ยัยน้องสาวตัวแสบ!

-ณ. บ้านหลังหนึ่ง-"เฮ้อ...เอายังไงดีนะ"เสียงถอนหายใจของพี่ชายที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน ภายในห้องของตัวเอง-ณ.ห้องพักครูศิลปะเมื่อวานนี้-"นี่ธนู ฉันรู้นะว่าเธอเรียนดี แต่ยังไงซะ ในคาบเรียนของฉัน เธอช่วยตั้งใจหน่อยได้มั้ย"ครูศิลปะที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ กำลังกล่าวตักเตือนคุณพี่ชาย"แฮะๆ-ขอโทษครับ"ธนูไหว้ขอโทษ"ให้ตายสิ หลับเกือบจะทุกคาบศิบปะเลยด้วย""ฮึ่ม... ยังไงซะ ฉันคงต้องขอทำโทษเธอ ที่เธอมาหลับในคาบของฉัน"ครูศิลปะทำท่าจะหยิบอะไรบางอย่างออกมา"เอานี่ไป ส่งฉันภายในวันจันทร์หน้า"ครูยื่นงานทำโทษให้ธนู มันเป็นกระดาษรูปแรเงาที่สวยมาก"ครับผม ขอบคุณครับและขอโทษด้วย"ธนูกล่าวไหว้แล้วเดินออกจากห้องพักครู-ณ. ปัจจุบัน-"เอาเถอะ มันก็สมควรแล้วล่ะนะ"พี่ชายวางกระดาษลงบนโต๊ะตุบตุบตุบตุบมีเสียงบางอย่างดังขึ้นมาอย่างแผ่วเบา"อืม...ยัยฝนทำอะไรเนี่ย เสียงดังชะมัด""ไหนๆก็ไหนๆแล้ว จะไปยืมยางลบพอดี"พี่ชายยืนขึ้นแล้วเดินไปที่ห้องของฝนพี่ชายเปิดประตูเข้าไปในห้องของฝน"นี่ฝน เธอพอจะมียาง..."คุณพี่ชายเดินเข้ามาในห้องโดยไม่มีเสียงฝีเท้าใดๆคุณพี่ชายเห็นเด็กสาวคนหนึ่งนอนบนเตียงของน้องสาว"..ลบ...รึ...ป่าว..."ทั้งสองมองกันตาไม่กระพริบ "....""....""เอ่อ...."พี่ชายอี้งกับเหตุการณ์ตรงหน้า"เธอ...เป็นใครน่ะ?"พี่ชายถามด้วยอาการช๊อคเล็กน้อย"....-""อะ! ชะ! ชะ! ชื่อคลาวด์ค่ะ!"คลาวด์อึ้งกับการที่ได้โดนเจอตัวเองในสภาพแบบนี้"ขะ-ขอโทษนะคะ ฉะ-ฉันมาติวหนังสือกับฝนค่ะ!"คลาวด์รีบลุกออกจากเตียวอย่างไว"งะ-งั้นหรอ แล้วฝนล่ะ"พี่ชายเดินหน้าแดง ไปนั่งตรงแถวๆโต๊ะ "ละ-ลงไปหยิบขนมด้านล่างค่ะ"คลาวด์แก้มแดงเขินอายอย่างมากทั้งสองต่างเขินอายกับเหตุการณ์นี้"เอาขนมกับน้ำมาให้แล้วนะ"ฝนเดินขึ้นมาเห็นคลาวด์และคุณพี่ชายนั่งรอฝนอยู่ ทั้งคู่หน้าแดงเล็กน้อย"เอ่อ....เป็นอะไรกันหรอคะ..."ฝนเอาน้ำและขนมมาวางไว้บนโต๊ะ"แล้วพี่ชาย!! เข้ามาในห้องหนูได้ยังไงเนี่ย!"ฝนชี้หน้าพี่ชายด้วยเสียงดุ"อะ-เอ่อ! พี่แค่จะมาขอยืมยางลบหน่อยน่ะ! พอดีมีการบ้านศิลปะน่ะ!"พี่ชายบอกทุกอย่างแบบหมดเปลือก"แล้ว..คลาวด์ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย"น้ำเสียงฝนเปลี่ยนจากนางยักษ์เป็นนางฟ้าทันที"มะ- ไม่เป็นไรๆ แค่ตกใจนิดหน่อยน่ะ" คลาวด์หันมาตอบฝนฝนเดินไปที่โต๊ะ"เอานี่! เอายางลบไป แล้วกลับห้องไปเลยนะ!"ฝนยืนยางลบให้พี่ชาย"อะ-อื้ม งั้นติวกันให้สนุกนะ"พี่ชายเดินออกจากห้องไป"(ฉัน...รู้สึกเหมือนเคยเห็นเด็กสาวคนนั้นเลยแฮะ)"พี่ชายที่อยู่หน้าประตูห้องกำลังครุ่นคิด
 
"(....)""(คิดไปเองมั้ง ช่างเถอะ)"พี่ชายเดินกลับเข้าห้องของตัวเองไป