คลั่งรัก นายเพลย์บอย

-

เขียนโดย AIBERRY

วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 เวลา 12.30 น.

  17 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,103 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

16) ปากพระร่วง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ความเดิมตอนที่แล้ว
จ๋ายมาเริ่มวันแรกที่ร้าน ส่วนโยชิก็มาที่ร้านเหล้า จริงๆแล้วอยากจะมาเจอเบล เพื่อถามเกี่ยวกับสถานที่ ที่เบลอยากจะไปในวันเดท และวันนี้หลังเลิกงาน เบล จ่าย นุ่น และเร มีนัดกินข้าวกัน
 

ปัจจุบัน
00.50 น. เวลาใกล้เลิกงาน
 
ทุกคนกำลังเก็บกวาดโต๊ะและทำความสะอาดร้าน
 
เร >"น้องจ๋ายครับ! "
 
จ๋าย >"คะ พี่เรย์?! "
 
เร >"วันนี้ทำงานวันแรก แขกน้อยด้วยพี่อนุญาตให้เลิกงานก่อนได้เลยนะ 10 นาที ชวนเบลด้วยก็ได้นะครับ จะได้ไปเตรียมปลี่ยนชุดรอพี่กับนุ่น "
 
จ๋าย >"ได้เหรอคะ ผจก จะไม่ว่าเอาเหรอคะ "
 
เร >"ไม่ว่าหรอก เดี่ยวใช้งานเด็กใหม่วันแรก พรุ่งนี้จะไม่มาทำงานเอา พี่ซวยนะ ฮ่าๆ (。•̀ᴗ-)✧"
 
จ๋าย >" ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄ มะ มาค่ะ จ๋ายมาทำแน่นอนค่ะ"
 
เร >"ดีแล้ว!! ป่ะ เลิกงานได้แล้ว บอกน้องเบลด้วยนะ"
 
จ๋าย >"ได้ค่ะ!! ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄ "
 

 
จ๋าย >"เบล แกๆ พี่เร...เขายิ้มให้ฉันด้วยละวันนี้ แถมเข้ามาคุยกับฉันก่อนด้วย กรี๊ดดดดดด (≧▽≦)( ꈍᴗꈍ)"
 
เบล >"จริงเหรอ!!! แล้วเขาคุยอะไรกับแกเหรอ?!!"
 
จ๋ายเล่าเรื่องที่เรเข้ามาคุยให้เบลฟัง
 
เบล>"เอิ่ม!!(─.─||) เท่าที่ฟัง เขาก็คุยปกตินะมึง"
 
จ๋าย>" เหรอ!! แต่เข้ายิ้มให้ฉันด้วยนะ"
 
เบล>"อ่ะ งั้นแกดูนู้น!!"
 
เบลชี้ให้จ๋ายดูเรที่กำลังคุยกับแอนและอีฟ ภาพที่เห็นคือเรก็ยิ้มแบบนั้นให้กับทุกคน
 
จ๋าย>"Σ(ಠ_ಠ)!! นั้นมันยัยสองตัวนั้นนิ ಠ︵ಠ! ทำไมต้องมายุ่งกับพี่เรด้วย"
 
เบล>"เดี่ยว แกเข้าใจสิ่งที่ฉันจะสื่อผิดประเด็นนะ!!"
 
จ๋าย >"(☉。☉)! เอ้า แล้วแกหมายถึงอะไร"
 
เบล>"ฉันให้แกดูว่า พี่เรเขาก็คุยและยิ้มให้ทุกคน ฉันไม่อยากให้แกคิดไปเองจนเกินไป"
 
จ๋ายมองไปที่เรอีกครั้ง ก็เป็นเหมือนที่เบลพูดเรยิ้มให้กับพนักคนอื่นทุกคน
 
จ๋าย >"จริงด้วย!! ฉันคงชอบเขาเกินไป พอเขาคุยด้วยหน่อยฉันก็หวั่นไหวแล้ว"
 
เบล>"ฉันเข้าใจ เวลาเราชอบใคร ก็มักจะหวัานไหว กับการกระทำเขาง่ายๆแบบนั้นแหละ"
 
จ๋าย>"แกพูดเหมือนแกเอง..ก็แอบชอบใครอยู่งั่นแหละ"
 
เบล>" จะ..จะบ้าเหรอ!!! (;;;・∆・) ฉันก็อ่านมาจากกูเกิลทั้งนั้นแหละ"
 
จ๋าย>"จริงหราา!!(。•̀ᴗ-)✧"
 
เบล>"ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว!!! พี่เรบอกให้ไปเตรียมตัวรอไม่ใช่เหรอ??"
 
จ๋าย>"เออ ใช่!! ไปเร็ว"
 
/ ทำไมตอนที่ยัยจ๋ายพูดเรื่องนั้น หน้าอิตาโยต้องแว๊บเข้ามาด้วยนะ (ب_ب)??/
 

 
ห้องพักพนักงาน
 
ขณะที่เบลและจ๋ายเปลี่ยนชุดเสร็จ เบลเดินมาหาโทรศัพท์มือถือที่ชาร์จไว้
 
เบล>" เอ๊ะ!! (☉∆☉)!! จำได้ว่าชาร์จไว้ตรงนี้นิ!! หายไปไหนแล้วละ"
 
จ๋าย>" มีอะไรเหรอ อะไรหาย!"
 
เบล>" โทรศัพท์ฉันนะซิ จำได้ว่าชาร์จไว้ตรงนี้ ตอนเข้ามาทานข้าวกับแก"
 
จ๋าย>" ใช่ ฉันก็จำได้ว่าแกชาร์จไว้ ลองหาดีๆหรือยัง"
 
เบล >"หาในลอคเกอร์แล้ว ในกระเป๋าแล้ว ไม่รู้จะหาที่ไหนแล้วอะ"
 
จ๋าย > "น่าแปลกจัง มันจะหายไปได้ยังไง เอ๊ะ!!! หรือว่าจะมีขโมย!!!"
 
เบล >"ขโมย? ฉันว่าเราลองหาดูดีๆอีกรอบดีกว่า ยังไม่อยากคิดแบบนั้น"
 
ระหว่างนั้นเอง นุ่นก็เดินเข้ามา
 
นุ่น >"ว่าไงสาวๆ พร้อมหรือยัง รอพี่เปลี่ยนชุดแปบนึงนะ"
 
เบล >"พี่นุ่นค่ะ..คือโทรศัพท์เบลหาย ตอนนี่ยังหาไม่เจอเลยค่ะ"
 
นุ่น >"ห่ะ!! โทรศัพท์หาย แน่ใจใช่ไหม หาดูดีแล้วใช่ไหม!? "
 
เบล / จ๋าย >"ใช่ค่ะ !!"
 
นุ่น >"ตายแล้วทำไงดีละเนี้ย มะๆ เดี่ยวพี่ช่วยหาอีกแรง ขอเปลี่ยนชุดแปบนึงนะ"
 
ระหว่างที่เบล จ๋ายและนุ่น ช่วยกันหาโทรศัพท์อยู่นั้นรอบๆร้านอยู่นั้น แอนและอีฟที่เข้ามาเปลี่ยนชุด
 
อีฟ >"แอน แกเห็นหน้านั่งเบลมะ!! ทำหน้าตายังกะจะร้องไห้ กะอีแค่โทรศัพท์หายเครื่องเดียว"
 
แอน >""สมน้ำหน้า อยากมาปากดีกับฉัน แล้วไหนยังพาเพื่อนมาอ่อยพี่เรฉันอีก"
 
อีฟ >"นี้! วันนี้ฉันเห็นมันไปอ่อยพี่โยด้วยละ"
 
แอน >"ว่าไงนะ!! นี้มันกล้าขนาดนั้นเลยเหรอ ไม่เจียมตัวเองบ้างเล๊ยย หืมม ตอนแรกว่าจะเขียนโน๊ตแปะไว้บอกใบ้ซะหน่อยนะ ว่าโทรศัพท์อยู่ไหน แต่พอรู้แบบนี้แล้ว ไม่ดีกว่า ป่ะยัยอีฟ กลับ!!!"
 
หลังจากที่แอนและอีฟกลับไป เบลและเพื่อนๆก็ยังคงหาโทรศัพท์รอบๆร้าน โดนที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองโดนแกล้ง
 
นุ่น >"เจอไหม!?"
 
เบล >"ไม่เจอเลยค่ะ"
 
จ๋าย >"ทางนั้นก็ไม่เจอเลยค่ะ"
 
ระหว่างนั้นเองเร เคลียร์ร้านเรียบร้อย ก็เดินเข้ามาหาสามสาวที่กำลังทำหน้ามุ่ยกันอยู่
 
เร >"มีอะไรกันหรือเปล่า ดูหน้าตาซีเรียนกันจัง"
 
นุ่น >"ก็โทรศัพท์เบลมันหายนะซิ"
 
เร >"ว่าไงนะ!!! "
 
จ๋าย >"จ๋ายว่าถ้าไม่ใช่ขโมยก็ต้องมีการกลั้นแกล้งแน่ๆค่ะ เพราะล่าสุดจ๋ายเห็นเบลมันชาร์ททั้งไว้ที่ห้องพนักงาน"
 
เบล >"แก อย่าเพิ่งคิดไปแบบนั้นเลย ฉันอาจจะทำหายหรือหล่นตรงไหนซักที่"
 
จ๋าย >"ถ้ามันหล่นเราก็ต้องเจอแล้วซิ นอกซะจากจะมีพวกขี้ขโมยมันเอาไป"
 
ระหว่างนั้นเองแม่บ้านก็เดินเข้ามาหาเร ที่ยืนคุยกับกลุ่มเบลอยู่
 
แม่บ้าน >"น้องเรๆ ทางนี้หน่อยค่ะ"
 
เรเดินไปหาแม่บ้านที่ทางเดินหน้าห้องน้ำแขกผู้หญิง
 
เร >"ครับป้า"
 
แม่บ้าน >"นี้จ้ะ!! ไม่รู้โทรศัพท์ใคร มันตกอยู่ในชักโครกที่ห้องน้ำลูกค้าผู้หญิงค่ะ น่าจะเสียแล้วละ เพราะน่าจะแช่อยู่นานเลย"
 
เร >"อ่อ! ขอบคุณครับคุณป้า"
 
เรรับโทรศัพท์จากแม่บ้านมา รู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหน แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้นุ่นบอกว่ามือถือเบลหาย เรรีบเอามือถือถือไปให้เบลดูว่าใช่มือถือของเธอไหม
 
เร >"เบล นี้ใช่โทรศัพท์เบลไหม!?"
 
เบลมองดูโทรศัพท์มือถือที่มือเร ก็พบว่า เป็นมือถือของเธอจริงๆ
 
เบล >"ใช่ค่ะ พี่เร เจอทีไ่หนคะเนี้ย "
 
เร >"ป้าแม่บ้านเขาบอกว่าเจอที่มันตกในซักโครกห้องน้ำแขกผู้หญิงน่ะ"
 
เบล >"ห๊าา!! ว่าไงนะคะ ซักโครกห้องน้ำ มั้นไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง"
 
จ๋ายและนุ่นที่เดินตามมาหลังจากได้ยินว่าเจอโทรศัพท์แล้ว
 
จ๋าย >"ฉันว่านี้ต้องใครแกล้งแกแน่ๆ"
 
เบล >"แต่ฉันไม่เคยมีศัตรูที่...........อ่า!!! ฉันพอจะรู้แล้วละว่าใคร"
 
นุ่น /เร /จ๋าย >"ใครเหรอ!!?? "
 
เบล >"เอาไว้เบลขอสืบให้แน่ใจก่อนนะคะ แล้วจะบอก"
 
จ๋าย >"ฉันว่า มือถือจากที่ดูสภาพนะ ไม่น่ารอดแล้วละ"
 
เบล >"เฮ่ออ ทำไมต้องซวยขนาดนี้เนี้ย เพิ่งใช้มาได้สองปีเอง"
 
นุ่น >"สองปีเหรอ พี่ว่ามันก็นานแล้วนะ สงสัยได้ฤกษ์เปลี่ยนมือถือใหม่แล้วละ"
 
จ๋าย >"อย่าให้ฉันรู้นะว่าใครทำ แม่จะจัดการให้ไม่มีที่ยืนเลย"
 
เบลรีบเอามือไปสะกิดยัยจ๋าย ที่กำลังลืมตัวแสดงความดิบออกมาต่อหน้าเร
 
เร >"น้องจ๋ายนี้รักเพื่อนจังเลยนะครับ"
 
จ๋าย >"แหะๆ ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄ ...."
 
เบล >"พี่เรพี่นุ่นค่ะ ถ้าเบลหาตัวคนที่แกล้งได้ คนนั้นๆจะโดนอะไรบ้างค่ะ"
 
เร >"ก็คงจะโดนไล่ออกครับ เพราะถือว่าเขาสร้างความเสียหายให้กับเพื่อนร่วมงาน ผจก คงไม่ปล่อยให้ทำงานต่อแน่ๆ"
 
จ๋าย>"ดีมากค่ะคุณอา"
 
เร >"อะไรนะครับน้องจ๋าย"
 
จ๋าย >"อ่อ เปล่าค่ะ"
 
นุ่น >"แล้วนี้จะเอายังไง แผนการฉลองตอนรับน้องจ๋าย เอาไว้เป็นคราวหน้าไหม"
 
เบล >""ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้แหละ ไหนๆก็นัดกันแล้ว"
 
นุ่น >"ถ้าเบลโอเค พี่ก็โอเค"
 
เร/จ๋าย >"พี่ก็ด้วย /ฉันก็ด้วย "
 
จ๋าย >"อุ๊บ!! อิอิ พูดพร้อมกันเลยนะคะ ⁄(⁄ ⁄•⁄-⁄•⁄ ⁄)⁄ "
 
เร >"นั้นซิ!! ฮ่าๆ ไปกันเลยไหม"
 
เบล/จ๋าย /นุ่น >"โอเค!!"
 
/ เฮ่ออ (-..-)=3 วันนี้เป็นวันซวยของฉันอีกแล้วนะเนี้ย หรือว่านี้จะเป็นเวรกรรมที่ฉันไปโกหกอีตาโยนั้นว่ามือถือพังกันนะ ถึงได้พังสมใจเลย ปากพระร่วงจริงๆเรา ≧﹏≦ /
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา