สงครามเขตแดนซากศพ

8.0

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.50 น.

  51 chapter 1 hunter
  7 วิจารณ์
  48.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2561 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

45) Last part IV เสียงคำรามของอสูรและการหลบหนี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
               ภาพที่หนูเห็นคือคุณพ่อ ถูกตึงแขนและขาด้วยแท้งเหล็กอะไรซักอย่าง คุณแม่มีน้ำตาไหลออกมา แต่หน้าคุณแม่พร้อมจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า
        : เจ้าหน้าที่G hunter จงยอมจำนนและวางอาวุธลงซะ เพราะไม่มีทางชนะพวกเรา
    ฟูกะ: พวกแก่ คิดว่าทำแบบนี้จะรอด ถึงฉันจะแข็งแกร่งเท่าชู แต่ฉันก็แข็งแกร่งเทีบเท่าอสูร
            คุณแม่พูดจบ คุณแม่ก็จับเดสไซร์ฟันออกไปเต็มแรงจนเป็นคลื่นอัดอากาศออกไป ในตอนนั้นหนูรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง หันไปมองก็เห็นเครื่องยิงอะไรซักอย่างแต่พอดีดี มันคือเครื่องยิงแท้งเหล็ก และมันก็เล็งมาที่หนู ตอนนั้นหนูหันไปผลักมิยะจังให้พ้นวิธีแต่มันก็เกือบไม่ทัน แต่ที่ไม่ทันคือหนูหลังจากผลักมิยะแต่ก็ไม่ทันแล้ว แต่ตอนนั้นรู้สึกได้ถึงมือข้างนึง คุณแม่! คุณแม่พุ้งมาผลักหนูออก 
      :ไม่นะค่ะคุณแม่ๆๆๆๆๆๆๆ
         แท้งเหล็กนั้นกะแทกเข้าร่างคุณแม่ แต่มันไม่เข้าแต่ร่างคุณแม่กระเด็นออกไปกระแทกกับพื้นหนูวิ่งเข้าไปดูคุณแม่ และตอนนั้นน้ากิงก็วิ่งเข้ามาดู
  "น้ากิงช่วยแม่ด้วยนะค่ะ
  "น้าขอตรวจดูก่อน(ใช้เครื่องเอ็กเซรพกพา)
  "คุณแม่เป็นยังไงบ้างค่ะ
  "ซี่โครงหัก ปอดฉีกคาด ต้องใช้เวลาฟื้นตัวแต่
  "แต่อะไรค่ะน้ากิง
  "อากาศเริ่มรั่วออกจากปอด ต้องเจาะหน้าอกระบายอากาศ ฮินะทุกคนคุ้มกันที
         หนูจับโล้ ขึ้นมากันเพื่อนถ่วงเวลาตอนนั้น หนูมองออกไปเห็นคุณพ่อเริ่มลืมตาขึ้นมาสีหน้าคุณพ่อเปลี่ยนทันที ที่มองมาทางหนู และตอนนั้นคุณพ่อก็ละเบิดกำลังดึงแขนขาออกจากแท่นตึงร่างและพุ้งมาทางหนู และไปหยุดตรงคุณแม่
  "กิง ฟูกะเป็นอะไรไครทำ
  "พวกมันทำพวกทหารพยามจะฆ่าฮินะ แต่ฟูกะขวางเอาใว้
  "งั้นหลอๆ 
              ตอนนั้นหนูเสียวสันหลังขึ้นมาทันที หันกลับไปมองพบคุณพ่อเปิดกล่องพยาบาลและหยิบกล่องสีแดงออกมา เปิดออกและหยิบเข็มยา2อันขึ้นมาเป็นยาGSแบบยังไม่ได้ผสมตามที่รู้มันคือยาระดับ5 แต่ค่ยังไม่ได้ผสม 
  "ฮินะหลบไปก่อนลูก
  "ค่ะคุณพ่อระวังตัวนะค่ะ
         :ชูอย่าใช้มันนะ ท่านายใช้มันจะกลับไปเป็นคนอีกไม่ได้
               น้ากิงตะโกนผ่านหนูไปบอกคุณพ่อ แล้วมันก็ไม่ทันคุณพ่อจิมเข็มละฉีดคุณพ่อนิ้งไปแปบนึง และเค้าคำรามออกมาสุดเสียง 
  "ริทสึ: กิงฉันว่ามันแปลกๆ
  "กิง: แปลกยังไงบอกมาสิ
  "ริทสึ: ร่างกายเค้าไม่เปลี่ยนแปลง
  "ฮินะ: เปลี่ยนแปลงยังไงค่ะ
  "ริมสึ: ครั้งก่อนเค้าใช้แค่ระดับ3 ร่างกายเค้าเปลี่ยนแปลงไปจนเหมือนพวกซากศพ
  "กิง: แปลกมากจริงๆนั้นและ
              หนูมองดูคุณพ่อ ตอนนั้นไม่ต่างจากปีศาจร้าย เปลี่ยนผิวหนังเป็นผลึกกันกระสุนรถถังยิงมาคุณพ่อยังจะปัดได้ลูกเจาะเกระยังปัดได้ ลูกหัวระเบิดเข้าปะทะคุณพ่อยังจะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว เครื่องยิงแท้งเหล็กก็ยังไม่ต่างจากของเล่น
  "มิยะ: พ่อเธอสุดยอดจริงๆเลยฮินะ
  "ฮินะ: ฉันกะเพิ่งเคยเห็นคุณพ่อเป็นแบบนี้
  "กิง: นี้ละอสูรที่แข็งแกร่งที่สุดในด่านพละกำลังและการทำลายล้าง อสูรลำดับที่13 อาชูร่า
  "มิยะ: น่ากลัวจังเลยแล้วทำไมน้าชูถึงได้เป็นแบบนี้ละค่ะ
  "ริทสึ: ก็นะพวกนั้นไปเเตะต้องสิ่งต้องห้ามไง ตอนฟูกะขึ้นรับตำแหน่งรองผบ. ชูประกาศไว้ว่าหากแตะต้อง3อย่างที่นี้จะไม่ได้รับการอภัยไดๆทั้งสิ้น 1ครอบครัวของผม 2เพื่อนร่วมทีม 3ลูกน้องของผม
  "กิง: พวกนั้นเล่นทำผิดทั้ง3ข้อโทษทันคือความตาย
         หนูวิ่งมาช่วยน้ากิงดูคุณแม่ ตอนนี้คุณแม่ดีขึ้นมากแล้วจนไม่ต้องเจาะออกแล้ว(ฮินะลูกไปช่วยพ่อ เค้ากำลังฟืนตัวเองอยู่) แม่ที่พูดออกมาแบบนั้นหนูคิดในจะช่วยยังไงหนูไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนคุณพ่อกับคุณแม่
  "สาวน้อย หลานยูนะ เธอยังมีฉันอยู่นะ
       หนูที่ได้ยินเสียงดังมาจากในหัว หยิบมีดขึ้นมาแทงลงไปที่กลางมือซ้ายบิดแล้วขวางแล้วดึงออก เอามือลงไปในแอ่งที่มีเลือดขังและหลับตาลง "ตัวจะถักทอโล้หิตให้เป็นกำแพง" พอเริ่มตาขึ้นมีกำแพงเลือดขวางพ่อกับพวกทหารเอาไว้
  "ริงโกะ: นั้นชูนิ
  "ฮานะ: เราเอาของที่นายบอกมาให้แล้ว
  "ชู: ยกมาตรงนี้
        น้าริงโกะกับน้าฮานะยกของที่หน้าตาเหมือนลูกบอลเหล็กขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง1เมตร ไว้ตรงหน้าคุณพ่อ
  "ฮินะลูกเดียวลดความสูงกำแพงลงครึ้งนึงนะลูก
  "หนูจะลองดูค่ะ
        หนูนึกภาพในหัวให้กำแพงลดลงมากรึ้งนึงพอลืมตาขึ้นมันก็ลดลงจริงๆ แล้วคุณพ่อก็เดินไปตรงลูกบอล ท่านต่อยมันเต็มแรงด้วยมือซ้ายจนสนับแตกผิวหนังแขนชิกเลือดไหล ลูกบอลรอยขึ้นไปบนอากาศแล้วพุ้งขึ้นไปต่อยลูกบอลแตกไปท่างทหาร ข้างในมีลูกบอลขนาดเส้นผ่าสูญกลาง5เซนอีกนับสิบนับร้อย
        :ลูกบอลเหล็กตาวตก เมเทโอ
     หนูมองดูคุณพ่อ ที่ตกลงมาจากการต่อยตอนนี้สนับขวาของคุณพ่อแตกไปแล้วแต่แขนขวาไม่เจ็บมาก
  "ฮินะอดทนก่อนนะลูก เดวพ่อสั่งให้ทุกคนถอยก่อน
  "ค่ะคุณพ่อ ฝากดูคุณแม่ด้วยนะค่ะ
      คุณพ่อที่เดินไปดูคุณแม่ คุณพ่อคุยกับคุณแม่แล้วน้ากิงก็อุ้มแม่วิ่งไป คุณพ่อเดินมาหา
  "เดวพอสั่งให้ปลดก็ปลดเลยนะ
  "ค่ะค่ะ พ่อจะทำไรค่ะ
  "พ่อจะพาลูกหนี
      หนูทดถอยู่ประมาน5นาที(ฮินะปลด) หนูกำแพงเลือดคุณพ่ออุ้มหนูขึ้นบ่าละวิ่งออกไปหนูไม่รู้ว่าวิ่งไปไหน แต่พอคุณพ่อหยุดลงมันอยู่ที่ลานกล่าวแห่งนึง มีน้าริงโกะกับน้าฮานะยืนหันหน้าเข้ากันห่างประมาน4เมตร และทั้ง2คนต่อยลงพื้น ในตอนนั้นพื้นแตกออกเป็นหลุดดำมืด
           :ทุกคนกระโดดลงไปให้หมด
     ทุกคนทะยอยกระโดดลงไป แต่น้ากิงหยิบกระเป๋าอะไรบางอย่างออกมาละสาดออกไป มันคือยากำจัดซาก และน้ากิงก็อุ้มคุณแม่กระโดดลงไป หนูกลับมองไปทางทีมีเหล่าซากศพและเพื่อนพ้องของเรานอนอยู่ไฟลุกโชน หนูกระโดดลงพร้อมคุณพ่อ คุณได้โยนกำแพงฉุกเฉิดปิดทางเข้า ในตอนนั้นได้ยินเสียงละเบิดดังมาจากด่านบนแต่ตอนนี้หนูไม่ได้สนใจเพราะเรากำลังตกลงไปในความมืด
     ติดตามตอนต่อไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา