คำสาปสยองในโรงเรียน!!!

     ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น [Part:โคโคโร่]

     วันนี้คือวันเปิดเทอมวันแรกของผม ผมคอนนี้อยู่ในระดับชั้น ม.3 ห้อง 1 

สึบาซะ ริว:ไง!!! โคโคโร่ เปิดเทอมวันแรก 

     เสียงทุ้มหนุ่มเต็มที่ของ 'สึบาสะ' ทำให้ผมถึงกับสะดุ้ง ผมหันไปค้อนให้หนึ่งที

บังอาจ!!! เรียกผมให้ตกใจ เหมือนเพื่อนของผมอิกคนหนึ่งรู้สึก หันไปกระทุ้งท้องของสึบาสะเบาๆ

ไดซุเกะ ยูตะ:นายก็นะ...ทำเพื่อนตกใจหมด

     เหมือนมีความหนาวเย็นย่างกรายเข้ามาในห้อง ทำให้เสียงที่ดังในห้องเมื่อกี้นี้เงียบทันที

เมื่อ 'ยูกิ ฮิเมะ' ก้าวเข้ามาในห้อง ผมมองเธอด้วยความขนลุกพิกลๆ 

     เหมือนเธอจะรับรู้ถึงสายตาของผม...

     เธอหันมามองผมด้วยสายตาแห่งความดูถูกอย่างเป็นที่สุด และเดินจากไป

โคโคโร่ ฮิคาริ:(ขบฟันด้วยความโกรธ บีบมือไปมา แล้วคิดในใจ) ทำไมต้องมองเราอย่างนั้นด้วย

กรอด...

     แล้วเสียงแจ้นๆ ของ 'ริโกะ ยูกะ' ดังมาพร้อมกับ 'อากิ ไอ' และ 'อากาเนะ ซากุระ' ที่เดินคุย

กันมาอย่างสนุกสนาน แล้วแยกตัวกันไปนั่งที่ของตัวเอง แล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อม

เสียงทำความเคารพของ...

ไคโตะ มิโฮะ:นักเรียนทั้งหมด ทำความเคารพคุณครู

นักเรียนทั้งหมด:สวัสดีครับ/ค่ะ

     แล้วการสอนก็ถูกดำเนินไปอย่างสนุกสนาน จนถึงเวลาพักเที่ยง

     ผมไม่รอช้า รีบเดินไปที่โต๊ะของยูกิ ร่างของเจ้าของโต๊ะนั่งอยู่ เธอหันมาพร้อมกับส่งสายตา

อันดูถูกให้ผม

ดูถูกให้ผม

ยูกิ ฮิเมะ:...

โคโคโร่ ฮิคาริ:ทำไมต้องทำสายตาแบบนี้ให้ผม???

ยูกิ ฮิเมะ:แล้วมันหนักหัวนายรึไง???

     เธอตวาดใส่ผม

ยูกิ ฮิเมะ:โชคร้ายจริงๆ ที่ต้องมาเจอคนบ้าด้วย แล้วยังโชคร้ายอีกที่ต้องมาอยู่ม. 3 อาถรรณพ์

ด้วย

โคโคโร่ ฮิคาริ:หมายความว่าไง???

     ผมแปลกใจกับคำพูดของเธอ

ยูกิ ฮิเมะ:นายนี่มัน... โง่จริงๆ ถึงฉันเล่าไป นายก็ไม่เชื่อหรอก 

     ปัง!!!

     ผมทุบโต๊ะของยูกิ ฮิเมะเสียงดังลั่น 

โคโคโร่ ฮิคาริ:เล่ามา...

ยูกิ ฮิเมะ:ได้...

     'ผ่านมาประมาณ 20 ปีที่แล้ว ผอ.ที่ปกครองรร.นี้ไม่ได้ร่ำรวยเหมือนตอนนี้หรอก เมื่อก่อน

เป็นแค่คนธรรมดาๆ ทำอะไรก็ไม่เจริญ จนกระทั่ง... เขาได้ไปเที่ยวบนภูเขาอันรกร้างแห่งหนึ่ง 

ได้เจอปีศาจตนหนึ่ง ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาบนกับปีศาจ โดยเขาขอให้เขามีรร.เป็นของตนเอง

แลกกับการส่งเด็กม.3 เป็นเหยื่อสังเวยเล่นของปีศาจตนนั้น มันเป็นแบบนี้ทุกปีของม.3 ที่ต้อง

สุ่มและส่งไป 8 คน จะมีคนรอดแค่ 4 คน เท่านั้นที่รอดกลับมา ถ้าเกิน ปีศาจตนนั้นจะมาเก็บไป

ถ้ามีคนถูกส่งไป จะหลับไปจนกว่าจะกลับมา ถ้าตาย ก็ใหลตายทันที คนที่จะถูกส่งไปจะมี

เครื่องหมายไม้กางเขนที่หลังมือ'

โคโคโร่ ฮิคาริ:อึก!!!

     ผมสะอึกเบาๆ

ยูกิ ฮิเมะ:มันจบเพียงเท่านี้แหละ คนอย่างนายน่าจะเข้าใจง่ายนะ โคโคโร่!!!

     ผมรีบเดินกลับไปที่โต๊ะ สีหน้าของยูกิที่เย็นชาแปรผันเป็นตื่นตระหนกสุดๆ

ยูกิ ฮิเมะ:หละ...หลังมือของโคโคโร่มีไม้กางเขน 

     ยูกิรีบพลิกหลังมือของตนเอง

ยูกิ ฮิเมะ:มะ...ไม่นะ 

     หลังมือของยูกิก็มี...

to be the continune.