Memory of heart...ความทรงจำของหัวใจ

กรงเหล็กสีขาวนวลที่ขังเธอเปลือกตาเนียนกลมโตลืมขึ้นพร้อมความทรงจำที่มีเพียงน้อยนิดภายใต้กรงเหล็กสีขาวที่กักขังเธออย่างไร้ทางออก...
ขาเล็กตะเกียกตะกายหาทางออกอย่างไร้เหตุผลทำไปอย่างไร้จุดหมายขาเล็กที่เริ่มอ่อนแรงนำ้ตาหยดใสๆใหลพรากอย่างหมดหนทาง
"ตื่นแล้วเหรอ"
ชายรูปร่างผอมผมปิดบังใบหน้าเผยให้เห็นเพียงริมฝีปากที่ยิ้มแสยะอย่างชอบใจสีผิวที่ขาวดุจไร้เลือดหล่อเลี้ยงร่างกายกล่าวขึ้นทักทายเด็กสาววัย16
ร่างเล็กสั่นสะท้านอย่างหวาดกลัวถอยหลังพัลวันจนแผ่นหลังชิดขอบกรงเหล็ก
ชายหนุ่มมองเธออย่างสมเพชอยู่นอกกรงพรางเดินหันหลังจะออกจากห้อง
"อ้อ...!"
เขาหันกลับมาหาเด็กสาวอย่างนึกอะไรบางอย่างออกพร้อมหยิบวัตถุบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วเหวี่ยงอยู่ตรงหน้าให้เด็กสาวเห็นชัดๆ
"นี่คือกุญแจที่สามารถเปิดกรงนี่ได้...แต่ฉันไม่เปิดให้เธอหรอกนะ...ตราบใดที่เธอยังไม่ตาย..."
เด็กสาวกำมือแน่นอย่างเคียดแค้นนำ้ตาที่พยายามอดกลั้นเอาไว้พรั่งพรูออกมา
"ไอ้ชาติชั่ว!"
หล่อนขบฟันแน่นพร้อมสบถคำด่าออกมาเล็ดลอดไรฟัน
ชายหนุ่มโกรธจัดแต่ก็ยังแสยะยิ้มอย่างเลือดเย็นต่อไปแล้วเดินวนกรงเหล็กสีขาวจนมาหยุดอยู่ข้างหลังเธอ
ร่างเล็กกลัวจนตัวสั่นไม่กล้าเขยิบหนีไปไหน
หมับ!
ชายหนุ่มกระชากเรือนผมสีทองจากด้านหลังอย่างแรง
แล้วค่อยก้าวเข้าไปใกล้ๆเพื่อกระซิบข้างๆใบหูของเธอ
"อย่าบังอาจ...ทำในสิ่งที่จะทำให้ตัวเธอเองไม่ปลอดภัยจะดีกว่านะ....สาวน้อย..."
เด็กสาวพยักหน้างึกๆอย่างหวาดกลัว
.
ชายหนุ่มเดินลับสายตาออกจากห้องมืดไปแล้วมีเพียงเด็กสาวที่นั่งสะอื้นเธอไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร...แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร...
เธอจำได้เพี่ยงแค่ว่า...
"เธอเคยตายมาแล้ว"
 
*เอามาลงครึ่งเดียวก่อนนะคะอีกครึ่งเอาไว้คราวหน้าเนอะ*
#เขียนเองก็งงเอง'มันแนวรักจิงปะเนี่ยยยย'
แต่พระเอกไม่ใช่คนนี้นะจ๊ะอย่าเข้าใจผิด