หนุ่มข้างใจจะใช่เธอรึป่าว

   หลายๆครั้งที่ฉันเดินทางกลับบ้าน ฉันนั่งรถเครื่องกลับบ้าน  การที่ฉันได้นั่งรถเครื่องกลับบ้าน ทำให้การกลับบ้านของฉันในทุกๆวันไม่เบื่อเลย  เพราะทางถนนที่ต้องผ่านก่อนจะถึงบ้านนั้น  มีหลายๆอย่างให้เห็นเเละสังเกตเเละมีหลายๆอย่างที่เป็นความทรงจำที่ดีของฉัน...

   ไม่รู้ว่าคนที่ฉันกำลังนึกถึงอยู่นั้นจะคิดถึงสถานที่นี้ที่เก่าเหมือนกันรึป่าว...เเต่ฉันคนนี้ยังนึกถึงเเละยังจำทุกความทรงจำอย่างเเม่นยำ จำได้มากพอที่จะเล่าเป็นเรื่องเป็นราวเพื่ออธิบายเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นที่นั้นตรงนั้นเเละอธิบายว่าเคยทำอะไรที่ไหนกับใครได้อย่างดี...

    ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่  ทำไมในสมองจึงคิดเเต่เรื่องนี้  ฉันเองก็ไม่เข้าใจหัวใจเเละสมองของตัวเองเลย....

   เย็นนี้ที่นั่งรถกลับบ้านฉันก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากระโปรงนักเรียนพร้อมกับหยิบหูฟัวในกระเป๋าขึ้นมา  ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเเบต  ตออนนี้เเบตของฉันเหลือ78% (เหลือเยอะอยู่เเฮ้ะ) ฉันเสียบหูสายฟังเข้ากับตัวเครื่องโทรศัพท์เเละเปิดโทรศัพท์ขึ้นเพื่อเลือกเพลงที่อยากฟัง  เเละฉันก็เลื่อนไปเจอเพลง....

                              "รอยยิ้มของเธอ"

โลกของฉัน เต็มไปด้วยคำถามมากมาย

ว่าคนอย่างฉันมีความสุขจริงใช่ไหม 

จนวันที่พบเธอก็เปลี่ยนโลกไปทั้วใบ

เเค่รอยยิ้มเล็กๆของเธอ

เปลี่ยนเเปลงอะไรหลายอย่าง

 เเม้ว่าเธอนั้นไม่เคยรู้ตัว

_ไปฟังกันต่อในลิ้งข้างบนเลยเด้ออ