คำสาปสยองในโรงเรียน!!!

     ไม่ได้เจอกันนานเลยนะค่ะ คือติดเรียนพิเศษด้วย ต้องเตรียมตัวสอบด้วย วุ่นวายมากค่ะ ชม.
ไปค่ะ (ชั่งมัน) เริ่มเลยดีกว่า
     ณ คฤหาสน์ร้าง [Part:โคโคโร่]
     ดูเหมือนว่าทุกอย่างเงียบไป...
     ศพของอากาเนะที่ไร้หัวนอนนิ่งสงบ ผู็เป็นพี่ของอากาเนะเริ่มร้องไห้แบบไม่มีเสียงเล็ดลอดออก
มาจากปาก ผมมองหัวของอากาเนะอย่างหวาดผวา
ปีศาจ:หึ!!! พวกแก ฉันมีเกมจะให้พวกแกเล่นกัน
ยูกิ ฮิเมะ:เกมบ้าๆ อะไรของแก??? ไอ้ปีศาจ!!!
ปีศาจ:โอ้!!! ตายแล้ว แม่หนูน้อย รู้สึกว่าแกจะท้าทายฉันมากเกินไป
     จู่ๆ มีขวานมาจ่อที่คอขาวๆขอยูกิ
ปีศาจ:ถ้าแกไม่อยากเป็นศพแบบยายนี้ ช่วยสงบปากสงบคำหน่อยนะ หึหึ
ยูกิ ฮิเมะ:(ได้แต่กัดฟัน)
     ผมหันไปเห็นอากิที่กำลังร้องไห้อย่างเสียขวัญ โดยมีริโกะปลอบใจอยู่ข้าง และไคโตะที่น้ำตา
ไหลออกมาแบบท่อประปาแตก ส่วนเพื่อนของผมทั้งสองคนยืนตกใจกับเหตุอยู่
โคโคโร่ ฮิคาริ:เกมอะไรของนาย???
ปีศาจ:หึ!!! ฉันกำลังจะบอกอยู่เลย แกต้องเอาตัวรอดในสถานที่ต่างๆที่ฉันเตรียมไว้ให้ 
โดยที่แกจะต้องหนีอย่างเดียว ไม่เช่นนั้น แกตายอย่างเดียว หึหึ!!!
ยูกิ ฮิเมะ:ถ้าไม่เล่นละ???
ปีศาจ:ก็เหมือนยายนี้ที่นอนเป็นศพไงละ ฮ่าๆ
อากิ ไอ:รีบๆ เริ่มเถอะนะ ฉันยังไม่อยากตาย ฮือๆ
ยูกิ ฮิเมะ:ก็ได้ ฉันจะเล่นเกมของแก
ปีศาจ:แบบนี้สิ ว่าง่ายน่อย พวกแกจะไม่ได้เจอเพื่อนกัน แกจะกระจัดกระจาดไปเป็นคู่ เดี่ยวบ้าง
     เสียงปืนดังขึ้น พร้อมกับสติของผมดับวู่บลงไป
.
.
.
.
ยูกิ ฮิเมะ:ตื่นสิ ตาบ้า!!!
     เสียงของยูกิทำให้ผมตื่นขึ้นโดยฉับพลัน ผมลุกขึ้นนั่งกับพื้น มองไปรอบๆ
โคโคโร่ ฮิคาริ:ที่นี่ที่ไหน???
ยูกิ ฮิเมะ:บ้านร้างนะ
to be the continune.