คลั่งรัก นายเพลย์บอย

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 12.30 น.

17 ตอน

0 วิจารณ์

9,117 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

14) แผนแรกเพิ่งจะเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความเดิมตอนที่แล้ว

ยัยจ๋ายเริ่มทำงานที่ร้านวันแรก อาพลพาจ๋ายมาแนะนำให้เพื่อนๆที่ทำงานรู้จัก และที่ยัยจ๋ายรอคอยมาตลอดคือให้พี่เรมาสอนงาน หลังจากที่ยัยจ๋ายไปรับบรีฟงานกับพี่เร ก็มีเสียงซุปซิบนินทาตามหลัง ซึ่งนั้นก็ไม่ใช่ใคร เป็นยัยสอง ออ นั้นเอง

ปัจจุบัน

อีฟ :"แอน ดูยังเด็กใหม่นั่นซิ กระดี้กระด้ามาก ดูสายตาที่มันมองพี่เรของเธอซิ ฉันนึงว่าจะกลืนเข้าไปซะอีก"

แอน :" ฉันเห็นแล้ว!! เธอไม่ต้องมาย้ำ หืมม สงสัยยัยเบลมันไปพาเพื่อนต่ำของมัน มาหากินที่ร้านอีกคนซินะ"

อีฟ :" ยัยจ๋ายอะไรนั่น ดูจะชอบพี่เรของเธอ มากกว่ายัยเบลอีกนะ"

แอน :"ถ้ามันอยากจะลองดีกับฉันก็ลองดูซิ พี่เรเป็นของฉัน ใครก็ห้ามยุ่งทั้งนั้น"

"..."

เบลล่า :"อะแฮ่มม!!! เมื่อกี้ที่พูดนะ พี่เรเข้ารู้หรือยัง ว่าเธอทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของเขาแบบนี้"

แอน :"เรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวกับเธอ"

ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆยัยแอน จ้องหน้าด้วยสายตาที่บอกฉันเอาจริง

เบลล่า:"ใช่! เรื่องนั้มไม่เกี่ยวกับฉัน แต่ที่พวกเธอพูดเมื่อกี้มันมีเรื่องของเพื่อนฉันอยู่ด้วย ฉันขอเดือนพวกเธอด้วยความหวังดีนะ ถ้ายังอยากมีที่ทำงาน มีเงินเดือนใช่ ก็อย่าไปหาเรื่องเพื่อนฉัน "

แอน :" เฮอะ!! เพื่อเธอเป็นใครงั้นเหรอ ใหญ่โตมาจากไหนเหรอ ทำไมฉันสองคนต้องกลัว แล้วอีกอย่างเธอคงยังไม่รู้ซินะ ว่าฉันเป็นใคร"

เบลล่า :"ไม่รู้ และไม่อยากรู้ด้วย เอาเป็นว่า อย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่านะ แล้วก็ถ้าฉันได้ยินเธอนินทาฉันหรือเพื่อนฉันในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอีกละก็ คราวนี้ฉันไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่"

แอน:"ฮ่าๆๆ อีฟ แกได้ยินไหม ยัยขู่ฉันทั้งๆที่ไม่รู้เงาหัวตัวเองด้วยซ้ำ"

อีฟ:"ฮ่าๆ สงสัยยังรู้มังว่าเธอเป็นใคร รู้ไว้ซะด้วยนะว่า แอนน่ะเขาเป็นลูกสาวคนสนิทของ ผจก. ถ้าไม่อยากจะเดือนร้อนก็อย่าเข้ามายุ่ง"

เบลล่า :"ห๊าา อะไรนะ!! เธอเป็นลูกสาวคนสนิทของ ผจก. งั้นเหรอ"

แอน :"เฮอะ!! ถ้ารู้แล้วก็เจียมตัวเองไว้ด้วยนะ ว่าอย่ามาทำเก่งใส่ฉัน ไม่งั้นพวกเธอไม่มีที่ยืนแน่"

ฉันแกล้งทำเป็นตกใจ และเดินเข้าไปหายัยแอนที่ยิ้มย่อง เชิดหน้าเหมือนผู้ชนะใส่ฉัน

เบลล่า :"...ลูกสาวคนสนิทของ ผจก. งั้นเหรอ อืมมม...ดูเหมือนว่า ผจก. จะยังไม่รู้ซินะว่าลูกสาวคนสนิท จะเที่ยวทำเป็นกรางไปทั่วแบบนี้"

แอน :"นี้แก กะ...แกห้ามไปบอก ผจก นะ"

เบลล่า:"อะไรกัน เมื่อกี้ยังเก่งอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงได้กลัวนักละ เป็นลูกสาวคนสนิท ผจก. ไม่ใช่เหรอ"

แอน :"แก ถ้าแกเอาฟ้อง ผจก แกเจอดีแน่"

เบลล่า :"เฮ่ออ..ฉันเหนื่อยที่คุยกับพวกเธอแล้วละ"

ฉันเดินหนีจากยัยสองคนนั้นมาก่อนจะประสาทแดก จริงๆฉันเองก็อยากจะจัดการให้มันจบๆไปแล้วก็ความดีใจตัวยังคงพอมีบ้าง

"..."

'..."

อีฟ :"แอนเธออย่าไปยอมมันนะ ไม่งั้นมันใช้ข้ออ้างนี้ ขู่เธอตลอดแน่ๆ"

แอน :"ฉันรู้แล้วน๊า"

ตัดมาที่จ๋ายและเร ระหว่างที่รับบรีฟงาน

เร : "ตรงนี้จะเป็นส่วน .....เออ น้องจ๋ายฟังอยู่ไหมครับ จ๋าย น้องจ๋าย"

จ๋าย :"อะ คะ!? ค่ะได้ค่ะ"

เรมองหน้าจ๋ายที่ตอบรับคนละเรื่อง

เร :"น้องจ่าย ดูสติไม่ค่อยอยู่กับตัวนะครับ ตอนที่สอนงานก็ดูลอยๆ เอาแต่มองหน้าพี่ "

จ๋าย :"ขอโทษค่ะ พอดีจ๋ายคิดเรื่องอื่นเพลินไปหน่อย"ฃ

เร :"พี่ไม่มีเวลามาอธิบายจ๋ายใหม่นะ เพราะงั้นจ๋ายอยากทำงานที่นี้จริงๆต้องตั้งใจ"

จ๋าย :"ขอโทษค่ะ จ๋ายขออีกรอบได้ไหมคะ นะ สัญญาว่าคราวนี้จะตั้งใจฟังจริงๆ"

เร :"เฮ่ออ ก็ได้ครับ แต่ตอนนี้จะไปแบบเร็วๆนะ ฟังไม่ทันหรือไม่เข้าใจถามเลยนะ"

จ๋าย :"รับทราบค่ะ"

จ๋ายทำท่าตะเบะ ทำให้เรยิ้มออกมาในความต๋องนั้น

/พี่เรยิ้มแล้วว ...อยากให้ยิ้มบ่อยๆจัง /

จ๋าย :"พี่เรค่ะ มีคำถามค่ะ"

เร :"ยังไม่ทันได้อธิบายเลย ถามแล้วเหรอ เรื่องอะไรละ"

จ๋าย :"คือ...พี่เรชอบผู้หญิงแบบไหนคะ >////<"

เร :"เอ่อ นี้มัน..."

จ๋าย :"ถ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรนะคะ พอดีจ๋ายแค่อยากรู้เฉยๆนะค่ะ เพราะเห็นว่าพี่เรย์มีสาวๆมาชอบเยอะมาก ทั้งมหาลัยและไหนจะที่ร้านอีก แต่เหมือนพี่เรย์ยังไม่ได้คบใคร"

เร :"หืออ แล้วจ่ายไปรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง ....."

จ๋าย :"อะ อ่ออ พอดีจ๋ายเป็นพวกที่ถ้าจะทำงานที่ไหนจะต้องรู้จักเพื่อนร่วมงานให้ดีค่ะ จะได้ไม่เกินปัญหาในการทำงาน แหะๆ ♡. （＞﹏＜）"

เร :"อ่อ แต่....มันก็ดูแปลกๆนะ ฮ่าๆ"

จ๋าย :"งั้นเหรอคะ ฮ่าๆ งั้นก็ช่างมันเถอะค่ะ ถือว่าจ๋ายไม่ได้ถามก็แล้วกัน ∪︿∪"

/ ตายแล้วยัยจ๋าย รุกเร็วไปหรือเปล่านะเนี้ย /

เร :"งั้นพี่อธิบายเรื่องงานต่อเลยละกันค่ะ"

จ๋าย :"ค่าา (¯▽¯；)"

ตัดภาพมาที่ชายหนุ่ม ผู้ไม่เป็นอันหลับนอน

หลักจากเรียนเสร็จ ไปเล่นเสก็ตกับพวกนั้น 2- 3 ชม. ผมก็กลับมาที่คอนโด ยัยพราวเองก็เอาแต่โทรมาถามเรื่องที่วันนี้ผมไปที่คณะบริการมา ถามว่าคู่หมั้นผมเป็นใคร ผมขี้เกียจคุยเลยกดปิดเครื่องไป และตอนนี้ผมเดาว่ามันคงโทรไปหาไอ้วินเรียบร้อยแล้ว ซักวันยัยพราวก็ต้องรู้อยู่ดี ดีซะอีกยัยพราวจะได้เลิกยุ่งกับผม และตัดใจจากผมซะที ผมไม่อยากทำอะไรมากเกินไปเพราะยัยพราวเป็นเพื่อนของผม

พอกลับมาห้องผมก็เอาแต่คิดถึงเรื่องที่คุยกับยัยลูกเจี๊ยบวันนี้

/ วันนี้วันอังคาร ถ้าอย่างนั้นก็อีก 4 วันก็ได้ไปเดทกับยัยลูกเจี๊ยบแล้วซินะ (｡￫‿￩｡) จะไปไหนดีนะ ยัยนั่นอยากไปไหนหรือเปล่านะ ทำยังไงดี...วันนี้ยัยลูกเจี๊ยบไปทำงานนี่นา /

โย :"ห่ะ ทำงาน งั้นวันนี้อยู่กับไอ้นั่นนะซิ ไม่ได้!!"

ตรู๊ดดดดด ตรู๊ดดดดดด

พาย : "ว่าไงเพื่อน"

โย :"วันนี้กูอยากกินเหล้า!!"

พาย :"อารมณ์ไหนของมึงว่ะ ที่กูชวนไปต่อก็บอกจะกลับคอนโด"

โย :"เออ น่า ตอนนี้กูอยาก ด่วน!! โทรบอกไอ้วินกับไอ้ปั้นด้วย เดี่ยวกูไปรับ"

พาย :"ไม่ต้องอะ มันอยู่ร้านเกมกับกูเนี้ย ทั้งสองตัว"

โย : "โอเค เดี่ยวไม่เกิน 20 นาทีกูถึง"

ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด

"...."

พาย :"อารมณ์ไหนของมันวะ เห้ยย พวกมึงลูกพีโยของเราอยากแดกเหล้าวะ ป่ะ! เลิกๆ"

วิน :"อะไรของมันวะเนี้ย ตอนชวนก็ไม่ไป"

ปั้น :"ไอสัส..กูกำลังมันส์เลยเนี้ย"

พาย :"เออๆ ตามใจมันหน่อย ช่วงนี้มันวัยว้าวุ่น อารมณ์ขึ้นๆลงๆ"

15 นาทีผ่านไป

ปรี๊นนนนน

ปั้น :"มันจะบีบเตรทำไมวะเนี้ย"

โย :"เร็วเว้ย!!"

วิน พาย ปั้น :"เออๆ"

ในรถ

ปั้น :"ไอสัส อารมณ์ไหนของมึง กูกำลังเล่นเกมสนุกๆเลย"

วิน :"กูกะว่าอีกซักสองตาจะไปกลับบ้านไปนอนแล้วนะเนี้ย"

โย :"พวกมึงไม่ต้องพูดมาก วันนี้กูเลี้ยง จบไหม!"

ปั้น/วิน/พาย :"จัดไปคร๊าฟลูกพี่ ไปไหนไปกัน"

วิน :"กูไม่ง่วงแระ"

โย :"แหม ไอ้สัส ที่นี้ไวเชียวนะมึง"

พาย : "วันนี้ไปร้านไหนวะ"

โย : " Sunshine"

ปั้นหันมากระซิบกับวิน

ปั้น : "ไอ้สัสกูว่า ไม่ได้ไปแดกเหล้าแล้วละ"

วิน :"กูก็ว่างั้นแหละ"

ปั้น :"ยาวๆคืนนี้"

โย :"พวกมึงซุปซิปอะไรกัน สองตัวข้างหลัง"

ปั้น :"ไอ้สัส หูดีเกิน"

พาย :"กูยังได้ยินเลย "

ร้าน Sunshine

หลังจากยัยจ๋ายไปบรีฟงานกลับมา ก็ทำหน้าหง๋อยๆ

เบลล่า :"เป็นอะไรไป ทำไมหน้างั้นอะ"

จ๋าย :"วันนี้ฉันทำพลาดไปแล้วอะดิ"

เบลล่า :"ทำไม แกไปพูดอะไรไม่ดีหรือเปล่า คะแนนติดลบป่ะเนี้ย"

ยัยจ๋ายพยักหน้าหงึกๆ

จ๋าย :"อืมม ฉันไปถามพี่เรว่าชอบผู้หญิงแบบไหนนะซิ แล้วเขาทำหน้าตกใจเลยแก"

เบลล่า :"ยัยบ้า ไปถามแบบนั้นวันแรกเลยได้ไง ติดลบ-1 คะแนนแล้วเนี้ย"

จ๋าย :"ก็ฉันใจร้อนอะ อยากได้เขาเร็วๆอะ"

เบลล่า :"ชูว์ ยัยบ้า เบาๆหน่อย เดี๋ยวใครมาได้ยินเข้าจะคิดว่าแก...."

จ๋าย :"ก็ช่างเขาซิ ก็ฉันชอบของฉันนิ"

เบลล่า :"แก เรื่องแบบนี้ต้องค่อยเป็นค่อยๆไป เราต้องพยายามสร้างบรรยากาศให้แกกับเขาได้อยู่สองต่อสองบ่อยๆ แกเองก็อย่าวู่วามไปทำอะไรพี่เรละรู้ไหม คีฟลุคเพื่อนคีฟลุค"

จ๋าย : "โอเค คีฟลุค ว่าแต่แกทำไมรู้เรื่องพวกนี้จัง แกก็ยังไม่เคยมีแฟนนิ หรือว่าแอบไปคบใครแล้วไม่บอกฉัน ห๊าาาา!??"

เบลล่า :"จะบ้าหรือไงละ ฉันเข้าไปอ่านในกูเกิลมานะซิ เราต้องมีข้อมูล แผนเราจะได้สำเร็จ"

จ๋าย :อ่ออ .......แหมเพื่อนฉัน น่าร๊ากๆ "

เบลล่า :"แกเตรียมพร้อมหรือยัง ทำงานวันแรก อย่าไปมีเรื่องกับแขกนะเข้าใจไหม"

จ๋าย :"จะพยายามนะ อ่อ พี่เรย์ให้ไอเครื่องนี้มาด้วย พี่เรบอกกดปุ๊บ มาปั๊บ อยากจะลองกดดูจังพี่เรจะมาจริงๆไหม"

ยัยจ่ายชูเจ้าเครื่อง SOS ให้ฉันดู แล้วทำท่าจะกด ฉันรีบแย่งมาจากมือยัยจ๋ายทันที

เบลล่า : "ยัยบ้าไม่ได้นะ กดเล่นไม่ได้ ที่จะมาไม่ใช่มีแค่พี่เรย์นะ ผจก ก็มา หรือใครที่ว่างอยู่ก็มา มันมีไว้ตอนที่ต้องการความช่วยเหลือจริงๆเท่านั้น"

จ๋าย :"อ่าๆ โอเค เกือบไปแล้วนะเนี้ย"

เบลล่า :"นี้แสดงว่าตอนพี่เรบอก แกไม่ได้ฟังเลยซินะ ตีซักทีดีไหมเนี้ย"

ฉันยกมือจะตียัยจ๋าย ไม่นานพี่นุ่นก็มาทักทาน

จ๋าย :"ว๊ายย อย่านะ"

"..."

พี่นุ่น :"เบล วันนี้ก็มาเร็วจัง วันนั้นไม่สบายโอเคแล้วใช่ไหม"

เบลล่า :"ดีแล้วค่ะพี่นุ่น เออ พี่นุ่นค่ะนี้จ๋ายเพื่อนเบลค่ะที่พี่นุ่นเคยเจอวันนั้น"

พี่นุ่น :"เอ้า น้องจ๋ายสวัสดีจ้ะ ใส่ชุดแบบนี้อย่าบอกนะว่า...."

จ๋าย :"สวัสดีค่ะพี่นุ่น ...ใช่แล้วค่ะ วันนี้จ๋ายเริ่มงานวันแรกค่ะ"

พี่นุ่น :"ว๊าวว ดีๆ ตอนนี้แก้งเราก็เป็น สามสาวแล้วซินะ"

เบล /จ๋าย :"ใช้ค่ะ!!!"

พี่นุ่น :"งั้นวันนี้เลิกงานไปหาอะไรกินกันดีไหม ฉลองเพิ่มสมาชิกใหม่ในแก้งเรา"

เร :"อะแฮ่มม.....น่าสนุกจังเลยน๊าา ขอเข้าแก้งด้วยคนซิ"

จ๋าย :"ได้ค่ะได้ \(≧▽≦)/~"

/ ยัยจ๋ายเก็บอาการด้วยเพื่อน /

ฉันเอามือไปสะกิดยัยจ๋าย แล้วพูดคำว่า คีบลุคให้นางอ่านปาก นางรีบเก็บอาการทันที แต่ก็ไม่วายมาเกาะแขนฉันดีใจ

พี่นุ่น :"นี้แก้งสาวๆย่ะ ผู้ชายไม่รับ"

เร :"อ่าๆ ไม่เข้าด้วยก็ได้ แต่ขอไปกินข้าวด้วยคนได้ไหมตอนเลิกงาน"

พี่นุ่น :"เขาจะไปกินข้าวกันตามประสาสาวๆ แกนี้นะ"

จ๋ายรีบสะกิดแขนฉันให้ไปบอกพี่นุ่น

เบล :"พี่นุ่น ให้พี่เรไปด้วยเถอะค่ะ ไปหลายๆคนสนุกดี"

เร :"ขอบใจจ้ะน้องเบล"

พี่เรยิ้มให้ฉัน แล้วมองฉันสายตาหวานเยิ้ม เมื่อก่อนฉันไม่เคยสังเกต ตั้งแต่อิตาโยนั้นพูด ฉันก็เริ่มสังเกต ไม่ได้การต้องรีบทำให้รู้ให้ได้ว่าเราไม่ได้ชอบเขา

พี่นุ่น :"โอเคๆ เอาเป็นว่าถ้าแกช้าพวกฉันไม่รอ"

เร : "ครับผม....."

ตอน 13

สารบัญ

ตอน 15