ผ้าพันคอสีแดง

วันเวลาผ่านไป...
ฉันนึกว่าเขาจะกลับเมื่อเสร็จธุระแล้ว แต่เขาดันมานั่งดื่มชาด้วยกันซะนี่!!! จะว่าไปแล้ว...เขาก็หล่อดีแหะ ผมสีดำสนิทส่วนหน้าตาไม่รู้จะอธิบายยังไงดีนะ ประมาณว่า...หล่อเกินบรรยาย~ เรานั่งเงียบมา 10 นาทีแล้วนะ จะทำตัวยังไงดีล่ะ ไม่เคยมีแขกมาก่อนเลย ทำไงดี!?
"..." เงียบดีกว่า
"..." เงียบกลับแหะ -_-
"อ..เออ.."
"จริงสินะ!" อ้ะ!อะไรเหรอ?
"ที่นี่ที่ไหนเหรอ" ตั้งนานพึ่งถามเนี้ยนะ!?
"กระท่อมนี่...อยู่ในป่า..."
"งั้นเหรอ ฉันน่ะ..บลาๆๆๆๆ ทางนู้นทางนี้ บลาๆๆๆ" แล้วเขาก็เล่าเรื่องสาเหตุที่เขามาที่นี่
ผ่านไป...เอิ่ม...หลายสิบนาที
"งั้นเหรอ นายจะบอกว่า..นายมาเดินป่ากับเพื่อน แล้วดันหลงทางและลื่นตกเนินเขาจนมานอนกองอยู่หน้าบ้านฉันสินะ" สรุปก็สั้นนิดเดียว ไม่เห็นต้องเล่าซะยาวเลยหมอนี่ -_-
"อือ ว่าแต่..เธออยู่คนเดียวเหรอ"
"อืม" ฉันพูดก่อนจะยกชาขึ้นมาดื่ม
"ผ้าพันคอนั่นน่ะ...เธอทำเหรอ?" เขาพูดแล้วก็ชี้ไปที่ผ้าพันคอสีแดงที่วางอยู่บนโต๊ะ
"อือ"
"เธออาศัยอยู่ในป่านี้เหรอ?"
"อ..อือ อยู่มานานแล้วล่ะ" ฉันว่าเขาเริ่มถามเยอะแล้วล่ะนะ -_-^
"งั้น...เธอช่วยบอกทางออกจากที่นี่ให้หน่อยสิ"
"อ้ะ! ได้ แต่ฉันว่านายจดไว้ดีกว่านะ มันซับซ้อนน่ะ"
"อือ" แล้วเขาก็หยิบกระดาษขึ้นมาจด ว่าแต่...นั่นมันกระดาษวาดรูปฉันนะ! ด้านหลังว่าง แต่ด้านหน้าฉันวาดรูปเล่นไว้ตอนเด็กๆ
"อุบส์! นี่เธอวาดเหรอ? 555"
"ล..แล้วไงเล่า!? >///<"
"5555 โทดที บอกทางมาสิ"
"ก..ก็...ออกไปหน้าบ้านแล้วก็เดินตรงไปเรื่อยๆ จะมีต้นไม้ต้นใหญ่อยู่ แล้วก็ให้เดินไปทางขวานะ จากนั้นก็จะเจอท่อนไม้ท่อนใหญ่วางอยู่กับพื้น ให้เลี้ยวซ้ายตรงนั้น ตรงไปอีกก็จะมีเนินเขาสูงแล้วก็ชันมาก ให้นายเดินอ้อมไปทางขวาหน่อยก็จะมีทางลง แล้วก็เดินตามริมแม่น้ำไปเรื่อยๆก็จะมีทางเดินหินเก่าๆอยู่ เดินไปตามทางนั้นแหละ ก็จะออกจากป่าได้"
"อ๋อ เข้าใจแล้ว"
"อือ ระวังตัวด้วยน่ะ มันเย็นแล้วน่ะ"
"ป่านี้ไม่มีสัตว์ป่าใช่ไหม?"
"ไม่มีหรอก จะมีก็มีแต่กระต่ายป่านั่นแหละ"
"งั้น ฉันไปนะ"
"อื้อ ระวังตัวด้วยนะ"
"ว่าแต่..."
"หือ?"
.
.
"เธอเคย..ออกไปข้างนอกบ้างไหม?"