แฟนตัวร้ายของนายหื่นกาม(The wanton lust)

น้ไตาของผมไหลอาบหน้าจนชุ่มแม้กระทั่งเสื้อยังเปียกไปด้วยน้ำตา ของให้ใครมาช่วยทีเถอะแม้จะเป็นความหวังอันน้อยนิดแต่ก้ออยากให้มันเป็นจริงขึ้นมา

และแล้วปาฏิหารย์ก้อมีจริง

“ปั้งงงงง”

เสียงประตูของโกดังถูกเปิดออกด้วยคนที่ชั้นคุ้นเคย

“เมฆ”

ผมพูดออกมาด้วยความดีใจและผมก้อเหลือบมองเห็นพี่ปักษาวิ่งตามเมฆมาติดๆ

นี่เค้าไปรู้จักกันตอนไหน ช่างเถอะ! ยังไงพวกเค้าก้อมาช่วยชั้นกับจินได้แล้วล่ะ ขอบคุณพระเจ้า

“ปล่อยให้พวกนี้เข้ามาได้ไงไอ้พวกลูกน้องมาจับมัน”

ไอ้บ้าน่าปลาดุกนี้ลุกขึ้นเรียกลูกน้องของเค้าเข้ามาช่วยแต่ไม่มีใครเดินเข้ามาเลยซักคน

“ตะโกนไปก้อเปล่าประโยชน์ไม่มีใครมาช่วยแกหรอก”

พึ่งเห็นเลยนะว่าไอ้เมฆจะเท่ขนานนี้ ผมนี้ตรบมือให้เลยเดี๋ยวโดนมัดอยู่นิว้า

“เป็นเด็กอย่ามายุ่งกับเรื่องของผู้ใหญ่สิว่ะ”

“ก้อคนที่แกจับตัวมานะน้องชั้น”

พี่ปักษาพูดพร้อมกับชี้ไปทางจินซึ่งสลบไปแล้ว

“แล้วไง”

รู้สึกอยากถีบหมอนี่ให้หน้าคว่ำขมำลงกับพื้นจังเลย

“ปล่อยพวกเค้าเดี๋ยวนี้นะ

“ถ้าไม่ยอมคงต้องใช้กลยุทธ์นี้แล้วล่ะ”

แล้วเมฆก้อวิ่งเข้ามาชกหน้าของบาสทันทีมี้เค้าพูดจบแม้ว่าชั้นจะไม่ได้เป็นคนทำนะแต่สะใจเป็นบ้าเลย

หลังจากนั้นเมฆก้อมันไอ้บาสไว้และแก้มัดให้ผมกับจินข้อมือไร้เรี่ยวแรงมี่จะยกขึ้นมาแล้วตอนนี้

“เอาไงกับหมอนี่ดี”

เมฆถามขึ้นมาพร้อมกับกอดอกมองหน้าบาส

“คงต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด”

ผมตอบ

“ขอร้องล่ะให้อภัยชั้นเถอะนะ”

บาสทำท่าทางกระวนกระวายขึ้นมา

“ปล่อยเค้าไป”

“จิน”

เค้าบ้าไปแล้วแน่ๆนี่เค้าโดนซะขนานนี้ยังจะกล้าปล่อยคนที่ทำเค้า

“ปล่อยเค้าไปเถอะ”

พี่ปักษาก้อสนับสนุนกันจังเลย

สุดท้ายก้อต้องปล่อยเค้าไป

แกอย่าน้อยเราก้อปลอยภัย

#โปรดติดตามตอนต่อไป