[Jack Frost x Elsa]Tell me บอกคำว่ารักให้ฉันได้ยิน

 
     "อื้ออ.." เสียงครางดังขึ้นในลำคอของหญิงสาวก่อนที่ร่างกายจะบิดขี้เกียจเเล้วลืมตาปริบๆเพื่อปรับโฟกัสภาพตรงหน้าให้มันชัด 
 เพดานสีเขียวของห้องที่เธอไม่คุ้นกับสัมผัสอันเย็นวาบในร่างกายทำให้เธอหลับตาลงอีกครั้งเเล้วนึกถึงเรื่องเมื่อคืน..
เธอรวบรวมภาพเหตุการณ์ทั้งหมดจนรู้เเล้วสุดท้ายมันก็มาจบที่เตียงนอนนี่ ทำให้เธอรู้ว่าเมื่อคืนเธอไม่ได้กลับห้อง.. เเละที่สำคัญไปกว่านั้นเธอเผลอไปมีอะไรกับชายไม่รู้จักไปซะเเล้ว!
หญิงสาวเบิกตากว้างก่อนจะลุกขึ้นนั่งโดยที่ไม่ลืมจะหยิบผ้าห่มคลุมตัวด้วย อาการปวดหัวทำให้เธอต้องก้มหัวเเละกุมขมับอย่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้เธอรู้สึกราวกับว่าหัวจะระเบิด ไหนจะอาการที่เจ็บช่วงล่างตรงนั้นอีก.. เธอจำเรื่องเมื่อคืนได้ดีถึงเเม้ว่าเธอจะเมาหนักจนถึงขั้นหลับก็เถอะ 
"บ้าจริงๆฉัน.. เผลอทำเรื่องเเบบนั้นไปซะได้" เธอพูดกับตัวเองก่อนจะตบหน้าตัวเองเป็นการลงโทษที่เธอดันทำเรื่องไม่ดีเข้า พลันสายตาของเธอเหลือบไปมองชายหนุ่มเรือนผมสีขาวโพลนที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆ หัวใจเธอเริ่มเต้นเเรงอีกครั้งเมื่อมองเขาทำให้เธอต้องเลิกมองเเละต้องตั้งสติ ในตอนนี้เธอต้องรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!
เธอลุกออกจากเตียงเเล้วรีบควานหาเสื้อผ้าของตัวเองที่ตกกระจายอยู่บนพื้นก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเเละจัดการสวมมันเข้ากับตัวเอง 
 
15นาทีหลังจากนั้น..
 
   หญิงสาวเดินออกจากห้องน้ำด้วยสภาพหัวใจที่ห่อเหี่ยวเกินจะบรรยาย เเต่พอเธอเดินออกจากกลับพบว่าชายหนุ่มที่ควรจะนอนหลับนั้น บัดนี้ได้มานั่งอยู่บนปลายเตียงในกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวเเล้วมองมาที่เธอ
"ตื่นเร็วจังนะ ไม่คิดว่าคุณจะลุกไหวนะเนี่ย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ 
ส่วนหญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เพียงเเต่เธอเดินไปหยิบกระเป่าของเธอที่วางอยู่บนเตียงเเล้วหมุนตัวเดินไปทางประตู
หมับ!
เเต่ไม่ทันก้าวได้3ก้าวเธอก็เป็นอันต้องหยุดการเดินลง เพราะมีมือหนามาจับข้อมือเธอเเล้วดึงเธอกลับไปหาเขา
"มีอะไรอีก" เธอจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เเสดงออกว่าเธอไม่พอใจมากๆ
"เรายังไม่ได้คุยกันเลยนะ"
"ฉันคิดว่าเมื่อคืนก็น่าจะเกินพอ" 
"เท่าไหร่" 
"อะไรนะ?" เธอคิ้วขมวดเข้าหากันเป็นปมเเล้วมองเขาด้วยสายตาที่งุนงงกับคำว่า เท่าไหร่ ของเขา
"สำหรับเรื่องเมื่อคืนน่ะ คุณคิดเงินเท่าไหร่ เรียกร้องมาได้ตามสบายผมยินดีจ่ายไม่อั้น" เขาพูดออกมาอย่างชิลๆเหมือนกับว่าเขาเคยทำเเบบนี้บ่อยๆกับผู้หญิงอื่นๆ เพียงเเต่ว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงทั่วไปน่ะสิ 
"นี่คุณ!.. ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ" เธอจ้องของอย่างเดือดดาลที่เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทนั้น เธอทำได้เพียงกำหมัดเเน่นก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางประตูอย่างรวดเร็ว 
"เฮ้เดี๋ยวก่อน!.. ผม!..."
ปั้ง! 
เสียงปิดประตูดังจนทำชายหนุ่มสะดุ้งความตกใจ
"ผมขอโทษ..." เขาพูดเบาๆหลังจากที่หญิงสาวเดินออกไปจากห้องเเล้ว ให้ตายเถอะ เขาไม่น่าไปพูดเเบบนั้นกับเธอเลย เขารู้ดีว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่มานอนกับเขาเพื่อที่อยากจะได้เงิน เหตุผลที่เขารู้ก็เพราะว่า..
1อาทิตย์ก่อน..
'แจ็ค ลูกรู้ใช่มั้ยว่าถึงเวลาเเล้ว' ชายหนุ่มที่ดูมีอายุพูดขึ้นหลังจากที่เขาเรียกลูกชายคนเดียวของเขามาพบ
'รู้ครับ พ่อจะจับผมไปคู่กับใครอีกหละทีนี้' เขาพูดขึ้นอย่างเบื่อหน่ายกับการที่พ่อของเขาต้องจับเขาไปดูตัว กับคนนั้นทีคนนี้ที ซึ่งไม่มีใครถูกใจเขาสักคน 
'พ่อคิดว่าคนนี้น่าจะถูกใจลูกนะ' 'พ่อ' ของชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนจะยื่นรูปใบหนึ่งมาให้เขาดู เขามองพ่อของเขาก่อนจะขมวดคิ้วเเล้วหยิบรูปจากมือพ่อของเขามาดู
  หญิงสาวผมสีบลอนด์ทองกำลังนั่งคุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ใบหน้าของเธอนั้นสะสวยมาก ดวงตาสีฟ้าคู่สวยเปล่งประกาย ริมฝีปากบางสีพีชอ่อนๆ แก้มนวลสีชมพูนิดๆ ร่างบางอ้อนเเอ่นน่าถนุถนอมเเต่กลับดูเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน เขาเผลอยิ้มออกมาจนทำให้พ่อเขาประหลาดใจจนเอาที่จะเเซวไม่ได้
"อะเเห่ม! ยิ้มใหญ่เลยนะ ถูกใจลูกงั้นสิ"
"เธอสวยมากเลยครับ:)" ชายหนุ่มเรือนผมสีขาวเงยหน้าขึ้นมองพ่อของเขาก่อนจะยิ้มออกมา ทำให้พ่อของเขารู้ทันทีเลยว่า.. เจ้าลูกชายคนนี้ได้ถูกใจผู้หญิงคนนี้เข้าซะเเล้ว
 
ใช่เเล้วหละ.. เธอคือคู่หมั้นของเขา ซึ่งเขาเองก็ยังไม่เเน่ใจว่าพ่อเเม่ของเธอได้คุยเรื่องงานหมั้นไว้รึยัง เเต่กับเขานั้นพ่อของเขาได้คุยเรื่องการหมั้นไว้เเล้ว เเละเขาเองก็ได้มีโอกาสคุยกับพ่อเเม่ของเธอมาเเล้วด้วย ซึ่งพวกท่านก็ใจดีกับเขามากเช่นเดียวกันเเถมยังชื่นชมเขาไม่หยุดปาก เเต่ในตอนนี้เขาก็ไม่มีโอกาสที่จะได้เจอกับเธอเสียที เพราะเธอนั้นยุ่งอยู่กับงานบริษัทที่เธอมีตำเเหน่งเป็นประธาน จนเขาได้มาพบเจอกับเธอในผับเมื่อคืน เเต่ก็น่าผิดหวังที่เธอดันมากับชายหนุ่มหัวสีน้ำตาลอ่อนๆ เธอดูสนิทสนมกับชายคนนั้นมากจนทำให้เขาหงุดหงิด เเต่ใครจะคิดว่าในขณะนั้นเขากลับเดินไปหาเธอเองจนเขาลากเธอมาดื่มด้วยจนได้ เเถมยังมีอะไรกับเธอไปแล้วด้วย.. ซ้ำยังพูดเเบบนั้นกับเธอไปอีก
หมดกัน! จบเห่เเล้ว! ไอ้เรื่องการจะเป็นว่าที่คู่หมั้นที่ดีให้กับเธอเนี่ย.. เธอคงจะเกลียดขี้หน้าของเขาไปตลอดชีวิตเเน่ๆ
ในขณะที่เขากำลังเครียดการเรื่องที่เขาทำ พลันสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นรอยสีแดงๆคล้ายกับเลือดที่เปื้อนอยู่บนที่นอนสีขาว..
"ซวยเเล้วไง.."
ให้ตายเถอะ! เขาก็ไม่ได้รักเธอนี่นา เเล้วทำไมจะต้องมาเครียดด้วยวะเนี่ย ทำไมจะต้องมาคิดว่าจะเป็นว่าที่คู่หมั้นที่ดีให้กับเธอ ทั้งๆที่เขาก็เเค่สนใจเธอ เอาหละ ใจเเข็งหน่อย! อีกไม่นานเขาคงไม่สนใจเธออีกเเล้ว ถึงเวลานั้นเขาคงจะลืมเรื่องของเธอเอง
 
End Ep.3