เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

4.8

เขียนโดย FANTOM

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 16.03 น.

  24 ตอน
  2 วิจารณ์
  12.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 16.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ตระกูลโคเวน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันรุ่งขึ้น
"เช้านี้มีอะไรกินบ้างน้าาา" อากะเดินมายังโต๊ะอาหาร
อากะสังเกตเห็นว่าออก้ากับเดโมไม่ค่อยคุยกันเช้านี้
"นี่...สามีภรรยาคู่นั้นทะเลาะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย" อากะแซว
"ไม่ได้ทะเลาะและก็ไม่ใช่สามีภรรยาด้วย!!" ออก้าหันไปพูดกับอากะ
"นี่เดโม...ไปทำอะไรให้เธอโกรธขนาดนี้เนี่ย" อากะกระซิบใส่เดโม
"ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่" เดโมกระซิบตอบ
ไทกะที่ตามมาทีหลังก็เห็นว่าบรรยากาศไม่ค่อยดีเลยอยากทำให้บรรยากาศดีขึ้น
"นี่...สามีภรรยาคู่นั้นทะเลาะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย" ไทกะแซว
เดโมกับอากะถึงกับกุมขมับเลยทีเดียว
"ไม่ใช่สามีภรรยานะ!!!" ออก้าตอบ
แล้วทั้งหมดก็นั่งกินด้วยกันด้วยบรรยากาศแบบนั้นไปจนออกเดินทางไปตลาด
สวัสดีค่ะ แคท คนเดิมเองค่ะหลังจากเหตุการณ์ที่ร้านตัดชุดก็ได้รู้ความจริงทุกอย่างว่า ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่โรคจิตและฉันก็เป็นฝ่ายผิดเองที่เข้าไปข้างในนั้นโดยไม่ได้สนใจรอบข้าง ถ้าเจอกันคราวหน้าต้องไปขอโทษให้ได้
ตอนนี้ฉันกำลังเฝ้าร้านของตระกูลโคเวนอยู่ ร้านของตระกูลโคเวนนั้นเป็นร้านขายของให้นักผจญภัยแต่ก็ไม่ใช่ร้านที่มีชื่อเสียงมากนัก ภายในร้านมีทั้งอาวุธ ยาฟื้นพลัง และของอื่นๆอีก ตัวฉันที่ได้มาเฝ้าร้านนั้นเพราะอยากตอบแทนหัวหน้าตระกูลที่ดูแลแม่กับฉันมาโดยตลอด
"เอ่อ...คือไม่ทราบว่ามีอุปกรณ์แนะนำให้มือใหม่ไหม" เดโมถามแคทที่ยืนเหม่อๆอยู่ในร้าน
"อ๊ะ...คุณโรคจิตนี่เอง!" แคทตกใจที่เห็นเดโมอีกครั้ง
"นายหลบไป ฉันจะคุยเอง" ออก้ารีบผลักเดโมออกไป
"มีอะไรให้ร้านของเรารับใช้ดีคะ"  แคทกล่าวต้อนรับออก้า
"อยากจะหาอุปกรณ์สำหรับมือใหม่พอจะมีบ้างไหมคะ" ออก้าถาม
"ไม่ทราบว่าแต่ละท่านมีอาชีพอะไรบ้างคะ" แคทต้องการข้อมูล
"ก็มี นักเวท นักดาบโล่ นักบวช ส่วนอีตานั่นชั่งเถอะ" ออก้าชี้ไปที่เดโม
"งั้นเชิญทางนี้เลยค่ะ" แคทเดินนำทาง
"ทางนี้เป็นส่วนของนักเวทค่ะ ร้านของมีเครื่องประดับเสริมพลังเวท คทาหายาก ให้เลือกมากมายเลยค่ะส่วนราคาเริ่มต้นจะอยู่ที่ชิ้นละ200เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย
"ขอดูไปก่อนนะคะ..." ออก้าพูด
"ส่วนทางนี้จะเป็นอาวุธต่างๆค่ะ ดาบของทางร้านเรารับประกันเลยว่าแม้แต่หินก็ตัดได้เหมือนกระดาษ และก็มีโล่ชั้นเยี่ยมเลยค่ะ ราคาเรื่มต้นอยู่250เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย
"ขอ...ดูไปก่อนนะคะ..." ออก้าพูด
"งั้นโซนนี้จะเป็นของนักบวชเลยค่ะ มีทั้งคทาศักดิ์สิทธิ์ คัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากเป็นของหายากแต่คุณก็ชั้นเยี่ยม ราคาสูงขึ้นมาหน่อยเริ่มต้นที่500เหรียญเงินค่ะ" แคทอธิบาย
"พวกเราคงซื้อไม่ได้สักชิ้นหน่ะค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะ" ออก้าพูด
"ฉันมั่นใจเลยค่ะว่าร้านของเราราคาถูกและคุ้มค่าที่สุดแล้วค่ะ" แคทอธิบายต่อ
"พอจะมีอุปกรณ์ที่คุณภาพต่ำกว่านี้อีกไหม แบบพวกงานผิดพลาดก็ได้หน่ะ" เดโมถามแคท
"อันนี้ต้องขอถามเจ้าของร้านก่อนนะคะ" แคทอธิบาย
"มีเรื่องอะไรกันรึเปล่าแคท" ชายวัยกลางคนหนึ่งออกมาจากหลังร้าน
"อ๊ะ...พอดีเลยค่ะเจ้าของร้านคะ พอดีคนพวกนี้มาดูอุปกรณ์ของมือใหม่ค่ะ" แคทอธิบายให้เจ้าของร้านฟัง
"อ้อ...แล้วนั้นใช่เดโมจากหมู่บ้านโยเซฟรึเปล่า" เจ้าของร้านทักเดโม
"รู้จักชื่อผมด้วยหรอครับ" เดโมถามเจ้าของร้าน
"ก็ต้องรู้สิ เด็กผู้ชายที่สามารถแก้ไขอาร์ติแฟค 10000ปีได้เชียวนะ แล้วนี่มีเรื่องอะไรกันหรอ" เจ้าของร้านสงสัย
แคทจึงอธิบายให้ฟังอย่างละเอียด
"ฉันขายของแบบนั้นให้ไม่ได้หรอกนะ มันเสียชื่อตระกูลโคเวนหน่ะ" เจ้าของร้านอธิบาย
"ผมก็พอเข้าใจอยู่ครับ" เดโมตอบ
"งั้นเอาแบบนี้ไหมให้ตระกูลโคเวนเป็นผู้สนับสนุนปาร์ตี้ของพวกเธอดีไหมล่ะ" เจ้าของร้านเสนอ
"แบบนั้นจะดีจริงๆหรอครับ" เดโมถาม
"เธอลองมาคุยรายละเอียดก่อนก็ได้นะ เดโม" เจ้าของร้านเสนอ
"ก็ได้ครับผมขอฟังข้อเสนอนั้นหน่อย" เดโมตอบรับ
จากเดโมก็ตามเจ้าของร้านเข้าไปที่หลังร้านเพื่อพูดคุยกัน
"แนะนำตัวหน่อยละกัน ฉันชื่อเลฟิวเป็นหัวหน้าตระกูลโคเวนแล้วก็เจ้าของร้านนี้" เลฟิวแนะนำตัว
"ผมเดโมจากหมู่บ้านโขเซฟครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" เดโมก็แนะนำตัวเหมือนกัน
"เข้าเรื่องเลยละกันนะเดโม ตระกูลโคเวนอยากจะเป็นผู้สนับสนุนปาร์ตี้ของเธอ" เลฟิวเข้าเรื่องทันที
"ผมของถามอะไรสัก2-3ข้อจะได้ไหมครับ" เดโมพูด
"ว่ามาสิ" เลฟิวตอบทันที
"ทำไมถึงต้องเป็นพวกผมด้วยล่ะ" เดโมถาม
"หลักๆเลยก็คือฝีมือของปาร์ตี้เธอ ตระกูลโคเวนแม้จะเป็นขุนนางเหมือนกันแต่คนในตระกูลก็ไม่มีใครสามารถต่อสู้เพื่อปกป้องพวกเราได้เลย" เลฟิวอธิบาย
"หมายความว่าจะให้พวกผมเป็นองครักษ์ประจำตระกูลเลยหรอครับ" เดโมสงสัย
"จะว่าแบบนั้นก็ได้นะ" เลฟิวตอบ
"แล้วคุณจะได้อะไรจากการทำแบบนั้นล่ะครับ" เดโมถาม
"ไม่ใช่ว่าคนฉลาดอย่างเธอจะรู้อยู่แล้วหรอ" เลฟิวถามกลับ
"(พวกเขาก็จะมีชื่อเสียงมากขึ้นถ้าเราสามารถทำผลงานได้ดีด้วยอุปกรณ์จากร้านของพวกเขา แถมผูกขาดพวกเราแต่เพียงผู้เดียวอีกด้วย)ครับ" เดโมครุ่นคิดในใจ
"ยังไงพวกเราก็ได้ประโยชน์ด้วยกันทั้งคู่อยู่แล้วหนิ" เลฟิวพูด
"งั้นคำถามสุดท้ายครับ...(คนนี้ๆไม่ได้พยายามโกหกหรือปิดบังอะไรไว้เลย ดวงตาคู่นี้ไม่มีทางพลาดแน่) พวกผมต้องทำยังไงบ้างล่ะครับ" เดโมถามคำถามสุดท้าย
"พวกเธอต้องไปสมัครเป็นนักผจญภัยกันก่อน จากนั้นฉันก็มีเรื่องจะไหว้วานพวกเธอหน่อย" เลฟิวพูด
"เรื่องอะไรหรือครับ" เดโมถาม
"จากนี้ช่วยดูแลอเล็กกับแคทหน่อยจะได้ไหม" เลฟิวก้มกำลังจะก้มหัวลงขอร้องเดโม
"อย่าทำแบบนั้นเลยครับ! ยังไงอีกไม่นานผมก็ต้องทำงานให้คุณอยู่แล้วด้วย" เดโมห้ามเลฟิวไว้ได้ทัน
"อเล็กเป็นลูกชายคนเดียวของฉัน เขาพยายามเรียนรู้และฝึกฝนที่จะโตขึ้นมาเพื่อปกป้องตระกูลโคเวน เขาไม่อยากเป็นแค่คนขายของเหมือนฉันเขาก็เลยไปสมัครโรงเรียนเตรียมทหารแต่ก็สอบไม่ผ่านช่วงนี้เลยจิตตกอยู่พอสมควร ส่วนแคทเธอเป็นลูกของเมดที่ฉันรับเลี้ยงไว้ แม่ของแคทเคยเป็นเมดที่ทำงานอยู่ในวังหลวง จนวันหนึ่งที่เธอได้มีอะไรกับราชาจนท้องนั้น ไอ้ราชานั้นมันก็บอกว่าแม่ของแคทแอบไปท้องกับคนอื่นแล้วก็บอกอีกว่าไม่ต้องการสมบัติที่ไม่มีค่าอีกแล้ว แม่ของแคทก็เลยถูกขับไล่ออกจากวังให้ไปตายอยู่ข้างถนน ฉันกับภรรยาทนเห็นภาพแบบนั้นไม่ได้ก็เลยช่วยเธอไว้ ตัวฉันไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ตัวที่ฉันอ่อนแอก็พยายามดิ้นรนปกป้องครอบครัวนี้มาตลอด ฉันเลยอยากจะยืมพลังของพวกเธอหน่อยอย่างน้อยก็แค่เด็ก2คนนั้นก็พอ..." เลฟิวอธิบาย
"ตัวคุณไม่ได้อ่อนแอหรอกนะครับ ตัวคุณที่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปกป้องครอบครัวไม่มีทางเป็นคนอ่อนแอแน่นอนครับ" เดโมพูดอย่างมั่นใจ
"ฉันขอถามอะไรสักอย่างสิ เธอมาที่เมืองนี้ทำไมกัน ชื่อเสียง เงินทอง อำนาจ" เลฟิวถามเดโมด้วยเสียงจริงจัง
"ผมมาเพื่อปกป้องครอบครัวของผมครับ!" เดโมตอบ
หลังจากนั้นทั้ง2ก็ออกมายังหน้าร้าน
"จากนี้ตระกูลโคเวนจะสนับสนุนปาร์ตี้ของเดโม ดังนั้นพวกเธอสามารถหยิบอุปกรณ์ชิ้นไหนในร้านของฉันก็ได้เลย"
เลฟิวประกาศให้สมาชิกที่เหลือของเดโมรับทราบ แต่ก็ไม่มีใครไปหยิบอะไรเลยสักชิ้นเดียว
"ฉันนึกว่าพวกนายจะรีบไปหยิบกันซะอีกนะเนี่ย" เดโมแซวเพื่อนๆ
"ฉันคิดว่ามันแพงเกินไปสำหรับพวกเราหน่ะ" ออก้าอธิบาย
"ถึงจะรู้ว่าจะทำให้แข็งแกร่งขึ้นก็เถอะ" อากะพูดเสริม
"พวกเธอไม่ต้องเกรงใจกันหรอกอยากได้ชิ้นไหนก็หยิบได้เลย" เลฟิวพยายามอธิบาย
"งั้นเอาแบบนี้ละกัน Scan!"
เดโมได้ใช้ดวงตาสแกนอุปกรณ์ทั้งร้าน จากนั้นก็ค่อยๆเดินไปหยิบ ดาบกับโล่โยนไปให้ไทกะ
"นายใช้2อันนี้นะไทกะ" เดโมพูดกับไทกะแล้วเดินไปหยิบแหวานมาอีก2วง
"ส่วนอันนี่ของอากะ" เดโมโยนแหวนวงหนึ่งให้อากะ
"ส่วนนี่ของเธอนะ..." เดโมสวมแหวนให้ออก้า
"ถ้านายมัวแต่อิดออดกันแบบนี้พวกเราก็ก้าวไปข้างหน้ากันไม่ได้หรอกนะ ถ้าลำบากใจไว้เก็บเงินได้แล้วมาให้เขาก็ได้ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องมีมัน" เดโมอธิบาย
"แล้วเธอไม่เลือกไปสักชิ้นหรอเดโม" เลฟิวถามเดโม
"ผมมีแค่เจ้านี่ก็พอแล้วล่ะครับ" เดโมชูไม้เท้าของเขาให้เลฟิวดู
"เป็นอาร์ติแฟคหายากหรอ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน" เลฟิวสงสัย
"เปล่าครับ ก็แค่ไม้เท้าธรรมดาๆ แต่ก็มีเพียงอันเดียวในโลกหน่ะครับ" เดโมอธิบาย
จากนั้นปาร์ตี้ของเดโมก็มุ่งหน้าไปยังกิลด์นักผจญภัย
"เป็นปาร์ตี้ที่ดีจังเลยนะคะ" แคทพูดหลังจากที่พวกเดโมไปกันแล้ว
"เป็นปาร์ตี้ที่ดีมากๆเลยล่ะ" เลฟิวพูด

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา