[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย

     SECRET TALK

 ฉันเดินผ่านนักเรียนมากมายภายในอาคาร4ชั้น นักเรียนพวกนั้นบางกลุ่มที่เห็นฉันเดินผ่านก็หันไปกระซิบกระซาบกันเเล้วมองฉัน พอฉันหันไปสบตาพวกหล่อนก็หันหนีเหมือนไม่อยากจะสบตาฉัน- - 

  เเต่เรื่องเเบบนี้มันไม่ใช่ครั้งเเรกหรอกนะ มันเริ่มหลังจากที่มีข่าวว่าฉันกับไอเฟลกิ๊กกั๊กกันอยู่ ซึ่งฉันพยายามที่จะเเก้ข่าวเเล้วว่าเราก็เเค่เพื่อนกันเเต่สุดท้ายไอเฟลก็เข้าหาฉันตลอดเวลา เเถมยังทำตัวติดกันอย่างกับเพื่อนสนิท นั่นยิ่งทำให้พวกนักข่าวประจำโรงเรียนฉันหยิบเรื่องนี้ไปทำข่าว ส่วนไอเฟลก็เหมือนจะเห็นดีเห็นงามกับเรื่องข่าวพวกนี้ ผิดกับฉันที่เเทบจะเขวี้ยงปาเก้าอี้อัดหน้าคนทำข่าว หึ-- หงุดหงิดจริงๆ

เเต่จริงๆหลังจากคืนที่เขาตามไปง้อฉันมันก็เกือบๆจะ2เดือนเเล้วหละ ความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ ไอเฟลก็เริ่มที่จะอ่อนโยนกับฉันมากขึ้นเเต่ติดตรงที่เขาหื่นกามไปนิดนึง-_- เลยทำให้เขามักได้รอยช้ำดำเขียวไปตามเเขนเสมอๆ เพราะฉันจะหยิก บิด ชก ต่อย ตี จนเเขนเขาเป็นแผล (ฉันก็เเค่ป้องกันตัวจากคนที่ลวนลามฉันนี่ TT)  เเละบ่อยครั้งที่เขาจะพาฉันไปเที่ยวเล่นที่คลับของเขา ที่สำคัญฉันได้พบกับเพื่อนๆของไอเฟลอย่างเต็มตา! มันยิ่งกว่าเจอเทพบุตร.. พวกเขาหล่อมาก หล่อลากเลยทีเดียว เเถมยังหล่อกันคนละเเนวอีกด้วย อย่างเช่น คาร์เตอร์ คนๆนี้จะค่อนข้างเงียบขรึม ความคิดดีเป็นเลิศ จอมวางแผน ที่สำคัญคือรวย! เเละที่สำคัญกว่านั้นคือเขาหล่อกว่าทุกคน! ที่สำคัญกว่านั้นคือ.. เขาโสด! เขาเป็นผู้ชายที่เพอร์เฟ็คจริงๆนะTT ฉันอยากได้เขาเป็นพ่อของลูกจนใจเต้นเเต่เขามักจะมองฉันด้วยหางตาเสมอ.. 

ส่วน เลเวล ผู้ชายคนนี้ค่อนข้าง อารมณ์ร้อน ขี้โวยวาย อันธพาล เเถมยังหยาบคายอีกด้วย เเต่ยังไงเขาก็ยังหล่ออยู่ดีนั่นเเหละ 

สุดท้ายก็คือ ซันนี่! หมอนี่น่ะอัธยาศัยดีที่สุดเลยหละ ขี้เล่นเเล้วยังกวนประสาทฉันจนฉันอยากจะฆ่าหมอนี่ให้ตาย เเต่รองจากไอเฟลก็ซันนี่นี่เเหละที่ฉันสนิทด้วยมากที่สุดในบรรดาเพื่อนของไอเฟล ส่วนที่เหลือ2คนนั้นน่ะ.. เเค่เดินผ่านฉันยังกลัวเลย T^T

 ตุ๊บ! ป๊าบ!

 "ตั้งเเต่มีข่าวว่าตัวติดกันกับไอเฟลนี่ทิ้งเพื่อนเลยนะ" วาววา เดินมาจากด้านหลังฉันก่อนจะตบหลังฉันดังป๊าบจนฉันระบมไปทั้งหลัง ไอ้บ้านี่ กล้าดียังไงมาตบฉันดังขนาดนี้

"เเล้วทำไมแกจะต้องมาตบหลังฉันดังขนาดนั้นด้วย" ฉันหันไปมองวาววาตาขว้างเเต่หมอนั่นก็ได้เเต่ยักไหล่เป็นเชิงบอกว่า 'เเล้วไง' 

"ก็มันน่าหมั่นไส้มั้ยหละ พอติดผู้ชายหน่อยก็ทิ้งเพื่อนไม่เห็นไปโดดเรียนด้วยกันเหมือนเเต่ก่อนเลย เอ๊ะนี่.. อย่าบอกนะว่าเเกกับไอเฟลคบกันเเล้วน่ะ!" วาววาพูดเสียงดังจนคนรอบข้างเราหันมามองด้วยความสนใจ ส่วนฉันด้วยความมืดไวเลยใช้มือตบเข้าที่ปากวาววาดังป๊าบใหญ่

"โอ๊ยยัยซี! ตบมาได้ นี่ปากนะไม่ใช่เเป้งโรตี ไม่เห็นต้องตบฉันขนาดนั้นเลย!" วาววาโวยวายเเล้วมองค้อนฉันก่อนจะใช้มือลูบปากตัวเองเบาๆ หึ-- สมควรเเล้วไอ้บ้า

"ใครบอกให้นายปากพล่อยหละ พูดมาได้ว่าฉันกับไอเฟลคบกัน คบบ้าบออะไรหละ เขายังไม่ได้.."

"คบหรือไม่คบมันเกี่ยวกันตรงไหน" ฉันพูดไม่ทันจบก็มีเสียงทุ้มดังขึ้นจากข้างหลังเเละฉันมั่นใจว่าไม่ใช่วาววา เพราะสายตาของวาววามองข้ามหัวฉันมาก่อนจะมองอย่างอึ้งๆ ให้ตายสิ.. เสียงเเบบนี้มันคุ้นซะจริง

"จะคบหรือไม่คบมันทำไมเหรอ ทั้งๆที่เราก็เคยทำอะไรที่มากกว่าการเป็นแฟนกันเเล้วนี่ ใช่มั้ย ซีเคร็ท" ไอเฟลที่ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเขามาตอนไหน อยู่ดีๆเขาก็เดินมาข้างๆฉันเเล้วโอบไหล่ฉันอย่างเป็นเจ้าของ

"มันหมายความว่ายังไงซีเคร็ท" วาววาที่อึ้งอยู่นานถามฉันขึ้น ส่วนฉันก็ได้เเต่ทำหน้าเหวอๆเเล้วส่ายหัว

"จะส่ายหัวทำเเมวเผือกอะไรเล่า-*- ทำกันไปขนาดนั้นยังจะปฏิเสธอีกหรือไง" ไอเฟลพูดขึ้นก่อนจะมองค้อนฉัน

"อย่าพูดให้คนอื่นเขาคิดไปไกลสิไอเฟล ฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกันสะหน่อย" ฉันกอดอกมองไอเฟล ส่วนเขาก็มองฉันกลับมาด้วยสายตาไม่พอใจ

"จะอะไรนักหนาเเค่เธอบอกทุกคนไปว่าเธอเป็น 'ผู้หญิงของฉัน' ยากตรงไหนกัน" 

O_o < วาววา

O[]O < ฉัน

={}= < คนรอบข้าง

^_^ < ไอเฟล

"บ้าไปแล้วหรือไง ฉันไม่ใช่นะ ไม่ใช่ ไม่ใช่!>[]< อย่ามาซี้ซั้วสิ!" ฉันโวยวายพร้อมกับปัดมือไปมาเพื่อที่จะให้ทุกคนเข้าใจว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง เเต่ดูเหมือนว่าความพยายามของฉันจะสูญเปล่า เพราะทุกคนเขาดูจะเชื่อไอเฟลไปหมดเลยTT

"งั้นให้ฉันทำไอ้เเบบนั้นต่อหน้าทุกคนเลยมั้ยหละ" 

"ไอ้เเบบนั้นมัน.. อื้ออ!" ไม่ทันขาดคำไอเฟลก็ประกบริมฝีปากเขาหาฉันอย่างรวดเร็วจนฉันไม่ทันตั้งตัวเเละเผลอจับเขาไว้เเน่น เลยกลายเป็นว่าเหมือนเราทั้งคู่ตั้งใจจะจูบกันเเต่จริงๆเเล้วฉันไม่ได้สมยอมเลยสักนิด 

วี๊ดวิ้ววววว!

เสียงผิวปากเเละเสียงโฮ่เเซวดังขึ้นจากข้างๆเราเเต่ถึงอย่างนั้นไอเฟลก็ยังไม่ยอมถอนจูบ จนฉันเริ่มดิ้นเพราะอากาศหายใจจะหมดเขาถึงได้ยอมถอนจูบออกโดยง่ายดายที่สำคัญคือฉันเเอบเห็นเขาทำหน้าเสียดาย 

"สุดยอดไปเลย!"

"ใจกล้ามากมาย กรี๊ดดด รุ่นพี่ไอเฟลกับรุ่นพี่ซีเคร็ทคบกันจริงๆสินะ!><" 

"ฮือออ.. ฉันอกหักจากรุ่นพี่ไอเฟลซะเเล้วTOT" เสียงของผู้คนรอบข้างดังขึ้นทำให้ฉันอยากจะเอาหน้ามุดพื้นเลยทีเดียว

"เน่! พวกนายทุกคนน่ะ หลังจากนี้ซีเคร็ทคือผู้หญิงของฉัน หลังจากนี้ห้ามใครมาเเตะต้องหรือทำร้ายยัยนี่เด็ดขาด เข้าใจบ่?" 

(- -) (_ _) (- -) <ทุกคน

"เอ่อ..." ส่วนวาววาเองก็ยังคงอึ้งไม่หยุดถึงกับพูดอะไรไม่ออก อย่าว่าเเต่วาววาเลย ฉันเองก็เหมือนกันเเทบจะทรุดเเล้วหละค่ะนาทีนี้ 

"งั้นตกลงตามนี้นะ ส่วนเรื่องอื่นน่ะเอาไว้ทีหลัง:)"

"เธอเป็นของฉัน จำไว้:)" เมื่อจบประโยคของไอเฟลหมอนั่นก็จับมือฉันเเละพาเดินออกไปจากฝูงชนที่กำลังมุงเราอยู่ 

"จะพาฉันไปไหนน่ะ ฉันจะเข้าเรียนนะ" ฉันเดินตามไอเฟลในขณะที่เขากึ่งลากกึ่งจูงฉัน

"ไม่พาไปก็ซวยสิ เมื่อกี้ฉันเเอบเห็นครูวันเพ็ญเดินมาทางพวกเราฉันเลยต้องรีบพาเธอออกมานี่ไง ส่วนคำพูดนั่นน่ะเเค่พูดดูเท่ห์เฉยๆเพราะจะเดินออกมาเฉยๆมันคงจะแปลเกินไป เลยทิ้งคำพูดเท่ๆไว้สักหน่อย" - -เอากับเขาเธอผู้ชายคนนี้ นอกจากจะแปลกคนเเล้วยังมีความคิดที่เเตกต่างจากมนุษย์โลกด้วย คนเเบบนี้ก็มีในโลกอย่างนั้นหรอ

 End SECRET TALK.

  ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองคู่หนุ่มสาวที่กำลังยืนจูบกันท่ามกลางนักเรียนมากมาย ก่อนที่เขาทั้งคู่จะผละออกจากกันเเละฝ่ายชายบอกว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนของเขาเเล้วทั้งคู่ก็เดินออกไป 

 เจ้าของดวงตาสีน้ำตาลอ่อนกำหมัดเเน่นก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นเเละตรงไปยังบันไดชั้นล่างสุดซึ่งไร้ผู้คนเดินผ่าน มันเป็นสถานที่ที่เงียบเเละเหมาะเเก่การปรับอารมณ์ให้อยู่ในโหมดปกติ 

"ฉันไม่ยอมจบง่ายๆเเน่" 

  End Ep. 12