ขอรักได้มั้ยคะ รุ่นพี่

        "เฮ้อออออ~ออกมาจนได้"
ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนโดนอัดในฝูงชนที่กำลังเดินแยกย้ายกันเข้าห้องตัวเองTT
        "เอ~~แล้ว....ห้องฉันอยู่ไหนล่ะเนี่ย-0-"
ฉันรีบหยิบกระดาษแจ้งรายชื่อห้อง แล้วฉันจะไปถูกมั้ยเนี่ย=Δ=!!!ยังไม่ได้เดินดูเลยมาถึงก็ไล่ให้เข้าแถวแล้วง่าาาาา~
     245
         "ห้อง245หรอ?แล้วมันอยู่ตรงไหนล่ะ...ลองถามรุ่นพี่คนนั้นดีกว่า^^"
ฉันเดินไปหารุ่นพี่แว่นคนนั้นที่กำลังจะเดินไปที่ห้องตัวเอง
         "ร..รุ่นพี่คะ...คือว่า...ห้อง245อยู่ตรงไหนหรอคะ.."
         "หืมม?อะไรนะครับ?"
ล..หล่อจัง~หนุ่มแว่นหน้าคมกับสีผมที่ชวนให้หลงไหลนี่มันอะไรกัน!?ฉ..ฉันไม่เคยเห็นอะไรที่เจริญตาขนาดนี้เลย~~รู้สึกดีจัง>//////<
         "เอ่อ.....น้องครับ"
         "ค..คะ!?=Δ="
ฉันหลุดจากความคิดอันหวานแหววแล้วกลับมามองหน้ารุ่นพี่ที่อยู่ตรงหน้า
         "เป็นไรรึเปล่าครับ"
         "ป..เปล่าค่ะ!!?งือออ~"
         "ห..ห้อง245อยู่ชั้นบนครับขึ้นไปก็ถึงแล้ว^^"
         "ขอบคุณค่ะรุ่นพี่><"
         "ครับ^^"
หลังจากนั้นรุ่นพี่เขาก็รีบวิ่งไปที่ห้องตัวเอง เหมือนเขากลัวฉันเลยง่ะฉันทำไรผิดอ่ะฉัน...แค่ถามเองนะช่างเถอะรีบไปที่ห้องดีกว่า~
       หน้าห้อง245
         "รุ่นพี่เมื่อกี้บอกขึ้นไปเดี๋ยวก็ถึงแต่ทำไม...มันเหนื่อยขนาดนี้ล่ะ=Δ="
         "น..นี่เธออยู่ห้อง245ใช่มั้ย?"
         "อื้อ^^"
         "ช..ช่วยมาเป็นเพื่อน...กับฉันได้มั้ยคะ"
         "ด..ได้สิ^^"
เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเข้ามาทักฉันด้วย~นี่ฉันแค่ขึ้นมาได้เพื่อนแล้วหรอเนี่ยความรู้สึกเหนื่อยเมื่อกี้หายไปเลย~
         "ฉันชื่อฟุจิซากิ โมโมะนะแล้ว..เธอล่ะ??^-^"
         "ฉันชื่อ...ริริจิโยะค่ะ^^"
         "ยินดีที่ได้รู้จักนะริริจิโยะจัง"
         "เช่นกันค่าาา~"