เมดเหมียว~ที่รัก

9.0

เขียนโดย Nattanan_bogie

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.46 น.

  12 ตอน
  1 วิจารณ์
  12.24K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2558 22.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ทำไม...?!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ฉันนั่งเล่นกับมิล์คอยู่ดีๆ ท่านโซระก็เปิดประตูออกมา เขาสระผมสินะ มีผ้าขนหนูพาดอยู่ที่ไหล่ของเขา"นี่เธอไม่ไปอาบนำ้หรอ"ถามแปลกๆนะ"ก็เมื่อกี๊คุณหนูอาบนำ้อยู่นิคะ บรรยากาศก็ไม่ค่อยดี เลยเดินออกมาค่ะ"ยังจะถามอีกมั้ยเนี่ย"วันนี้จะไปไหมมั้ย?"ถามแบบนี้คงมีแผนแล้วแน่ๆ"ก็กะจะออกไปข้างนอกนิดหน่อยอ่ะค่ะ""เออ...อืม...งั้นก็ไปอาบนำ้ซะนะ"ท่านโซระโยนผ้าขนหนูมาใส่หน้าฉัน"เออ...คือ...""ชุดน่ะฉันจะวางไว้หน้าห้องนำ้นะ ถ้าไม่มีใครเล่นอะไรแผลงๆอีก ก็คงไม่มีปัญหาหรอกนะ"ท่าโซระมองไปที่มิล์คกับช็อกโก้"แมวของคุณหนูเนี่ยฉลาดดีนะคะ"ฉันพูดก่อนจะเดินไปที่ห้องนำ้... เมื่อแต่งตัวเสร็จ..."เรียบร้อยรึยังล่ะ"ท่านโซระจะพาฉันไปไหนอ่ะ"วันนี้ฉันมีธุระนะคะ""หรอ!งั้นฉันไปด้วยได้มั้ยล่ะ""เรื่องส่วนตัวนะคะท่าน""งั้นหรอ..ถ้าเธอโดนจับตัวไปก็เอาตัวรอดเองละกัน"ท่านโซระอ่ะ ถ้าไม่พูดขึ้นมาก็ไม่ระแวงข้างนอกหรอกนะคะ ยึ่งนึกก็ยิ่งกังวลนะค้า>^<"แล้วท่านโซระจะออกไปไหนล่ะคะ""อ๋อ...ไปเกมส์เซ็นเตอร์น่ะ จะไปด้วยกันมั้ย"เกมส์เซ็นเตอร์ที่มันมีเกมเยอะๆใช่ป้ะ"ก็น่าสนใจดีนะคะถ้าไกลก็คงจะไม่ปลอดภัยเท่าไหร่...""แค่สองสถานีเองนะ ไปกันเถอะนะ"นี่ข้อร้องฉันให้ไปด้วยใช่มั้ยเนี่ย"ก...ก็ได้ค่ะ-///-"ยอมเพราะไม่อยากอยู่คนเดียวนะเนี่ย ณ สถานีรถไฟ(ฟ้า)'รถไฟกำลังจะเข้าชาญชรา ผู้โดยสารทุกท่านโปรดยืนหลังเส้นเหลือง'ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นก็ดีสินะ ฉันเดินเข้าไปด้านใน ถ้าไม่หลงทางกันก็คงดีใช่มั้ย แต่...ที่นั่งก็ไม่มีคนก็เยอะราวจับด้านข้างก็มีแต่คน ที่เหลือก็ราวด้านบน- -มันสูงไปสำหรับเรารึเปล่านะ ฉันพยายามเอื้อมไปแต่ก็เอื้อมไปถึง... สองสถานนีเองเนโกะชิ ทรงตัวไว้ให้ดีๆนะ ฉันบอกตัวเองเอาไว้ ท่านโซระก็ยืนอยู่ใกล้ๆแต่ก็มีคนยืนกลั้นอยู่ดี สถานีต่อไป...ประตูเปิดขึ้น แล้วคนก็ออกไปส่วนหนึ่ง โอ้ย!มีคนเดินชนกับฉัน จนฉันเซไปอีกทางหนึ่ง อ...อ้าวท่านโซระ ฉันหันหลังไปก็เจอกับคุณหนูซะได้ คุณหนูเลยจับคอเสื้อฉันเอาไว้จนประตูปิดเขาปล่อยฉันออก ฉันพยายามเอื้อมมือขึ้นไปจับราวอีกครั้ง ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม"นี่ ไม่ถึงก็มานี่สิ"ท่านโซระดึงฉันกอดไว้ข้างหนึง อีกข้างคุณหนูก็จับราวไว้★ถึงเกมส์เซ็นเตอร์แบ้ว♪"เพื่อไม่ให้หลงกัน นัดเจอกันตรงนี้ตอนเที่ยงนะ""ค่ะ"ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอะไร แต่เห็นท่านโซระเดินไปหาเพื่อนน่ะ นัดกันไว้สินะ เนื่องในเหตุที่ฉันไม่มีอะไรทำ จึงตัดสินใจว่า จะไปเดินเล่นข้างนอก หรือจะเป็นสโตกเกอร์ติดตามท่านโซระไปดี ถ้าเดินเล่นก็ไม่ค่อยรู้ทาง ติดตามไปถ้าโดนจับได้ก็ซวย เดินเล่นแถวๆนี้ละกัน ฉันเดินออกไปข้างนอก... แถวนี้คนเยอะดีนะ แต่ก็สวยดีต้นไม้เยอะด้วย รู้สึกสบายจัง 'ปึ่ก!'"อ่า...ขอโทษครับ"มีชายต้องสงสัย ใส่หมวกปิดหน้า ใส่แขนยาวขายาว น่ากลัวอ่ะ แต่รู้สึกเย็นๆที่ขาแหะ(เพราะใส่กระโปรงยาวประมาณเข่าแต่ก็ต้องระวังนะ!)สักพักหนึงฉันว่าฉันเริ่มปวดหัว มึนๆ เลยค่อยๆเดินกลับไป ถึงจะพยายามตามกลิ่นของตัวเอง ฉันเริ่มมองไม่เห็นทาง มันมัวไปหมด จนเดินมาหน้าเกมส์เซ็นเตอร์ก็ล้มลง เห็นแค่มีคนเดินมา"นี่หนูเป็นอะไรมั้ย""นี่ๆเป็นอะไรรึเปล่า"ฉันรู้สึกแค่มีคนมามุงเยอะแยะเลยแต่ฉันก็ไม่รู้สึกอะไรเลยได้ยินแค่เสียง...'ไม่มีคนพากย์'เนโกะชิล้มลงไปก็มีคนมามุงดู คนร้ายนั้นป้ายยาที่ขาของเนโกะชิ เธอเลยมึนๆ แต่เจ้าหน้าที่ก็อุ้มเธอมานั่งพัก เจ้าหน้าที่เดินออกไป ตอนนี้ก็สิบเอ็ดโมงแล้วสินะ โซระหายไปไหนน้า แต่รู้สึกว่าคนร้ายจะอยู่แถวๆนี้นะ อ๊ะนั่นมีคนเดินมา โซระหรอ? ไม่ใช่ๆ เขาคนนั้นใส่หมวกด้วย เขาเดินมาหาเนโกะชิ...
--------------------------------------------------------------------------------------To be continue
เนโกะชิ:...(สงสัยจะเหนื่อย)
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา