ร้านหนังสือของคุณริกกะ

9.8

เขียนโดย romu

วันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2563 เวลา 02.48 น.

  9 ตอน
  4 วิจารณ์
  5,242 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2566 23.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) รัก(หลอก)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ยัยนั่นคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงได้มาทำตัวสนิทสนมกับเจมส์กัน หน้าตาก็บ้านๆเทียบฉันก็ไม่ได้ซักนิดแถมยังทำตัวเห่ยๆ ดูยังไงฉันก็เหมาะกว่าอยู่แล้วฮึๆ
 
 
หญิงสาวคนหนึ่งกำลังบ่นพึมพัมกับตัวของเธอเองที่ซอกกำแพงริมตึกในขณะเดียวกับที่เธอกำลังมองเจมส์และริกกะคุยกัน
 
 
『นี่มิ้งค์เธอช่วยหาข้อมูลของยัยนั่นให้ฉันหน่อยได้มั้ย กล้ามายุ่งกับคนของฉันขนาดนี้สงสัยคงไม่อยากได้ตายดีๆแน่แล้วล่ะ โฮะๆ』
 
 
ในขณะที่เธอกำลังพูดกับมิ้งค์อยู่นั้นมิ้งค์ได้แอบหัวเราะเบาๆลับหลังของเธอไปพร้อมๆกับแสยะยิ้มไปด้วย ในหัวของเธอได้แต่คิดว่า ยัยโง่เอ้ยทำเป็นเหมือนกับเธอสมคู่ควรกับเขาตายนักแหละ
 
 
『ได้สิจ๊ะเธมส์เดี๋ยวเย็นนี้ฉันจะกลับไปหาข้อมูลของยัยนั่นมาให้เธอนะ』
 
 
มิ้งค์พูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อมและอ่อนโยนแต่หารู้ไม่ภายใต้น้ำเสียงสุดอ่อนโยนนั้นเต็มไปด้วยความคิดชั่วร้ายระดับอาชญากร ที่พร้อมจะหักหลังทุกคนได้ทุกเมื่อไม่สนว่าจะเป็นมิตรหรือศัตรู
 
 
『ขอบใจมากนะมิ้งค์ถ้าไม่มีเธอฉันคงมากับเจมส์ถึงขั้นนี้ไม่ได้หรอก』
 
 
『ไม่เลยๆฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะทั้งหมดเป็นเพราะแกทำเองทั้งนั้นฉันก็แค่ช่วยนิดๆหน่อยๆแค่นั้นเอง ฮ่าๆ』
 
 
『อย่าถ่อมตัวไปเลยแกยังไงซะแกเองก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนี่นะ』
 
 
ในขณะเดียวกัน
 
 
『นี่ริกกะเป็นอะไรไปรึเปล่า』
 
 
『เปล่าจ่ะ......แค่รู้สึกเหมือนกับว่าถูกมองตลอดเลย』
 
 
ริกกะนั้นกำลังกลัวและสงสัยในเวลาเดียวกัน
 
 
『ว่าแต่คนเมื่อกี้ใครน่ะ...คงไม่ใช่เจมส์ใช่ไหม ฮุๆ』
 
 
อิงค์ถามริกกะเล่นๆด้วยน้ำเสียงกวนๆพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
 
 
『อะ.เอ่อ.....คะ.คะ.คือว่า........คือ...』
 
 
『นี่อิงค์อย่าไปแกล้งริกกะเยอะนักซิเอาให้มันพอดีพองาม』
 
 
ไอซ์รีบดุอิงค์ทันทีเมื่อเห็นริกกะมีท่าทีเขินอายจนพูดอะไรไม่ออก
 
 
『ค่าาคุณป้า』
 
 
『นี่หล่อนเรียกฉันว่าอะไรนะ』
 
 
『ป้าค่ะป้า....เรียกว่าคุณป้าค่ะ』
 
 
อิงค์ตอบกลับไอซ์ที่กำลังโมโหอยู่ด้วยน้ำเสียงกวนโอ๊ย
 
 
『นี่วอนนักใช่มั้ย』
 
 
ไอซ์ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่พร้อมปะทะได้ทุกเมื่อ
 
 
『นี่!...หยุดทะเลาะได้แล้วทั้งคู่เลย』
 
 
『อุ๊ย』
 
 
『หว๋าย』
 
 
ทั้งสองคนหยุดทะเลาะกันในพริบตาหลังจากที่ริกกะได้ตะโกนออกมา
 
 
『หายากแฮะที่ริกกะจะโมโห』
 
 
『นั่นสินะ』
 
 
และทั้งหมดก็หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน
 
 
 
แต่ในใจของริกกะนั้นก็ยังไม่หยุดที่จะสงสัยกับความรู้สึกแปลกๆ 
 
 
หรือว่านี่จะเป็นลางสังหรณ์กัน...........รู้สึกเหมือนจะมีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้นเลยแฮะ
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

นิยายเรื่องนี้เป็นยังไงกันบ้างครับผ๊มม

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา