Loveless Dark ตกหลุมรักรุ่นพี่วิศวะครับ

ผมเดินเข้ามาในห้องเรียน หลังจากที่ไอคอนพูดประโยคแปลกๆกับผม แล้วก็ทิ้งผมไว้หน้าห้องคนเดียว เหอะ....เพื่อนเลว
“นั่นเด็กพี่ดาร์กเหรอแก”
“ตกลงพี่ดาร์กเทพบุตรของฉันชอบผู้ชายเหรอเนี่ย”
“ฉันอยากอยู่ในอ้อมกอดพี่เค้าบ้างจัง”
ทำไม...วันนี้ทุกคนในห้องมองผมแปลกๆอ่ะ แล้วก็มีเสียงซุบซิบแล้วชี้มาที่ผมด้วย เกิดอะไรขึ้นอีกวะเนี่ย
“ทุกคนเค้าเป็นอะไรกันหมดวะพวกมึง” ผมถาม เพื่อน 2 คนที่น่าจะเป็นที่พึ่งให้ผมมากที่สุดในตอนนี้ แต่มัน2 คน คนนึงเล่นโทรศัพท์ อีกคนไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก -__-
“ไอเจจจจจจจจจ “ พวกเรียกพร้อมกับเขย่าแขนเป้าหมายที่ใกล้ที่สุดก่อน เพราะผมนึกออกว่าถ้าไปอ้อนไอคอนมันจะทำหน้าเบื่อโลก -__________- .ใส่ผมกลับมาแน่นอน
“อะเอาไปดู มึงทำตัวเองแล้วหละ “ เจไดยื่นโทรศัพท์ของมันมาให้ผม แล้วภาพในหน้าจอก็ทำให้ผมต้องอ้าปากค้าง
“เชี่ยยยยย....” นั่นมัน รูปที่พี่วิศวะคนนั้นช่วยผมตอนเช้านี่
แต่ในรูปทำไมถ่ายมาซะเหมือนผมกำลังจะไปยืนจูบกับพี่เค้าข้างถนนแบบนั้นวะ กอดกันซะกลมเชียว
และยังแคปชั่น #ดาร์กสละโสดแล้วจ้า ไม่ต้องเดาผมไม่ได้ชื่อดาร์กชัวร์ เพราะฉะนั้นไอพี่หล่อคนนั้นคงชื่อดาร์ก
แต่คอมเม้นท์เป็นพันภายใน 20 นาทีทำให้ผมตะลึงยิ่งกว่า พี่หล่อนั่นมันดังมากขนาดนี้เลยเหรอวะ ก็น่าอยู่หรอก หล่อซะขนาดนั้น
แล้วพอไล่สายตาลงมาที่คอมเม้นท์เรื่อยๆ .....เอ่อ -_-
‘มันเป็นใคร !!! กล้าดียังไงมาแตะต้องพี่ดาร์กของเรา’
‘เราไม่ยอมให้พี่ดาร์กมีแฟน ไม่เอา ไม่อาววววว’
‘มันต้องมาอ่อยพี่ดาร์กแน่ ไม่มีทางที่พี่ดาร์กจะเอาคนแบบนี้มาทำแฟนหรอก’
‘นี่เซตฉากเพราะอยากจะดังสินะ ดูหน้าพี่ดาร์กก็รู้เค้าไม่เต็มใจสักนิด’
‘พี่ดาร์กทำกับพวกเราแบบนี้ไม่ได้นะคะ’
อะไรกันวะเนี่ย พวกนี้เป็นบ้าอะไรกัน ใรเป็นแฟนไอพี่ดาร์ก แล้วหน้าตาแบบผมมันทำไมห๊ะ
อ่านแล้วของขึ้น เซตฉาก ผมจะเซตมันขึ้นมาเพื่ออะไร
แล้วยิ่งเม้นท์ที่บอกว่าหน้าไอพี่ดาร์กนั่นไม่เต็มใจ ในรูปมันหันหลังโว๊ยยยย จินตนาการล้ำกันจริงๆ
“นักเรียนอย่างลืมทำแบบฝึกหัดท้ายบทมาส่งอาจารย์ครั้งหน้าด้วยนะคะ วันนี้พอเท่านี้ แยกย้ายได้”
“ขอบคุณค่า”
หมดคาบ เหลือเชื่อว่าผมนั่งอ่านคอมเม้นท์พวกนั้นจนหมดคาบ
ก็แต่ละเม้นท์อ่านแล้วใครจะไม่ขึ้น หาว่าผมอ่อยบ้างหละ อยากดังบ้างหละ เอาตรงไหนมาตัดสินกันวะ น่าโมโหจริงๆ
“มึงจะอ่านจนพรุ่งนี้เช้าเลยไหมไอกราฟ กลับบ้านได้แล้ว เร็ว “
“เออ ๆ “ ไอเจเรียกผมทำให้ผมคืนโทรศัพท์ให้มันแล้วรีบเก็บของกลับหอ วันนี้มีรายงานแล้วแบบฝึกหัดเยอะเลย ไหนจะต้องอ่านทบทวนวิชาที่ผมเหม่อในห้องอีก นี่ก็ไม่ได้เรียนอีก มาเสียเวลาอ่านคอมเม้นท์ไร้สาระทั้งคาบ เฮ้อออออ
‘กรี๊ดดดดดดดดดดดด หล่อมาก หล่อมากกกกกก’
เสียงสาวๆดังขึ้นจากชั้นล่างของตัวอาคาร พอพวกผมเดินมาถึงข้างล่างก็เจอกลับกลุ่มสาวสวยยืนกรี๊ดใครซักคนที่ยืนอยู่กลางวงนั้น
พอมองดูใกล้ๆ ตาผมก็โตขึ้นอัตโนมัติ ก็นั่นมัน ไอพี่ดาร์ก!!!
มายืนทำบ้าอะไรในตึกคณะของผมวะเนี่ย ผมหยุดยนมองสักพัก ก่อนจะเดินอ้อมไปกับเพื่อนๆเพื่อกลับหอ
“เดี๋ยว “ เสียงเย็นๆของพี่มันดังขึ้น ถึงจะไมได้ดังมาก แต่ก็ทำเอาสาวๆเงียบกริบและตั้งใจฟังมันขึ้นมาทีเดียว รวมถึงผมที่หันไปมองตาเสียงนั้นด้วย
“มารับ “ ฮ๊ะ พี่มันคุยกับใคร ยืนอยู่หน้าคนเป็นสิบแล้วบอกมารับ มารับใครหละคร้าบบบบบ พ่อคุณ ผมถอนหายใจก่อนจะหันหลังเพื่อเดินกลับไปพร้อมเพื่อนๆ
“หยุด !! ก็บอกว่ามารับไงกราฟฟิค “ ผมสะดุ้งที่พี่มันตโกนชื่อผมออกมาดังมาก
เรียกความสนใจของทุกคนให้จับจ้องมาที่ผมคนเดียวตอนนี้ อะไรวะเนี่ย
ผมค่อยๆหันหลังกลับไปมอง คนที่ตะโกนเรียกผมที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนหมาตายอยู่
“พี่เรียกผมเหรอครับ”
“เออ กูเรียกมึง หรือมีใครในตอนนี้ชื่อกราฟฟิคอีก “ คำตอบของพี่ดาร์กเรียกเสียงฮือฮาของสาวๆรวบตัวพี่เค้าได้เป็นอย่างดี
“พี่เรียกผมมีธุระอะไรรึเปล่าครับ ถ้าเรื่องเมื่อเช้า ผมจำได้ว่าขอบคุณพี่ไปแล้ว “
“ทำไม กูจะมาหาแฟนต้องมีธุระอะไรหรืองัย “ ห๊า แฟนบ้านพี่สิ พี่มันทำบ้าอะไรวะเนี่ย แค่นี้ผมก็โดนเข้าใจผิดจะแย่แล้ว
ตอบสิ ตอบเค้าไป ตอกให้หน้าหงายไปเลย คิดสิ คิดๆๆๆ โอ๊ยยยยยยยย
“อย่ายุ่งกับมัน “ เสียงของคอนเน็ค ที่ตอนนี้เดินมายืนหน้าผมเรียบร้อย มันพูดแล้วจ้องตาพี่เค้าเหมือนไม่เกรงกลัวอะไร
“ไม่น่าเชื่อว่าแฟนกูจะมีเพื่อนแบบมึงนะ ไอคอน “ พี่ดาร์กยกยิ้มขึ้นมุมปาก ก่อนจะมองกลับมาด้วยสายตาหน้ากลัว
สองคนนี้จะแผ่รังสีอำมหิตใส่กันอีกนานไหมวะ ผมอยากออกไปจากสายตาอยากรู้อยากเห็นแล้วเนี่ยยยย
“อย่ายุ่งกับมัน “ ไอคอนยืนยันคำเดิมอีกครั้ง แต่เหมือนจะไม่ได้เข้าหูพี่ดาร์ก เพราะพี่เค้าเดินเลยมันแล้วมาลากแขนผมไปด้านหลังคณะทันที
“พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยผม “ ผมพยายามสะบัดข้อมือออกจากมือพี่เค้า แต่มันไม่ขยับเลยซักนิด เจ็บชะมัด นี่มือคนหรือคีมวะเนี่ย โว๊ยยยยย แล้วะลากผมไปถึงไหนกันวะ
“กรี๊ดดดดดด เค้าจับมือกันแก เค้าหวานกันอะแกรรรรร “
 -___- เฮ้อออออออ