สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ

5.3

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 01.18 น.

  68 ห้องเรียน
  26 วิจารณ์
  55.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ท่วงทํานองศักดิ์สิทธิ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       หลังจากที่ผมกลับถึงบ้านไม่นานก็มีตำรวจมาจับผมเพราะมีคนแจ้งความ ผมบอกให้ฟูกะโทรไปหาซาโยให้พาซาราเนะไปช่วยผมผมนั่งในห้องขังไม่นานก็ถูกปล่อยตัวซาโยยืนมองตาปิบๆ ผมเดินออกไปเจอซาราเนะนั้งอยู่ผมเดินไปนั้งข้างๆเธอส่วนซาโยไปคุยกับตำรวจต่อ

  "ไงซาราเนะ มีเรื่องจะถามพอดีเลย"

  "คุณชูมีอะไรจะถามว่ามาเลยค่ะ"

  "มีวิธีไหนที่จะทำให้การแต่งงานของเธอถูกยกเลิกไหม"

  "ก็พอมีวิธีอยู่ แต่เป็นไปได้ยาก"

  "ไหนรองบอกมาและบอกด้วยว่ามันยากตรงไหน"

  "คือต้องประรองชนะและคน คนนั้นจะต้องเป็นนักเรียนของอาคาเดมี้และต้องยอมรับว่าเป็นตัวแทนของฉันนะ"

  "งั้นหลอ แล้วมันยากตรงไหนคนที่มีฝีมือกว่าเค้าในอาคาเดมี้ก็น่าจะมี"

  "นั้นและเค้าเป็นลุกนักการเมืองใช้อำนาจและเงินซื้อตัวคนเก่งๆไปหมด"

  "พอเข้าใจละ ฉันจะจัดการให้"

  "เสร็จแล้ว นายกลับได้ละชู"

  "ซาโยพรุ้งนี้ พาฉันไปหาพ่อแม่เธอที"

  "เออ... คือพ่อแม่ฉันตายแล้ว"

  "แล้วไครเป็นผุ้ปกครองเธอ พรุ้งนี้10โมงมาที่บ้านฉันและพาไปเจอหน่อย"

            ผมบอกเธอและหันหลังเดินเพราะผมถามคำถามที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่ควรถามและรู้คำตอบอยู่แล้ว ผมเดินกลับมาบ้านแล้วคุยกับฟูกะเรื่องที่จะเอาซาโยมาอยู่ที่นี้ด้วย

             เช้าวันต่อมา

        ผมที่นั่งอ่านหนังสืออยู่มีเสียงกดกริ่ง คุณกิงเดินไปเปิดประตูผมลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ประตู ทำเอาตกใจนิดหน่อยเพราะปกติผมจะเจอซาโยใส่แต่เครื่องแบบของโรงเรียน แต่วันนี้เธอแต่งตัวสมหญิงดูเหมือนแม่เธอมาก

  "ไปกันเถอะ"

  "ฉันจะพานายเจอคุณย่าที่ดูแลฉันมา"

        เธอพาผมขึ้นรถไฟและขึ้นรถเมย์เดินเท้าอีกนิดหน่อย มาที่โรงพยาบาลแห่งนึง ผมเดินก้าวย้างเข้ามา ผมขนลุกทั้งตัวมันทำให้รู้สึกตาสว่าง เซลทั้งตัวตื่นขึ้นเพียงเพราะได้ยินเสียง เสียงนึงที่รอยมาในอากาศอย่างแผ่วเบา ผมหยิบสมุดบันทึกจดออกมาเขียนสิ่งของ

  "ซาโยเธอไปซื้อของตามนี้มาให้"

  "ได้"

  "ญาติเธออยู่ห้องไหน"

  "ชั้น4ห้อง425"

         ผมเดินขึ้นลิฟท์ ไปที่ชั้น4 ทันทีที่ผมก้าวท้าวออกจากลิฟท์เสียงเพลงหยุดลงพอผมเดินไปทางที่ห้อง425อยู่  เสียงเพลงดังขึ้นอีกครั้งผมรู้ทันทีว่าเธอรู้ถึงการมาของผม ผมหยุดตรงหน้าห้องและเปิดประตูออก

  "ชั้งเป็นแขกที่ไม่ขาดฝัน"

  "ไม่ได้พบกันนานท่วงทํานองศักดิ์สิทธิ์ ฮาโอ ยูไร"

                 ติดตามตอนต่อไป    ตอนนี้สั้นหน่อยนะที่จริงมันเป็นตอนเดียวกับตอนที่6

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา