ป่วนนัก! หนูดันรัก "รุ่นพี่"(คู่อริ)
-
เขียนโดย KATI_JUNG
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 21.01 น.
6 chapter
3 วิจารณ์
7,434 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 21.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) อยากเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " มองหากูอยู่หรอ!?" เสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น หลังจากที่ฉันหันหน้าไปหาเดอะ แก๊งของฉันทั้งหลายแหล่ ช-ชิบหละ หม-หมายถึงเรารึป่าววะ... พอหันไปดูปุ้บ! อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!! อ๋อ... พวกรุ่นพี่ม.6 เขาคุยกันเฉยๆ... แหะๆ เราก็ แมวตื่นตูมไปได้ 555555 (บ้าไปแล้ว)
------วันที่31 ธันวาคม เวลา 23.55น.--------
[ไง อิทิ ไปเที่ยวสุโขทัย... เป็นไงบ้าง?] ยัยปรางเพิ่ลเลิฟ โทรมาถามสาระทุกข์สุขดิบ ก่อนที่พวกเราจะเข้าประเด็นเดิมๆ
" เออ ก็สนุกดี ของเก๊าเก่าเยอะดี หลอนดีด้วย5555" ชั้นตอบไปก่อนที่จู่ๆ รูปพี่วิวก็ลอยเข้ามาในหัว หะ(?) พ-พ-พ-พี่วิวเนี่ยนะ!? (=\\\\\\=) ป-เป็นไปไม่ได้!!!
[อะไร? จู่ๆก็เงียบคิดถึงพี่วิวอยู่หราาาาาาา] มะปรางถามชั้นแบบรู้ทัน [ไม่ต้องห่วง ป่านนี้ไปเมาที่ค่ายมวยพี่เทลล์แล่ว] ช-เชอะรู้ทันอีกแล้วง่าาาาาาาา
" ค-ใครจะไปคิดถึงวะ น่ากลัวจะตาย " นั่นสิ คนอะไรก็ไม่รู้น่ากลัวจะตาย
[ค่าๆ เอ-- ติ๊ดดดดดดดดดดดด]
" อ้าว อินี่ตัดสายเฉยเลย หาวววววววววววววว" ร-เริ่มง่วงแล้วแหะ นอนเลยดีกว่า 'พระเจ้าคะ ขอให้ปีหน้าหนูโชคดีกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ'
---------วันเปิดเรียน หลังปิดปีใหม่--------
" โอฮาลัคกี้~! " ชั้นเดินเข้าไปในห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แฮปปี้ผุดๆ ทำไมน่ะหรอ? เพราะ ท่านแม่สุดที่รักของชั้นให้เงินพิเศษต้อนรับปีใหม่มาน่ะสิ ตั้ง6000 กว่าแหน่ะ แถมยังได้ตุ๊กตาน้องหมีตัวบั้กเอ้ก(ใหญ่มาก) มาด้วยยยย แฮปปี้ฝุดๆ ถ้าได้แบบนี้บ่อยๆก็ดีสิ " มึงนี้มีความสุขแต่เช้าเลยเนอะ " มะปรางหันมามองหน้าชั้นแบบหน่ายๆ " ทำไมอะ?" ชั้นหันไปหาปรางหลังเดินไปวางกระเป๋าเสร็จ มะปรางก้มไปเลื่อนๆจิ้มๆโทรศัพท์สักแปปก่อนจะยื่นมาให้ชั้น " 55555555555+" มันเป็นรูป(เศษซาก)พี่เทลล์ พี่มิณทร์และคนอื่นๆ ที่ไปฉลองกันจนหมดสะภาม //ว้าว ปีใหม่ปุ้ปโชคดีปั้บเลย ^_^ ค่อยดีหน่อย ปีที่แล้วทั้งรักคุด เงินช้อต บลาๆ สาระพัด...พูดแล้วเหนื่อย " เออ มึงไปส่งกูกินข้าวหน่อยดิ่ หิว" ชั้นเดินไปยืนข้างโต๊ะมะปรางเพื่อรอมันเก็บของ เหล่าเนื้อเพลงที่อุส่าห์เอามาซ้อม ช่างน่าสม..เอ้ย สงสาร
--------คาบ2 วิชาพลศึกษา--------- #ระหว่างเดินไปเรียน
เวลาเดินไปเราก็ต้องไปกันเป็นแก๊งสิ ถึงแม้คนจะน้อยแต่ก็สนุกสุดๆเลยล่ะ แต่...อยากเจอจังเลยน้าาา -//////- "เอ้ะ! เอ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มึ๊งงงงงงงง" ยัยมะปรางหันมากระดี๊กระด๊าใส่ฉันใหญ่ ชั้นก็งงนะ แต่แค่แวบแรกเท่านั้นแหละ เพราะตอนนี้คนที่กำลังเดินออกมาจากห้องศิลปะ คือ พี่วิว!!!!! แถมยังมีเดอะ แก๊งของพี่เขาด้วยย น-น่ากลัวง่าาาาาาาาา งืออออออ พี่ขาหนูขอเถอะ อย่าเห็นหนูเลยย หนูส่องฝ่ายเดียวพอ....เหมือนคำขอของฉันจะไม่สำเร็จ เพราะ... ปิ๊ง ฉ-ฉ-ฉันสบตากับพี่วิวอีกแล้วววววววว!! หลบเกือบทัน ถึงชั้นจะอยากเจอขนาดไหนก็เถอะ โชคชะตาจะพัดมาขนาดนี้เลยเรอะะ!!? ฉันเหลือบมองพี่วิวอีกครั้ง...พบว่าคราวนี้พี่เขามามองกันทั้งกลุ่มเลยค่ะ... กูจะหันไปมองทำม๊ายยยยยยยย!!? แย่แล้ว! ไม่ได้ๆๆๆๆต้องรีบไปเรียน ครู อนัน ดุจะตายขืนไปสายก้นสายแน่เลยยยย ถึงจะอยากมองพี่-- ชั้นไม่ได้หมายถึงใครหรอกนะ ค-แค่อยากเจออีกบ่อยๆจังเลยน้าาาาาา
------------------------------------------------------------------------------------------- ช่วงนี้กะทิจะปั่นงาน แล้วก็เตรียมสอบอาจมาๆหายๆนะเจ้ามะฮะ------------------------------------------------------------------------------------------------
------วันที่31 ธันวาคม เวลา 23.55น.--------
[ไง อิทิ ไปเที่ยวสุโขทัย... เป็นไงบ้าง?] ยัยปรางเพิ่ลเลิฟ โทรมาถามสาระทุกข์สุขดิบ ก่อนที่พวกเราจะเข้าประเด็นเดิมๆ
" เออ ก็สนุกดี ของเก๊าเก่าเยอะดี หลอนดีด้วย5555" ชั้นตอบไปก่อนที่จู่ๆ รูปพี่วิวก็ลอยเข้ามาในหัว หะ(?) พ-พ-พ-พี่วิวเนี่ยนะ!? (=\\\\\\=) ป-เป็นไปไม่ได้!!!
[อะไร? จู่ๆก็เงียบคิดถึงพี่วิวอยู่หราาาาาาา] มะปรางถามชั้นแบบรู้ทัน [ไม่ต้องห่วง ป่านนี้ไปเมาที่ค่ายมวยพี่เทลล์แล่ว] ช-เชอะรู้ทันอีกแล้วง่าาาาาาาา
" ค-ใครจะไปคิดถึงวะ น่ากลัวจะตาย " นั่นสิ คนอะไรก็ไม่รู้น่ากลัวจะตาย
[ค่าๆ เอ-- ติ๊ดดดดดดดดดดดด]
" อ้าว อินี่ตัดสายเฉยเลย หาวววววววววววววว" ร-เริ่มง่วงแล้วแหะ นอนเลยดีกว่า 'พระเจ้าคะ ขอให้ปีหน้าหนูโชคดีกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ'
---------วันเปิดเรียน หลังปิดปีใหม่--------
" โอฮาลัคกี้~! " ชั้นเดินเข้าไปในห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แฮปปี้ผุดๆ ทำไมน่ะหรอ? เพราะ ท่านแม่สุดที่รักของชั้นให้เงินพิเศษต้อนรับปีใหม่มาน่ะสิ ตั้ง6000 กว่าแหน่ะ แถมยังได้ตุ๊กตาน้องหมีตัวบั้กเอ้ก(ใหญ่มาก) มาด้วยยยย แฮปปี้ฝุดๆ ถ้าได้แบบนี้บ่อยๆก็ดีสิ " มึงนี้มีความสุขแต่เช้าเลยเนอะ " มะปรางหันมามองหน้าชั้นแบบหน่ายๆ " ทำไมอะ?" ชั้นหันไปหาปรางหลังเดินไปวางกระเป๋าเสร็จ มะปรางก้มไปเลื่อนๆจิ้มๆโทรศัพท์สักแปปก่อนจะยื่นมาให้ชั้น " 55555555555+" มันเป็นรูป(เศษซาก)พี่เทลล์ พี่มิณทร์และคนอื่นๆ ที่ไปฉลองกันจนหมดสะภาม //ว้าว ปีใหม่ปุ้ปโชคดีปั้บเลย ^_^ ค่อยดีหน่อย ปีที่แล้วทั้งรักคุด เงินช้อต บลาๆ สาระพัด...พูดแล้วเหนื่อย " เออ มึงไปส่งกูกินข้าวหน่อยดิ่ หิว" ชั้นเดินไปยืนข้างโต๊ะมะปรางเพื่อรอมันเก็บของ เหล่าเนื้อเพลงที่อุส่าห์เอามาซ้อม ช่างน่าสม..เอ้ย สงสาร
--------คาบ2 วิชาพลศึกษา--------- #ระหว่างเดินไปเรียน
เวลาเดินไปเราก็ต้องไปกันเป็นแก๊งสิ ถึงแม้คนจะน้อยแต่ก็สนุกสุดๆเลยล่ะ แต่...อยากเจอจังเลยน้าาา -//////- "เอ้ะ! เอ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มึ๊งงงงงงงง" ยัยมะปรางหันมากระดี๊กระด๊าใส่ฉันใหญ่ ชั้นก็งงนะ แต่แค่แวบแรกเท่านั้นแหละ เพราะตอนนี้คนที่กำลังเดินออกมาจากห้องศิลปะ คือ พี่วิว!!!!! แถมยังมีเดอะ แก๊งของพี่เขาด้วยย น-น่ากลัวง่าาาาาาาาา งืออออออ พี่ขาหนูขอเถอะ อย่าเห็นหนูเลยย หนูส่องฝ่ายเดียวพอ....เหมือนคำขอของฉันจะไม่สำเร็จ เพราะ... ปิ๊ง ฉ-ฉ-ฉันสบตากับพี่วิวอีกแล้วววววววว!! หลบเกือบทัน ถึงชั้นจะอยากเจอขนาดไหนก็เถอะ โชคชะตาจะพัดมาขนาดนี้เลยเรอะะ!!? ฉันเหลือบมองพี่วิวอีกครั้ง...พบว่าคราวนี้พี่เขามามองกันทั้งกลุ่มเลยค่ะ... กูจะหันไปมองทำม๊ายยยยยยยย!!? แย่แล้ว! ไม่ได้ๆๆๆๆต้องรีบไปเรียน ครู อนัน ดุจะตายขืนไปสายก้นสายแน่เลยยยย ถึงจะอยากมองพี่-- ชั้นไม่ได้หมายถึงใครหรอกนะ ค-แค่อยากเจออีกบ่อยๆจังเลยน้าาาาาา
------------------------------------------------------------------------------------------- ช่วงนี้กะทิจะปั่นงาน แล้วก็เตรียมสอบอาจมาๆหายๆนะเจ้ามะฮะ------------------------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ