โอรีเวีย 2 ( ล่มสลาย )
6.3
shilen
แชร์นิยาย
4) ขอพร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและในวันนั้น เหล่าเด็กน้อยพร้อมกับคณะผู้ติดตามก็ได้พักพิงในบ้านหลังน้อยกลางทุ่งหญ้า ที่นอกกำแพงเมืองโอรีเวีย ด้วยความที่บ้านนั้นหลังน้อยนิดบางส่วนจึงต้องนอนในเต็นท์ชั่วคราวที่สร้างขึ้นมาอย่างลวกๆ ด้วยความที่วันนั้นเป็นวันที่อากาศสดใส แม้จะมีหิมะตกลงมาบ้างแต่ก็เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ จึงไม่ได้สร้างความลำบากแต่ประการใด
ในตอนเย็นมีการทำอาหารมากมาย และผักผลไม่สดต่างๆ ที่หากินได้ยากนักในโอรีเวียรวมทั้งน้ำผึ้งป่า นมวัวที่รีดมาใหม่ๆ ทุกอย่างล้วนดีราวกับงานเลี้ยงหรูๆ งานหนึ่ง
หลังจากมื้ออาหารเย็น พวกเด็กๆ ก็ออกไปก่อกองไฟนอกบ้านตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน อีเลียสก็เกิดความคิดหนึ่ง เขาสอนเพื่อนๆ ให้ทำโคมกระดาษ เมื่อความมืดโรยตัวเข้ามาโคมลอยทั้งหมดก็เสร็จเรียบร้อย แล้วทั้งหมดจึงร่วมกันปล่อยโคมลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ทุกคนต่างขอพรให้ตนเอง
ด้วยอาการอันสงบ
เมื่อทุกอย่างลุล่วงไปด้วยดีเด็กๆ ก็นั่งลงคุยกัน
กินขนมปังปิ้งไปพลาง
“ ทุกคนขออะไรกันบ้างนะ ”
เด็กชายร่างผอมแห้งแห่งโอรีออนถามขึ้น
“ เจ้าบอกก่อนสิ ”
คู่หูของเขาถามกลับ
“ เอิ่ม ”
เด็กชายคนนั้นมีท่าทีอึกอัก
“ ทำไมเป็นเรื่องลึกลับหรืออย่างไร ”
เลโอน่าท้วง
“ เปล่าหรอก ข้าแค่ขอให้ตนเองประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน ”
อีเลียสบอก
ด้วยท่าทีขัดเขิน
“ ก็ดีแล้วนี่และเจ้าต้องเป็นดังนั้นแน่เพราะเจ้าทั้งเก่งและฉลาด ”
เด็กหญิงผมสีเงินให้กำลังใจ
“ ส่วนข้าขอให้เมืองซีนาร์ยอยู่รอดปรอดภัย ”
คาโอเรียว่าบ้าง
“ เมืองของเจ้าต้องฟื้นตัวกลับมาได้แน่อย่าห่วงเลย ส่วนข้าขอให้พื้นดินอุดมสมบูรณ์อย่าให้มีที่ใดต้องอดอยากเลย ”
โลธอร์บอก
“ ข้าขอให้โอรีเวียสงบสุข ”
ฟีไลร่าว่า
“ ที่ขอไปเช่นนั้นเพราะไม่อยากกลับบ้านเกิดเมืองนอนล่ะสิ เจ้านี่ไม่ไหวเอาเสียเลย ”
เลโอน่าชักสีหน้า
ทุกวันนี้นางมีท่าทีขัดเคืองอยู่ตลอด
“ แล้วเจ้าขออะไรล่ะ ”
อีเลียสถาม
“ มันเรื่องของข้าน่า ”
นางสะบัดเสียง
“ อู้ ผู้หญิงนี่เดาใจยากจริง ”
เด็กชายร่างอ้วนอุทาน
“ แล้วเจ้าล่ะฟิลอส ขอพรแบบเดียวกับน้องสาวหรือเปล่า ”
แล้วหันไปถามฟิโลโซเฟอร์
เด็กชายชาวซีนาร์ยนั่งอึ้ง
เขามีเรื่องมากมายเหลือเกินที่อยากให้เป็นจริง
แต่เขารู้ว่าพรนั้นควรขอเพียงข้อเดียว
“ ข้าขอให้ข้าแข็งแกร่งกว่านี้ ”
เด็กชายกล่าวออกมาในที่สุด
“ ไม่ต้องกังวลใจเจ้าตัวน้อย ”
โลธอร์ตบบ่าของเขา
“ ถึงเจ้ายังเป็นเด็กตัวเล็กๆ แต่เชื่อข้าเจ้าสามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้ ยิ่งมีพวกเราอยู่ข้างๆ แล้วเจ้าก็มีครบทุกอย่าง ทั้งความแข็งแกร่งและความรอบรู้ ”
“ เรื่องยิ่งใหญ่ ”
คาโอเรียแสดงความกังขา
“ แบบว่าก่อเรื่องใหญ่โตเหมือนที่เคยทำในซีนาร์ยน่ะหรือ ”
“ คาโอเรีย เจ้าน่ะเจ้ากับลีเดียก็แสบสันน้อยไปเสียเมื่อไหร่กัน ”
เด็กชายตัวน้อยเหวี่ยงน้องสาวเข้าให้
แล้วเด็กๆ ก็หัวเราะกัน
ในตอนเย็นมีการทำอาหารมากมาย และผักผลไม่สดต่างๆ ที่หากินได้ยากนักในโอรีเวียรวมทั้งน้ำผึ้งป่า นมวัวที่รีดมาใหม่ๆ ทุกอย่างล้วนดีราวกับงานเลี้ยงหรูๆ งานหนึ่ง
หลังจากมื้ออาหารเย็น พวกเด็กๆ ก็ออกไปก่อกองไฟนอกบ้านตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน อีเลียสก็เกิดความคิดหนึ่ง เขาสอนเพื่อนๆ ให้ทำโคมกระดาษ เมื่อความมืดโรยตัวเข้ามาโคมลอยทั้งหมดก็เสร็จเรียบร้อย แล้วทั้งหมดจึงร่วมกันปล่อยโคมลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า
ทุกคนต่างขอพรให้ตนเอง
ด้วยอาการอันสงบ
เมื่อทุกอย่างลุล่วงไปด้วยดีเด็กๆ ก็นั่งลงคุยกัน
กินขนมปังปิ้งไปพลาง
“ ทุกคนขออะไรกันบ้างนะ ”
เด็กชายร่างผอมแห้งแห่งโอรีออนถามขึ้น
“ เจ้าบอกก่อนสิ ”
คู่หูของเขาถามกลับ
“ เอิ่ม ”
เด็กชายคนนั้นมีท่าทีอึกอัก
“ ทำไมเป็นเรื่องลึกลับหรืออย่างไร ”
เลโอน่าท้วง
“ เปล่าหรอก ข้าแค่ขอให้ตนเองประสบความสำเร็จในทุกๆ ด้าน ”
อีเลียสบอก
ด้วยท่าทีขัดเขิน
“ ก็ดีแล้วนี่และเจ้าต้องเป็นดังนั้นแน่เพราะเจ้าทั้งเก่งและฉลาด ”
เด็กหญิงผมสีเงินให้กำลังใจ
“ ส่วนข้าขอให้เมืองซีนาร์ยอยู่รอดปรอดภัย ”
คาโอเรียว่าบ้าง
“ เมืองของเจ้าต้องฟื้นตัวกลับมาได้แน่อย่าห่วงเลย ส่วนข้าขอให้พื้นดินอุดมสมบูรณ์อย่าให้มีที่ใดต้องอดอยากเลย ”
โลธอร์บอก
“ ข้าขอให้โอรีเวียสงบสุข ”
ฟีไลร่าว่า
“ ที่ขอไปเช่นนั้นเพราะไม่อยากกลับบ้านเกิดเมืองนอนล่ะสิ เจ้านี่ไม่ไหวเอาเสียเลย ”
เลโอน่าชักสีหน้า
ทุกวันนี้นางมีท่าทีขัดเคืองอยู่ตลอด
“ แล้วเจ้าขออะไรล่ะ ”
อีเลียสถาม
“ มันเรื่องของข้าน่า ”
นางสะบัดเสียง
“ อู้ ผู้หญิงนี่เดาใจยากจริง ”
เด็กชายร่างอ้วนอุทาน
“ แล้วเจ้าล่ะฟิลอส ขอพรแบบเดียวกับน้องสาวหรือเปล่า ”
แล้วหันไปถามฟิโลโซเฟอร์
เด็กชายชาวซีนาร์ยนั่งอึ้ง
เขามีเรื่องมากมายเหลือเกินที่อยากให้เป็นจริง
แต่เขารู้ว่าพรนั้นควรขอเพียงข้อเดียว
“ ข้าขอให้ข้าแข็งแกร่งกว่านี้ ”
เด็กชายกล่าวออกมาในที่สุด
“ ไม่ต้องกังวลใจเจ้าตัวน้อย ”
โลธอร์ตบบ่าของเขา
“ ถึงเจ้ายังเป็นเด็กตัวเล็กๆ แต่เชื่อข้าเจ้าสามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้ ยิ่งมีพวกเราอยู่ข้างๆ แล้วเจ้าก็มีครบทุกอย่าง ทั้งความแข็งแกร่งและความรอบรู้ ”
“ เรื่องยิ่งใหญ่ ”
คาโอเรียแสดงความกังขา
“ แบบว่าก่อเรื่องใหญ่โตเหมือนที่เคยทำในซีนาร์ยน่ะหรือ ”
“ คาโอเรีย เจ้าน่ะเจ้ากับลีเดียก็แสบสันน้อยไปเสียเมื่อไหร่กัน ”
เด็กชายตัวน้อยเหวี่ยงน้องสาวเข้าให้
แล้วเด็กๆ ก็หัวเราะกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
