เมื่อฉันมีเพื่อนเป็นผี

9.2

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.35 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  15.47K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) เดทครั้งแรก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เอาจริงๆฉันพึ่งจะเคยโดนชวนเดทครั้งแรกซะด้วยสิไม่เคยมีใครชวนฉันด้วยซ้ำหน้าตาฉันก็ไม่ได้สวยเลิศเรออะไรขนาดนั้นแถมยังซกมกอีกดีแค่ไหนแล้วที่เซ็นจะชวนฉันไปเดท อร้าย!! ตื่นเต้น!!

เมื่อเลิกเรียนฉันก็รีบติดเกียร์ตะกวดแล้วไปหาชุดที่สวยที่สุดโบ๊ะเครื่องสำอางค์ผลัดแปรงอย่างเกร็งมือเพื่อให้หน้าตาฉันออกมาสวยที่สุดฉันคิดไว้แค่คำเดียว ฉันต้องได้! ฉันต้องได้!

เมื่อฉันแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จก็รีบ้ดินไปยังตลาดนัดทันที ทีนี่มีทั้งของกินต่างๆเสื้อผ้ารองเท้ายันเครื่องสำอางค์ปลอม - -

"รอนานไหม" 

ฉันหันไปก็เจอเซ็นแต่งตัวเสื้อยืดสีดำลายหัวใจกางเกงขาสั้นสามส่วนรองเท้าผ้าใบสีดำ แม่เจ้า! โครตหล่อคนอะไรโครตหล่อหล่อแบบยอมหล่อนจนวัวตายความล้มอย่างนี้นี่เองคนหน้าตาดีจะทำอะไรมันก็ดูดีจริงๆแหละ 

"ไม่..ไม่เลย" ฉันตอบเซ็นกลับไป

"วันนี้แต่งตัวสวยจัง" เซ็นมองฉันและยิ้ม

"ขอบใจจ้ะฉันสวยทุกวันอยู่แล้ว" ฉะนตอบกลับพร้อมยิ้มให้

"5555" เซ็นหัวเราะออกมา

"นี่!ขำไรห้ะ"

"เปล่าๆ ไม่มีไรหรอกคิดมาก ป่ะเดี๋ยวเลี้ยงหนม" 

เซ็นพูดจบก็จับมือฉันและเดินเข้าไปยังในตลาดนัด หึ! มีหรอที่ฉันจะป่อยมือใจร่านอย่างฉันไม่มีทางปล่อยแน่นอนย่ะ!

"นังตัวดีฉันอยากกินลูกชิ้นปลาทอดนี่จัง" โมพูดขึ้น

"เอาน่าเดี๋ยวซื้อให้" ฉันตอบโมกลับ

"คุยกับใครหรอ?" เซ็นถามฉัน

"อ้อ เพื่อนเก่าน่ะตะกี้เดินผ่านไปนายไม่ทันสังเกตหรอก แหะๆๆๆ" ฉันพูดหัวเราะกลบเกลื่อน

"หือ? ก็ไม่เห็นจะมีใครคุยกับเธอเลยนี่ฉันสังเกตตลอด" เซ็นทำหน้างง

ฉันควรจะเขินดีไหมนะ ><

เราเดินกันไปจนถึงร้านขายเครื่องประดับ ที่นี่มีของสวยมากๆ จนตาฉันไปเตะกับเจ้าสร้อยคอจี้รูปหัวใจเปิดออกมาก็เป็นกุญแจ

"อยากได้อันนี้หรอ?" เซ็นถาม

"ใช่!!" 

จากนั้นฉันจึงควักตังค์และหยิบสร้อยเพื่อจะถามราคา

"เท่าไหร่คะ/ครับ"

ฉันและเซ็นพูดออกมาพร้อมกัน

"ร้อยห้าสิบบาทจ้ะลดได้เหลือร้อยสี่สิบ" แม่ค้าตอบ

"เดี๋ยวเราจ่ายให้" 

เซ็นพูดพร้อมควักตังค์จากกระเป๋าออกมาจ่ายให้ฉัน

"ขอบคุณนะ" ฉันบอกเซ็น

"ไม่เป็นไร" เซ็นตอบและยิ้มให้

และสายตาฉันก็ไปสะดุดกับแหวนสลักคำว่า 'girlfriend' สีเงินฉ่ำวาวเข้า

"เอาอันนี้ด้วยค่ะเท่าไหร่คะ" 

ฉันหยิบแหวนและยื่นให่แม่ค้า

"ร้อยห้าสิบเหมือนจ้ะลดได้ร้อยสี่สิบเหมือนกัน" แม่ค้าตอบ

"นี่ค่ะ"

ฉันยื่นตังค์ให้แม่ค้าและเดินออกจากร้านพร้อมเซ็น

"อ่ะ! ฉันให้"

ฉันยื่นถุงที่มีแหวนให้เซ็น

"ให้เราหรอ ขอบคุณครับ ^^ "

เซ็นรับถุงและยิ้มให้ฉันจากนั้นเขาก็หยิบแหวนมาใส่นิ้วนางข้างซ้าย

จากนั้นเราก็เดินวนซื้อของกินซื้อของจนเดินออกมาจากตลาดนัด

"วันนี้สนุกมากเลย" เซ็นพูด

"จริงอ่อ?" ฉันตบกลับ

"วันหลังมาเดทกันอีกนะ" 

เซ็นพูดจบก็เดินมาส่งฉันที่หอก่อนที่เขาจะกลับไป

"ฟู่วววว!"

อยู่ๆร่างโมก็ปรากฏต่อหน้าฉัน

"ฉันมีอะไรจะให้เธอดู" โมพูดขึ้น

"อะไรล่ะ?" ฉันตอบกลับ

"เบาะแสการตายของฉันตามฉันมา"

พูดจบโมก็เดินขึ้นไปยังห้องที่เราอยู่

"ในนี้หรอหรอ?" ฉันถาม

"ใช่" โมตอบกลับสั้นๆ

"เปิดตู้เสื้อผ้าสิ" โมพูด

เมื่อฉันเปิดก็พบว่ามีเสื้อผ้าของฉันและมีกระเป๋าวางอยู่ในมุมซ้ายสุดของตู้

"นี่หรอเบาะแส?"

"ใช่แล้วเปิดดูสิ" 

ฉันหยิบกระเป๋าและรูดซิบออกดูก็พบว่า...

โปรดติดตามตอนต่อไป....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา