ยายนักข่าวตกอับกับนายแวมไพร์เย็นชา

ฉันจะต้องแจ้งสมาคมนักข่าว ยังไงซะหลักฐานเกี่ยวกับเมืองนี้มันสามารถทำให้ฉันเป็นนักข่าวติดอันดับโลกได้แน่ ฉันจะได้ทำตามฝันสักที
"เดี๋ยวก่อน นานะอย่าพึ่งไป"หยุดไม่ได้แล้ว ขอโทษนะไวท์งานนี้มันสำคัญจริงๆT^T
"พี่ค่ะ ไปที่บริษัทสำนักข่าวค่ะ"ฉันรีบโบกแท็กซี่โดยที่ไม่ได้ดูเลยว่ามีคนนั้งมาก่อน
"คือ น้องครับคันนี้มีลูกค้าแล้วครับ"โหยยย แท็กซี่น่าหล่อมากอ่ะ>///<
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็จะไปที่นั้นเหมือนกันค่ะ"
"ขอบคุณนะค่ะ ฉันรีบจริงๆ"โหยย สวยแล้วยังใจดีอีกจะมีอีกไหมบนโลกนี้เนี่ย
"ค่ะไม่เป็นไรค่ะ"เดี๋ยวหน้าเธอคุ้นๆนะเหมือนเคยเจอที่ไหนรึป่าวนะ
ผ่านไป30นาที
"ถึงแล้วครับ"พอฉันไปหามิเตอร์แท็กซี่ปรากฎว่ามันตั้ง564บาท แม่เจ้า!!!นี้ฉันนั้งรถไม่กี่นาทีไม่ใช่อ่อมันจะแพงหูฉีกขนาดนั้นเลยอ่อ
"เออ.."ทำไงดีตอนแรกก็กะจะออกให้เขาแทนการที่ฉันบุมบามเข้ามาในรถแต่หยิบมาไม่พอT^T
"นี้ค่ะ 600ไม่ต้องทอนค่ะ"
"อ่ะ ขอบคุณค่ะให้คุณช่วยอีกแล้ว"ฉันนี้ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ จริงสิฉันยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย ฉันยูนี่ค่ะ"
"ฉันนานะค่ะ"คนอะไรยิ้มแล้วสวยเหมือนนางฟ้าเลยอ่า
พอมาถึงห้องออกอากาศ
"เข้าไม่ได้ครับ"
"ไม่ๆฉันมาถ่ายข่าวนี้ไง"ฉันยื่นบัตรให้ดูถึงกับเหวอเลยละสิฉันนะนักข่าวที่ดังเลยนะ
"เชิญครับ"
"ตอนนี้นะค่ะ เรามาดูข่าวอาชญากรรมปล้นร้านเพรชกันนะค่ะ"ฉันรีบวิ่งไปแทรกผู้หญิงคนนึงที่กำลังพูดแล้วหยิบกล้องขึ้นมาพร้อมกับ
"สวัสดีค่ะ วันนี้เกิดเหตุด่วนเรื่องเหนือธรรมชาติกันค่ะ มีฝูงแวมไพร์กำลังรุมกินเลือดหญิงสาวในป่าสุดเขตเมืองพาราไดซ์ค่ะ"ฉันกำลังจะเปิดคลิปให้ดูแต่มีเสียงแทรกซะก่อน
"คัดๆๆๆ เธอทำอะไรเนี่ย"
"ฉันก็ต้องการให้ทุกคนรู้ไง"
"ไหนหลักฐาน"
"นี้ไงกล้องนี้ไงฉันถ่ายคลิปไว้ได้"
"ไหนคลิปอะไรของเธอ"ฉันหยิบคลิปให้ทุกคนดูแต่...
"555+"หัวเราะบ้านี้มันคอขาดบาดตายนะเว้ย
"หัวเราะไรกันนี้มันเรื่องใหญ่นะ"
"คลิปหมาเอากันเนี่ยนะเรื่องใหญ่555+"ไม่จริงดิ
"ไหนๆ"พอฉันหยิบมาดูก็คือคลิปหมาเอากันจริง ไม่สิมันต้องไม่ใช่คลิปนี้ดิก่อนหน้านี้ไม่ใช่นี้
"หลบไป นานะมานี่"อะไรใครเรียกฉัน
พรึบ ทุกอย่างมืดลง
ฉันรู้สึกปวดหัวจังทำไมฉันหมดสติบ่อยจัง
"เธอคือคนที่ฝ่าฝืนกฏเรา"เสียงใคร
"ไม่เธอคือเพื่อนฉัน"เสียงนี้ไวท์นี่
"วะ ไวท์ใช่ไวท์รึป่าว"
"เธอตื่นแล้ว ไปหาเธอสิ"
"ที่นี้ที่ไหน"ภาพในห้องนี้มันเหมือนกับห้องยุคดึกดำบรรพ์เลยน่ากลัววว
"ใจเย็นนะเธออยู่บ้านเพื่อนฉัน"
"เพื่อนนายหรอใช่เสียงคนเมื่อกี้อะนะ"
"อะ อื้มเข้ามาสิ"มีผู็ชายกับผู้หญิงเดินเข้ามาจากตรงไหนก็ไม่รู้ หรือว่าแฮรี่พอตเตอร์=o=
"นี้มาร์คัสกับยูนี่"มาร์คัสกับยูนี่หน้าพวกเธอคุ้นๆนะหรือว่าคือ
"คนขับแท็กซี่กับยูนี่ผู้หญิงที่ช่วยฉันนี้"
"อ่าวพวกเธอรู้จักกันอ่อ แล้วไอมาร์คัสแกไปเป็นคนขับแท็กซี่ตอนไหน"
"เธอคือคนฝ่าฝืนกฏ เราน่าจะส่งให้พวกสมาคมแวมไพร์ซะ"
"ไม่ได้เราจะต้องปกป้องเธอ"
"ก็นายรักเธอก็บอกมาสิไวท์"
"ฝ่าฝืน นี้พูดถึงเรื่องอะไร อะไรคือสมาคมแวมไพร์???"
"เธอยังไม่รู้เรื่องหรอไวท์ นายมันทุเรศ!!!"
"ใจเย็นยูนี่ฉันขอโทษ"
"อย่าพึ่งทะเลาะกัน เราก็ทำให้เธอเป็นเหมือนเราไงพวกสมาคมจะได้ไม่เอาเรื่อง"
"พูดง่ายเธอไม่เหมือนเรามาร์คัส"
"คือทะเลาะกันแบบนี้ฉันขอยังไม่ตื่นยังจะดีกว่า-3-"
"ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าตลกแบบนั้น"
"ตลกตรงไหนไวท์อย่ามามั่ว"
"ไม่เชื่ออ่อ"ไวท์เตรียมจะเดินไปหยิบกระจกตรงหน้าโต๊ะมาแต่มีบางคนห้ามไว้ก่อน
"หยุดหวานเถอะ จะอ้วก"ผู็ชายอะไรน่ากลัวชะมัด
"ก๊อกๆ คุณไวท์ได้เวลาแล้ว"
"เดี๋ยวฉันมาไปเถอะยูนี่ ฝากดูแลด้วยมาร์คัส"
"ให้ฉันอยู่กับมาร์คัสนี่นะ"ไม่ทันจะพูดจบเลยไวท์กับยูนี่ก็หายไปแล้วอย่างกับเดอะแฟลซ
"ทำไม อยู่กับฉันแล้วทำไม"ตาบ้านั่นเดินมาบีบคางฉันซะเจ็บเลยแรงคนหรือแรงฟรายฟร๊ะเนี่ย
"จะ เจ็บนะ ปล่อย อุ๊บ!!!"ตาบ้านั้นก้มหน้าลงมาบดขยี้ริมฝีปากฉันซะแรงเลยแถมยังใช้ลิ้นอีก
จูบแรกฉันจะเก็บไว้ใช้กับไวท์นะเขาเร่งจังหวังให้เร็วขึ้นพร้อมกับทำให้มันร้อนขึ้นอีกอ่ะ รู้สึกเหมือนจะขาดอากาศเลยไม่ไหวแล้ว
"อื้อ ปะ ปล่อย"ฉันถูกจูบแรกแล้ว>///<
"ไม่เคยจูบกับใครรึไง"ตอบไปว่าไม่มีหวังโดนล้อแน่
"เคย แต่ฉันแค่เลือก"แถไปเถอะ
"เลือก แต่เธอตอนนี้หน้าแดงอย่างกับตูดลิง"แหม เปรียบเทียบซะ
"ไม่ใช่นะฉันแค่ร้อน"แถได้อีกฉัน
"ช่างเถอะเธอนอนได้แล้วพรุ่งนี้เธอต้องเหนื่อยอีกเยอะ"
"เหนื่อย เหนื่อยอะไร"ไม่เอาสิคิดไม่ถูกเลย>///<(ใจเย็นนานะ แม่ไม่ได้สอนให้เป็นแบบนี้นะ)
"ไม่ใช่แบบนั้นนอนซะ"รู็ทันอีก เขิลล
"ฉันจะนอนยังไงละนายเฝ้าแบบนี้อ่ะ"
"หลับซะ"ทุกอย่างมืดดับลง