The Demola Phase 4 มหากาพย์มนุษย์เหนือโลก เฟส 4

8.5

เขียนโดย Geoner

วันที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 11.59 น.

  27 ตอน
  2 วิจารณ์
  28.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565 12.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

20) ความน่ากลัวที่แฝงเข้ามา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
" เธอหมายความว่าไงที่ว่ามาน่ะ !? "
 
 
 
เอกถามฟูโกะในขณะที่เธอยังคงกอดเอกและร้องไห้ไปด้วย ฟูโกะกำเสื้อของเอกนั่น ราวกับว่าเธอมีเรื่องที่แสนเจ็บปวด ทว่ากลับบอกให้ใครรู้ไม่ได้..
 
" ตอนนี้...ทุกคน...กำลังจะถูกเล่นงาน.. "
 
เธอเงยหน้าขึ้นพร้อมพูดกับเอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือทั้ง ๆ ที่น้ำตายังใหลอยู่อย่างนั้น
เอกที่เริ่มรู้สึกจับใจความไม่ได้กับคำพูดของเธอ จึงได้ตัดสินใจทำอะไรบางอย่างเพื่อทำให้เธอใจเย็นลง
เขาค่อย ๆ ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาวางไว้ที่แก้มทั้งสองของเธอ
 
" เอาล่ะนะ..ใจเย็น ๆ ก่อน..ค่อย ๆ เล่านะ "
 
หลังจากที่เอกพูดจบ ใบหน้าที่ตื่นตระหนกเมื่อครู่ของเธอ ก็ค่อย ๆ สงบลง 
จนในที่สุดอารมณ์ของเธอก็กลับมาคงที่ เอกที่เห็นดังนั้นจึงได้วางมือทั้งสองข้างลงมาจากใบหน้าของเธอ
 
" ที่นี้ ค่อย ๆ เล่านะ... "
 
เธอพยักหน้ารับเอกด้วยใบหน้าที่ถึงแม้จะไม่แสดงความตื่นตระหนกแล้ว เห็นได้ชัดว่ายังมีความวิตกกังวลอยู่
 
" เธอยังจำ..ตอนที่ฉัน...คุยเรื่องการหายตัวไปของนักเรียนมาฮาระกุชิกันเธอได้รึเปล่า... ? "
 
" อืม ! ได้สิ...เรื่องนั้นมันทำไมงั้นเหรอ ? "
 
"  ...ตอนที่ฉันกำลังคุยกับเธออยู่...ฉันสัมผัสได้ถึง... "
 
" ได้ถึงอะไร...งั้นเหรอ ? "
 
                         " ...เฟียร์ !! "
 
 
 
 
 
 
เวลา 18.15 น.
เขาทัตสึมิ 
 
 
 
 
 
 
" อึ๋ย !! กลับมาทางเดิมอีกแล้วรึเนี่ย !? "
 
เฟย์ตะโกนโวยวายทันทีที่เขาเห็นเครื่องหมายที่ต้นไม้
เป็นการสลักรูปกากบาทไว้ เพื่อให้รู้ว่า พวกเขาเคยผ่านตรงนี้มาก่อน
 
" โถ่เอ้ย...นี่เราวนมาตรงนี้กี่รอบแล้วเนี่ย ?...เพราะนายเฟย์ พวกเราถึงได้หลงอยู่แบบนี้ !! "
 
เรย์ตวาดใส่เฟย์เสียงดังลั่น
 
เพราะตั้งแต่เมื่อชั่วโมงก่อน พวกเขาทั้งหมดหลงทางซะแล้ว...
 
" ทำไงดี ? ตอนนี้มันจะ...มืดแล้วนะ "
 
ชิฮิโระเริ่มวิตกกังวลเมื่อท้องฟ้าเริ่มจะมืดลง ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บ
 
" ไม่ต้องเป็นห่วงไป ฉันมีวิธีเอาตัวรอดจากเสือที่เรียนมาตั้งแต่เด็ก "
 
คานาอิพูดขึ้นพร้อมกับดวงตาเป็นประกายที่พร้อมโชว์ความเป็นผู้นำ
 
" ไม่มีทาง !! เราจะหาทางกลับให้เจอ...อีกอย่างอย่าพูดถึงเสือในเวลานี่สิย่ะ !! "
 
เรย์รีบตอบกลับคานาอิอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่สถานการณ์กำลังสับสนปนเป
ชิฮิโระเหลือบไปเห็นเมโกะกำลังมองไปที่อะไรบางอย่างอยู่ ชิฮิโระตัดสินใจเดินไปหาเมโกะ
 
" นี่เมโกะ เจออะไรเข้างั้นเหรอ ? " 
 
เมโกะที่ได้ยินของถามก็ได้ชี้นิ้วไปข้างหน้า
 
" ถ้าเป็นที่ตรงนั้น พวกพี่ ๆ จะกลับได้รึเปล่าคะ ? "
 
" หืม !? "
 
ชิฮิโระมองไปยังทิศทางที่เมโกะชี้ไป เธอถึงตกใจเมื่อพบว่าที่ที่เมโกะพูดถึงคือ 
โรงเรียนมาฮาระกุชิ !?
 
" นี่ทุกคน !! โรงเรียนมาฮาระกุชิล่ะ !! "
 
" หา !? "
 
ทั้งเรย์ เฟย์ และคานาอิ ที่กำลังทะเลาะกันอยู่ต่างก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ชิฮิโระพูดขึ้น....
 
 
 
 
     พวกเขาทั้ง 5 คน เดินทางลงมาถึงตัวโรงเรียนมาฮาระกุชิเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่เมโกะได้ชี้ทางให้พวกเขาเห็น
 
" เฮ้อ ~~~ ! นึกว่าจะหลงป่าตลอดชีวิตซะแล้ว... "
 
เรย์พูดขึ้น พร้อมกับยืดเส้นยืดสายไปด้วย
 
" ถ้าพวกเราติดอยู่ในป่าก็แย่นะสิ " 
 
ชิฮิโระพูดขึ้นพลางกับนั่งยองลงตรงหน้าเมโกะ
 
" ที่พวกเราลงมาได้ เพราะเมโกะจังแท้ ๆ ขอบคุณมากนะ ! "
 
" ค่ะ !! "
 
เมโกะตอบรับด้วยรอยยิ้มเหมือนอย่างเช่นเคย
 
" ในฐานะที่เมโกะ ช่วยพวกพี่ให้ลงมาได้...เมโกะอยากได้อะไรเป็นการตอบก็ได้เลยนะ ! "
 
" จริงเหรอคะ !? "
 
" จริงสิ ! "
 
ชิฮิโระพยักตอบรับ เป็นการยืนยัน
 
 
 
" ถ้างั้นหนูขอ... "
 
 
 
จู่ ๆ เฟย์ก็เกิดสัมผัสได้ถึงความกดดันชวนขนลุกบางอย่างมาจากข้างหลังของเขา 
เขาหันไปมองที่ชิฮิโระและเมโกะกำลังคุยกัน.....ทว่าสายตาของเฟย์เห็นได้ทันทีว่าเมโกะกำลังถืออะไรบางอย่างอยู่ !!
 
 
 
 
" งั้นฉันขอชีวิตของพวกแกละกัน !!!! "
 
 
 
 
 
สิ้นเสียงตะโกนที่น่ากลัวนั้น มีบางสิ่งที่กำลังพุ่งตรงไปที่หน้าของชิฮิโระในทันที ชนิดที่ว่าเธอยังไม่ทันกระพริบตาด้วยซ้ำ
แต่เธอรอดไปได้อย่างหวุดหวิด เพราะเฟย์ รับรู้ได้ก่อนได้กระชากคอเสื้อของชิฮิโระออกมา ในขณะเดียวทุกคนตีระยะห่างออกจากตัวเมโกะทันที !!!
 
" แก...คิดจะทำอะไร...แกไม่ใช่เมโกะจังสินะ !!!?? "
 
เฟย์ตะโกนใส่ เด็กน้อยที่ยืนก้มและถือมีดทำครัวไปด้วยใบหน้าหวาดกลัวที่ผสมปนเปไปกับความฉงนสงสัย ตอนนี้ทุกคนเกิดอาการกลัวและหวาดผวากับสิ่งที่เกิด บรรกาศที่เงียบสงัด เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความน่ากลัว
จู่ ๆ เธอที่กำลังยืนก้มหน้าอยู่ ก็ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมา นั่นทำให้ทุกคนตกใจขึ้นไปอีก เมื่อสภาพใบหน้าของเธอเริ่มปูดพองคล้ายจะระเบิด
 
" ฮึ่ม !! แบบนี้มีแต่จะต้องสู้งั้นสิ !! "
 
เฟย์คว้าไม้เบสบอลเหล็กจากกระเป๋าสะพายออกมาพร้อมกับหยิบแท่ง Evoker สีฟ้าออกมา ก่อนที่เขาจะโยนมันไปกลางอากาศและใช้ไม้เบสบอลหวดมันจนแตกกระจาย ทันใดนั้นร่างกายของเขาร่วมทั้งไม้เบสบอลก็มีไฟฟ้าวิ่งอยู่รอบ ๆ !!
 
" เอาล่ะนะ !!! "
 
เฟย์เริ่มตั้งท่าเข้าจู่โจมสิ่งที่ยืนอยู่ต่อหน้าของเขา
 
" หยุดนะ !! "
 
" !!?? "
 
เฟย์หยุดชะงักกับเสียงของใครคนหนึ่ง ทำให้ทั้งเขาและพวกเรย์หันไปมองต้นตอของเสียง
 
   " อย่าทำร้ายน้องสาวของผมนะ !! "

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา