BURST IN THE SHADOW

+++6+++
          “เลิฟ…ไอ้เลิฟตื่นได้แล้ว”นาร์ยพูดพลางดึงเลิฟให้ลุกขึ้น
          “อือมีไร”เลิฟพูดอย่างงัวเงีย เธอนั่งขยี้ตาแล้วมองนาร์ยแล้วหันไปมองโจเซฟและเพื่อนของเขา “สวัสดี”เธอพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า นาร์ยละสายตาจากเลิฟแล้วมองโรสที่ยังนอนไม่รู้เรื่อง
          “ยัยโรสตื่น”นาร์ยเขย่าโรสแต่เธอแค่พลิกตัวแล้วหลับต่อ นาร์ยเขย่าพลางเรียกแต่โรสก็ยังนิ่ง จนเลิฟที่ล้างหน้าเสร็จเดินออกมา เธอขมวดคิ้วมองท่าทางของนาร์ย
          “ฉันจัดการเอง”เลิฟพูดเดินตรงมาหาโรส เธอก้มตัวลงกระซิบที่ข้างหูของโรส “โรส เลนมาหาแน่ะ”สิ้นเสียงพูดโรสก็สะดุ้งตื่นลุกกขึ้นนั่ง
          “ไหนๆๆ พี่มาเลนอยู่ไหน”โรสพูด เธอหันซ้ายหันขวาแต่ก็ไม่เห็นมาเลนที่เลิฟพูดถึง เธอก็รู้ทันทีว่าโดนหลอก หันไปจ้องเลิฟเขม็ง “เลิฟ เธอหลอกฉัน”เธอพูด
          “ก็เธอปลุกยากนิ ก็เลยใช้วิธีนี้”เลิฟพูดแล้วเดินไปนั่งข้างนาร์ย
          “พี่มาเลน?”เฮนรี่ถามขึ้นมา โรสรีบหันไปจ้องจนเขาปิดปากเงียบ
          “พี่ชายฉันเอง”เลิฟตอบ “แล้วพวกนายมามีไรมากันซะครบเลย”เธอหันไปถามโจเซฟ
          “ก็จะมาถามพวกเธอว่าต้องการอะไรเพิ่มรึเปล่า และก็เรื่องชุดของเธอ”โจเซฟพูด เลิฟพยักหน้าพลางหันไปมองจูดี้“ให้นาร์ยไปนอนกับพวกฉันก็แล้วกัน”
          “ฉันอยากให้นายเปลี่ยนเตียงคู่เป็นเตียงเดี่ยวให้หมด  อีกอย่างอาจมีบางวันที่พวกฉันออกนอกโรงเรียนตอนทุ่มครึ่ง ส่วนเรื่องนาร์ยก็ให้เขานอนห้องเดียวกับพวกฉันนี่แหละ”เลิฟพูดก่อนจะหันไปถามจูดี้ว่าเธออยากได้อะไรเพิ่มไหม แต่เธอก็ส่ายหน้า “มีแค่นั้นแหละที่ต้องการ”
          “พวกเธอออกไปทำอะไรข้างนอกตอนทุ่มครึ่ง”โจเซฟถาม “ฉันต้องรู้ไม่งั้นพวกเธอก็ออกไปไม่ได้”เขามองเลิฟเพื่อรอคำตอบ เลิฟเหล่มองโจเซฟด้วยสายตาไม่พอใจ
          “พอดีพวกฉันต้องไปดูแลร้านแทนพี่ชายของเลิฟ”นาร์ยตอบ โจเซฟนิ่งคิดหันมองเลิฟที่ทำหน้าไม่พอใจแล้วเขาก็พยักหน้า
          “ก่อนไปพวกเธอต้องบอกเกรน ให้เขารู้ว่าพวกเธอจะไม่อยู่”โจเซฟพูด นาร์ยยิ้มอย่างขอบคุณ ส่วนเลิฟแค่มองหน้าโจเซฟนิ่งไม่แสดงอารมณ์
          “เนส เรื่องชุดเป็นไงบ้าง”เลิฟหันไปถามเนกัส เขาส่ายหน้าอย่างผิดหวัง
          “อาจารย์เทสซ่าไม่ให้เธอเปลี่ยนชุด เพราะเธอไปทะเลาะวิวาทกับ STRONG ที่ห้องอาหาร รวมทั้งเรื่องที่เธอเป็นข่าวฉาวกับโรส”เนกัสมองเลิฟอย่างขอโทษ
          “นายจะมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นทำไม ฉันใส่ชุดนี้ก็โอเคไม่มีปัญหาหรอก...มั้ง แต่เรื่องที่เราเป็นแฟนกันก็คงต้องเก็บเป็นความลับไปก่อน”เลิฟพูด เนกัสยิ้มแห้งมองเธอ “ไม่เห็นต้องคิดมากเลย เรายังเป็นแฟนกันอยู่ ว่างๆเราค่อยหาเวลาไปเที่ยวข้างนอกกันก็ได้^^”เลิฟพูด ทำให้เนกัสยิ้มอย่างดีใจพลางพยักหน้า
          “ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวก่อน”โจเซฟเอ่ยชวนเพื่อนของเขาออกไปข้างนอก เนกัสยิ้มให้เลิฟก่อนออกจากห้องไป
          “ชักจะเลี่ยน”นาร์ยแขวะเลิฟ เลิฟยักไหล่
          “อิจฉาคนอื่นละสิ ระวังไว้เถอะ! เดี๋ยวจะโดนขโมยเธอคนนั้นไป...แล้วจะเสียใจ^^”เลิฟพูดเอานิ้วชี้จิ้มไปที่แก้มของนาร์ยพลางเหล่มองใครบางคนที่เธอพูดถึง พลันหน้านิ่งของนาร์ยก็ขึ้นสีทันที เขารีบปัดมือของเลิฟออกแล้วลุกเดินเข้าห้องน้ำไป เลิฟหัวเราะอย่างซะใจที่ทำให้นาร์ยเขินจนหนีเข้าห้องน้ำไป
          “นั่นสิ”โรสพยักหน้าเห็นด้วยกับเลิฟ  จูดี้มองทั้งสองด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ เลิฟยิ้มพลางส่ายหน้าแล้วหันไปมองนาร์ยที่เดินออกมาจากห้องน้ำ หัวของเขาเต็มไปด้วยน้ำที่หยดลงจนเสื้อเปียก
          “เที่ยงแล้วหรอ นาร์ยแกไปเปลี่ยนชุด แล้วลงไปหาอะไรกินกัน”เลิฟพูดพลางเดินไปหยิบเงินในกระเป๋าแล้วโยนกุญแจห้องให้จูดี้ เธอรับกุญแจแล้วเก็บหนังสือ ทั้งสี่ไปที่ห้องอาหารที่เต็มไปด้วยนักเรียนที่กำลังรับประทานอาหารกันเสียงดังและดูแออัด เมื่อทั้งสี่เดินเข้าไปทั้งห้องอาหารก็เงียบแล้วต่างก็มองมาที่ทั้งสี่โดยเฉพาะเลิฟ ที่เป็นข่าวฉาวในตอนนี้ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจชวนเพื่อนไปหาที่นั่งก็เจอกับ ซาซาจิ โคจิโร่ เขาเห็นเลิฟก็เดินมาทักทายแล้วชวนไปนั่งร่วมโต๊ะ
          “แล้วเพื่อนๆของคุณละค่ะ”จูดี้ถามเมื่อเห็นแต่โคจิโร่คนเดียว
          “ไปซื้อข้าวน่ะ วันนี้ฉันเป็นเวรเฝ้าโต๊ะ”เขาตอบ “โรงเรียนของเราเป็นยังไงบ้างหรอ”โคจิโร่ ถามพวกเลิฟ เลิฟนิ่งคิด แล้วยิ้มให้โคจิโร่
          “ก็ดี แต่…ชอบที่นี่ เหมาะแก่การทำลายมากเลยล่ะ^^ ว่าไหมโรส”
          “!!!”
เลิฟหันไปถามความเห็นกับโรสซึ่งเธอก็พยักหน้าเห็นด้วย เลิฟจึงหันไปมองโคจิโร่ที่นั่งมองทั้งสองอย่างตกใจ
          “โคจิ ที่นี่อาหารร้านไหนอร่อย”เลิฟถาม โคจิโร่ชี้ไปทางร้านๆหนึ่งซึ่งพวกเธอเห็นได้ชัดว่าเพื่อนของเขาก็ยืนสั่งกับข้าวอยู่
          “ร้านนั้นอร่อยมาก พวกเธอจะกินอะไรละ เดี๋ยวฉันเดินไปสั่งให้”โคจิโร่พูดอย่างมีน้ำใจ เขาก็จำอาหารที่ทั้งสี่สั่งไปแล้วเดินไปหาเพื่อนของตน ผ่านไปซักพักโคจิโร่และเพื่อนๆของเขาก็ยกจานข้าวมา แล้วยื่นให้ทีละคน เนกัสเดินมานั่งข้างๆเลิฟพลางส่งจานข้าวให้เธอ ซึ่งเธอก็ยิ้มให้แล้วหันไปคุยกับโรสที่นั่งอยู่ข้างๆ
          “อร่อยไหม”เนกัสถามเลิฟ เธอหยุดวางช้อนส้อมลงแล้วหันมองเนกัส  แล้วนิ่งคิดอยู่ซักพัก จนเนกัสเกร็ง
          “อย่าลีลา เห็นอยู่ว่าคนอื่นเขารอฟังอยู่ ยังจะแกล้งอีก”นาร์ยพูดแทรกขึ้น เลิฟหันไปถลึงตาใส่นาร์ย
          “แกอย่ายุ่ง”เลิฟพูด นาร์ยนิ่งมองพลางเก็บอาการหมั่นไส้ไว้ จนจูดี้นั่งอยู่ตรงข้ามชวนนาร์ยคุยแทน เลิฟหัวเราะแล้วหันมามองเนกัสอีกครั้ง
                    “อร่อยสิ”เธอตอบแล้วใช้ส้อมจิ้มหมูที่จานของเนกัสพลางเอาเข้าปาก “แต่…หมูจานนี้อร่อยกว่า^^”เธอพูดแล้วเริ่มกินข้าวต่อโดยปล่อยให้เนกัสนิ่งค้างไป
          การกินข้าวส่วนมากเลิฟจะหันไปคุยกับโรสมากกว่าเพราะโดนโจเซฟเตือนบ่อยๆเรื่องที่เธอกับโรสเป็นแฟน(ปลอม)กัน เนกัสเอาแต่มองเลิฟเพราะอยากจะคุยและอยากศึกษานิสัยของอีกฝ่าย แต่โจเซฟหันมามองด้วยสายตาดุๆ เนกัสสบถเสียงเบาแล้วยัดข้าวเต็มปาก
          “เกรน คืนนี้ตอนทุ่มครึ่งพวกฉันสี่คนจะไม่อยู่นะ”เลิฟพูดขึ้นทำให้ทั้งโต๊ะเงียบแล้วหันมามองเธอ
          “ไปกันสี่คนหรอ”
          “ใช่ สี่คน”เธอตอบพลางดื่มน้ำ “เปิดประตูให้ด้วย ส่วน…เหตุผลคงรู้แล้วสินะ ประธาน”เธอหันไปมองโจเซฟ
          “อืม”