คำสาปสยองในโรงเรียน!!!

     ไม่ได้เจอกันนานเลยนะค่ะ คือติดเรียนพิเศษด้วย ต้องเตรียมตัวสอบด้วย วุ่นวายมากค่ะ ชม.

ไปค่ะ (ชั่งมัน) เริ่มเลยดีกว่า

     ณ คฤหาสน์ร้าง [Part:โคโคโร่]

     ดูเหมือนว่าทุกอย่างเงียบไป...

     ศพของอากาเนะที่ไร้หัวนอนนิ่งสงบ ผู็เป็นพี่ของอากาเนะเริ่มร้องไห้แบบไม่มีเสียงเล็ดลอดออก

มาจากปาก ผมมองหัวของอากาเนะอย่างหวาดผวา

ปีศาจ:หึ!!! พวกแก ฉันมีเกมจะให้พวกแกเล่นกัน

ยูกิ ฮิเมะ:เกมบ้าๆ อะไรของแก??? ไอ้ปีศาจ!!!

ปีศาจ:โอ้!!! ตายแล้ว แม่หนูน้อย รู้สึกว่าแกจะท้าทายฉันมากเกินไป

     จู่ๆ มีขวานมาจ่อที่คอขาวๆขอยูกิ

ปีศาจ:ถ้าแกไม่อยากเป็นศพแบบยายนี้ ช่วยสงบปากสงบคำหน่อยนะ หึหึ

ยูกิ ฮิเมะ:(ได้แต่กัดฟัน)

     ผมหันไปเห็นอากิที่กำลังร้องไห้อย่างเสียขวัญ โดยมีริโกะปลอบใจอยู่ข้าง และไคโตะที่น้ำตา

ไหลออกมาแบบท่อประปาแตก ส่วนเพื่อนของผมทั้งสองคนยืนตกใจกับเหตุอยู่

โคโคโร่ ฮิคาริ:เกมอะไรของนาย???

ปีศาจ:หึ!!! ฉันกำลังจะบอกอยู่เลย แกต้องเอาตัวรอดในสถานที่ต่างๆที่ฉันเตรียมไว้ให้ 

โดยที่แกจะต้องหนีอย่างเดียว ไม่เช่นนั้น แกตายอย่างเดียว หึหึ!!!

ยูกิ ฮิเมะ:ถ้าไม่เล่นละ???

ปีศาจ:ก็เหมือนยายนี้ที่นอนเป็นศพไงละ ฮ่าๆ

อากิ ไอ:รีบๆ เริ่มเถอะนะ ฉันยังไม่อยากตาย ฮือๆ

ยูกิ ฮิเมะ:ก็ได้ ฉันจะเล่นเกมของแก

ปีศาจ:แบบนี้สิ ว่าง่ายน่อย พวกแกจะไม่ได้เจอเพื่อนกัน แกจะกระจัดกระจาดไปเป็นคู่ เดี่ยวบ้าง

     เสียงปืนดังขึ้น พร้อมกับสติของผมดับวู่บลงไป

.

.

.

.

ยูกิ ฮิเมะ:ตื่นสิ ตาบ้า!!!

     เสียงของยูกิทำให้ผมตื่นขึ้นโดยฉับพลัน ผมลุกขึ้นนั่งกับพื้น มองไปรอบๆ

โคโคโร่ ฮิคาริ:ที่นี่ที่ไหน???

ยูกิ ฮิเมะ:บ้านร้างนะ

to be the continune.