ชื่อเรื่อง ยังไม่มี

 
รู้สึกอีกที ก็ เช้าแล้ว พอตื่นเช้ามา ผมก็ไปอ่าบน้ำแต่งตัวลงข้างล่าง
 
เมดอายะ-เตรียมอาหาร พร้อมแล้วนะคะ คุณท่าน
ผม-ขอบคุณครับ
 
ผมก็เดินไปกินข้าวเสร็จก็เดินออกมา จะไปที่รถ
 
พ่อบ้าน-จะไปทำงานแล้วหรอครับ
ผม-ครับ
พ่อบ้าน-เดินทางปลอดภัยนะครับ คุณท่าน
ผม-ขอบคุณครับ
 
แล้วผมก็ขับรถตรงไปที่บริษัท บอกตรงๆ แอบหวั่นใจอยู่ ว่างานจะค้างเยอะแค่ไหน พอไปถึงผมก็ขึ้นไปที่ห้องทำงาน
 
ขิสึกะ-กลับมาแล้วหรอคะ บิกคุซัง
นานามิ-ยินดีต้อนรับนะคะ บิกคุซัง
ผม-ครับ  โอคะวะซังอยู่มั้ยครับ
ชิสึกะ-วันนี้ท่านประธานยังไม่มาเลยค่ะ
ผม-หรอครับ นานามิซังวันนี้ งานผม มีเยอะมั้ยครับ
นานามิ-ก็ น่าจะมีแค่บนโต๊ะทำงานนะคะวันนี้
 
ผม-งะ งั้นหรอครับ อ๊ะจริงสิชิสึกะซังครับ เพราะแหวนวงนั้น ผมกับฮารุซังเลยหมั้นกันแล้วนะครับ ขอบคุณนะครับที่
ช่วยอะไรผมตั้งหลายอย่าง
 
ชิสึกะ-จริงหรอคะบิกคุซัง ยินดีด้วยจริงๆนะคะ
นานามิ-ยินดีด้วยนะคะบิกคุซัง
ผม-ขะ ขะ ขอบคุณครับ งั้นเด๋วผมเข้าไปทำงานก่อนนะครับ
นานามิ-ค่ะ เด๋วจะยกน้ำเข้าไปให้นะคะ
ผม-ขอบคุณครับ
 
พอมผมเข้าไป ก็นั่งทำงาน ได้สักพักนึงก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามา
 
โอคะวะซัง-นี่ บิกคุคุง จะซื้อรถเพิ่มหรอ
ผม-อ๊ะ โอคะวะซัง ครับผมคิดว่าจะซื้อรถไว้ให้ฮารุซังนั่งออกไปไหนมาไหนครับ
โอคะวะซัง-งั้นหรอ แล้วมีคนขับรถรึยังละ
ผม-ยังเลยครับ แต่บอก ให้เค้าเปิดรับสมัครเอาไว้
โอคะวะซัง-งั้นหรอ แล้วจะซื้อรถอะไรล่ะ
ผม-อืมมม ผมว่าจะเอารถซีดาน หรูๆสักคันอ่ะครับจะได้เหมาะกับฮารุซังด้วยครับ
โอคะวะซัง-งั้นหรอแล้ว คุยกับฮารุแล้วหรอ
ผม-คุยแล้วครับ ฮารุซังบอกว่าก็พอจะซื้อได้อยู่ครับ
โอคะวะซัง-งั้น ไปก่อนนะ ฝากงานที่นี่ด้วยละ
ผม- คะ ครับ
 
 
พอโอคะวะซังออกไปผมก็นั่งทำงานต่อ ไปได้สักพัก ก็มีคนโทรมา
 
 
ผม-ฮัลโหลครับ
ฮารุ-ที่รักคะ ทำไมเมื่อเช้าไม่ปลุกฮารุละคะ
ผม-ก็ผมเห็นว่า ฮารุซังน่าจะเหนื่อยเลยไม่ได้ปลุกน่ะครับ เพราะ ในบ้านก็มีเรื่องที่ต้องทำเยอะเลยใช่มั้ยละครับ
ฮารุ-ก็ใช่อยู่หรอกค่ะ
ผม-ฮารุซังช่วยเอาเงินที่ผมได้มาเอาไปเก็บให้หน่อยสิครับ
ฮารุ-ได้สิคะ
ผม-แล้ว มีคนมาสมัครงานบ้างมั้ยครับ
ฮารุ-ยังไม่มีเลยค่ะ อาจจะต้องรออีกหน่อยนะคะ
ผม-งั้นหรอครับ ถ้าได้มาไวๆก็ดีนะครับฮารุซังจะได้ออกไปข้างนอกได้
ฮารุ-งั้นเด๋วฮารไปหาคุณพ่อก่อนนะคะโทรมาตามแล้วค่ะ
ผม-เอ๊ะ เมื่อกี้ ผมยังคุยกับโอคะวะซัง ที่ห้องทำงานอยู่เลยนะครับ
ฮารุ-ตอนนี้นี้คงอยู่บ้านแล้วละมั้งคะ งั้นแค่นี้นะคะ
ผม-ครับ
 
 
หลังจากวางสายไปผมก้นั่งทำงานไปต่อ จนเสร็จ วันนี้งานเสร็จไวมาก ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลย เสร็จแล้วงาน พองาน
เสร็จปุ๊บผมก็เอาไปให้นานามิ แล้วก็เข้ามาในห้องทำงานนั่งดูวิว ไปเรื่อยๆ
ก๊อกๆ
 
นานามิ-ขออนุญาตค่ะ
ผม-ครับ
นานามิ-บิกคุซังคะ คือว่า จะรับอะไรเพิ่มมั้ยคะ หรือจะให้ไปซื้อข้าว ให้มั้ยคะ
ผม-เอ๊ะ ข้าวหรอครับ
นานามิ-ค่ะวันนี้ ยังไม่เห็นบิกคุซังออกไปทานข้าวกลางวันเลยนะคะ เห็นนั่งอยู่แต่ในห้อง
ผม-จริงด้วยสิครับ ผมลืมไปสะสนิทเลย งั้นเด๋ว ผมกลับเลยละกันนะครับ งานวันนี้หมดแล้วนะครับ
 
นานามิซัง-หมดแล้วค่ะ ของวันนี้ แต่พรุ้งนี้ มีประชุมกับแผนกการตลาดแต่เช้านะคะ ต่อด้วยประชุมกับทางผู้จัดการของ
แต่ละสาขา ค่ะ
 
ผม-เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณครับ
นานามิ-งั้นขอตัวก่อนนะคะ
ผม-ครับ
 
พอนานามิออกไปผมก็เก็บของ กลับบ้าน ไม่รู้ตอนนี้ฮารุซื้อรถมารึยังนะ จะหาคนขับรถได้มั้ยนะ พอลงมาข้างล่างก็เดิน
ไปเอารถ แล้วก็ขับรถตรงกลับบ้านพอไปถึงบ้านผมก็ลงรถเดินเข้าไปในบ้าน
 
พ่อบ้าน-ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ คุณท่าน
ผม-กลับมาแล้วครับ แล้วฮารุซังละครับ
พ่อบ้าน-คุณผู้หญิงออกไปข้างนอกกับอายะซัง ครับ
ผม-เอ๊ะ แล้วได้คนขับรถแล้วหรอครับ
พ่อบ้าน-ได้แล้วครับ คุณผู้หญิงเลย ออกไปซื้อของเข้าบ้านครับ
ผม-งั้นหรอครับ ถ้างั้น ฝากให้ชิสึซัง ทำข้าวให้หน่อยสิครับ วันนี้ ผมไม่ได้ทานอะไรเลยครับ
พ่อบ้าน-งั้นเด๋วจะรีบไปจัดการให้นะครับ
ผม-ครับ
 
แล้วผมก็เดินมานั่งรอ อยู่สักพักนึงชิสึ ก็เอาข้าวมาให้ที่ห้องทำงาน พอกินเสร็จพวกฮารุก็กลับกันมาพอดี
 
ผม-ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ
ฮารุ-ที่รัก วันนี้ทำไมกลับบ้านไวจังคะ
ผม-พอดีวันนี้งานเสร็จไวครับ
ฮารุ-จริงสิ ได้คนขับรถแล้วนะคะ
ผม-ครับ ทานากะซังบอกผมหมดแล้วครับ
ฮารุ-อ๊ะ ฮารุลืมไป บ้านนี้ ที่รักใหญ่ที่สุดนี่คะ
ผม-ไม่หรอกครับป่ะ เข้าบ้านกันเถอะวันนี้ไปซื้อของกันมาเยอะเลยนะครับ
เมดชิสึ-คุณผู้หญิงคะ จะให้เอาของไปไว้ที่ไหนดีคะ
ฮารุ-ไว้ในครัว ใหญ่เลยจ๊ะ แล้วก็เด๋วจะมีประชุมนะ ช่วยเรียกทุกคนในบ้านมาด้วยนะจ๊ะ
เมดอายะ-รับทราบค่ะคุณผู้หญิง
 
หลังจากนั้นพวกเราก็เดินเข้าไปนั่งที่ห้องกินข้าว สักพักทุกคนก็มากันพร้อมหน้าพร้อมตา
 
 
ฮารุ-ขอบใจที่มานะจ๊ะ วันนี้จะแนะนำให้รู้จักอีกครั้งนะ คนขับรถ ชื่อว่านิชิโนะ สนิทกันไว้นะจ๊ะ
ผม-ฝากตัวด้วยนะครับ
นิชิโนะ-ด้วยความยินดีครับ คุณท่าน
ผม-จริงสิ วันนี้ซื้อของมาเยอะเลยไม่ใช่หรอครับ เรามาทำแกงกะหรี่ หม้อใหญ่ๆแล้วมากินด้วยกันดีมั้ยครับ
ฮารุ-นั่นสินะคะ งั้น ฝากด้วยนะจ๊ะ อายะซังชิสึซัง
เมดอายะ-รับทราบค่ะคุณผู้หญิง
ผม-งั้นไม่มีอะไรแล้วก็แยกย้ายกันไปทำงานเถอะครับ แต่เด๋วช่วยเดินมากินแกงกะหรี่ด้วยกันนะครับ ผลัดกันพักก็ได้นะ
ครับ
ทุกคน-ทราบแล้วครับ/ค่ะ
 
แล้วทุกคนก็เดินออกไปเหลือผม กับฮารุอยู่2คน
 
ผม-นี่ฮารุซังครับ ผมคิดว่าจะหาวัน สักวันนึงแล้วเรามาจัดปาร์ตี้ต้อนรับทุกคนดีมั้ยครับ
ฮารุ-ก็ดีนะคะ แล้วจะเอาวันไหนดีละคะ
ผม-เอ งั้นผมอาจจะต้องไปเช๊คตารางงานกับ นานามิซังก่อนว่ามีวันไหนว่างบ้าง
ฮารุ-งั้นก็จัดวันที่หยุดงานสิคะ
ผม-เอ๋ แบบนั้นไม่ดีหรอกนะครับ บางทีงานมันยังไม่เสร็จ
ฮารุ-ก็ไว้ค่อยกลับมาทำใหม่ไงคะ
ผม-อืมมมม งั้น เรารอจัดวันที่ พลอยมาดีมั้ย
ฮารุ-เอ๋ พลอยจังมาที่บ้านนี้ได้หรอคะ
ผม-ก็ต้องได้นะสิครับ น้องผมแท้ๆทำไมจะมาไม่ได้ ละครับ
ฮารุ-ก็เห็นที่รัก พูดเหมือนไม่อยากให้ พลอยจังมา นอนที่บ้านฮารุนี่คะ
ผม-ผมไม่อยากให้ไปรบกวนโอคะวะซังมากกว่าครับ
ฮารุ-งั้นเรื่องห้องพัก ก็ไม่ต้องดูแล้วสิคะ ให้มาอยู่บ้านนี้แถมเช้าก็มีคนขับรถไปส่งที่มหาลัยด้วยนะคะ
ผม-เฮ้อออ งั้นนั่น ผมขอเป็นวิธีสุดท้ายนะครับ
ฮารุ-กะ ก็ได้คะ
ผม-แล้วพลอยได้โทรมาหามั้ย
ฮารุ-โทรมาสิคะ วันนี้ก็โทรมา
ผม-หรอครับ ดูเหมือนจะเข้ากันได้ดีนะครับ
ฮารุ-ก็ฮารุอยากมีน้องสาวมาตั้งนานแล้วนี่คะ
ผม-เห็นแบบนั้น ผมเองก็ดีใจครับ
ฮารุ-อยากให้พลอยจังมาไวๆจังเลยน้าาาา
ผม-นี่ฮารุซัง ปีนี้ เราไปดูใบไม้แดงกันมั้ย
ฮารุ-ไปสิคะ
ผม-ปีนี้มี ไอ้ตัวยุ่งมาเพิ่มด้วยสินะ
ฮารุ-หมายถึงใครหรอคะ
ผม-ก็พลอยจัง ไงครับ
ฮารุ-ไม่ขนาดนั้นหรอกนะคะ
ผม-เฮ้ออออ นี่ฮารุซังครับ พรุ้งนี้ผมต้องมประชุมแต่เช้า ผมไปนอนก่อนนะครับ
ฮารุ-แล้วไม่ทานข้าวแกงกะหรี่ก่อนหรอคะ
ผม-ไม่ไหวผม ง่วงมากเลยครับ
ฮารุ-จ๊ะ งั้นไปพักผ่อนก่อนเถอะนะคะ เด๋วที่เหลือฮารุจะจัดการให้นะ
ผม-งั้นผมไปก่อนนครับ
ฮารุ-จ๊ะ
 
ผมก็เลยจุ๊บฮารุแล้วขึ้นนอน ตื่นมาอีกทีก็เช้า ผมลงมาข้างล่างก็เจอ ทานากะซังยืนรออยุ่
 
พ่อบ้าน-คุณท่านอาหารเช้าเตรียมให้เรียบร้อยแล้วครับ
ผม-อ่อ วันนี้ผมต้องรีบไปประชุมแต่เช้าอะครับ คงไม่ได้ทาน
พ่อบ้าน-งั้นเด่วจะรีบไปบอกให้นิชิโนะซัง เตรียมรถไว้นะครับ
ผม-ผมขับรถไปเองนี่ละครับ ให้นิชิโนะซัง คอยขับรถให้ฮารุก็พอครับ
พ่อบ้าน-ทราบแล้วครับ
ผม-งั้นผมไปก่อนนะครับ ฝากดูแลบ้านให้ด้วยนะครัย ทานากะซัง
พ่อบ้าน-เข้าใจแล้วครับคุณท่าน ขอให้เดินทางปลอดภัยครับ
 
 
ผมก็เดินออกไปขึ้นรถ แล้วก็ขับรถไปทำงานขึ้นมาก็เตรียมตัว เตรียมเอกสาร ไปประชุม กว่าจะประชุมเสร็จก็เย็นพอดี
ผมก็เดินกลับมาเคลียเอกสาร ต่อ
 
 
ผม-นานามิซัง ครับ ช่วยเข้ามาในห้องหน่อยครับ
ก๊อกๆ
นานามิ-ขอ อนุญาตค่ะ
ผม-นานามิซัง ผมฝากซื้อข้าวได้มั้ยครับ คือ วันนี้ผมไม่ได้ทานอะไรมาเลย พอดีรีบมาประชุม
นานามิ-บิกคุซัง จะรับอะไรดีคะ
ผม-เอาพวกข้าวกล่องใน ร้านสดวกซื้อก็ได้ครับ
นานามิ-เอ๊ะ เอาพวกอาหารทำสดใหม่ไม่ดีกว่าหรอคะ
ผม-ไม่เป็นไรครับ เอา ง่ายๆนี่แหละครับดีแล้ว งานผมยังเหลืออีกเยอะเลยรบกวนด้วยนะครับ นานามิซัง
นานามิ-ทราบแล้วค่ะ เด่วจะรีบไปรีบมานะคะ
ผม-ครับ
 
 
พอนานามิออกไปผมก็นั่งทำงานต่อไปสักพักนานามิก็เอาข้าวมาให้ ผมก็นั่งกินข้าวไปดูวิว ห้องทำงานไป พอกินเสร็จผม
ก็กลับไปนั่งทำงานต่อไปอีกสักพัก ฮารุก็โทรมา
 
 
ผม-ฮัลโหลครับ
ฮารุ-งานยังไม่เสร็จอีกหรอคะ
ผม-ใช่ครับ พอดีวันนี้ประชุม2รอบ กว่าจะเสร็จก็เย็นแล้วครับ นี่กำลังเคลียเอกสาร อีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้วล่ะครับ
ฮารุ-แล้วทานข้าวบ้างรึป่าวคะ เมื่อเช้าออกไปก็ไม่ได้เข้ามาทานข้าวใช่มั้ยคะ
ผม-คะ ครับ พอดีมีประชุมตั้งแต่เช้า ก็เลย……..
ฮารุ-งั้นหรอคะ แล้วจะกลับกี่โมงคะ
ผม-อีกสักพักก็กลับแล้วครับ
ฮารุ-จริงสิ วันนี้พลอยจังโทรมาบอกว่าเอกสารเสร็จแล้ว ค่ะ
ผม-เอะเสร็จแล้วหรอครับ
ฮารุ-พลอยจังบอกแค่ว่าขอเตรียมของเตรียมตัวก่อนแล้วจะรีบ ซื้อตั๋วมาหาเลยค่ะ
ผม-ระ หรอครับ งั้นเด่วผมขอทำงานก่อนนะครับเด่วไว้กลับบ้านเราค่อยคุยกันต่อนะครับ
ฮารุ-อย่าให้มันดึกมากนะคะ นี่ก็3ทุ่มกว่าแล้วค่ะ
ผม-ทราบแล้วครับฮารุซัง งั้นแค่นี้นะครับ
 
 
พอวางสายฮารุไปเสร็จก็ปั่นงานต่อ กว่าจะเสร็จเล่นไปตี1กว่าๆ ผมก็รีบขับรถกลับมาบ้าน
 
 
พ่อบ้าน-ยินต้อนรับกลับบ้านนะครับ
ผม-กลับมาแล้วครับ
พ่อบ้าน- คุณท่านจะรับอะไรก่อนนอนมั้ยครับ
ผม-ไม่เอาแล้วครับ ผมขอขึ้นไปนอนก่อนนะครับ เด่วเช้าต้องไปทำงานต่อ
พ่อบ้าน-ทราบแล้วครับคุณท่าน
 
 
ผมก็เดินขึ้นมาข้างบนฮารุก็หลับไปแล้วผมก็เลยไปอ่าบน้ำ แล้วก็มานอนตื่นเช้ามาผมก็ไม่เห็นฮารุละ ผมเลยอ่าบน้ำแต่งตัวลงมาข้างล่างจะไปทำงาน
 
 
พ่อบ้าน-คุณท่าน คุณผู้หญิงรออยู่ที่ห้องอาหารนะครับ
ผม-เอ๋ ฮารุซังหรอครับ เฮ้อออต้องรีบไปทำงานด้วยสิ เข้าใจแล้วครับ ทานากะซัง
 
 
แล้วผมก็เดินไปหาฮารุที่ห้องอาหารก่อน
 
 
ผม-ฮารุซัง เด่วผมไปทำงานก่อนนะครับ
ฮารุ-เอ๊ะ เด่วก่อนสิคะ มานั่งทานข้าวเช้าด้วยกันก่อนสิคะ
ผม-ขะ เข้าใจแล้วครับ
อายะ-คุณท่านจะรับน้ำส้มหรือกาแฟดีคะ
ผม-เอาน้ำส้มก็ได้ครับ
อายะ-ทราบแล้วค่ะ
ฮารุ-นี่ที่รักเมื่อคืนกลับมากี่โมงหรอคะ
ผม-ผมถึงบ้านเกือบๆตี2มั้งครับ
ฮารุ-พักผ่อนน้อยไปรึป่าวคะแบบนี้
ผม-ไม่เป็นไรหรอกนะครับเพราะวันหยุด ผมก็นอนทั้งวันอยู่แล้วครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ
ฮารุ-ดะ เด่วสิคะ
ผม-เอ๊ะ อะไรหรอครับฮารุซัง อ่อ ผมลืมไปเลย
 
แล้วผมก็เดินไปจุ๊บฮารุก่อนออกจากบ้าน แล้วผมก็รีบวิ่งออกมาเลยแล้วก็ขับรถไปทำงาน พอไปถึงงานก็เต็มโต๊ะเหมือน
เคย ผมก็นั่งทำงาน จนดึก เสร็จก็กลับบ้าน พอมาถึงก็นอนเลยทันที