นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

-

เขียนโดย กนกพัชร

วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.18 น.

  88 ตอน
  16 วิจารณ์
  61.23K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

38) ตอนที่ 38 พ่ายแพ้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
สนามโคลอสเซียมแบบจำลอง ไม่ระบุเวลา
เมื่อทั้งสองอยู่บนเวทีแล้วเดรโกทำการส่งสัญญาณให้เริ่มสู้ได้ แท็กลงมือโจมตีก่อนด้วยหมัดฮุดขวาเข้าใบหน้าของอันเดธ แต่ทว่ามันกลับไม่สะทกสะท้านอะไรทั้งสิ้นกับแรงกำปั้นของแท็ก ทั้งที่อาวุธของเขาชาร์ตพลังถึงระดับ 3 อันเดธกลับยืนนิ่งแล้วสวนกลับด้วยกำปั้นซ้ายและด้วยความว่องไว แท็กใช้แขนกันไว้ได้พอดีทำให้เขาได้สัมผัสถึงแรงมหาศาล ของมันจนเขาถอยร่นไปหลายก้าวเลยทีเดียว กิติพงศ์ที่นั่งบนอัฒจันทร์ยังนั่งนิ่งอยู่
    แต่ประเด็นคือแรงหมัดเมื่อกี้นี้มันแรงจนถึงขั้น ทำให้กระดูกแขนของเขาร้าวทั้งสองข้างแต่พลังฟินิกส์ก็ทำการสมาน ให้กระดูกกลับเข้าที่และรอยซ้ำก็หายไป แต่แขนของแท็กยังสั่นอยู่และอันเดธร่างเผือกก็ไม่รอช้า มันวิ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็วจนมาปรากฎอยู่ตรงหน้าเขา แท็กตัดสินใจใช้พลังเนตรฟ้าหลบไปทาง แต่ก่อนที่เขาจะโจมตีกลับอันเดธตนนั้นเหวี่ยงท่อนแขน เข้าที่ชายโครงของแท็กเต็มๆ จนเขากระเด็นไปไกลเกือบจะชิดกับกำแพง หากแต่เขาใช้แรงกำปั้นชกที่พื้นเพื่อลดแรง
    ความเจ็บปวดที่ชายโครงนั้นทำเอาแท็กขยับไม่ได้ แม้ว่ามันจะทำการรักษาตัวเองแล้วก็ตามแต่แท็กยังรู้สึกขยับร่างกาย ตัวเองยังไม่ค่อยได้เท่าไหร่นัก และอันเดธไม่รอให้แท็กขยับตัวแน่นอนเพราะมันโผล่มา อยู่ต่อหน้าเขาตอนไหนไม่รู้แต่มันกำลังจะยกเท้าลงมา เพื่อจะฟาดเขาให้แหลกคาพื้น ซึ่งใครมันจะไปยอม ว่าแล้วแท็กใช้พลังเนตรอัดหมัดขวาบวกอาวุธชาร์ตพลังระดับ 3 ซัดเข้าที่ฝ่าเท้าของอันเดธตนนั้นเต็มแรง เกิดแรงสั่นสะเทือนไปทั่วสเตเดียมซึ่งเดรโกก็ดูจะชอบใจไม่ใช่น้อยๆ
    ด้วยความโมโหทำให้แท็กนั้นระเบิดพลังออกมา ด้วยการเหวี่ยงหมัดซ้ายเข้าที่ท่อนขาของอันเดธที่เขากันไว้อยู่ เลือดสีดำตัดกับสีผิวของมันทะลักออกมา แต่ทว่ามันไม่ได้มีท่าทีจะเสียหลักแม้แต่น้อย แท็กจึงจัดให้อีกหมัดเข้าที่ฝ่าเท้าของมันซึ่งคราวนี้มัน เซถอยร่นแม้จะนิดเดียวก็ตาม ซึ่งคราวนี้แท็กรีบวิ่งเข้าหาเพื่อเผด็จศึกมันด้วยท่าเด็มพ์ซี่ย์โรล แต่ทว่า.... อันเดธสวนกลับด้วยกำปั้นขวาตรงอัดเข้ากลางลำตัวของแท็กเต็มหมัด 
    เลือดพุ่งออกจากปากของแท็กเป็นสายน้ำ กิติพงศ์มีแสดงท่าทีตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่าอันเดธจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ ไวขนาดนั้นแถมยังทำให้นักรบฟินิกซ์หลั่งเลือดออกมาได้ แท็กกระเด็นกลิ้งไปกับพื้นหลายตลบ เขาสำลักเลือดอึดใหญ่จึงตัดสินใจคายมันออกมา แต่ยังไม่ทันจะตั้งหลักอันเดธร่างสีเผือกก็ปรากฎตัวอีกครั้ง พร้อมทั้งซัดกำปั้นเข้าที่ตัวของแท็กอีกรอบ ร่างของแท็กลอยหลุดจากเวทีประลองชนเข้ากับ อัฒจันทร์ที่นั่งสำหรับคนดูและแท็กในตอนนี้รู้สึกได้ว่า ร่างกายเขาหนักอึ้งอย่างมากแต่ไม่ยอมง่ายๆหรอก
    เขาลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลและจ้องมองอันเดธตนนั้น ไฟธาตุวายุปรากฎที่กำปั้นทั้งสองข้างของแท็ก ซึ่งก่อนที่อันเดธนั้นจะโจมตีก่อนแท็กเลือกที่จะชิงลงมือก่อน เขาโผล่ต่อหน้าอันเดธตนนั้นพร้อมกับใช้ท่าเด็มพ์ซี่ย์โรล กระหน่ำซัดหมัดฮุดขวา-ซ้ายอัดเข้าร่างสีเผือกของมัน แรงหมัดทำให้เกิดรอยซ้ำมากมายแต่ไม่มีท่าทีว่ามันจะเจ็บปวด ราวกับว่ามันคุ้นชินกับความเจ็บปวดนี้แล้ว และเมื่อแท็กหยุดโจมตีเพราะเขาบาดเจ็บหนัก อันเดธที่ยืนนิ่งอยู่ก็คว้าตัวแท็กแล้วจับกระแทกกับพื้น และมันจะใช้ฝ่ามือของมันหวังจะจบชีวิตแท็กตรงนั้น
    แต่ก่อนที่ฝ่ามือนั้นจะส่งแท็กไปโลกหน้านั้น กิติพงศ์พุ่งตัวออกจากอัฒน์จันทร์ตอนไหนไม่รู้ โผล่เข้าพร้อมอัดด้วยหมัดซ้ายเข้าหน้าของอันเดธตรงนั้น แรงพลังของชายหนุ่มรุนแรงจนอัฒน์จันทร์บางส่วน ถูกทำลายไปครึ่งหนึ่งซึ่งแม้แต่เดรโกยังอดทึ่งไม่ได้ แต่ที่เด็กหนุ่มผิวซีดต้องอึ้งยิ่งกว่าคือ อันเดธผลงานที่เขาภาคภูมิใจนั้นมันกระเด็นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ บ่งบอกถึงพลังของอีกฝ่ายชัดเจนมาก ส่วนแท็กนั้นเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นรุ่นพี่โชว์ของแบบนี้
    อันเดธร่างเผือกลุกขึ้นจากกองเศษอิฐ ที่หล่นทับร่างและได้ส่งเสียงร้องคำรามก้องกังวาน พร้อมกับจ้องมองชายหนุ่มอย่างเจ็บแค้น แต่ในขณะเดียวกันตัวของกิติพงศ์เองก็พร้อมจะปะทะเช่นกัน อันเดธตั้งใจจะฉะกับอีกฝ่ายแต่ทว่ากับมีวงแหวนเวทย์ ปรากฎตรงหน้าอันเดธตนนั้นและทำให้มันสงบลงอย่างน่าประหลาด จากนั้นก็ตามด้วยเสียงปรบมือซึ่งก็คงไม่พ้นเดรโกอยู่ดี แต่ยังไงดูเหมือนเจ้าตัวจะพอใจกับสิ่งที่เห็นมาก
    "น่าประทับใจมากที่ได้เห็นแบบนี้เอาเป็นว่า พอแค่นี้ก่อนละกันนะฉันจะเปิดประตูมิติให้นายพารุ่นน้องของนาย ไปจากที่นี้" เดรโกพูดก็ทำการร่ายเวทย์เปิดประตูมิติตามที่พูด
    "ทำไมถึงยอมปล่อยฉันสองคนแบบง่ายๆละ" กิติพงศ์ถามพร้อมขมวดคิ้วสงสัย เดรโกทำหน้ามึนๆเล็กน้อยเหมือนเด็กไร้เดียงสา
    "ก็ฉันกับนายสองคนไม่ใช่ศัตรูที่แท้จริงของฉันนี่ และอย่างที่บอกไปการท้ารบนี้ไม่มีเงื่อนไขอะไรทั้งนั้น นายรีบพาน้องนายไปได้แล้วก่อนที่อันเดธของฉันจะคลั่งกว่านี้"
    กิติพงศ์จึงอุ้มร่างอันบาดเจ็บสาหัสของแท็กขึ้นมา แล้วเดินตรงไปอย่างประตูมิติในทันทีโดยไม่ได้หันมามองเดรโกแม้แต่น้อย เมื่อทั้งสองหายเข้าไปในประตูมิตินั้นแล้ว เดรโกจากที่แสดงสีหน้าอารมณ์ดีแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดทันที เด็กหนุ่มหันมาสำรวจร่างกายของอันเดธก็พบว่า ร่างของมันเป็นรูใหญ่อยู่ที่สีข้างสิ่งนี้ทำให้เดรโกคิดถูกแล้วที่ เลือกจะไม่ต่อกรกับกิติพงศ์เพราะฝ่ายที่เสียเปรียบอาจจะเป็นเขาก็ได้
                                       
                                    
                                                             
                                                        ++++++++++++++++++++++++++++                  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา