มนุษย์ผู้เป็นยมทูตแห่งความตาย

7.0

เขียนโดย aikn

วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.41 น.

  2 chapter
  0 วิจารณ์
  3,935 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2559 18.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) จุดเริ่มต้นของเรื่องราว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 อายะเนะ(ผู้แต่ง)พูดคุย
   วันที่ 24 เมษายน ปีxxx วันแห่งชะตากรรมที่ไม่มีวันลืมตลออดกาล บนเครื่องบินแห่งหนึ่งเหนืออังกฤษที่จะไปญี่ปุ่น มีครอบครัวหนึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นที่กำลังจะกลับจากการเที่ยวที่อังกฤษนั้น ได้คุยกันอย่างสนุกสนานนั้น ก็มีเสียงสัญญาณเตื่อนภัยว่าเครื่องบินกำลังตก เจ้าหน้าที่ได้พยายามที่จะช่วยสุดความสามารถแต่ก็ไม่ไหวเพราะเครื่อนยนต์ของเครื่องบินพังทำให้เครื่องบินตก แล้วทุกคนก็เสียชีวิตรวมถึง งาสึกิ คุมิโกะ และครอบครัวของเขาด้วย
ที่เป็นชาวญี่ปุ่นในเครื่องบินนี้ด้วยเพราะในเครื่องบินมีแต่ชาวอังกฤษมีแต่ครอบครับเขาที่เป็นชาวญี่ปุ่น
อายะเนะ(ผู้แต่ง)จบการพูดคุย
งาสึกิ คุมิโกะพูดคุย
ณ ดินแดนแห่งความตาย (เขาเรียกกัยแบบนั้น)
ดิน แดนที่ไร้สีสัน มีแต่ซากกระดูกมากมายอยู่ตรงหน้าฉันคือผู้หญิงผมสีม่วงยาวเกินเอวนิดหน่อย ใส่ชุดกิโมโนสีชมพูอ่อนปนสีดำมีรูปดอกซากุระ ตาสีแดงเหมือนทับทิมผูกโบสีขาวข้างหนึ่งที่ด้านซ้าย พกมีดยาวคู่อยู่ที่เอว เธอได้เดินทาถามฉันว่า
"เธอนะ ทำหน้าเหมือนว่าเธอไม่กลัวความตายละนะ แต่ทำไมถึงร้องไห้ละ"พอผู้หญิงคนนั้นพูดจบฉันก็พึงจะรู้ตัวว่าตัวเองร้องไห้ ฉันจึงพูดว่า
"ยังไงทุกคนเกิดมาก็ต้องตายอยู่แล้วในสักวันหนึ่ง แต่ฉันพอเห็นพวกเขาแยกจากกับครอบครัวก็อดสงสารพวกเขาขึ้นมา"พอฉันพูดจบผู้ หญิงคนนั้้นก็ได้ถามฉันว่า
"แล้วตัวเธอละ ทั้งที่ตายไปแล้วพร้อมๆกับครอบครัวของเธอแท้ๆ ไม่กลัวเพื่อนเธอเสียใจหรอ"ฉันจึงทำหน้าเศร้าพร้อมพูดว่า
"ก็กลัวนะคะ แต่ว่าคนตายไม่สามารถคืนชีพได้"พอฉันพูดจบเธอกับหัวเราะพร้อมพูดว่า
"5 5 5 ชักถูกใจแล้วสิ"ฉันจึงพูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธนิดหน่อยว่า
"มันไม่ใช่เรื่องตลกนะคะ"พอฉันพูดจบ เธอคนนั้นก็พูดด้วยเสียงจริงจังว่า
"นั้นสินะ แล้วถ้าเกิดว่ามีคนบอกว่าเธอสามารถคืนชีพได้แต่ไม่ใช่มนุษย์อีกละ"คำพูดของเธอนั้นทำให้ฉันตกใจพร้อมพูดว่า
"คุณพูดอะไรนะ"ฉันนั้นได้พุดทั้งตกใจอยู่หญิงสาวจึงพูดว่า
"เราจะบอกว่าถ้าเราทำให้เจ้าฟื้นขึ้นมาบนฌลกมนุษย์อีครั้งในฐานะยมทูตแต่ถ้าไม่รับเจ้าจะตายกลายเป็นวิญญาณ"คำพูดนั้นทำให้ฉันคิดว่าจะรับไว้ดีไหม
"เอาอย่างไรดีละ"ผู้หญิงคนนั้นถามฉัน ฉันจึงบอกว่า
"ตกลง ยังไงก็ดีกว่าทำให้คนอื่นเสียใจอีก"ผู้หญิงคนนั้นจึงพูดต่อว่า
"นั้นสินะ นั้นบอกชื่อเจ้ามา เราชื่อ หานาสึกิ มิกิ เป็นยมทูต"แล้วฉันก็พูดต่อว่า
"ฉันชื่อ งาสึกิ คุมิโกะ"พอฉันพูดชื่อจบก็มีวงแหวนเวทย์ปรากฎขึ้นมาแล้วเธอก็พูดว่า
"นามของเราคือ หานาสึกิ มิกิ เราขอมอดหน้าที่ยมทูตให้แก่เด็กสาวผู้นี้เถอะ"แล้ววงแหวนเวทย์ก็หาย ปรากฎแต่ ดาบ หอก และเคียวแล้วคุณหานาสึกิก็พูดว่า
"จะเอาอาวุธอันไหนก็เลือกได้แค่อันเดียวนะ"ฉันจึงนั่งคิดว่าจะเอาอาวุธอะไรจนฉันเลือกว่า
"เอาเคียว"ฉันตอบแบบนั้นคณหานาสึกิจึงพูดว่า
"จะดีหรอที่เอาเคียวเป็นอาวุธนะ"เธอพูดด้อยความสงสัย  ฉันจึงตอบว่า
"ค่ะ"
"นั้นจับเคียวเลย"ฉันจับเคียวแล้วสีผมของฉันก็เปลี่ยนเป็นสีเงิน ตาก็เปลียนเป็นสีแดงเหมือนทับทิม ผูกโบสีดำสองข้าง ชุดเปลียนเป็นกิโมโนสีดำ เสื้อคลุมสีดำ แล้วคุณหานาสึกิก็พูดว่า
"เป็นชาวญี่ปุ่นหรอ"
"ค่ะ"
"คุณเองก็เป็นคนญี่ปุ่นสินะคะ"ฉันถามด้วยความสงสัย
"เคยเป็นนะ"คุณหานาสึกิตอบ
"เคยเป็น หมายความว่าไงคะ"ฉันถาม
"เราไม่อยากบอกนะ นั้นเราขอเตือนก่อนนะ"
"เตือนอะไรค่ะ"ฉันถาม
"เมื่เจ้าได้เป็นยมทูตและจะมีบางอย่างเปลี่ยนแปลง คือ หนึ่ง เมื่อเจ้าใช้ร่างมนุษย์หรือร่างยมทูตตัวเจ้าเมื่อใครสัมผัมตัวละก็ ตัวเจ้าจะเย็นเป็นน้ำแข็ง สอง เมื่อเจ้าใช้ร่างยมทูตแล้วความรู้สึกจะเปลี่ยนไป สามเมื่อใช้ร่างยมทูตแล้ว เจ้าจะมีความสามารถใช้เวทย์มนต์ได้ ชึ่งเราไม่รู้ว่าเจ้าใช้เวทย์มนต์อะไรนอกจากเจ้าจะใช้เวทย์มนต์ให้เห็นถึงจะรู้ธาตุของเจ้าว่าคืออะไร สี่ เมื่อเจ้าเป็นร่างมนุษย์แล้วจะใช้ความสามารถของยมทูตได้ 4 อย่างคือ เนตรพันลี้ ถอดจิต สัมผัมวิญญาณและโทรจิต ห้า ถ้ามีใครรู้ว่าเจ้าตายไปแล้วอาจจะถึงแก่ชีวิตได้และหก ที่ต้องระวังพวกช่างสังเกตหน่อยคือเจ้าจะไม่มีการเติบโตไม่ว่าจะเป็นความสูงหรือน้ำหนักก็ตาม"คุณหานาสึกิตอบคำถามฉันแต่คำตอบนั้นทำให้ฉันงงฉันจึงพูดว่า
"คือว่า..."
"ยังไมเข้าใจสินะ"ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบคุญหานาสึกิก็พูดต่อว่า
"ที่ไม่เข้าใจ คือ เนตรพันลี้ ถอดจิต สัมผัมวิญญาณและโทรจิตสินะ นั้นก็เริ่มจากเนตรพันลี้ก่อนละกัน เนตรพันลี้คือ การมองเห็นปีศาจหรือวิญญาณไม่ว่าอยู่ที่ไหนในระยะไกลนะ ถอดจิตคือ การที่เราสามารถถอดวิญญารของเราได้เอง สัมผัมวิญญาณคือ การไปจับตัววิญญาณได้และรูตำแหน่งวิญญาณและโทรจิตคือ การส่งความคิดของตนเองเปลี่ยนเป็นเสียงแลัวส่งให้ฝ่ายที่มีพลังเวทย์ที่เราอยากติดต่อด้วย ทีนี้คงเข้าใจแล้วสินะ"คุณหานาสึกิก้ได้พูดเสร็ดจึงถามฉัน  ฉันจึงบอกว่า
"ค่ะ"ฉันตอบ
"นั้นก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ คุณยมทูตมือใหม่"
"ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค่ะ คุณหานาสึกิ"
งาสึกิ คุมิโกะจบการพูดคุย
อายะเนะ(ผู้แต่ง) พูดคุย
การเป็นยมทูตของ งาสึกิ คุมิโกะนั้นกลับไม่มีใครรู้เลยว่าตัวของเธอนั้นจะนำอันตรายมาสู่เพื่อนๆและคนรอบข้างโดยที่ไม่รู้ตัวเลย
โปรดติดตามตอนต่อไปถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยค่ะ แล้วถ้ามีอะไรแนะนำก็บอกได้เลยนะคะ จะนำไปแก้ไขค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา