SS3 ' Help Me ช่วยตกหลุมรักฉันหน่อยสิ

                       ว้าววชื่อแก้มใสน่ารักจังเลย ดูตาสิกลมจังเลยปากก้สีชมพูอีกกงุ้ยย แก้มป่องๆ ปากอวบ อุ้ยยน่ารักก 

"นี่แก้มใส" 

"เรียกชั้นว่าแชงก้ได้นะ ^^"

"งั้นแชงก้เรียกชั้นว่าแก้มเฉยๆก้ได้นะ ^_^"

"โอเคร แต่ว่าชั้นเรียกแก้มใสดีกว่าอ้ะชั้นถนัดกว่าอ้ะ" 

"เรียกชั้นว่าแก้มก้พอ ฝึกเรียกกๆ" 

"ได้ๆแก้ม ^^' " 

ระหว่างในชั้นเรียนฉันก็ได้เพื่อนใหม่เพิ่มมาอีก2คน ชื่อฟ้ากับ แกงไทย สองคนนี้น่ารักมากๆเลยแหละน่ะ เป็นกันเองมากๆเลย ส่วนพวกผู้ชายฉันยังไม่ค่อยรู้นิสัยใจคอเท่าไหร่เลยมีแต่เพื่อนผู้หญิง อ้อลืมบอกเลยน้ะบ้านฟ้า อยู้ใกล้ๆบ้านฉันมากเลย อยู่หมู่บ้านเดียวกันซอยเดียวกัน บ้านอยู่ตรงข้ามฉันเอง 5555555 ส่วนแกงไทยอ้ะหรอ อยู่ใกล้เหมือนกันถัดจากอีกซอยไปอ้ะ เดินไปหากันได้ ส่วนแก้มใสอยู่ไกลจากพวกฉันมากเลย แก้มใสอยู่หมู่บ้านพักไพร ส่วนฉัน ฟ้าแล้วก็แกงไทยอยู่ร่มรื่น 2หมู่บ้านนี้ห่างกันประมาณ 5 กิโลเมตร ก็ไกลนะ ส่วนโรงเรียนอยู่ไกล้ๆหมู่บ้านฉัน พวกเรา3คนเลยเดินไปโรงเรียนกัน ส่วนแก้มใสมีคุณพ่อมาส่ง 

"นี่แชง" แกงไทยเรียกชื่อฉัน  

"มีอะไรหรอ" ฉันตอบยัยแกงไทย

"คือเย็นนี้ฉันกับฟ้าจะไปห้างกันอ้ะ เทอไปด้วยกันมั้ย" ว้าวดีเลยฉันกำลังหาเพื่อนไปอยู่พอดีเลยย 

"ได้สิ ฉันก็พึ่งย้ายมาว่าจะไปอยู่พอดีเลยของในห้องฉันยังขาดไปตั้งหลายอย่าง" 

"ดีเลยเย็นนี้ประมาณ 5 โมงครึ่งเดี๋ยวพวกฉันไปหานะ" 

ดีเลยจะได้ขอตังแม่ไว้ซัก5000ไปช๊อปปิ้งหน่อย มีเวลาขอตังกับอาบน้ำ กินข้าวด้วยจะได้ไม่เปลือง

พักเที่ยง~~

ณ โรงอาหาร 

"กินอะไรดีอ้ะพวกแก" ยัยแก้มใสพูดขึ้น 

"ลองเดินดูอาหารก่อนก็ได้" ยัยแกงไทยพูด

"คือชั้นจะกินก๋วยจั๊บอ้ะ" ยัยฟ้าพูดขึ้น

"งั้นชั้นไปกินข้าวร้านนู้นดีกว่า" พูดแล้วฉันก้ชี้ไปยังร้านป้าดาว ร้านที่คนเยอะที่สุดด 

"งั้นทุกคนแยกย้ายกันไปเลือกอาหารแล้วไปเจอกันตรงไม้หินอ่อนตรงต้นไม้นะ" ยัยแก้มใสบอกทุกคน 

"โอเคร" ฉัน ฟ้า และแกงไทยพูดขึ้น 

ระหว่างที่ฉันกำลังรอคิวอาหาร

วืดดด~~ 

"แอ๊ะนี่นาย!! ไปเข้าแถวดีๆสิมาแซงคิวชั้นทำไม" ชั้นพูดขึ้นด้วยความโมโห

"แล้วไง" นายคนนั้นตอบ 

"แอ๊ะนายหน้าคุ้นๆนะ" ใช่ๆจริงๆด้วยยย ไอคนเมื่อเช้าา เจอตัวก้ดีล้ะ กล้าดียังไงมาว่าชั้นน คนปกติเวลาเห็นชั้นจะต้องขอเบอร์ หรือไม่ก้มาจีบ เพราะว่าชั้นหนะสวยมากๆ แต่หมอนี่กลับมาว่าชั้น 

"อ่อ นี่เทอคนเมื่อเช้าใช่มั้ย" 

" เออพึ่งรู้หรอ " เห็นตั้งนานแต่พึ่งรู้เกินไปมั้ยยะ!

"อือพึ่งรู้" 

" นายชื่ออะไร" 

"กังหัน" นายคนนั้นตอบ 

"คนอ้ะไรชื่อกังหัน ชั้นชื่อชุ้บแชงน้ะ" ชั้นตอบนายคนนั้น

"คนอะไรชื่อชุ้บแชง" 

"นี่นายยย ! กล้าย้อนชั้นหรอไอคนปากไม่ดี" 

"ไปล้ะหิวข้าวอ้ะขี้เกียจคุยกับเทอ"

"เออไปเลยย ! ขี้เกียจคุยนายเหมือนกันเว้ยย" 

นายกังหันอ้ะไรนั่นหน้ะก้หล่อน้ะแต่ปากเสียไปหน่อย คนอ้ะไรปากชุ่ยยอกย้อน อารมเสียย หมดอารมกินข้าวเลยเนี่ย เห้ออ !

ณ ใต้ต้นไม้ 

"โอ้ยยย อารมเสีย" ชั้นพูดขึ้น 

"อารมเสียอ้ะไรของแก " ยัยแกงไทยถามชั้น 

"ก้มีอีตาคนนึงหนะสิมาแซงคิวชั้น แล้วก้มากล่าวหาชื่อชั้นด้วยว่าคนอ้ะไรชื่อชุ้ปแชง" ชั้นตอบ

"เออก้จริงของหมอนั่น ชื่อแกก็แปลกจริงๆ" ยัยฟ้าาาก้อีกคนมาว่าชื่อชั้นทำไมเนี่ยยย 

"ชื่อชั้นอ้ะไม่ได้แปลกเลย"

"หราาา" ทุกคนพร้อมใจกันตอบ 

"เห็นว่าตานั่นอ่ะ ชื่อกังหัน"

"จริงมั้ยแก!!" ยัยฟ้าใสตะโกน 

"ก้จริงอ้ะชั้นเป็นคนถามหมอนั่นเอง" 

"แกมีบุญมากจริงๆนะ น้อยนะที่ตานั่นจะยอมพูดกับใครอ้ะ" ยัยฟ้าใสทำตาปริ่มๆ

"งั้นหรอ" 

"ก้ใช่น่ะสิ หมอนั่นทั้งหล่อ จมูกโด่งอย่างกับสันธนูปากชมพูนิดอย่างกับนมเย็นตัวก้สูงน่ากอด กลิ่นตัวก็หอมม เย็นชาปากร้ายย นี่มันสเป็คชั้นเลยย" ยัยฟ้าใสเพ้อออ 

"เวอร์" ยัยแกงไทยพูด

"เห็นด้วย" ยัยฟ้าก้เสริม

"กินข้าวเถอะพวกแก 555" ชั้นจบบทสนทนา

ปล.ถ้าน้อยเกินไปก้ขออภัยนะคะ ติดตามเค้าด้วยน๊าาจะได้มีกำลังใจเขียนน