ป่วนนัก! หนูดันรัก "รุ่นพี่"(คู่อริ)

-

เขียนโดย KATI_JUNG

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 21.01 น.

  6 chapter
  3 วิจารณ์
  7,434 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 21.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) อยากเจอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                         " มองหากูอยู่หรอ!?" เสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น หลังจากที่ฉันหันหน้าไปหาเดอะ แก๊งของฉันทั้งหลายแหล่   ช-ชิบหละ หม-หมายถึงเรารึป่าววะ...  พอหันไปดูปุ้บ!  อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!  อ๋อ... พวกรุ่นพี่ม.6 เขาคุยกันเฉยๆ...  แหะๆ เราก็  แมวตื่นตูมไปได้ 555555 (บ้าไปแล้ว)  
------วันที่31 ธันวาคม เวลา 23.55น.--------
[ไง อิทิ ไปเที่ยวสุโขทัย...  เป็นไงบ้าง?] ยัยปรางเพิ่ลเลิฟ โทรมาถามสาระทุกข์สุขดิบ ก่อนที่พวกเราจะเข้าประเด็นเดิมๆ
" เออ ก็สนุกดี ของเก๊าเก่าเยอะดี  หลอนดีด้วย5555"    ชั้นตอบไปก่อนที่จู่ๆ รูปพี่วิวก็ลอยเข้ามาในหัว หะ(?) พ-พ-พ-พี่วิวเนี่ยนะ!? (=\\\\\\=)  ป-เป็นไปไม่ได้!!!
[อะไร? จู่ๆก็เงียบคิดถึงพี่วิวอยู่หราาาาาาา] มะปรางถามชั้นแบบรู้ทัน  [ไม่ต้องห่วง  ป่านนี้ไปเมาที่ค่ายมวยพี่เทลล์แล่ว]  ช-เชอะรู้ทันอีกแล้วง่าาาาาาาา
" ค-ใครจะไปคิดถึงวะ  น่ากลัวจะตาย " นั่นสิ  คนอะไรก็ไม่รู้น่ากลัวจะตาย  
[ค่าๆ  เอ--  ติ๊ดดดดดดดดดดดด] 
" อ้าว อินี่ตัดสายเฉยเลย หาวววววววววววววว"  ร-เริ่มง่วงแล้วแหะ  นอนเลยดีกว่า  'พระเจ้าคะ  ขอให้ปีหน้าหนูโชคดีกว่านี้หน่อยเถอะค่ะ'
---------วันเปิดเรียน  หลังปิดปีใหม่-------- 
" โอฮาลัคกี้~! " ชั้นเดินเข้าไปในห้องด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แฮปปี้ผุดๆ  ทำไมน่ะหรอ?  เพราะ ท่านแม่สุดที่รักของชั้นให้เงินพิเศษต้อนรับปีใหม่มาน่ะสิ ตั้ง6000 กว่าแหน่ะ  แถมยังได้ตุ๊กตาน้องหมีตัวบั้กเอ้ก(ใหญ่มาก) มาด้วยยยย  แฮปปี้ฝุดๆ ถ้าได้แบบนี้บ่อยๆก็ดีสิ  " มึงนี้มีความสุขแต่เช้าเลยเนอะ " มะปรางหันมามองหน้าชั้นแบบหน่ายๆ  " ทำไมอะ?" ชั้นหันไปหาปรางหลังเดินไปวางกระเป๋าเสร็จ  มะปรางก้มไปเลื่อนๆจิ้มๆโทรศัพท์สักแปปก่อนจะยื่นมาให้ชั้น  " 55555555555+" มันเป็นรูป(เศษซาก)พี่เทลล์  พี่มิณทร์และคนอื่นๆ ที่ไปฉลองกันจนหมดสะภาม //ว้าว  ปีใหม่ปุ้ปโชคดีปั้บเลย ^_^ ค่อยดีหน่อย ปีที่แล้วทั้งรักคุด  เงินช้อต บลาๆ สาระพัด...พูดแล้วเหนื่อย  " เออ มึงไปส่งกูกินข้าวหน่อยดิ่  หิว" ชั้นเดินไปยืนข้างโต๊ะมะปรางเพื่อรอมันเก็บของ  เหล่าเนื้อเพลงที่อุส่าห์เอามาซ้อม ช่างน่าสม..เอ้ย สงสาร  
 
--------คาบ2 วิชาพลศึกษา---------   #ระหว่างเดินไปเรียน
                    เวลาเดินไปเราก็ต้องไปกันเป็นแก๊งสิ  ถึงแม้คนจะน้อยแต่ก็สนุกสุดๆเลยล่ะ แต่...อยากเจอจังเลยน้าาา -//////-   "เอ้ะ! เอ๊ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มึ๊งงงงงงงง" ยัยมะปรางหันมากระดี๊กระด๊าใส่ฉันใหญ่  ชั้นก็งงนะ แต่แค่แวบแรกเท่านั้นแหละ  เพราะตอนนี้คนที่กำลังเดินออกมาจากห้องศิลปะ คือ  พี่วิว!!!!! แถมยังมีเดอะ แก๊งของพี่เขาด้วยย  น-น่ากลัวง่าาาาาาาาา  งืออออออ  พี่ขาหนูขอเถอะ อย่าเห็นหนูเลยย หนูส่องฝ่ายเดียวพอ....เหมือนคำขอของฉันจะไม่สำเร็จ  เพราะ... ปิ๊ง  ฉ-ฉ-ฉันสบตากับพี่วิวอีกแล้วววววววว!!  หลบเกือบทัน ถึงชั้นจะอยากเจอขนาดไหนก็เถอะ  โชคชะตาจะพัดมาขนาดนี้เลยเรอะะ!!?  ฉันเหลือบมองพี่วิวอีกครั้ง...พบว่าคราวนี้พี่เขามามองกันทั้งกลุ่มเลยค่ะ... กูจะหันไปมองทำม๊ายยยยยยยย!!?  แย่แล้ว!  ไม่ได้ๆๆๆๆต้องรีบไปเรียน  ครู อนัน ดุจะตายขืนไปสายก้นสายแน่เลยยยย  ถึงจะอยากมองพี่--  ชั้นไม่ได้หมายถึงใครหรอกนะ  ค-แค่อยากเจออีกบ่อยๆจังเลยน้าาาาาา
 
------------------------------------------------------------------------------------------- ช่วงนี้กะทิจะปั่นงาน แล้วก็เตรียมสอบอาจมาๆหายๆนะเจ้ามะฮะ------------------------------------------------------------------------------------------------
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา