The code... รักนะครับ...ไอ่พี่รหัส !!!

Ep.1
กิจกรรมพิเศษ
 
ช่วงพักกลางวันที่หลายคนตั้งหน้าตั้งตารอคอย อันที่จริงตอนนี้ก็เกือบๆบ่ายสามแล้วหละ
หลังจากเสร็จกิจกรรมในภาคเช้า ที่แสนทรหดอดสู!! เพราะหลังจากที่พี่ว๊ากให้ทุกคนจับคู่กันแล้ว
ยกเว้นตรูอีกแล้วครับ-_- ที่นั่งดูคนอื่นๆพากันสนุกสนานไปกับเกมต่างๆที่ต้องทำร่วมกันเป็นคู่ๆ
แต่ก็ดีครับ...ผมก็ไม่ได้อยากเล่นสักเท่าไห
 
          "เอาหละพวกคุณทุกคน!! ผมให้เวลาพวกคุณไปพัก
และถึงบ่ายสามโมงเมื่อไหร่ ให้มารวมตัวกันที่นี่ห้ามสายห้ามเลท! เข้าใจมั้ย!!!!"
          "ครับ/ค่ะ..." สิ้นเสียงตอบรับและเสียงโหยหวนเล็กน้อย ทุกคนก็พากันสลายตัวอย่างรวดเร็ว
เนื่องจากเวลามีน้อยไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ-_-
 
ผมค่อยๆเดินไปตามทางเดินเล็กๆข้างๆตึกนิเทศฯ
ที่ผมเพิ่งค้นพบว่าหลังตึกนี้มีที่ม้านั่งที่ค่อนข้างเก่าเล็กน้อย ตั้งอยู่ใต้ต้นดอกพิกุล
แถมยังไม่ค่อยมีคนพลุ่นพล่านเหมือนกับโรงอาหารรวมของมหา'ลัยในตอนนี้อีกด้วย
ผมเลยถือว่าที่นี่เป็นโรงอาหารของผมซะเลย 
 
ในมือถือขนมปังกับนมกล่องเล็กๆ เตรียมกินอาหารกลางวัน(หรือเปล่า)ที่ผมเตรียมมา
อันที่จริงผมเป็นคนที่ไม่ชอบท่านข้าวสักเท่าไหร่ จะว่ายังไงดีหละ คือมันไม่หิวอ่ะครับ
และความเคยชินที่กินแต่ขนมปังกับนม จึงไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องกระเพาะอาหารสักเท่าไหร่
 
จนเวลาล่วงเลยมาสักพัก ผมจัดการโยนกล่องนมกับถุงห่อถุงขนมปัง
ลงในถังขยะใกล้ๆทางเดินที่ผมเพิ่งจะเดินผ่านมา
ตอนนี้ในสนามเต็มไปด้วยนักศึกษาน้องใหม่ของมหา'ลัย
ที่ค่อยๆทยอยมารวมตัวกันจนเกือบจะครบกันแล้ว
ไม่นานนักเสียงประจำตัวของบุคคลที่ใครๆก็รู้จักในนาม 'พี่ว๊าก' ก็ดังขึ้น..
 
             "เงียบๆกันหน่อย!!! ตอนนี้บ่ายสามโมง หวังว่าคงไม่มีใครมาสายหรอกนะ!!"
ทุกคนเงียบครับ ผมเองก็เช่นกัน-_- หลังจากที่รอจนแน่ใจแล้วว่าทุกคนมาครบ พี่ว๊ากก็เริ่มพูดต่อ...
 
             "ต่อไปนี้! พวกผมจะแจ้งรายละเอียดสำหรับ 'กิจกรรมพิเศษ' ให้ฟังก่อน!
กรุณาตั้งใจฟังกันด้วยนะครับ เอาหละ! ดาวออกมาชี้แจ้งให้น้องมันฟังหน่อย" ดาวหรือประกายดาว
รุ่นพี่ปีสองที่ทุกคนต่างรู้จักกันดี เพราะเธอน่ารักและตัวเล็ก
แถมยังเฟรนลี่อีกต่างหาก... จึงไม่แปลกที่จะมีแต่คนรู้จักเธอ 
 
              "ยินดีที่ได้รู้จักนะทุกคน หลายคนอาจรู้จักพี่แล้ว พี่ชื่อประกายดาวนะจ๊ะ เรียกพี่ดาวเฉยๆก็ได้ แล้วก็เรื่อง...กิจกรรมพิเศษ ที่พวกพี่จะให้พวกน้องๆทำกัน ก็คือการจับพี่รหัส โดยพี่จะให้น้องๆจับฉลากในกล่องใบนี้มาคนละหนึ่งใบ..." พี่ดาวชูกล่องสี่เหลี่ยมขนาดไม่ใหญ่มากขึ้นมาโชว์ ก่อนจะพูดต่อ...
 
                "และแต่ละใบ จะมีคำใบ้ของพี่รหัสอยู่ด้านใน ซึ่งพี่จะให้น้องๆไปหาพี่รหัสของตัวเอง ให้เจอภายในสองวันต่อจากนี้..."
                "โห่ยยยย...ไรอ่าาาา...ไม่เอาอ่าา...ใครจะไปหาทันวะ..." และอีกหลายๆเสียงของนักศึกษาใหม่ที่นั่งทำหน้าโอดโอยครวญครางอย่างหมดอาลัย เนื่องจากสองวันที่ว่านั้น เราไม่ได้มีเวลาที่จะตามหาพี่รหัสของเราอย่างเต็มที่หรอกครับ เนื่องจากต้องทำกิจกรรมในการรับน้องต่ออีก...
 
                 "อย่าเพิ่งดีใจกันไปๆ ยังมีอีกหนึ่งอย่างที่พี่ยังไม่ได้บอก โดยเฉพาะคณะวิศวฯ นั่นก็คือ...เนื่องจากนิสิตปีสองของคณะวิศวฯ รุ่นพี่มีจำนวนน้อยกว่า พวกน้องๆที่มีจำนวนมากอยู่พอสมควร พวกเราจึงตัดสินใจแล้วว่า จะให้พี่ๆปีสามของคณะมาเป็นพี่รหัสของน้องๆด้วย อาจจะมีบางคนที่ได้พี่รหัสเป็นพี่ๆปีสามนะจ๊ะ..." สิ้นเสียงของพี่ดาว และเสียงโหยหวนของเหล่าสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า'เฟรชชี่'อย่างพวกเราก็ตามมาติดๆ .....