Lore of Arratia
7.7
เขียนโดย 
tito4r
วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 23.21 น.
2 บท
1 วิจารณ์
2,874 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 23.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) สู่การเดินทาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ท่ามกลางเปลวเพลิงแห่งสมรภูมิสงครามที่เมือง ThaaTia(ธาอาเทีย) ใกล้เขตป่า RedWood(เรดวูด)
มีเด็กชายคนนึงใส่เสื้อหนังของผู้ใหญ่จนปิดตั้งแต่ตัวถึงขา สวมหมวกเหล็กของนักรบในสงครามแอบเดินไปมาบริเวณศพของนักรบที่ล้มตายลงในสมรภูมิสงครามเพื่อเก็บเศษเหรียญจากศพพวกนั้น เด็กชายคนนั้นทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนพบกับผู้หญิงคนนึงยืนอยู่ต่อหน้าเค้า เธอมีใบหน้าที่งดงามหน้าหลงไหล ดวงตาสีแดงฉานดุจเลือด ผมยาวตรงสีเทาที่ดูลึกลับ ในชุดหนังสีดำสลับเทาที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ในสงครามแบบนี้ทำไมเธอถึงเอาแต่หาเศษเหรียญอยู่ ไม่กลัวตายเหรอ” ผู้หญิงคนนั้นถามกับเด็กชายที่กำลังเก็บเศษเหรียญอยู่
“โดนดาบแทงตายไม่ทรมารเท่าอดตายหรอก” เด็กชายพูดพร้อมเงยขึ้นมาจ้องหน้าเธอ
“เธอไม่รู้สึกผิดเหรอที่เอาของคนตายไป”
“ฉันไม่คิดว่าคนตายใช้เงินได้หรอก”
“เสื้อที่เธอใส่ก็เป็นของนักรบที่ตายไปแล้วเหรอ”
“อืม เธออยากได้เหรอ”
“ไม่ล่ะ”
“สงครามเป็นที่ๆคนเอาชีวิตมาทิ้งเพื่อเป็นวีรบุรุษทั้งที่อยากและไม่ เธอเองก็อยากเป็นเหรอ วีรบุรุษนั้นน่ะ”
“ฉัน...มาเพื่อช่วยวีรบุรุษ”
พูดจบเธอก็โผเข้ากอดเด็กชายที่อยู่ตรงหน้า
“...”
“เธอเป็นใครกัน...นางฟ้าเหรอ”
“ไม่ ฉันคือปีศาจร้าย” เธอหลั่งน้ำตาออกมาในขณะที่กอดเด็กชายคนนั้นอยู่ “ในที่สุดฉันก็หาเธอเจอแล้วนะ คาย”
“เธอต้องการอะไร” เด็กชายถามในขณะที่ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
“ไปจากที่นี่กันเถอะ”
“ไปเหรอ ไหไหน”
“สถานที่ที่เธอสมควรกลับไป”
“ฉันไม่รู้ว่าเธอจะพาฉันไปไหน แต่ว่าเธอจะช่วยเหลือฉันเหรอจากสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้”
“ใช่ ฉันจะช่วยเหลือเธอ”
“ต้องจ่ายเงินไหม ความช่วยเหลือในโลกนี้มันราคาแพง ฉันมีแค่เศษเหรียญเท่านั้นเองจะพอเหรอ”
“ไม่ต้องหรอก เธอจ่ายฉันมามากพอแล้ว ไปกันเถอะ” เธอจับมือเด็กชายคนนั้นและพาเดินออกไปจากสมรภูมิสงคราม “เรียกฉันว่า คาย นะ” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว
“ฉันชื่อ เบรอน ผู้เฒ่าเรียกฉันแบบนั้น” เด็กชายกล่าว
“ฉันเรียกเธอว่ารอนล่ะกันนะ”
“อืม”
คายพารอนมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือจนถึงเขตป่า RedWood เพื่อเลี่ยงสมรภูมิสงครามและค่ายทหารของเมือง Kniroth(ไนรอท) บริเวณเทือกเขาใกล้ RedWood
“เราจะข้ามป่า RedWood ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ จะมีหมู่บ้านเล็กๆชื่อ Finory(ฟิโนรี่) อยู่เราจะแวะหาม้าและของที่จำเป็นที่นั้นก่อนจะมุ่งหน้าไปใจกลางของแผ่นดินนี้ ที่ตั้งของบัลลังก์ศักดิ์สิทธิ์ อาณาจักร GodYard(ก็อตยาร์ด)
มีเด็กชายคนนึงใส่เสื้อหนังของผู้ใหญ่จนปิดตั้งแต่ตัวถึงขา สวมหมวกเหล็กของนักรบในสงครามแอบเดินไปมาบริเวณศพของนักรบที่ล้มตายลงในสมรภูมิสงครามเพื่อเก็บเศษเหรียญจากศพพวกนั้น เด็กชายคนนั้นทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนพบกับผู้หญิงคนนึงยืนอยู่ต่อหน้าเค้า เธอมีใบหน้าที่งดงามหน้าหลงไหล ดวงตาสีแดงฉานดุจเลือด ผมยาวตรงสีเทาที่ดูลึกลับ ในชุดหนังสีดำสลับเทาที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
“ในสงครามแบบนี้ทำไมเธอถึงเอาแต่หาเศษเหรียญอยู่ ไม่กลัวตายเหรอ” ผู้หญิงคนนั้นถามกับเด็กชายที่กำลังเก็บเศษเหรียญอยู่
“โดนดาบแทงตายไม่ทรมารเท่าอดตายหรอก” เด็กชายพูดพร้อมเงยขึ้นมาจ้องหน้าเธอ
“เธอไม่รู้สึกผิดเหรอที่เอาของคนตายไป”
“ฉันไม่คิดว่าคนตายใช้เงินได้หรอก”
“เสื้อที่เธอใส่ก็เป็นของนักรบที่ตายไปแล้วเหรอ”
“อืม เธออยากได้เหรอ”
“ไม่ล่ะ”
“สงครามเป็นที่ๆคนเอาชีวิตมาทิ้งเพื่อเป็นวีรบุรุษทั้งที่อยากและไม่ เธอเองก็อยากเป็นเหรอ วีรบุรุษนั้นน่ะ”
“ฉัน...มาเพื่อช่วยวีรบุรุษ”
พูดจบเธอก็โผเข้ากอดเด็กชายที่อยู่ตรงหน้า
“...”
“เธอเป็นใครกัน...นางฟ้าเหรอ”
“ไม่ ฉันคือปีศาจร้าย” เธอหลั่งน้ำตาออกมาในขณะที่กอดเด็กชายคนนั้นอยู่ “ในที่สุดฉันก็หาเธอเจอแล้วนะ คาย”
“เธอต้องการอะไร” เด็กชายถามในขณะที่ยังไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น
“ไปจากที่นี่กันเถอะ”
“ไปเหรอ ไหไหน”
“สถานที่ที่เธอสมควรกลับไป”
“ฉันไม่รู้ว่าเธอจะพาฉันไปไหน แต่ว่าเธอจะช่วยเหลือฉันเหรอจากสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้”
“ใช่ ฉันจะช่วยเหลือเธอ”
“ต้องจ่ายเงินไหม ความช่วยเหลือในโลกนี้มันราคาแพง ฉันมีแค่เศษเหรียญเท่านั้นเองจะพอเหรอ”
“ไม่ต้องหรอก เธอจ่ายฉันมามากพอแล้ว ไปกันเถอะ” เธอจับมือเด็กชายคนนั้นและพาเดินออกไปจากสมรภูมิสงคราม “เรียกฉันว่า คาย นะ” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว
“ฉันชื่อ เบรอน ผู้เฒ่าเรียกฉันแบบนั้น” เด็กชายกล่าว
“ฉันเรียกเธอว่ารอนล่ะกันนะ”
“อืม”
คายพารอนมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือจนถึงเขตป่า RedWood เพื่อเลี่ยงสมรภูมิสงครามและค่ายทหารของเมือง Kniroth(ไนรอท) บริเวณเทือกเขาใกล้ RedWood
“เราจะข้ามป่า RedWood ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ จะมีหมู่บ้านเล็กๆชื่อ Finory(ฟิโนรี่) อยู่เราจะแวะหาม้าและของที่จำเป็นที่นั้นก่อนจะมุ่งหน้าไปใจกลางของแผ่นดินนี้ ที่ตั้งของบัลลังก์ศักดิ์สิทธิ์ อาณาจักร GodYard(ก็อตยาร์ด)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
