Original love หยุดหัวใจนายตัวร้าย

 

ฉันที่นั่งลง ก่อนจะ ว่างกระเป๋า เวกัส ที่จับมือฉันทำให้ฉันมองหน้าเขา
"เธอนะคนที่ออดิชั่นผ่านใช้ไหม
"เวกัสที่มองหน้าฉัน ก่อนจะพูดด้วยเสียง สดใส
"อืมใช้แล้ว"เพื่อเป็นการไม่ใจง่าย ก็ต้องเอามือของฉันคืนก่อนดีกว่า
"ยินดีที่ได้รุ้จักนะ ฉันเวกัส เธอคงรู้แล้วสินะ"เวกัสที่ยิ้มให้ ฉันที่หลบหน้าเขาก่อนจะ นั่งนิ่งๆ "จะพูดไป เข้ามาวันแรกก็ได้ยิน อาจารย์ซากะ ด่าพวกนักเรียนเลยใช้ไหมล่ะ"อาจารย์ซากะหรอ ชื่อซากะนี้เอง แต่เรียกว่าไงดีล่ะ อาจารย์คนนี้สุดยอดไปเลยก็เถอะ
พักเที่ยง
ฉันที่นั่งดู เวกัสเล่นบาส ก่อนจะ หยิบโทรศัพท์มานั่งดูเล่น ฉันที่ไม่กล้าขึ้นห้อง ก็ตอนเรียนหนังสือ นี้สุดๆเลย น่ากลัวมากๆอะ ใครจะกล้านั่งอยู่ต่อล่ะ
"เอ่อคือ... ช ช่วย มากลับฉันได้ไหมค่ะ"เด็กสาวหน้าตาน่ารักมาก สุดๆอะ แต่ฉันสวยกว่า ถึงจะแพ้ความน่ารักก็เถอะ แต่อยากบอกเลยว่า รู้สึกหึงไงก็ไม่รู้
"ได้สิ"เวกัสที่ยิ้มก่อนจะเดินตามเธอไป
ฉันที่ลุกขึ้นก่อนจะเดินตามไป แอบๆอะนะ กลัวเขาเห็น เหมือนยุ่งเรื่องชาวบ้านเลยอะ อยากจะบ้าแต่ ทำไมต้องตามาด้วยล่ะ หรือ สองคนนั้นจะ สารภาพรักหรอ
"ค คือ"เด็กสาวที่พูดติดคัดฉันที่มองเด็กคนนั้นก่อนจะ คิดในใจว่า อย่าให้รับรักเลย T0T
"อีกแล้วหรอ มีคนจะมาบอกรักกันอีกแล้วหรอเนี้ย"ฉันที่หันไปมองต้นเสียง ผู้หญิงผมสีแดงแบบนั้น หน้าตาสวยๆ ที่ฉันสู้ไม่ได้ ส่วนหน้าอก อย่าให้พูดเลย ฉันกลายเป็นไม้กระดานไปเลย ก็มีคนเดียวนั้นแหละ อ.ซากะ
"อาจารย์ มาทำอะไรแถวนี้ค่ะ"ฉันที่ถาม ก่อนจะนั่งลงกลับพื้น
"ฉันควร ถามเธอมากกว่านะมาทำอะไรแถวนี้ ฉันแค่มานั่งพักที่นี้ทุกวันนั้นแหละ ก็ได้ยินทุกวันนั้นแหละ"อาจารย์ที่บอกก่อนจะมองหน้าฉัน
"ฮ่ะ จริงหรอค่ะ"
"อืม เห็นทุกวัน ได้ยินทุกวันนั้นแหละ แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจ จะได้ยินหรอกนะ แต่เพราะว่านั่งตรงนี้ แล้วมันสบายที่สุดแล้ว ไปตรงอื่นแดดมัน ทำให้ดำได้นะ"อ.ซากะ ดูผิดไปจากเมื่อเช้าเลย อ.ซากะ ดูเป็นคนใจเย็น ไม่ได้ดูโหดอะไรเลยสักนิด
"อาจารย์ สอนวิชาอะไรมั้งหรอค่ะ"ฉันที่ถามขึ้นมา ถึงจะตาจะมอง สองคนนั้นก็เถอะ
"สอนเคมี ฟิสิกส์ และก็พละนะ"-0- เคมี ฟิสิกส์ พละ ฉันไม่เก่งสักอย่าง
"เก่งจังนะค่ะ"
"ไม่หรอก นี้เขาจะตอบเด็ก เกรด 11 แล้วนะ"
"จริงด้วย"ยุ่งเรื่องชาวบ้านเหมือนเคย
"คือ ขอโทษนะ ไงก็ขอโทษจริงๆ พี่รู้ว่าต้องใช้ความกล้ามาก แต่ไงขอโทษจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ฐานะเพื่อนได้ไหม"สุภาพแท้ แล้วท้าฉันจะทำได้ไหมนะ
"คนที่ 20แล้วสินะ"อ.ซากะพูดขึ้นมา
"เยอะจริงๆเลย เอาล่ะ ขึ้นเรียบได้แล้ว ต่อไป ฟิสิกส์ นะ"
"ค่ะ"ฉันที่ลุกขึ้นทันที ก่อนจะเดินตามอ. ซากะไป ไม่น่าเชื่อว่าเขามองไม่เห็นพวกเรา
ห้องเรียน
ทำไมถึงไม่เหมือน อ.ตอนนั้นนะ ทำไมถึงได้ ทำให้ห้องเย็นเป็นน้ำแข็งได้ขนาดนี้
"นี้ ม่านฝน ถามจริงเธอนอนโลงไม้ หรือนอนโลงแก้ว"อ.ซากะ ที่ยืนอยู่หน้าห้อง ถามนักเรียนชาย (กระเทยนะ) ที่นั่งอยู่หน้าห้อง
"ปกตินอนโลงแก้วใส่ คนเห็นบ่อย ก็เลยย้ายไปนอนโลงไม้ค่ะ..."ม่านฝนที่สะดุดก่อนจะ มองหน้า อาจารย์
"จะบ้าหรอค่ะ นอนที่นอนสิค่ะ"
"นึกว่านอนโลง"อ.ซากะ ที่กระตุกยิ้ม ก่อนจะ หันไปที่กระดาน"เอาล่ะได้เวลาเรียนแล้ว"