เมื่อฉันมีเพื่อนเป็นผี

9.2

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.35 น.

  14 ตอน
  4 วิจารณ์
  15.48K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) โดนชวนเดท

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผ่านมาสองวันแล้วที่โมวาปไปเยี่ยมแม่ของตัวเองส่วนฉันก็นังสือนอนสืบแต่ฉันกลับไม่พบอะไรเลย

"โว้ยยยย!" 

ฉันสบถร้องออกมาพร้อมนอนกองภาพข่าวและเอกสารที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการตายของโม

ฉันเหลือบมองนาฬิกาอีกชั่วโมงฉันก็ต้องมีเรียนฉันจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำเมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็หอบกระเป๋าเดินไปยังมหาวิทยาลัยของตัวเอง

"นี่! นังตัวดี" 

อยู่ๆโมก็โผล่ออกมาเล่นทำเอาฉันเกือบสะดุ้งบางทีฉันก็แอบชินซะแล้วสิ

"มีอะไรห้ะ?" ฉันถามโม

"มีผู้ชายมองแกอยู่นั่นแหนะ" 

พูดจบโมก็ชี้ไปขางหลังซึ่งเป็นโต๊ะไม้หินอ่อนและมีกลุ่มผู้ชายซึ่งหน้าตาดีนั่งกันอยู่หลายคนซึ่งในนั้นมีเซ็นด้วย

"บ้า! เขามองคนอื่นรึเปล่า" ฉันพูดแก้เขินก่อนที่จะก้าวเท้าให้เร็วขึ้น

"แหม! ทำเป็นเขินนังตัวดี ฮ่าๆๆ/ฮ่าๆๆ" โมพูดและหัวเราะพร้อมกับฉัน

เมื่อฉันหัวเราะเสร็จก็พบว่ามีผู้คนมากมายกำลังมองมาที่ฉันส่วนโมก็หายแว๊บไปกับตา

ตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนมาฉันก็พึ่งนึกได้ว่านอกจากมีเพื่อนเป็นผีอยู่คนนึงแล้วเพื่อนเป็นคนฉันก็มีอยู่แค่คนเดียวเหมือนกันก็คงจะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่ฉันมีเพื่อนเป็นโมฉันก็คงถูกคนอื่นมองว่าบ้าไปแล้วแน่ๆ

ณ โรงอาหาร

ที่นี่ก็คงคึกคักตลอดทุกทีที่ฉันมาบางทีฉันก็คิดว่าคนพวกนี้ไม่เข้าเรียนกันซะอีก - -

หลังจากสั่งข้าวฉันก็รีบหาโต๊ะนั่งทันทีก่อนที่จะโดนคนอื่นแย่งเพราะคนแน่นโรงอาหารมาก

"นั่งด้วยสิ"

เซ็นเดินเข้ามานั่งพร้อมกับข้าวขวดน้ำกับถุงไส้กรอกและเฟร้นฟราย

"กินเยอะจริงนะ" ฉันพูดแซวเซ็น

"ที่จริงกินได้เยอะกว่านี้อีกนะ ฮ่าๆๆๆ" เซ็นตอบ

"อุ้ว น่าประทับใจ" ฉันตอบกลับกวนๆ

"อันที่จริงก็กินคนถามได้ด้วยนะ" เซ็นพูด

ฉันถึงกับสตั้นคาช้อนที่กังตักข้าวเข้าปาก

"ล้อเล่นน่ะ ฮ่าๆๆ" เซ็นหัวเราะ

"ฮ่าๆๆๆ" ฉันหัวเราะเนือยๆ

"รุกแรงจริงนายคนนี้จับให้มั่นนะนังตัวดี"

"แอ่กๆ!" 

อยู่ดีๆโมก็โผล่มาพูดฉันนี่สำลักข้าวทันที

"ค่อยๆกินสิ" เซ็นพูดพร้อมยื่นน้ำให้

ฉันรีบคว้าน้ำและดูดน้ำทันที

"ขะ..ขอบใจ" ฉันพูดกับเซ็น

ฉันหันขวับไปหายัยโมส่วนยัยนั่นก็ยิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉัน

"นี่แอม..." เซ็นเอ่ยขึ้น

"หืม?" ฉันตอบ

"ลองไปเดทกันไหม?" 

"....."

ฉันพูดไม่ออก กรี๊ดดด!! ผู้ชายชวนฉันเดทค่ะผู้ชายค่ะหล่อด้วยโอ้ยยย ฉันต้องได้ไฟร่านในตัวฉันมันทำงานแล้ว!!

"ได้สิ" ฉันตอบพร้อมกับทำท่าทีเขิน

"งั้นตอนเย็นเจอกันที่ตลาดนัดใกล้มอนะ อย่าเรทล่ะ" เซ็นพูดพร้อมกับโชว์ยิ้มหล่อๆให้

"อ่า..."

บางทีเซ็นก็ไม่เบาเหมือนกันแหะ อิอิ

โปรดติดตามตอนต่อไป...

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา