สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ
เขียนโดย 
Bloodlas
วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 01.18 น.
แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
47) แขกผู้มาเยี้ยมเยียน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้เป็นวันหยุดพาไม่มีอะไรทำเลยจริงๆ คนอื่นๆไปไหนกันหมดอ่าฟูกะตากผ้าอยู่ ซาราเนะลื้อตู้เย็นอยู่เสียงดังมากจากโรงฝึกคงเป็นซาโย เหอไปหากาแฟกินซักหน่อยแล้วลงไปห้องไต้ดิน
"คุณชูของในตูเหย็นไกล้หมดแล้วจะออกไปซื้อจะเอาอะไรไหม"
"อืม........ ไม่มีหรอก"
"งั้นขอตัวนะค่ะ"
"เดี๋ยว ซาโยไปช่วยซาราเนะถือของที" ซาโยที่เพิ่งออกจากโรงฝึกมาเดินผ่านถูกเรียกทำหน้าเป็นแมวเบื่ออาหารเม็ด
"ทำไมต้องเป็นหนูด้วย"
ห้องไต้ดิน
ที่นี้มีเพียงผมฟูกและคุณกิงเท่านั้นที่เข้ามาได้ ที่คือที่ผมเก็บรูปของเราสมาชิกG hunterที่เคยทำงานกับผมและเสียชีวิตจากไปทุกคนแขวนไว้บางครั้งผมก็ลงเพื่อระลึกถึงพวกเค้า และบ้างครั้งก็จะนั่งคุยกับพวกเค้าเหมือนกับว่าพวกเค้ายังอยู่ วันนี้ผมเอารูปของสมาชิกของเราอีกคนขึ้นมาแขวนซึ้งมันสมควรทำต้องนานแล้วแต่ผมดันเสียเวลาหารูปซะนาน นั้นคือมิโอแม่ของซาโย
"นี้ทุกคนวันนี้ผมต้องเอารูปของคนที่รักและรู้จักมาแขวนที่ห้องนี้อีกแล้วผมไม่ชินซักที ที่ต้องทำแบบนี้"
ผมทำได้เพียงพูดคนเดียวแล้วไล่อ่านชื่อและมองรูปที่ละคน ที่ละคนน้ำตาที่ไหลออกมามันคือความคิดถึงภาพของพวกเค้าค่อยๆย้อนกลับเข้ามาในหัว
"นายลงมาอยู่ที่นี้เองหลอฉันแวะกลับมาไม่เจอนาย"
"อ่าว คุณยูนะกลับมาแล้วหลอครับ"
"ป่าวแวะมาเฉิยๆ ยังไม่เลิกลงมาที่นี้อีกหลอ"
"ผมเอารูปลงมาแขวน"
"รูปของไครละทีนี้"
"มิโอครับ"
"มิโอ.....มิโอ....อ้อเด็กคนนั้นหลอเธอเสียได้ยังไง"
"ฝืนร่างกายทั้งที่การเสื่อมถอยของเซลล์น่ะครับ"
"การเสื่อมถอยของเธอเกิดขึ้นได้ยังไง"
"จากที่คาดน่าจะเป็นการมีลูกครับ"
"แล้วลูกของเด็กคนนั้นล่ะ"
"อยู่ที่นี้ครับ"
"แล้วเด็กผู้หญิงหรือผู้ชาย"
"ผู้หญิงครับต้อนนี้ไปซื้อของกับซาราเนะ"
"ซาราเนะนี้ไคร"
"นั้นสินะคุณยูนะไม่รู้เรื่องนี้สิเธอภรรยาอีกคนนึงของผม"
"นี้แกนอกใจหลานสาวฉันไม่มีคนอื่นหลอ"ยูนะจ้องชูด้วยสายที่พร้อมเชือดขณะรอคำอธิบายจากปากชู
"เธอผมไม่ได้นอกใจเธอครับ ฟุกะเป็นตัดสินใจเรื่องนี้และผมไม่เคยเตะต้องซาราเนะเลยครับ"
"ฟูกะเป็นคนตัดสินใจงั้นหลอเดียวต้องคุยกัน"
ชูถูกคุณยูนะลากไปทิ้งไว้ที่ห้องรับแขกของบ้านและตัวคุณยูนะก็หายตัวไปและก็กลับมาพร้อมกับฟูกะ
"ชูมะกี้ซาราเนะโทรมาบอกว่าของเยอะเกินไปขับรถไปรับเธอที"
"ไหงเป็นฉันละ"
"จะไปดีดีหรือให้ตีด้วยขวด"
"ก็ได้ๆ จะเอาอะไรรึป่าว"
ยัยเตี้ยส่ายหน้าผมเลยเดินออกจากห้องรับแขกไปที่โรงรถ
บันทึกพิเศษฟูกะ
"นี้หลานคิดบ้าอะไรอยู่ถึงได้ให้ชูมีภรรยาอีกคน"
"คุณยายค่ะหนูเองเริ่มรู้สึกถึงขีดจำกัด"
"ขีดจำกัดของอะไรไหนบอกยายมาสิ"
"คุณยายจำครั้งก่อนที่ชูอาระวาดได้ไหมค่ะ"
"อ้อจำได้สิ"
"ครั้งนั้นหนูยังหยุดมันได้เพราะอยู่มีฮินะอยุ่ในท้อง"
"แล้ว......?"
"วันเวลาที่ผ่านมามันทำให้หนูรับรู้ได้ว่ามันจะรุ่นแรงขึ้นทุกวันๆ ที่ผ่านมันเหมือนกันสะสมระเบิดและครั้งต่อไปหนุเองก็เอาไม่อยู่แล้ว"
"พอเข้าใจละมีทางเดียวคือต้องเพิ่มพันธนาการให้เค้ากับโลกใบนี้สินะ"
ติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
