ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA
7.0
เขียนโดย 
9nampakka
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
16.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
14) ชวนออกเดท
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ติ่งต่อง~" เสียงกระดิ่งที่ดังทั่วโรงเรียนแสดงถึงว่าได้เวลาพักเที่ยงแล้ว
เด็กนักเรียนต่างแห่กันไปที่โรงอาหาร
"พักเที่ยงแล้วสิน่ะ.." ไดกิพูดอย่างเอื่อยเฉื่อยในขณะที่หมอบอยู่ที่โต๊ะ
"น..นี้ไดกิคุงจะไปกันยังเหลอ?" มิยูริเดินเข้ามาถามไดกิ
"อ..อ่อไปจองโต๊ะก่อนเลยขอทำอะไรก่อนน่ะ" ไดกิรีบหันไปตอบทันที
"อ..อื้อ"
"เห๊~ไม่ไปสักทีล่ะได้โอกาสแล้วน่าา" ริกะเข้าไปนั่งลงหน้าโต๊ะของไดกิหลังจาก
มิยูริเดินออกไปแล้ว
"มันกระทันหันไปหน่อยใครจะกล้าฟร่ะ"
"เอาน่าาาลองใช้วิธีนี้ดูไหม?" ริกะชูนิ้วชี้ขึ้น
"วิธี?"
"เขียนคำว่าคนลงฝ่ามือแล้วกินมันส่ะ!!" ริกะพูดด้วยตาที่เป็นประกาย
"อะไรกันวิธีที่อย่างกับออกมาจากหนังสือการ์ตูนยังไงยังงั้น"
"ลอเล่นๆน่า~นึกว่าจะรับมุขส่ะอีก"
"แต่เอาเถอะ..ไปได้แล้วน่าาคงไม่คิดที่จะปล่อยผู้หญิงรอใช้ไหมล่ะ" ริกะตบที่หลังไดกิอย่างกับจะบอกว่าไปได้แล้วทำนองนี้
"อิ้อขอบคุณน่ะที่เตือน" ไดกิหันไปยิ้มให้กับริกะก่อนจะลุกขึ้นออกนอกห้อง
"เอ้อใช้! ริกะวันนี้กินข้าวเย็นที่บ้านไหม?"
"อ..อ้อไม่เป็นไรวันนี้ฉันมีนัดนะ" ริกะหันไปตอบ
"งั้นเหลอ ไว้คราวหน้าล่ะกัน" ไดกิตอบโดยไม่สงสัยอะไร
.
.
.
.
.
.
.
"คุณมิยูริอยู่ไหนหว่า.." ไดกิได้ถือชามข้าวแล้วกวาดสายตาหามิยูริ
"ไดกิคุงตรงนี้ๆ" มิยูริลุกขึ้นโบกมือเรียกไดกิตรงที่โต๊ะกินข้าวที่มีที่ว่างอยู่ที่1
"อ่ะอื้ม!!" ไดกิรีบเดินไปที่ตรงนั้น
"คุณมิยูรินี้ชอบกินผักจังเลยน่ะครับ" ไดกิพูดในขณะกินข้าว
"อ่อพอดีช่วงนี้ฉันไดเอทอยู่ก็เลยต้องลดพวกไขมันอ่ะ" มิยูริตอบพร้อมหน้าแดงนิดๆ
"แล้วมีธุระอะไรหรือป่าวครับ ที่ชวนมานี้คงต้องมีธุระสิน่ะครับ?" ไดกิพูดด้วยความสงสัย
"อ..อ้อเกือบลืมไปแหน่ะ วันเสาร์นี้ไดกิคุงว่างไหม?" ริกะเอามือสองข้างมาประกบกัน
"ก็คงว่างแหละครับ" ไดกิคิดแล้วก็ค่อยๆตอบ
"งั้นเราไปติวหนังสือกันไหมค่ะ?"
"ติวหนังสือเหลอ....เอ๋!!ติวหนังสือกับคุณมิยูรินะน่ะ" ไดกิตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินดังนั้น
"อ..อื้อ" มิยูริตอบอย่างตกใจที่จู่ๆไดกิก็ตอบเสียงดัง
[เอ๋ไปติวหนังสือกับคุณมิยูริหรือว่าเป็นการเดทน่ะ!!]
[ไม่ๆแค่ติวหนังสือเอง!!]
[แต่ดีใจเป็นบ้าเลย!!อยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆจัง]
"ไดกิคุงกลับห้องกันเถอะจะหมดเวลาแล้ว.." มิยูริสะกิดเรียกไดกิ
"ค..ครับ!!" ไดกิสะดุ้งที่โดนสะกิดขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่
.
.
.
.
.
.
.
"ติ่งต่องง" เสียงกระดิ่งดังอีกครั้งเพื่อแสดงว่าได้เวลากลับบ้านแล้ว
"ฟุฟุ ได้ไปติวกับคุณมิยูริกัน2คนล่ะ" ไดกิเดินไปยิ้มไปแล้วก็บ่นพึมพำคนเดียว
"วันเสาร์มาสักทีสิ!!" ไดกิจู่ๆก็ชูมือขึ้นแล้วพูดเสียงดังออกมาจนคนรอบข้างหันมามอง
"อะแฮ่ม." ไดกิทำเป็นไอกลบเกลื่อนความอายพร้อมหน้าแดงก่ำ
"นั้นริกะนี้นา.." ไดกิเหลือบไปเห็นริกะยืนรอหน้าโรงเรียนเหมือนรออะไรอยู่
"เข้าไปแกล้งดีกว่าอิอิ" เมื่อพูดจบไดกิก็รีบวิ่งไปหา
"อึก" ไดกิจู่ๆก็หยุดวิ่งแล้วชะงักอยู่นิ่ง
ไดกิเห็นมีผู้ชายคนหนึ่งที่สูงอย่างกับเป็นรุ่นพี่ไปหาริกะแล้วพูดคุยด้วยกัน...
ริกะยิ้มแล้วพยักหน้าตอบรับแล้วก็เดินไปกัน2คนท่ามกลางแสงอาทิตย์ยามเย็น..
ถึงจะไม่ได้ยินเสียงแต่ทำให้ไดกิรู้สึกเจ็บที่หน้าอกมาก...เมื่อรู้สึกดังนั้นไดกิก็เอามือขย้ำที่หน้าอกตัวเอง
[ทำไม....มันแน่นที่หน้าอกจัง..]
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
