สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ

5.3

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 01.18 น.

  68 ห้องเรียน
  26 วิจารณ์
  55.92K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2562 01.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) เริ่มต้นการฝึกของลูกเจี๊ยบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        ผมนั่งอ่านหนังสือรอรถขนของย้ายบ้านของซาโยที่จะย้ายมาวันนี้ คนอื่นๆต่างไปทำหย้าที่ตัวเองเหมืนมนุษย์ปกติทั่วไป มีแต่คุณกิงผมและฟูกะที่อยู่บ้าน

  "ชูนายกินนี้และอีกครึ่งชั่วโมงมาหาฉัน"

         ที่คุณกิงยื่นมาให้ผมนั้นคือยาระงับเซลล์ ส่วนเวลา30นาทีคือช่วงรอเวลายาออกฤทธิ์ ที่ต้องทำเพื่อตอนเข้าเรียนจะต้องเจอการตรวจร่างกายและตรวจเลือดจะได้ไม่มี ปัญหา

       30 นาที ผ่านไป

  "ผลเป็นไงบ้างคุณกิง"

  "การตรวจเลือดไม่มีปัญหา แต่"

  "แต่อะไรครับ บอกมาเถอะ"

  "เหอๆ คือการตรวจเลือดไม่พบเซลล์แต่ผลที่ได้คือมันละงับเซลล์แค่ 80เปอเซน"

  "ก็ผมจะเหลือพลังแค่20เปอเซนของตอนปกติสินะ แล้วมัน??"

  "นั้นไงไม่เข้าใจจริงๆด้วย ถึงจะเหลือแค่20เปอเซนพละกำลังนายก็มากกว่าคนทั่วไป20-30เท่าเลยนะ"

  "อืมผมพอจะเข้าใจแล้ว ก็ดีเหมือนกันจะได้จบปัยหานี้ได้ไวๆ แล้วของฟูกะละ"

  "ระงับอยากสมบูรณ์ ตอนนี้เธอไม่ต่างจากคนธรรมดาทั่วไป แต่ยานี้ยิ่งผลที่ได้ยิ่งลดลงนะ"

  "ขอบคุณมาก คุณกิง"

  "่ส่วนเรื่องโรงเรียน นายจะเข้าเรียนได้อีก3วันนะ"

         กริงงงงงง   กริงงงงง

  "คงมาถึงแล้วละ รถขนของย้ายบ้านของซาโย ผมขอตัวก่อนคุณกิง"

  "อ่าๆ"

          ที่หน้่บ้านซาโยและคนขนของ มายืนรอยู่แล้ว ผมเดินนำไปยังห้องที่ผมเตรียมไว้ให้ ผมปล่อยให้เธอจัดของๆเธอเองส่วนผมเดินมาที่ห้องตัวเองเปิดตู้เก็บของออก หยิบกล่องมันมีตรายักษ์คาบพระจันทร์ ผมหยิบมันมาที่โรงฝึก แล้วนั่งมองมัน ผมตั่งใจจะมอบมันให้มิโอแต่ไม่มีโอกาศและผมสูญเสียโอกาศไปตลอดการณ์

  "ฉันมาแล้ว"

  "จัดของเสร็จแล้วหลอ"

  "ส่วนใหญ่น่ะ"

  "เอานี้ ต่อจากนี้เธอต้องฝึกใช้มันให้คล่อง"

  "แล้วอันก่อนหน้านี้ละ"

  "มันใช่ไม่ได้แล้วหล่ะ มันเสียจากตอนไปช่วยเธอนั้นและ"

  "แล้วฉันต้องทำอะไรบ้าง"

  "อย่างแรกเลยนะทำความคุ้นเคยกับมันซะ ยังไงก็ได้"

          มิโอ ฉันทำได้เพียงแค่นี้ส่งต่อสิ่งที่เธอต้องการให้กับลูกสาวเธอ คนที่เธอเรียกว่าพ่อคนนี้ทำได้แค่นี้และ ผมพูดกับตัวเองแล้วเดินหันหลัง ออกจากโรงฝึกเพื่อนให้เธอมีเวลาและสมาธิได้คิดและทดลองทำอะไรด้วยตัวเอง 

          ตกเย็นมาที่โต๊ะกิน ผมเนะนำทุกคนในบ้านให้เธอรู้จัก ทุกคนในบ้านรู้เรื่องของซาโยหมดแล้วจึงไม่มีปัญหาอะไร ผมนั้นมองดูเธอเหมือนเธอยังเขิลๆอยู่ แต่เหมือนฟูกะจะรู้ เธอเข้ากอดแล้วลูบหัวพยายามทำให้ซาโยไม่ประหม่า ท่าทางฟูกะคงจะหลงรักหลานคนนี้ของเธอเข้าแล้วสินะ

                             ติดตามตอนต่อไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา