Aika บทเพลงแห่งรัก

8.0

เขียนโดย kuro_nase

วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.27 น.

  11 chapter
  3 วิจารณ์
  11.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2559 01.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) มันคือ ความรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          * * * ต่อ * * *
 
 
 "อะ..จะ..จินกุจิ" มาซาโตะครางเสียงทุ้ม
 
  "หยุด.....เถอะนะ ฉันขอร้อง" มาซาโตะพูดพร้อมน้ำตาที่รินไหบออกมา ข้างในดวงตาสีน้ำเงินค่ิยๆสั่นคลอนด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา
 
  "ขอโทษนะ......."เร็นพูดพร้อมใช้มืดของตนแกะเข็มขัดร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าออก แล้วปลดกระดุมออก เขาใช้มือของตนดึงแกนกายของมาซาโตะที่กำลังกระตุกอยู่ด้านในออกมากำไว้ในมือ พร้อมชักขึ้น-ลงเป็นจังหวะ
 
  "ผ่อนคลายเถอะ ฉันจะทำมห้นายรู้สึกดีเอง"
 
เร็นใช้นิ้วโป้งของเขาค่อยๆถูเบาๆตรงบริเวณหัวแกนกายของมาซาโตะช้าๆ จากที่ชักขึ้น-ลงเป็นจังหวะก็หยุดลง
 
  "ตรงนั้น...ไม่"มาซาโตะตะโกนเสียงสั่น
 
  "อ๊างค์..."
 
  "เสียงครางนาย"
 
  "อย่าฟังนะ"มาซาโตะน่าแดงขึ้น
 
  "อย่างนี้นี่เอง นายรู้สึกดีที่ฉันสัมผัสตรงนี้"
 
  เร็นใช้นิ้วของเขาเล่นตรงจุดอ่อนไหวของมาซาโตะ
 
  "ฉัน..ฉัน...ฉันจะออกแล้ว"ไม่ทันสิ้นเสียงของมาซาโตะ น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาจากแกนกายของมาซาโตะ ใบหน้าสวย ของร่างเล็ก แปดเปื้อนด้วยน้ำกามสีขาวขุ่น
 
ทันทีที่เร็นปล่อยมือจากมาซาโตะ มาซาโตะก็ล้มลงบนเตียงทันทีด้วยความเหนื่อยล้า
 
เร็นปลดเข็มขัดของตัวเองแล้วดึง แกนกายของเขาออกมา ชักขึ้น-ลง ด้วยความเร็ว เร็วกว่าที่ทำให้มาซาโตะ
 
  "ฉัน..ฉัน"เร็นพูดไม่ทันจบ น้ำสีขาวขุ่นของตนเองก็พุ่งออกมา ใส่ร่างเล็กที่นอนอยู่ตรงหน้า
 
  เร็นลุกมานั่งข้างเตียง หลังของทั้ง 2 ทันเข้าหากัน
 
  "ฉันจะนอน ปิดไฟด้วย"มาซาโตะพูดจบก็หลับลงไป
 
  "อืม....ราตรีสวัสดิ์"เร็นพูดแล้วเดินไปปิดไฟ หลังตากที่ปิดไฟเขาก็ลงมานอนข้างมาซาโตะ
มือใหญ่ของเขาโอบร่างเล็กเข้ามากอด เขากระซิบข้างหูร่างเล็กข้างหน้าอย่างออนโยนว่า
 
  "รักนาย"พูดจบเขาก็หลับทันที
 
ทั้ง 2 หลับลงไปแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรที่เลวร้ายเกิดขึ้น
 
รุ่งเช้าทันทีที่เร็นตื่นมาก็ไม่พบมาซาโตะนอนอยู่ข้าวๆ เขาคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติที่มาซาโตะจะออกไปเรียนก่อนโดยไม่รอเขา
 
จนกระทั่งกลับบ้านเขาก็ไม่เจอกับมาซาโตะเลยสักครั้งเดียว
 
"5 ทุ่มแล้ว ทำไมยังไม่กลับมาอีก"เร็นร้อนใจรีบโทรหามาซาโตะแต่ไม่ว่าจะโทรยังไงก็โทรไม่ติด เขาจึงตัดสินใจออกตามหามาซาโตะ
 
  "มาซาโตะ....ได้ยินไหมมาซาโตะ"เร็นออกตามหามาซาโตะทั้งคืน จนถึง ตี3 ก็ยังไม่เจอมาซาโตะ
 
  "ที่ไหนก็ไม่มี หรือว่าจะ"เร็นวิ่งตรงไปที่ภูเขา เขาวิ่งตรงขึ้นไปจนไปถึงน้ำตก
 
  "อยู่นี่จริงๆด้วย"เขาเห็นมาซาโตะในชุดยูกาตะชาย กำลังยืนพนมมืออยู่บนหิน ใต้น้ำตก น้ำตกไหลลงมาใส่หัวของเขาอยู่นาน ร่างกายเริ่มซีดแต่เขาก็ยังคงยืนอยู่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
ด้วยความเป็นห่วงเร็นวิ่งลุยน้ำตกไปดึงตัวมาซาโตะลงมา ทันทีที่มาซาโตะลงมาจากหินเขาก็กอกมาซาโตะแน่นจนแทบหายใจไม่ออก
 
  "ฉันนึกว่านายจะหนีไปซะแล้ว  นายมาทำอะไรที่นี่ แล้วอยู่แบบนี้นานหรือยัง ข้าวกินหรือป่าว วันนี้เข้าเรียนไหม ไม่สบายหรือป่าว"เร็นรีบถามมาซาโตะด้วยความเป็นห่วง
 
  "....."
 
  "นายเงียบทำไม"
 
  "ฉันสับสน ทั้งๆที่ฉันมั่นใจว่าชอบนานามิแท้ๆ แต่ทำไมเวลาอยู่กับนายฉันถึงได้ว้าวุ่นขนาดนี้ ทำไมฉันถึงมีความสุขเวลาที่นายอยู่ใกล้ๆ ทำไมฉันถึงรู้สึกดีในตอนที่นายทำให้ฉัน อยู่กับนานามิยังไม่รู้สึกอะไรมากขนาดนี้เลย" มาซาโตะพูดด้วยน้ำตา
 
เร็นดึงหน้ามาซาโตะเข้ามาจูบแล้วพูดกะบมาซาโตะ
 
  "นั่นเพราะนายชอบฉัน"เร็นพูดจบก็จูบมาซาโตะอีกทีลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากของอีกฝ่ายลิ้น 2 อันค่อยๆเกี่ยวกันไปเกียวกันมา
 
มาซาโตะดึงหน้าออกมามองหน้าเร็น
  "บอกฉันอีกทีสิว่านายชอบฉัน"
 
  "ฉัน ชอบ นาย "ทันใดนั้นเร็นก็พูดออกมาพูด
 
  "นายก็บอกด้วยสิว่าชอบฉันหนะ"
 
  "อืม......ชอบ นาย"
 
  "ต่อจากเมื่อคืนได้มั้ย"
 
  "อืม" เร็นรีบพามาซาโตะกลับไปที่ห้อง
 
ทันทีที่ไปถึงเร็นก็ประกบจูบลงบนปากของมาซาโตะ เขาปลดชุดยูกาตะสีขาวของมาซาโตะออกแล้วใช้นิ้วบี้หัวอกสีชมพูของมาซาโตะ
ลิ้นของเร็นที่อยู่ในปากของมาซาโตะได้เลียไปทั่วช่องปากของมาซาโตะ เขาดึงลิ้นออกมาแล้วไปเลียต่อตรงหลังหูของมาซาโตะ ลิ้นของเขาตวัดไปทั่วใบหูแล้วเลื่อนลงมาจนถึงคอ เขาใช้ปากดูด ต้นคอของมาซาโตะไปทั่ว แล้วใช้ลิ้นเลียต่อ
ลิ้นค่อยๆลงมาจนถึงยอดอกเขาใช้ปากดูดยอดอกข้างหนึ่งอีกข้างหนึ่งใช้นิ้วขยี้
 
  "อ๊าาา"
 
  "ฉันทำนายเจ็บหรอ"
 
  "ป่าวแค่มัน รู้สึกดีหนะ"
 
  "น่ารักจัง มาซาโตะของฉัน"
 
เร็นเคลื่อนหน้าลงไปถึงบริเวณแกนกายของมาซาโตะ เร็นดึงมันออกมาแล้วเอาเข้าไปในปากของเขาๆใช้ปากอมเข้า อมออกอย่างเป็นจังหวะ ด้านในของปากเค้าใช้ลิ้นเขี่ยเล่นบริเวณหัวของแกนกาย
 
  "จะออกแล้ว"น้ำสีขาวขุ่นกระจายเต็มปากของเร็นเร็นกลืนน้ำสีขาวลงไป
เขาถอดชุดยูกาตะออก แล้ว ยกสะโพกของร่างเล็กขึ้น เขาเอาน้ำมันหล่อลื่นบีบใส่นิ้วของเขา
 
  "ผ่อนคลายนะ"เขาใช้นิ้วยัดเข้าไปที่ช่องด้านหลังของร่างเล็กแล้วชักเข้า-ออก
 
  "อาาาา"มาซาโตะคราง
 
เร็นเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น แล้วใส่นิ้วที่ 2 เข้าไป
 
  "จะ...เจ็บ"
 
  "อดทนหน่อยนะ ดูท่าทางรูจะได้ที่แล้ว"
 
เร็นดึงแกนกายของตนเองออกมาแล้วทาน้ำหล่อลื่น
 
  "ผ่อนคลายนะ"เร็นใช้แกนกายของเขาใส่เข้าไปในช่องหลังของมาซาโตะ
 
เขาใส่ไปจนมิด แล้วชักออก อย่างเป็นจังหวะ
 
  "เรียกฉันสิ"เร็นพูดแล้วใช้ปากเลียที่ใบหูของมาซาโตะ
 
  "เร็น...เร็น...เร็น"
 
เร็นได้ยินเสียงมาซาโตะเรียกชื่อก็เร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ
 
  "ช้าลงๆ"
 
  "ไม่ทันแล้ว" น้ำกามสีขาวพุ่งเข้าไปข้างไนตัวมาซาโตะแล้วไหลออกมา
 
  "พอกันเถอะ"มาซาโตะพัก
 
  "เห็นด้วย"เร็นลงมานอนข้างมาซาโตะแล้วเอาร่างเล็กเข้ามากอด
 
  "ฉันดีใจนะที่มันจบแบบนี้"
 
  "อืม"
 
  "นายเจ็บตรงไหนมั้ย"
 
  "ไม่"
 
  "นี่เราก็เป็นคนรักกันแล้ว อย่าเย็นชานักสิ"
 
  "ไม่ได้เย็นชานะ"
 
  "เห้อช่างเถอะ นอนกันดีกว่า"
 
  "อืม"
 
เร็นหลับตาลงมาซาโตะนอนเงียบไปสักพัก ก็เงยหน้าขึ้นมามองหน้าเร็น เขาจูบลงบนปากเร็นเบาๆแล้วนอนต่อ
เร็นยังไม่หลับดีรู้สึกได้ถึงการกระทำจึงกอดร่างเล็กแน่นขึ้น
 
  "หวาา ยังไม่หลับหนิ"
 
  "ท่าทางอยากทำอีกสินะ"
 
  "ไม่ เอาแล้ว"
 
  "น่าทำเถอะ"
 
  "ไม่เอา"
 
  "โถ่......"
 
  "แค่นี้พอนะ"มาซาโตะจูบที่ปากเร็นอีกครั้ง
 
  "หืมม"
 
  "ไม่ต้องพูดมากนอนได้แล้ว"
 
  "ครับๆๆ"
 
เร็นหลับไปโดยที่มีมาซาโตะอยู่ในอ้อมกอด
ส่วนมาซาโตะก็ยอมให้ทำเพราะทั้ง 2 ต่างก็รักกัน
แล้วใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในหอพักอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
                               - The end -
 
 
 
 
 
ต่อไปก็ ova ของโชว กับฮารุกะ ขอบคุณทุกๆท่านที่ตามอ่านนะค้ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา