ มือเปิดน้ำให้ไหลผ่านร่างบอบบางที่บิดขาเข้าหากันเอียงอาย

 

จะเอาให้ร้องครางเหมี๊ยวๆเลย น่าฟัดนัก!

 

“ดินอ้าขากว้างวางลงบนอ่างสิครับ” ผมสั่งและพี่ดินก็ทำอย่างว่าง่าย ร่างกำยำเดินไปหยุดที่ปลายเท้าของดินก้มมองช่องทางรักที่มีน้ำโอบล้อมอยู่

 

โคตรจะชัด!!

 

ผมสาวแท่งยาวของตัวเองมองรูร่านที่หุบเข้าออกท่าทีอยากจะโดนกระแทกใส่ แต่ของดีต้องรอสักหน่อย

 

“ดินจ๋า ช่วยตัวเองให้ผัวดูหน่อยเร็ว”

 

พี่ดินหน้าแดงก่ำเอานิ้วกลางแหย่เข้าไปควานในช่องรักสีหน้าเจ็บปวดก่อนจะคลายปรับราบเรียบเหมือนจะเริ่มชินกับนิ้วร้อนๆที่บุกรุกเข้าไป

 

“อ๊ะ โอ๊ววว ผัวจ๋า ดินอยากได้ใหญ่กว่านิ้ว” อย่าเรียกร้องมากเดี๋ยวจะไม่ได้นอน ผมกำแท่งร้อนตัวเองแน่นรูดขึ้นสุดลงสุดนัยน์ตาฉ่ำมองแมวน้อยตาพร่า

 

“อยากได้ก็อ้าขาให้กว้างกว่านี้นะครับ ผัวจ๋าจะเดินไปกระแทกให้ถึงที่”

 

ผมตัวกระตุกอยู่หลายที่เกร็งปวดหนึบที่ท่อนเอ็นยาว พี่ดินอ้าขาออกกว้างเหยียดสุดกัดปากร้องครางชักนิ้วเร่งเร็วใกล้จะปล่อยน้ำขุ่นออกมา แต่ผมไม่รอให้ออกก่อนดึงมือบางออกก้าวเท้าลงไปคร่อมร่างพี่ดินเอาไว้ มือช้อนสะโพกขาวขึ้นมาหยัดกายสอดเข้าจนสุดลำ

 

“อ๊า…สุดยอด…” ผมครางสุขสมเอียงหน้าแลกลิ้นกับเมียสุดสวาทอย่างไม่มีใครยอมใคร

 

ปึก ปึก ปึก

 

สะโพกสอบหยัดกายเข้าไปในร่างดินเน้นหนักเคลื่อนไหวน้ำกระเพื่อมตามจังหวะ ดินจิกเล็บลงข่วนแผ่นหลังหนายกตัวขึ้นสวนกลับไป มือหนาสะกิดตุ่มไตให้ชูชันเลื่อนไปครอบปากลงดูดดึงขบกัดเป็นรอยเขี้ยว

 

“อร๊างงง มันแน่นใจจะ…ขา…ด….ซี๊ดดด…”

 

“ดินจ๋า รัดผัวเข้าไปอีก ฮึ่ม…อย่างนั้นคนดี…”

 

เพี๊ยะ!

 

ผมตีก้อนเนื้อนุ่มที่โผล่พ้นน้ำ ร่างบางทำท่าคลานลงกับอ่างโดยที่เรายังเชื่อมกันอยู่ไม่ขาดตอน ผมยืนมือจับขอบอ่างเด้าพี่ดินชนิดที่ไวกว่าแสงวิ่งอีก สุขเหี้ยๆมันเป็นไม่ใกล้เกินเอื้อม ยิ่งเอายิ่งมัน

 

“โอยย โคตรจะเงี่ยนเว้ย! ดินรัดผัวแรงไปแล้ว อืมมม” ผมสบถร้องเสียงหลง พี่ดินแกล้งผมแน่เลยว่ะ ยิ่งใกล้จะออกยิ่งรัดจนขยับไมได้ ผมแหกก้นกระแทกจนอีกคนร้องดังลั่น

 

“โอ๊ย!! แสบๆๆ ผัวทำแรงอ่า งื้อ~” เสียงพี่ดินโคตรยั่ว

 

“ใครใช้ให้แกล้งล่ะครับ” ผมหยอกล้อส่งสองนิ้วเข้าไปในโพรงปากนุ่ม พี่ดินเลียเหมือนแมวเลียขนตัวเอง

 

“ดินร้องเหมี๊ยวให้ฟังหน่อยครับ เป็นแมวเชื่องๆให้ผัวฟัดสักวัน” เมื่อพี่ดินยอมผมก็ต้องเรียกร้องให้มาก โอกาสทองหาไมได้ง่ายๆ บทจะไม่เอาต่อให้เล้าโลมยังไงเมียคนเถื่อนก็บ่ายเบี่ยงหนี

 

คิดจะเอาพี่ดินมันไม่ง่ายนะเว้ย

 

ปึก! เหมี๊ยว  ปึก! เหมี๊ยว

 

ผมกระแทกตัวทีพี่ดินก็ร้องครางออกมาที โคตรจะฟินมากบอกตรงๆ ระเบิดจะลงหรือน้ำจะท่วมก็ช่างแม่ง ขอให้ชีวิตนี้มีเมียอย่างพี่ดินก็พอ

 

…………………………………………………………………………………

 

ฟาง

 

นักศึกษาชาววิศวกรรมพากันยืนออกอยู่หน้าบอร์ดชั้นล่างตึกของคณะ รายชื่อคนไปค่ายแปะเด่นให้ได้ดู เห็นว่าปีนี้ไปน้ำตกด้วย แน่นอนคนอยากสมัครมีเยอะจนเกินงบที่ทางมหา’ลัยกำหนด ผมแทรกตัวผ่านเข้าไปตรวจสอบรายชื่อทั้งห้าคน เมื่อคืนเพทายมันโทรมาหาผมว่าลงชื่อให้ด้วย ตอนแรกก็ไม่เสือกอยากจะไปนะ

 

เดี๋ยวนี้มันทำตัวลับๆล่อๆน่าสงสัย

 

“ไง ชื่อเราครบไหมวะ” ติ้วโผล่หน้ามาถามเท้าแขนกับไหล่ฟางที่ยืนไล่นิ้วลงบนกระดาษขาว

 

“ขาดกู! เหี้ย ทั้งที่กูเป็นคนลงชื่อคนแรกแท้ๆ”

 

ไม่มี ผมกวาดตามองไม่มีชื่อผมบนประกาศเลย

 

“ไปห้องสโมสรนักศึกของเราดูดิ รายชื่ออาจจะตกหล่น” ติ้วตบบ่าผมพากันเดินออกมา

 

เรายืนหยุดมองป้ายหน้าห้องของชาวสโมสรที่คนนอกห้ามเข้าถ้าไม่มีเรื่องมาติดต่อ ผมยืนรอพี่ผู้ชายที่หายเข้าไปภายในห้องเมื่อติ้วบอกไปว่าติดต่อเรื่องรายชื่อไปค่ายหาย ไม่นานพี่เขาก็กวักมือเรียกให้เข้าไป

 

“อ้าว ฟาง มาได้ไงครับ” ผมค่อยโล่งใจเจอพี่พัดนั่งตรวจเอกสารอยู่ในห้อง พี่ที่พาเข้ามาเห็นผมรู้จักกันขอตัวเดินออกไปทำงานต่อข้างนอก หล่อแถมมีดีกรีอีก มันใช่ครับ

 

“รายชื่อฟางหายไปไหนอะพี่ ดูให้หน่อยครับ” ผมย่อตัวลงนั่งเก้าอี้ตรงข้าม ติ้วมันขอออกไปรับสายเมีย

 

“อืม พี่กำลังดูให้อยู่” พัดก้มมองรายชื่อก่อนจะเงยหน้าขึ้น

 

“อ๋อ นี่ไงชื่อฟาง นายทวิชใช่ไหม”

 

“อื้อ มันหายไปได้ไง” แล้วทำไมต้องกูด้วยวะ ผมหัวเสียเท้าคางมอง

 

“ก็ฟางนั่นแหละเขียนชื่อไม่ชัด พี่ก็คีย์ข้อมูลลงไปไม่ได้ รอเจ้าตัวมาตามเองนี่ไง”

 

“อ้าวเหรอ แฮ่ๆ” ผมยิ้มแหยมือลูบท้ายทอย กูเขินแม่ง

 

ผมออกมาจากห้องสโมสรกอดคอไอ้ติ้วไปรวมกลุ่มกับพวกอิแตงที่ห้องเรียนชั้นเจ็ด นักศึกษามายืนรอลิฟท์แถวเหยียดยาว

 

“ไม่คิดว่าจะเจอ”

 

 เสียงไอ้ตี๋!

 

ผมหันไปสบตากับมันระยะประชิด ขยับตัวมากก็ไม่ได้เพราะนักศึกษาคนอื่นพากันออยืนรวมๆกัน เสียงสวรรค์ดังขึ้น ผมก้าวเท้าเข้าไปในลิฟท์มือดึงไอ้ติ้วให้เข้ามารวมกับผู้ชายอีกสามคนที่เข้ามาก่อนหน้า เมื่อเห็นไอ้ตี๋จะเข้ามือผมกดปิด

 

“รอด้วยครับ” ตี๋เอาหนังสือเข้ามาคั่นแทรกตัวเข้าไปเบียดร่างบางด้านใน

 

ผมเขยิบตัวติดผนักด้านหลังตัวลีบหลบหน้ามัน เมื่อถึงชั้นสองก็มีคนเข้ามาเพิ่มขึ้นพากันอัดแน่นจะเป็นปลากระป๋อง ติ้วมันหายใจลำบากเดินหนีไปอยู่ในช่องว่างที่พอยืนได้

 

“มึงจะเข้ามาใกล้กูทำไม” ผมสะดุ้งเอ่ยเสียงเข้ม คนข้างๆหันมามองเรา

 

“ไม่เห็นเหรอว่าคนมันเยอะ โง่” ด่ากูเหรอวะ ผมเม้มปากมือหยิกเอวไอ้ตี๋ที่ยืนหันหน้าเข้าหาผม มันเอาแขนมาจับก้นผมบีบคลึงเล่น ไม่มีใครเห็นหรอกครับเพราะแม่งเบียดกันจนจะตายห่า

 

“รีบ ๆ ออกไปสักที กูอึดอัด” ผมคุยกับมันเบา ๆ เรียกว่าโคตรกระซิบเลย

 

“กูเรียนชั้นเก้า มันยังไม่ถึง โง่อีกแล้ว” มันส่งยิ้มกวนๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกเราชนกัน ทางมองเข้ามาด้านในต้องเข้าใจผิดว่าเราจูบกันอยู่แน่ ไอ้คนข้าง ๆ ก็มองจัง

 

จุ๊บ!

 

 ไอ้เหี้ยตี๋!!!

 

ผมกรีดร้องในใจยืนอายหน้าดำหน้าแดงไม่กล้าหันไปมองคนรอบข้าง จะมีใครทันเห็นไหม จะเห็นเมื่อกี้ไหมวะ ความกังวลทำคิ้วเข้มขมวดชนกัน ตี๋ลูบไล้ปากตัวเองเลียริมฝีปากเม้มเบา ๆ

 

………………………………………………………………

 

ตี๋

 

“มึงจะอายทำไม ไม่มีใครเห็นหรอก” เอาตัวเข้าบังขนาดนี้ใครมันจะมาเห็น รูปร่างก็ใช่จะเล็ก สีหน้าฟางยังคงตียุ่งไม่เลิก

 

“ใครมันจะหน้าด้านแบบมึง” ปากเล็กเชิดเถียงตาค้อนคว่ำ

 

“ภูมิใจเถอะมี….ผัวหน้าด้านแบบกู น้อยคนนะที่กูแสดงออกในที่มีคนขนาดนี้” ผมก้มหน้าลงไปกระซิบ

 

เมื่อถึงชั้นห้ากลุ่มคนก็เริ่มพากันทยอยออก ลดความแออัดภายในให้โล่งขึ้น แต่ร่างกายใหญ่ยังคงยืนคร่อมฟางเอาไว้ ติ้วเดินมายืนชิดเพื่อนผลักตี๋ออกอย่างเนียน ๆ

 

“มากไปนะพี่” ผมทำหน้าเซ็ง เริ่มเบื่อเด็กไอ้ดินขึ้นทุกวัน

 

การที่กูจะเข้าใกล้ไอ้เด็กเปรตนี่ได้ ต้องใช้ความพยายามสูงมากเลยทีเดียว

 

มารมันเยอะ ตัวขัดขวางมีให้พรึ่บ

 

“มึงเรียนชั้นเจ็ดไม่ออกกันรึไง” ผมมองเห็นเลขที่ขึ้นโชว์ พูดลอยๆให้มันได้ยิน

 

“มึงรู้ได้ไง” ฟางถามผมระหว่างรอคนอื่นออกไปก่อนหน้า ผมยิ้มดิ ยักคิ้วให้มันยั่ว ๆ

 

“ไม่มีอะไรที่กูไม่รู้เกี่ยวกับมึง”

 

“มีพี่พัดแฟนกูนะ รู้ยัง หึ ๆ” ฟางยิ้มสะใจเดินลอยหน้าลอยตาท้ายเขา

 

แต่กูผัวมึงนะ ไม่บอกคงจะรู้

 

อยากจะสวนคำพูดเจ็บแสบออกไปให้ได้อาย แต่ไอ้คนโดนมันหายวับออกไปเสียก่อน ยิ้มเข้าไปนะไอ้ฟาง วันไปค่ายกูจะจัดหนักให้ชนิดยิ้มไม่ออกเลย

 

ผมกับไอ้ดินไม่ได้ลงชื่อส่งสโมสร แต่ไปโดยใช้ความเป็นนักศึกษาที่อาจารย์ส่งชื่อไปที่ค่ายเพื่อเป็นผู้นำ ไม่จำเป็นต้องผ่านสโมสรเหมือนคนอื่น แล้วเรื่องไอ้พัดผมต้องทำยังไงดีวะ เพิ่งรู้ว่ามันเป็นคนในสโมสร

 

มึงจะดีเกินไปแล้วไอ้สัส

 

“ไม่!!! พี่ตี๋จะบ้าเหรอให้เต้ยไปทำอะไรวะ” ผมลากไอ้เต้ยเข้าซอกตึก มือปิดปากมันแน่น

 

“มึงอย่าเพิ่งโวยวายได้ไหมวะ”

 

“พี่จะบ้าเหรอ เต้ยไม่ทำ ยังไงก็ไม่” เมื่อปากเป็นอิสระมันก็เริ่มโวยวายต่อ ถ้าไม่ติดว่ามันรู้จักรุ่นพี่ในนั้นผมจะไม่ยืมมือมันมาช่วยเลย

 

“มึงไม่ทำกูตัดสายมึงนะเต้ย ช่วยกูหน่อย กูไม่เคยขออะไรมึงเลยนะ” ผมเอ่ยเสียงเรียบกดดัน

 

“บ่อยไป พี่ทำไปเพื่ออะไรอ่า คนนั้นเป็นคนของสโม เต้ยไม่อยากยุ่ง” กูก็ไม่อยากยุ่ง ผมเถียงมันในใจ

 

“กูมีเหตุผลส่วนตัว มึงแค่บอกมาจะช่วยไม่ช่วย”

 

“ไม่!! พี่ตี๋อย่าบังคับดิวะ ในนั้นมีกล้องติดนะ ถ้าพี่ที่เต้ยรู้จักจับได้ทำไงอ่า” มึงก็อย่าโง่สิครับ

 

แค่ให้ไปวางยาถ่ายไอ้พัดเอง มึงจะลีลาทำไม

 

ผมนั่งยอง ๆ เปิดหน้าจอสี่เหลี่ยมส่งข้อความหาไอ้ดินว่ามาเจอกันหลังตึก ตึกไรวะ? ผมเดินออกไปดูหน้าคณะ ตึกสถาปัตยกรรม  กดพิมพ์ต่อ

 

“เต้ย” ผมหันไปมองเห็นไอ้หนุ่มหน้าหล่อมันเดินถือถุงเอกสารมาหาน้องรหัสผม ไอ้เต้ยเหล่มองผมยื่นมือไปรับ

 

“มึงจะมาทำไม กูบอกว่าไม่ต้อง”

 

หืม ไหนมึงว่าชอบต้นข้าวไง ไอ้เต้ยมีชู้

 

ผมไม่ได้สนใจมัน แต่…ถ้าผมเอาเรื่องนี้ไปขู่มันล่ะ เอาไปบอกต้นข้าวว่ามันแอบคุยกับหนุ่ม ไม่ ๆ ๆ สัญญาคือสัญญา ผมจะหักหลังไอ้เต้ยไม่ได้ เพราะมีแค่ผมที่รู้ว่ามันชอบต้นข้าว

 

พี่ฟางคร้าบบบ

 

เสียงหมาตัวไหนมันเรียกชื่อไอ้ฟางวะ ไม่ต้องเดาก็เสือกเดินมาทางนี้ให้จับถึงที่ ฟางมันรีบเดินก้มหน้างุดหลบสายตาผู้คนแบบที่มันคิดว่ามิด ผมหันไปมองไอ้เต้นเห็นแต่หลังไว ๆ

 

“แฮ่ก ๆ ๆ พี่ฟางจะหนีผมไปไหนอ่า พี่คนนั้นให้มาขอเบอร์พี่อ่า” ผมลุกขึ้นปัดฝุ่นที่เกาะกางเกงเดินไปทางมันสองคน มือกอดรอบเอวไอ้ฟางที่ยืนหันหลังให้ มันเงยหน้ามามองผมสะดุ้งเหมือนเห็นผี

 

“ใครให้มาขอครับน้อง?” ผมถามไอ้เด็กปีหนึ่ง

 

“เสือก! เอามือออกไปกูรังเกียจเว้ย” มันดิ้นดันตัวเองออกจากแขนผม มือใหญ่กระชากฟางกลับมาส่งสายตาดุ

 

“แล้วพี่ยุ่งอะไรอ่า ผมจำได้ว่าพี่ไม่ใช่พี่ผม”

 

ไอ้เด็กนี่!

 

ผมถลึงตาใส่กระตุกตัวไปข้างหน้าจะเข้าไปหาเรื่อง ฟางดึงร่างสูงเอาไว้มือโบกไล่เด็กปีหนึ่งที่ยังหน่าด้านจะเอาให้ได้

 

“อย่าปัญญาอ่อนทะเลาะกับเด็ก”

 

“มันด่ากู มึงไม่ได้ยินรึไง” ผมพูดเสียงเข้มเผลอบีบเอวมันจนมันร้องโอย

 

“พี่ไม่ให้ จะใครขอก็บอกไม่ให้เว้ย!!” ฟางตะโกนลั่น วันทั้งวันแค่เรียนก็เหนื่อยจะตายยังมาเจอเรื่องวุ่นอีก

 

“พี่ฟางครับ ถ้าพี่ไม่ให้พี่คนนั้นจะไม่เซ็นให้ผมนะ สงสารเด็กตาดำ ๆ ด้วย” เข้าใจแล้ว แม่งโดนสั่งมาเพื่อแลกกับลายเซ็นรุ่นพี่นั่นเอง ใครมันกล้าสั่งกูจะไปกระทืบให้

 

“ใครวะ?! เออ! กูจะให้แต่บอกให้มันมาเอาเอง”

 

“ส้นตีน!! มึงจะเอาใช่ไหม” ผมกระชากคอเสื้อไอ้ฟางขึ้น มันอ้าปากคล้ายหายใจไม่ออก เสื้อขาวรัดติดคอมือบางปัดป่ายไปตามตัวตบตีให้ผมปล่อย ไอ้ปีหนึ่งมันดึงแขนผมอีกข้างจะช่วยรุ่นพี่มัน

 

“อย่าเสือก!! ไปบอกไอ้เหี้ยนั่นว่าฟางมีผัวแล้ว ถ้าอยากเจอตีนให้บอกไปว่าชื่อตี๋สิ่งแวดล้อมปีสาม”

 

“อึก…ป…ล่อย…”

 

“ปล่อยดิวะ!” มึงยังไม่เลิกยุ่งใช่ไหม ผมหันไปหาเรื่องไอ้มารปีหนึ่งที่แส่ไม่เข้าเรื่อง

 

“แค่ก ๆ ปล่อยน้องไอ้ตี๋ กูบอกให้ปล่อยมันไป” ฟางคว้าแขนตี๋เอาไว้ไม่ทันจะง้างมัดลงไปบนหน้าเด็กรุ่นน้อง

 

ผมถอนหายใจลดมือทิ้งข้างตัวกระชากแขนไอ้ฟางเดินตัวปลิว มันตีมือผมแต่ใครมันจะสนใจ กูโมโห

 

เมียโดนแย่ง ใครมันจะอยู่…เ...ฉย

 

ร่างสูงชะงักเท้าตกใจกับความคิดตัวเอง ผมเรียกมันว่าเมีย หึ ไม่มีทาง ผมก็แค่ยังสนุกกับการแกล้งมันเท่านั้นแหละ แค่สนุกชั่วคราว ไม่นานผมก็ต้องเบื่อมันเหมือนคนอื่น ๆ

 

“เดี๋ยวครับ!” มีเสียงเรียกร้องดังขึ้น ฟางหันไปมองสะบัดมือจากตี๋

 

“ครับ?”

 

“เรามาขอเบอร์ ก็เห็นว่าถ้ามาขอเองจะให้” คนไม่รู้เรื่องรู้ราวจ้องจะจีบอย่างเดียวยิ้มกริ่ม เมื่อรุ่นน้องบอกเช่นนั้นก็ไม่รอช้าจะวิ่งตามมา โดยไม่เอะใจสีหน้ารุ่นน้องตัวเองที่ซีดพยายามจะบอกอะไรแต่ก็เงียบ

 

“ให้มันไป” ผมกอดอกจ้องมันเขม็ง ฟางหันมามองงง ๆ

 

“กูก็ตั้งใจอย่างนั้นอยู่แล้ว เอามาสิจะกดเบอร์ให้ แต่แค่นี้ยังน้อยไปนะ เอาเบอร์ห้องเราด้วยไหมล่ะ เปิดรับยี่สิบสี่ชั่วโมงนะครับ” ฟางพูดประชดฉีกยิ้มกว้าง

 

“ใครสั่งว่าให้เบอร์มึง กูสั่งให้เบอร์กูไป หึ คงไม่ว่ากันนะครับที่จะเอาเบอร์ผัวไปแทน ยังไงก็คน ๆ เดียวกัน”

 

ผมแสยะยิ้มมุมปากโอบไหล่บางที่หายใจฟืดฟาดกัดปากจ้องผมไม่พอใจ ไอ้เหี้ยนั่นมันอึ้งมองผมสลับกับฟางไปมา มันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าก้มหัวให้เดินกลับไปทางเดิม

 

ยังไม่จบ…ผมต้องจัดการไอ้ตัวดีก่อน เมื่อกี้มันว่าจะให้เบอร์ห้องใช่ไหม

 

“อื้อ ๆ ไอ้เอี้ยอี๋ สัส! อื้อ…” ผมกระแทกปากย้ำไปจุดเดิม มันด่าสวนออกมาแต่ก็ต้องหุบปากลงก้าวถอยหลังไปติดกำแพง ทางเดินตรงนี้มันเปลี่ยวไม่ค่อยมีใครผ่านมา ยิ่งช่วงเย็นยิ่งน่ากลัว

 

“กูฆ่ามึงแน่ ถ้ายังแรดอ่อยเขาไปทั่ว” แขนขาวช้ำจากแรงบีบ ฟางเงยหน้ามองนัยน์ตาสั่นระริก

 

“ปล่อยน้องกู!!!” เสียงคำรามดังมาแต่ไกล ฟินดินอาดชี้หน้าตี๋ใบหน้าเหี้ยม ทั้งคู่หันไปมองผู้มาใหม่ พัดเขยิบตาส่งให้ฟาง เดินสบายตามหลังเพื่อนชาย

 

ผลั้วะ!!

 

 

TBC.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               

 

            

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา