ทวงรักนางซิน

 
สนพ.ไลต์ออฟเลิฟ เปิดจองรูปเล่มคุณธัญญ์อยู่นะคะ ค่าตัว 244 บาท จัดส่งฟรีค่ะ
https://www.facebook.com/107001690954327/photos/a.107082877612875/305048141149680/
ส่วน E-book น่าจะประมาณต้นเดือนหน้าค่ะ ถ้าพร้อมโหลดแล้วภัคจะมาอัปเดตอีกครั้งนะคะ
*********************************************
“ดื้อ? ถ้าไม่มีเสื้อผ้าใส่ จะมาว่าผมใจร้ายไม่ได้นะ”
ม่านตาคนถูกกล่าวหาเบิกกว้างเมื่อพริบตาเดียวธรธัญญ์ก็เข้าถึงตัว ก่อนจะเสียววาบในช่องท้องเมื่อถูกยกตัวลอยขึ้นไปนอนคว่ำอยู่บนบ่ากว้าง นอกกำมือกับเสื้อสูทของธรธัญญ์เป็นที่ยึดเกาะกันร่วง เธอก็ไม่มีปัญญาทำอะไรได้อีกเพราะความผิดมันค้ำคอ ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะไปขัดขืนมือใหญ่ที่จับๆดึงๆเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ ไม่กี่อึดใจเสียงเนื้อผ้าขาดแคว๊กก็ดังเข้าหู ตามด้วยชุดเอี๊ยมน่ารักที่ลงไปนอนกองรวมกันอยู่บนพื้นในสภาพขาดวิ่นราวกับคนถอดจงใจทำให้มันใส่ไม่ได้อีก จากนั้นธรธัญญ์ก็แบกร่างเล็กที่มีเพียงชั้นในตัวบางสองชิ้นติดกาย มุ่งหน้าไปยังห้องน้ำ มือคู่น้อยกำหมัดแน่น อยากดิ้น อยากเตะขาถีบ อยากตะกุยแผ่นหลังกว้างของคนเอาแต่ใจ แต่ก็กลัวเขาจะเจ็บก็เลยไม่กล้า
ไม่กี่อึดใจฝ่าเท้าน้อยๆก็แตะพื้น เทพิมพ์ยกแขนปิดหน้าอกพลางก้าวถอยหลังอัตโนมัติหลังสะบัดหน้าไล่อาการเวียนศีรษะแล้วสบตาคมดุของธรธัญญ์ที่จ้องไม่กะพริบ ร้ายไปกว่านั้นคือสองมือของเขากำลังปลดกระดุมเสื้อ แต่ก็ถอยได้แค่สองก้าว แผ่นหลังเกือบเปลือยก็ชนกับผนังเย็นเฉียบ ถอยหลังไม่ได้เทพิมพ์จึงเหลือบมองด้านข้าง ประตูห้องน้ำคือทางรอดเดียว ไวเท่าความคิดสองเท้าน้อยๆก็ออกวิ่งไม่คิดชีวิต ทว่าไวกว่าความคิดเธอคือช่วงขายาวของธรธัญญ์ที่ยกขึ้นมาพาดกับผนังดักทางหนีของเธอเอาไว้ เสื้อเชิ้ตสีขาวถูกสะบัดออกจากช่วงแขน ตามด้วยกางเกงสแล็กสีดำที่มือใหญ่รูดออกจากลำขาแข็งแรง จากนั้นธรธัญญ์ก็พาร่างกำยำที่มีเพียงชั้นในชายสีขาวสะอาดตัวเดียวติดกายเดินเข้าหา เทพิมพ์ยกมือขึ้นดันอกกระด้างที่เบียดราวกับจะให้หลอมเป็นเดียวกันเอาไว้ แต่นอกจากไม่หยุด ธรธัญญ์ยังแกล้งหยัดสะโพกเข้าหาจนสัมผัสได้ถึงความร้อนที่โป่งพองดุนดันอยู่ตรงหน้าขา
“คุณธัญญ์ พิมพ์กลัว”
ถ้าเป็นเวลาปกติคงสมยอมเพราะเธอรักเขามากเหลือ แต่กับเวลานี้ธรธัญญ์เริ่มต้นมันด้วยโทสะร้อน จึงอดหวาดวิตกไม่ได้ว่าบทรักที่ธรธัญญ์กำลังจะประเคนใส่นั้นจะมาพร้อมกับความรุนแรง
“อย่าเพิ่งรีบกลัว ต้องเจออีกเยอะ”
เป็นคำปลอบใจที่ฟังแล้วใจแป้วหนักกว่าเดิม และหล่นไปกองที่ตาตุ่มทันทีที่ข้อมือเล็กทั้งสองถูกธรธัญญ์จับขึ้นไปไว้เหนือศีรษะแล้วตรึงติดกับผนังด้วยมือใหญ่ นอกจากขัดขวางทางหลบหนี ธรธัญญ์ยังปิดกั้นทุกถ้อยคำอ้อนวอนด้วยริมฝีปากอุ่นที่ประทับลงมาบนเรียวปากนุ่ม บดเคล้าเนิบนาบ ขบเม้มกลีบปากสั่นระริกแผ่วเบา เรื่อยๆเฉื่อยๆหยอกล้อคนขี้ตื่นให้คลายกังวล แล้วฉวยจังหวะที่เทพิมพ์อ้าปากเอาอากาศหายใจสอดปลายลิ้นสากเข้าไปชิมความหวาน แล้วก็หวานหอมสมปรารถนา ธรธัญญ์กระตุกยิ้มร้ายกับความน่ารักไร้เดียงสาของภรรยาตัวน้อยที่เพียงแค่ถูกปลายลิ้นอุ่นของเขาแตะแต้มลิ้นอ่อน เนื้อตัวของเทพิมพ์ก็พลันปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงขัดขืน เปิดโอกาสให้มือใหญ่ได้ลูบไล้ไปตามผิวเนื้อนวลปลุกไฟพิศวาสที่ตอนนี้แดงก่ำด้วยเลือดสาวสูบฉีดได้ตามชอบใจ
จุมพิตหยอกล้อค่อยๆทวีความร้อนตามอารมณ์หวามที่ทะยานสูงสวนทางกับสติของเทพิมพ์ที่พร่าเลือนลงทุกขณะ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าลิ้นน้อยๆกำลังสนุกกับการไล่ต้อนลิ้นสากที่แกล้งหดตัวหลบหนี แต่เพราะเทพิมพ์ยังอ่อนหัด พอธรธัญญ์สอดลิ้นเข้าเกี่ยวพันจริงจัง หญิงสาวที่ยังจัดการกับจังหวะลมหายได้ไม่ค่อยดีนักจึงลมหายใจสะดุด เห็นแบบนั้นริมฝีปากร้ายกาจจึงยอมผละออก แต่ไม่ใช่เพื่อปล่อย มันแค่สลับมาซุกไซ้ เล่นงานซอกคอกรุ่นกลิ่นเนื้อสาวสะพรั่งที่หอมจรุงใจเสียยิ่งกว่าน้ำหอมราคาแพง ร่างบางหอบหายใจถี่ เสียงหวานครางประท้วงก่อนย่นคอหนีหลังถูกไรเคราแข็งๆทิ่มแทงจนขนอ่อนบนเรือนกายลุกพรึ่บ ทว่าก็หนีไม่พ้นเมื่อในหัวธรธัญญ์ไม่มีความคิดจะปล่อย 
                      ***********************************