Love ( เรื่องราวที่อยากให้เป็นจริง )

7.7

เขียนโดย JYM_9093

วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 12.23 น.

  7 chapter
  0 วิจารณ์
  8,388 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2559 12.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) 5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันพฤหัสบดี คาบ 1 วิชา วิทยาศาสตร์"วันนี้เราจะเรียนเรื่อง พลังงานไฟฟ้า! เอาล่ะ! วงจรไฟฟ้า @%&@#*&&#&#...บลาๆ"วิทย์ฯ - - เรียนไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ โดยเฉพาะเรื่องนี้!"บลูนั่งโตยยย" ฉันเซ็งๆและเบื่อ เลยลองมานั่งหลังห้องกับตัวเล็กและบลู"ไง ^^~" ติณห์เดินมาแล้วนั่งลงข้างๆตัวเล็ก"เฮ้ย! ทำไรว่ะ!" แล้วตะวันก็โผล่มานั่งข้างฉัน - -"ไง ฟ้า ^^" ตะวันทักฉันแล้วก็เล่นแก้มของฉัน"ไม่เอานายตะวัน! อย่าเล่น!" ฉันดุตะวันไป หมอนี่ทำไมชอบเล่นแก้มฉันจัง! - -( Blue Part )ทำไมตอนนี้ข้าพเจ้ารู้สึกเหมือนจะเป็นส่วนเกิน - -"นี่ๆ ตอนนี้ GMM จะออกเพลงใหม่แล้ว และ...@*#&%%#*@..." >>> ติณห์ ตัวเล็ก"นายตะวัน! อยู่ดีๆอ่ะ เล่นแก้มฉันอยู่นั้นแหละ! -*-" >>> ตะวัน ปลายฟ้าทำไมมันมีคู่กันหมดเลยว่ะ T^T"แก้มๆ ทำไมฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินอ่ะ T^T" ฉันกระซิบกับแก้มสองคน"ฉันก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน - -"ฉันกับแก้มมองหน้ากันแล้วหันกลับมามองทั้งสองคู่ที่นั่งคุยกัน เล่นกัน แหย่กัน อย่างมุ้งมิ้ง ฟรุ้งฟริ้งเชียว - - แล้วอาจารย์ก็สอนต่อไปโดยที่ฉันเรียนไม่รู้เรื่องอะไรเลยยยยยย~( Plaifah Part )อีก 5 นาทีหมดคาบ"เฮ้อ! - - อีก 5 นาที เบื่ออ่ะ มึน @_@" บลูบ่นอุบอยู่ตรงข้ามฉัน"เถอะ!...นายตะวัน! อย่าเล่น! -*-" แล้วตะวันก็ยังมายุกยิกอยู่ที่แก้มของฉัน อีกเช่นเคย - -"ฮ่ะๆๆ ^^"จึ้กๆยัง...ยังเล่นไม่เลิก! -*- ตะวันที่นั่งอยู่ข้างฉันยังคงนั่งจิ้มแก้มฉันเล่นต่อไปติ๊งต๊อง~"เอาล่ะ! หัวหน้า! บอกชั้น!""นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ!""ขอบคุณครับ/ค่ะ!" เฮ้อ! - - เลิกซะที"เดี๋ยว!" หือ? อะไรอีกล่ะ - -"ถามหน่อยสิตะวัน ทำไมถึงได้ชอบเล่นแก้มของฟ้านัก!" บลูถามสีหน้าจริงจัง เออ! อยากรู้เหมือนกัน!"ก็มันนุ่มดี ^^" ตะ...ตอบหน้าระรื่น! -///- แก้มฉันนุ่มเหรอ -///- แล้วฉันก็ยกมือจับแก้มตัวเอง"งั้น...คิดได้เลยว่า!..." บลูว่าแล้วก็ชี้นิ้วไปที่หน้าของตะวัน"มีแค่ตะวันคนเดียวที่สามารถเล่นแก้มฟ้าได้! ช่ายป่ะ?! ช่ายมายยยย?!" บลูว่าแล้วใส่อารมณ์เต็มที่"..." ตะวันไม่ตอบอะไร แต่หลบตาบลูที่ตอนนี้จ้องอย่างจะเอาคำตอบจากตัวเอง แล้วก็ลุกหนีไป"เหอะๆๆ - -" บลูหัวเราะแบบไม่ใส่ใจนัก แล้วก็ชวนตัวเล็กและฉันไปเรียนวิชาเพิ่ม ( พวกเรา 3 คนเรียนวิชาเพิ่มด้วยกันอ่ะนะ )ทำไม? ทำไม ไม่ตอบบลู นายเงียบทำไม? ฉันไม่เข้าใจตะวัน! ตกลงนายคิดยังไงกันแน่! เดี๋ยวก็เล่น เดี๋ยวก็ให้ความหวังกัน ทั้งๆที่นายก็มีแฟนอยู่แล้วเป็นตัวเป็นตน!( Blue Part )วันต่อมาตอนเย็นเฮ้อ! - - ลั้ลลาเว่อร์ เดี๋ยวกลับไปค่อยไปนั่งดูเมะต่อดีกว่า อุอิ ^^~สวัสดีคร้าบบบบ~ เอ้ย!...ฉันไม่ใช่ผู้ชายนะ! เป็นผู้หญิงแต่ชอบ Yaoi และอนิเมะ และเริ่มชอบเกาหลี ( เมื่อไหร่ไม่รู้?? ) เท่านั้นเอง - - วันนี้แม่ชวนฉันมาเที่ยวงานประจำปีของจังหวัดที่สนามกีฬากลาง....มันก็เหมือนเดิมทุกปีอ่ะนะ - -*'เธอคงไม่รู้ว่าฉันปวดใจแค่ไหนที่ต้องทำอาการไม่หวั่นไหวแต่เมื่อสองเราใกล้ชิดกัน ใจมันจะเป็นจะตาย...รัก...ที่พูดอะไรออกไปไม่ได้สักอย่าง...รัก...ที่ทำอะไรเหมือนใจไม่ได้สักครั้ง...มันช่างทรมานหัวใจกว่าการต้องทนอ้างว้าง......ทุกอย่าง...เธอคงไม่เคยเข้าใจ....'ระหว่างที่ฉันกำลังเดินอยู่ร้านขายเสื้อผ้าร้านหนึ่งก็เปิดเพลงนี้พอดี อืม...เหมือนกับสถานการณ์ของฟ้ากับนายตะวันตอนนี้เลยแฮะ - -"บลูกลับบ้านกันมั้ย?""ค่ะ บีมกลับบ้านกันได้แล้ว" ฉันเรียกน้องที่ตอนนี้กำลังวิ่งเล่นไปรอบตัวฉัน อยู่ไม่เป็นสุขจริงๆ - -แต่แล้วหางตาฉันก็ไปสะดุดเข้ากับชาย - หญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินเข้างาน"นายตะวัน..." ฉันเอ่ยชื่อนั้นเบาๆแล้วก็รู้สึกโมโหขึ้นมา - - ชิ! ให้ตายสิ! -*- มีแฟนอยู่แล้วยังจะมาเล่นถึงเนื้อถึงตัวกันกับฟ้าอีก รู้มั้ยเนียะว่ามันเหมือนการให้ความหวังกัน หน๊อยยยย! มันน่าฆ่าตัดตอนให้สูญพันธุ์! -*-ฉันมองตะวันกับแฟนของตานั้นที่เดินเข้าไปในงานจนลับสายตาไปเฮ้อ! - - สงสารฟ้าจัง T^T ( เดี๋ยวดราม่า เดี๋ยวก็อยากฆ่าคน ตกลงมันเป็นอะไรกันแน่ว่ะ - - : JB )( เป็นคนสิย่ะ! แต่งต่อไปเลย! -*- : Blue )( จ้าๆ - -; : JB )( End Blue Part )

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา