รักหมดใจ นายจอมโหด

5.8

เขียนโดย blue_butterfry

วันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.57 น.

  33 ตอน
  33 วิจารณ์
  26.60K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มกราคม พ.ศ. 2559 18.50 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

15) เปิดเทอมมหาลัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

  วันนี้ฉันเปิดเทอมแล้ว น้ำรุ้งนี่สิตอนนี้ก็เรียนคนมหาลัยกันแล้วแต่ก็ยังมีโทรหากันบ้าง แต่ที่แปลกก็คือตั้งแต่เดินเข้ามหาลัยมามีแต่คนมองฉันยิ่งพวกผู้ชายนี่จะมองทำไมเนีย

  "อ้าวตะวัน มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้" พี่เรย์ถามขึ้นเมื่อเห็นฉันนั่งเล่นอยู่ที่ม้าหินตรงต้นไม้ใหญ่

  "คือตะวันรอเข้าเรียนหน่ะค่ะ" ฉันว่า

  "ตะวันรู้รึเปล่าว่าตะวันฮอตมากเลยน่ะตอนนี้" หะ

  "ทำไมล่ะค่ะ" ฉันถาม

  "ก็มีคนเอารูปตะวันไปลงเว็บบอร์ดของมหาลัย แล้วมีแต่คนชอบเขาเลยเลือกให้ตะวันเป็นดาวมหาลัยซะเลยฮอตมากเลยน่ะตอนนี้ เพิ่งปี1เองน่ะเนีย" นี่ฉันไปฮอตตอนไหนเนียทำไมไม่รู้เลย

  "จริงหรอค่ะ" ฉันว่าแล้วรีบกดเข้าเว็บบอร์ดของมหาลัย จริงด้วยอ่ะ มีแต่รูปฉันทั้งนั้นเลย เห้ยนี่มันรูปที่ฉันนั่งคุยกับพี่เรย์นี่ นี่มันโรคจิตรึเปล่าเนียถ่ายทุกภาพเลย

  "ตะวัน" เสียงคุ้นๆดังขึ้นฉันหันตามเสียงก็ต้องทำให้ฉันตกใจเมื่อเจอกับ

  "มินณ์!!" 

  "ใครหรอตะวัน" พี่เรย์ถาม

  "อ่อเพื่อนตะวันเองค่ะ" ฉันว่าแล้วหันไปมองอีกคน

  "เราขอนั่งด้วยน่ะ" มินณ์ว่าแล้วนั่งลงข้างๆ

  "อืม มินณ์นี่พี่เรย์อ่ะ" 

  "สวัสดีครับ" มินณ์ว่าแล้วยิ้มนิดๆ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆล่ะ

  "เช่นกัน ตะวันนั้นพี่ไปก่อนน่ะ" พี่เรย์ว่า ฉันเลยพยักหน้าเป้นคำตอบให้ไป

  "เราโทรไปตะวันไม่รับเลยเป็นอะไรรึเปล่า" มินณ์ว่าเมื่อพี่เรย์เดินหายไปแล้ว

  "อ่อเราเปลี่ยนโทรศัพท์กับเบอร์หน่ะ แล้วมินณ์เรียนที่นี่ด้วยหรอ" ฉันเปลี่ยนเรื่องทันที ไม่รู้ทำไมเหมือนกันถ้าเป็นตอนแรกๆที่ฉันเปลี่ยนคงจะบอกเบอร์เขาไปทันที แต่ตอนนี้กับนึกถึงพี่เวตลอดกลัวว่าพี่เวจะโกรธ แล้วทำไมฉันต้องกลัวด้วยเนีย

  "อ่อเรามาหาพี่ เดี๋ยวเราก็ไปแล้วเหมือนกัน นั่นไงพี่เรามาแล้ว" มินณ์ว่าแล้วชี้ไปหาคนที่กำลังเดินมา

  "ไหนอ่ะของ...แล้วนี่ใคร" พี่ของมินณ์ว่าถึงแล้วก็ถามขึ้นแล้วก็มองมาทางฉัน แต่สายตาที่เขามองนั้นมันไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่

  "อยู่ที่รถ นี่ทานตะวันเพื่อนผม พี่แมนจะไปเลยรึเปล่า" มินณ์ว่า

  "อือ สวัสดีครับน้องตะวันไม่คิดว่าจะได้เจอสาวน้อยน่ารักแบบนี้เลยน่ะครับ" น้ำเสียงที่น่าขนลุกนั่นอะไรกันน่ะ

  "สะ...สวัสดีค่ะ มินณ์นั้นเราไปเรียนก่อนน่ะบายๆ" ฉันว่าแล้วกำลังจะลุกขึ้น

  "เดี๋ยวสิครับ ทำไมรีบไปจัง" อยู่ๆพี่แมนก็เข้ามาขวางฉันไว้อะไรของเขากันเนีย

  "เอ่อ ตะวันมีเรียนหน่ะค่ะ" ฉันว่า

  "ตะวัน เย็นนี้ว่างรึเปล่า" มินณ์ที่นั่งอยู่ถามขึ้นฉันเลยหันไปหามินณ์ 

  "อ่อเย็นนี้หรอ ไม่แน่เหมือนกันทำไมหรอ" ฉันถาม

  "เราจะชวนไปกินข้าวอ่ะ ไปน่ะ" ฉันไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรดี

  "ไปเถอะครับพี่อยากรู้จัก" ฉันที่กำลังคิดอยู่นั้น อยู่ๆพี่แมนก็พูดเชิงอ้อน ฉันรู้สึกไม่ค่อยชอบผู้ชายคนนี้เลย แต่คงไม่มีอะไรหรอกมั้งคงคิดมากไปเอง

  "เอ่อ...ไปก็ได้ นั้นมินณ์เราไปก่อนน่ะเราจะเข้าเรียนแล้ว ไปก่อนน่ะค่ะ" ฉันว่าแล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้น เห็นสองคนนั้นคุยอะไรกันไม่รู้แล้วก็เดินออกจากตรงนั้นไป รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีเลยแหะ สงสัยคิดมากเกินไปแล้วเรา ช่างเถอะ เข้าเรียนดีกว่า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา