the assassin family

  อลิซวางแผนเรียบร้อยเธอถอนเงินจากบัตรเครดิต นำเงินและเตรียมข้าวของใส่กระเป๋ารอเวลาเท่านั้น...
วันเสาร์ที่ทุกคนไม่อยู่เธอได้เดินทางออกจากบ้านไปเงียบๆ 
เธอบอกกับพวกยามว่าไปบ้านคอตตอนที่อยู่ใกล้ๆกัน เนื่อง
จากเธอไปมาบ่อยจึงไม่ถูกสงสัยเธอเดินไปทางบ้านคอตตอนรอให้พ้นสายตายามก่อนจึงโบกรถให้ไปไกลที่สุดเท่าที่ทำได้
เธอขึ้นเหนือเพราะอยากเห็นทิวทัศน์และบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าของเธอก็อยู่ที่นั่น
อลิซใช้แรงทั้งหมดขึ้นไปบนภูเขาซึ่งช่วงนี้ไม่เก็นตังค์และแฝงตัวไปกับกลุ่มวัยรุ่น
ที่มาเที่ยวจะได้ไม่ถูกสงสัย โชคดีที่บ้านเธออยู่แถวๆเหนือพอดีแต่พอเวลาผ่าน
ไปไม่นานนักข่าวทางโทรทัศน์ก็ประกาศกันหนักหนาว่ามีเด็กหายตัวไป ทำให้อลิซปลีกตัวออกมาเงียบๆ
"อลิซ!!!นั่นเธอใช่มั้ย?"
อลิซถูกเรียกด้วยเสียงไม่คุ้นหูทำให้เธอเตรียมหนีก่อนหันไปประจันกับคนๆนั้น
 
 
อยู่ๆคุณชายรูปหล่อรวยอย่าง'เขา'ก็ชะงักลงตอนนี้เขากับเลขามาเดินดูของขาย
ของพวกอิสลามที่ว่ากันว่าจะทำตลาดแทรงหน้าเขา
"คุณชายอเล็กครับ มีอะไรไหมครับ" เสียงสะกิดเตือนของคีไท เลขาของเขาทำ
ให้อเล็กละสายตาจากเด็กรูปร่างเรียวบางที่ถูกเรียกเมื่อกี้ก่อนจะเดินไปทำอย่าง
อื่น
คีไทเห็นกริยาเมื่อกี้ทั้งหมดเขามองไปที่เด็กคนนั้นก่อนส่ายหัว'เจ้านายของเขา
เป็นโลลิคอนนี่เนาะ' ทันทีที่อเล็กขึ้นรถก็นั่งดูแฟ้มเด็กสาวอายุ12ต้นๆที่ไม่มีบ้าน
"อยากได้น้องมากงั้นเลยหรอครับ" คีไทเอ่ยถาม อเล็กอยากมีน้องสาว พ่อแม่
เขาตายไปนานถึง11ปีแล้วและตลอดเวลาเขาตามหาคนที่เหมาะสมที่จะมาเป็น
'คุณหนู'ของเขาแต่ก็ไม่เคยมี
"ผมว่ามีคนนึงนะ"
อเล็กปิดแฟ้มดังปึง ก่อนยิ้มกริ่มแล้วปล่อยใจไปที่หน้าต่าง
...