สะดุดหัวใจนายจอมกวน ( Yoai )

9.5

เขียนโดย 1day2time

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 เวลา 19.08 น.

  30 ตอน
  13 วิจารณ์
  31.03K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2562 19.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) เสียจูบเพราะเกมส์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          อยู่ๆไอ้ภัทรมันก็เอามะเขือเทศกับพริกหยวกไปกิน พวกเราทุกคนปาร์ตี้กันเสร็จแล้วก็ต่อด้วยเล่นดนตรีเพราะไอ้ภัทรเอากีต้าร์มา พวกผมเปลี่ยนสถานที่ไปนั่งตรงระเบียงห้องที่อีกฝั่งหนึ่งติดกับน้ำตก ไอ้ภัทรมันไปเอากีต้าร์มาร้องเพลง ผมมองมันทำให้ผมใจเต้นแรงเพราะความเท่ห์ของมันสำหรับผมแล้วไอ้ภัทรเป็นคนเข้าใจยากมากเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคิดอะไรอยู่แต่ทุกครั้งที่มันทำดีกับผม ผมใจเต้นแรงตลอดและมักจะมาร้ายกับผมตอนท้าย ครอบครัวภัทรใจดีมาก ให้ดื่มแอลกอฮอล์ด้วยเล่นกีต้าร์  ฟังเสียงเพลง เสียงน้ำไหล บวกกับแอลกอฮอล์มันเป็นอะไรที่ฟินมาก

 

     " หวัดดีทุกคน"ทุกคนหันไปทางต้นเสียง

 

     "สวัสดีครับ พี่โซยุ " ผู้ชายขาวรูปร่างสูง เดินมาตบไหล่ของโทระ

 

     " อ้าว....น้องพิ้ง"พี่โซยุเขาหันมาทักทายเมกาว่าพิ้ง

 

     " อ้าว...พี่แสนดี"  ทำไมสองคนนี้ทักกันแปลกๆ

 

     " สวัสดีครับพี่  ผมชิดนี่ย์ครับ ทำไมพี่เรียกเมกาว่าพิ้งล่ะครับ" ผมสงสัยว่าสองคนนี้ทำไมเรียกกันแบบนี้  

 

     " อ๋อ  พอดีพี่ไปรับเพื่อนที่สนามบินแล้วเห็นน้องเขามาชมพูทั้งตัวเลย  แล้วทำตัวเหมือนไม่เคยมาไทย  พี่เลยอาสาช่วย"

 

     " โหว...พี่ชายผมดีมากเลยโดยเฉพาะกับผู้หญิง" ไอ้โทระมันประชดพี่มัน

 

     " ไง   พวกมึง  ไม่ชวนกูเลยน่ะ "  พวกผมหันไปตามเสียงอันคุ้นหูนั้นมันคือไอ้ชินแต่แปลกที่มันมากับเลโอ

 

     " ขนาดไม่ได้ชวนยังมาน่ะน้องชิน"พี่แพรเปิดฉากแซวชิน

 

     "โอ้.....แร๊ง " เมื่อพี่แพรพูดจบพี่โซยุก็พูดต่อเลย

 

     "    งั้นผมกลับแล้วครับ " ชินหมุนตัวเพื่อกลับ แต่พี่แพรรีบลุกออกจากโต๊ะแล้วไปจับชินไว้และบอกชินว่าล้อเล่น  พร้อมเลื่อนเก้าอี้ออกเพื่อให้ชินนั่ง เมื่อทุกคนนั่งหมดแล้วก็เรื่องกิจกรรมการสังสรรค์กัน  ทุกคนกินเริ่มมึนๆ  ไอ้ภัทรแมร่งก็คลอเคลียผมอยู่นั้นแหละผมซักหงุดหงิดแล้ว

 

     " นี่ๆ ทุกคนเรามาเล่นเกมส์ดีกว่าจะกินอย่างเดียวมันไม่สนุก  ต้องกินไปเล่นไป "  ชินปรบมือเพื่อให้เพื่อนๆและพี่ๆฟังมัน

 

     "เกมส์อะไรว่ามาเลย  พร้อมอยู่แล้ว " ไอ้โทระยกแก้วเหล้าขึ้นเป็นการบอกว่าพร้อมเต็มที่ ไอ้ชินมันอธิบายเรื่องเกมส์ที่จะเล่นว่าเกมส์  พระราชา  นั้นหมายถึงว่าต้องทำตามคำสั่ง อุปกรณ์ที่มันเตรียมมาคือ ไม้ที่เขียนตัวเลขไว้ ส่วนคนที่เป็นพระราชาคือ ไม้จะไม่เขียนอะไรเลย 

 

     " เริ่ม...." ทุกคนเริ่มจับไม้แล้วดูว่าของตัวเองคืออะไร

 

     " เมกา เป็นพระราชา  จะขอสั่งให้  หมายเลขสองจุ๊บแก้มหมายเลขหก"แน่นอนว่าผมรอดแต่ที่ไม่รอดคือพี่โซยุจุ๊บแก้มไอ้โทระ

 

     " อ้าว....เริ่มใหม่ได้ "

 

     " อ๊า...รอบนี้กูเป็นพระราชา " ไอ้ภัทรมันโชว์ไม้ที่บ่งบอกว่ามันเป็นพระราชา รอบนี้คือเป็นไอ้เลโอกับไอ้ชินที่ต้องเอาแก้มแนบชิดกันจนเริ่มเกมส์ใหม่ รอบใหม่เริ่มขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้คนที่ได้เป็นพระราชาคือ ไอ้ชินแล้วก็ถึงเวลาแก้แค้นไอ้ภัทร  


     "  ชินเป็นพระราชาขอสั่งให้หมายเลขหนึ่งกับสองจูบปากกัน  คือเข้าใจไหมว่าจูบน่ะไม่ได้จุ๊บ " แต่แล้วโชคก็เข้าข้างไอ้ชินเพราะหมายเลขหนึ่งคือไอ้ภัทร  แต่ที่ซวยที่สุดคือ ผมเอง เพราะผมจับได้หมายเลขสอง

 

     " จูบเลย ๆ ๆ ๆ "  เมื่อทุกคนรู้ว่าเป็นใครที่ต้องจูบกันทุกคนสามัคคีกันเชียร์จริงๆ ผมมองหน้าไอ้ภัทรแล้วรู้สึกกลัวไอ้ภัทรมันค่อยๆเขยิบหน้ามาใกล้ผม ใกล้เข้าเรื่อยๆ

 

     " เอ้ย...เอาจริงดิ " เป็นเสียงพี่แพรที่พูดขึ้นมา ผมได้แต่ถอยออกห่าง

 

     " โหว.....ไอ้ชิดนี่ย์ แมร่งกูลุ้นจนตัวเกรงแล้วเนี้ย" ไอ้เลโอพูดพลางตบไหล่ผม

 

     " ไอ้เตี้ย....เร็วๆจะได้จบเกมส์ มึงจะอะไรนักหนากะอีแค่จูบ  มึงไม่เคยจูบเหรอ  อย่าบอกน่ะว่านี้จะเป็นจูบแรกมึงอ่ะ" ใครจะรู้บ้างว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยจูบกับใครเลย แล้วอยู่ๆผมต้องมาเสียจูบให้กับผู้ชาย  จูบแรกผมต้องเป็นผู้หญิงสิ

 

     " อะไรของมึง  ก็ไอ้แค่จูบ  ทำไมกูจะทำไม่ได้ " ผมพูดจบผมก็เอาหน้าผมเข้าใกล้กับไอ้ภัทร  แต่รอบนี้ไอ้ภัทรเป็นคนที่เอาหน้าออกจากผม

 

     " เดี๋ยวๆไอ้ภัทร   มึงจะเอาหน้าออกเพื่อ  ไอ้ชิดนี่ย์ก็แรดเขาให้เบอร์หนึ่งจูบเบอร์สอง  นี่มึงอะไรเนี่ย"ไอ้ชินมันพูดพลางหัวเราะ แต่แล้วหน้าไอ้ภัทรก็เข้ามาหาผม..เริ่มเข้ามาใกล้ๆ เข้าใกล้อีกจนจมูกมันเริ่มติดกับจมูกผมตอนนั้นใจผมเต้นแรงมาก  จนบอกไม่ถูก

 

     " เห้ย....จะจูบจริงดิ " ผมได้ยินเสียงไอ้เลโอมันพูดในขณะที่ไอ้ภัทรกำลังจะจูผม

 

 

ตึ๊ด  ๆ   ๆ

 

อยู่ๆโทรศัพท์ไอ้ภัทรก็ดังขึ้นทำให้มันรีบเอาหน้าออกจากผมแล้วล้วงกระเป๋ากางเกง เพื่อดูโทรศัพท์ว่าใครโทรมา

 

     "  หวัดดีลิซ่า...."

ทุกคนต่างร้องเสียดายกับการลงโทษครั้งนี้  ไอ้ภัทรได้ทีออกไปคุยโทรศัพท์  แต่กิจกรรมของพวกผมก็ดำเนินไปต่ออย่างสนุกสนานเหมือนเดิม

 

     " เอาล่ะ...เราก็เล่นกันมานานแล้ว  เราแยกย้ายไปนอนกันเถอะ" พี่แพรได้สั่งให้พวกเราแยกย้ายกัน  ถึงพวกเราจะเล่นกันนานแต่ไอ้ภัทรก็คุยกันนานเหมือนกัน   ผมคงไม่รอหรอก

 

     " เลโอ...นอนไหนมึง  นอนกับกูป่ะ"ผม ถามเลโอในฐานะเพื่อนคนแรกของผมและเพื่อนสนิทผม อยู่ๆไอ้ชินก็กอดคอไอ้เลโอ  เข้าไปหาตัวมันแล้วบอกผมว่า 


     "  เนี้ยใครเนี้ย"มันตบอกตัวเองแล้วบอกว่ามันเป็นใคร

 

     " เออ...นั้นสิมึงเป็นใคร"ไอ้เลโอมันหันไปตอบไอ้ชินแต่ก็ไม่วายโดยตบหัวไปซะ

 

     " มึงพูดอย่างงี้มึงจะนอนไหมไอ้เลโอ  ที่กูบอกว่าเนี้ยใคร  คือกูจะบอกว่า  กูเนี้ยเพื่อนลูกเจ้าของรีสอร์ทจะไม่มีที่ที่นอนได้ไงว๊ะ  ใช่ไหม " ไอ้ชินมันหันไปหาทางไอ้โทระ

 

     " เออ..ใช่กูมีที่นอนให้มึง  มึงนอนข้างนอกนี่แหละห้องเต็ม "

 

     " ไอ้โทระ  กูเพื่อนมึงน่ะ  " ไอ้ชินตบหัวไอ้โทระ

 

     " เออ..มึงไม่ต้องห่วงชิดนี่ย์  กูเตรียมให้มันแล้ว"แล้วหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันไปนอน ผมเดินเข้าห้องเพื่อจะนอนแต่สรุปคือไอ้ภัทรมันอยู่ห้องแล้ว ก่อนที่ผมจะนอนผมต้องไปอาบน้ำก่อนนอน  เมื่อผมอาบน้ำเสร็จ ผมก็ขึ้นเตียงนอนเพราะห้องนั้นมีสองเตียงพอดี  ผมกำลังจะเคลิ้มหลับ  แต่อยู่ไอ้ภัทรก็ก็กระโดดมานอนที่เตียงของผม

 

     " หอมจัง " ไอ้ภัทรมันดมตัวผมแล้วก็พูดบ้าๆนี้ออกมา

 

     " ไปนอนเตียงมึงเลย  แล้วมึงปล่อยกูด้วยกูจะนอน"ผมผลักไอ้ภัทรออกจากตัวผม

 

     " หอมจัง กลิ่นสบู่  กลิ่นตัว  กลิ่นทุกอย่างในตัวมึงหอมมากเลย"ไอ้ภัทรมันไม่ยอมปล่อยผม  ผมใช้ท่าไม้ตาย  คือ ผลักมันออกจากผม  พร้อมกับถีบมันออก

 

     " โอ๊ย...ไอ้เตี้ยมึงทำอะไรเนี้ย   กูเจ็บ มึงก็รู้ว่ากูเจ็บแขนอยู่ "

 

     คือผมรู้ว่ามันเจ็บไหล่  แต่ตอนที่ผลักที่ถีบเนี้ยมันไม่รู้นิ สรุปคือไอ้ภัทรมันก็ไปนอนเตียงมัน  ผมก็หลับแบบสบายใจตลอดทั้งคืน  คือไม่รู้สึกตัว ผมต้องสะดุดตื่นขึ้นมาอีกทีนึงเพราะผมฝันว่าผมได้จูบกับใครก็ไม่รู้สงสัยคงเป็นเพราะเกมส์เมื่อคืนทำให้ผมฝัน   แต่เอ๊ะทำไมมันเหมือนจริงมากเพราะผมรู้สึกว่ามีอะไรนิ่มๆอยู่บริเวณปากของผม   ผมต้องตื่นจากฝันและได้เพียงแต่เบิกตากว้างเพราะไม่สามารถพูดได้เพราะมีอะไรปิดปากผมอยู่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา