สลับตัว นายเจ้าสาวจำใจ

“นี่สินะที่เรียกว่ารัก รักผมกับผีน่ะสิ พ่อนะพ่อ…..ทำแบบนี้กับผมได้ยังไง >/<….”
ถ้าถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม ผมต้องขอเล่าย้อนความกลับไปเมื่อห้าชั่วโมงก่อนหน้านี้ครับ
 
“ในเมื่อแกรับปากพ่อแล้ว พ่อขอร้องให้แกทำอะไรเพื่อพ่อ เพื่อคนในตระกูลของเราหน่อยได้ไหม”
ดิเรกเอื้อมมือจับมือทั้งสองข้างของลูกชายคนเล็กขึ้นมากุมไว้แนบแน่น สายตาสอดผสานเข้ากับดวงตาคู่กลมสวยของลูกชาย
“เกิดอะไรขึ้นหรอครับ พ่ออยากให้ผมทำอะไรงั้นหรอ” ความวิตกกังวลเริ่มเข้าโลดแล่นผ่านเซลล์ประสาทของสวิตอย่างอัตโนมัติ
มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแหงๆ สัมผัสได้ถึงหมอกควันสีดำรอบๆ ตัวเราเลยแฮะ เอ๊ะ! ไม่ใช่ว่าตอนนี้ผมดวงตกอยู่ใช่ไหมนะ
“รับปากพ่อ ว่าลูกจะยอมทำเพื่อพ่อและคนในตระกูลของเรา สวิตรับปากพ่อมา”
เสียงที่ฟังดูเคร่งเครียดและจริงจังของพ่อ สองมือที่ถูกกุมไว้ถูกกระชับอย่างเบามือทำให้สวิตที่ได้ยินดังนั้นได้แต่กลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก
นี่ฉันขอปฏิเสธเลยตอนนี้ได้ไหมวะเนี้ย ลางไม่ดียังไงก็ไม่รู้ น่ากลัวววว…… -m-
“ก็ถ้า…ผมช่วยได้ ผมรับปากก็ได้ครับ”
“ตอบให้เสียงดังฟังชัด” ดิเรกพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเสียงดัง
“ครับๆ ผมรับปากครับพ่อ -/-”
“^^”
จากใบหน้าตึงเครียดในตอนแรก เมื่อสวิตเอ่ยปากรับคำผู้เป็นพ่อเรียบร้อยแล้วนั้น ดิเรกได้หันหน้าไปมองพ่อบ้านและเหล่าแม่บ้านของเขาเพื่อบ่งบอกสัญญาณให้ทุกฝ่ายนั้นเตรียมพร้อมเข้ารวบตัวเป้าหมายใหม่ในครั้งนี้
“ทุกคน…..”
“0-0”
เอ๊ะ! แล้วเกิดอะไรขึ้นอีกละเนี่ย
สีหน้าเลิ่กลั่กของสวิตยังคงงุนงงดั่งเช่นเดิม เพียงแต่มันกับยิ่งหนักเข้าไปอีกขั้นเมื่อจู่ๆ เหล่าแม่บ้านของเขาก็ตรงเข้ามาจับกุมแขนทั้งสองข้างของเขารั้งเอาไว้อย่างแน่นหนา
“อ่าว อ่าวววว….ทำไรกันครับเนี่ย” สวิตพูดไปพยายามดึงแขนตัวเองไป
“จับนายน้อยไปเกลือนขนให้เรียบ ติดต่อช่างฝีมือที่แปลงโฉมสาวสองให้เป็นสาวแท้มาให้หมด เอาที่ดีที่สุด ไม่เลิศไม่ต้องให้มันโผล่หน้ามา อ๋อ สร ส่วนนายให้พวกสาวใช้ช่วยเตรียมของใช้สำหรับใช้ชีวิตเป็นผู้หญิงให้ลูกชายของฉันให้ด้วย เตรียมให้ครบทุกอย่างอย่าให้มีสิ่งใดขาดตกบกพร่องได้ นายเข้าใจไหม”
ว่าไงนะ! เมื่อกี้พ่อพึ่งพูดสั่งอะไรอาสรไปนะ
“ครับนายท่าน”
“พะ…พ้อ…พ่อออ……พ่อครับช่วยฟังผมหน่อยครับ พ่อ….”
สวิตที่โดนเหล่าสาวใช้ฉุดรั้งแขนทั้งสองข้างเอาไว้ได้แต่รวบรวมสติและพยายามถามหาเอาความจริงจากผู้เป็นพ่อ ถึงแม้จะพยายามรวบรวมสติและอารมณ์ให้คงที่มากที่สุดแล้วก็ตาม แต่ทว่าดวงตากลมโตคู่สวยกับเริ่มมีน้ำตาคลอเบ้าออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“สวิตตอนนี้มันจำเป็นจริงๆ แต่พ่อขอถามแกอีกสักเรื่องจะได้ไหมลูก”
“คะ..ครับ” ตอบด้วยน้ำเสียงงงงวยบวกสติอันน้อยนิดที่ตนรวบรวมได้
“แกอยากลองไปทำหน้าอกตูมๆ ดูบ้างไหม แกชอบสาวนมบึ้มๆ ไม่ใช่หรอ…..”
“พ่อกำลังจะสื่ออะไรกับผมอยู่กันแน่…”
“พ่อจะให้เงินแกไปเสริมอึ๋ม แกว่าไง +0+”
“ห๊ะ! 0 0”
และคำพูดบวกสายตาที่กำลังจับจ้องมายังหน้าอกอย่างเอาจริงเอาจังของดิเรกนั้น ทำให้สวิตที่ได้ยินคำถามถึงกับเซถอยหลังไปหลายก้าว แต่ยังโชคดีที่เหล่าสาวใช้ได้เข้าช่วยพยุงตัวของสวิตเอาไว้ได้ทันท่วงทีก่อน ทำให้สวิตที่เข่าอ่อนไม่ล้มลงไปกองกับพื้น
“อะ..อะไรนะครับ” สวิตตอบเสียงสั่น
“พ่อถามจริงๆ นะ นมแบนๆ ของแกน่ะมันยังจำเป็นอยู่ไหม +0+”
“พ่อออ………”
“จำเป็นจริงๆ หรอ”
“โธ่พ่อ….ช่วยละเว้นผมด้วยเถอะ……T0T”
 
และนั่นคือเรื่องราวก่อนหน้านี้ ซึ่งหลังจากที่ผมโดนปู้ยี่ปู้ยำอยู่หลายต่อหลายครั้งในช่วงเวลานั้น ในที่สุดผมก็ได้ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดสักที สรุปแล้วคือพี่สาวฝาแฝดของผมนั้นได้หนีออกจากบ้านไปเมื่อวานช่วงหัวค่ำ พี่สาหนีงานแต่งจนคนที่เป็นน้องชายเยี่ยงผมคนนี้นั้นจึงได้ถูกจับพลัดจับผลูพลอยซวยเป็นตัวเลือกรองลงมาจากเธอ
สิ่งที่พ่อของผมคิดเอาไว้ในตอนแรก พ่อผมแกกะจะให้ผมที่โคตรจะเป็นชายแท้ทั้งแท่งนั้นไปแต่งงานกับลูกชายตระกูลอัครดินจริงๆ เลย ไม่รู้หลับหูหลับตาหรือกำลังเมายาแก้ปวดอยู่ผมเองก็ไม่ทราบสาเหตุ แต่ที่แน่ๆ เลยแกดันหัวหมอบอกว่าข้อตกลงไม่ได้ระบุเพศเอาไว้ในสัญญาอย่างชัดเจนว่าจำเป็นต้องให้ลูกสาวของตระกูลรุจรพีของเราแต่งงานเท่านั้น
เพราะฉะนั้นการที่จะยกความรับผิดชอบการแต่งงานครั้งนี้ให้กับลูกชายอย่างผมก็เห็นจะได้ไม่เสียหายอะไรและไม่ได้ผิดสัญญาแต่อย่างใดทั้งสิ้น ง่ายๆ เลยนะ คือ….แกกะจะถีบหัวส่งผมไปแต่งงานแทนให้มันรู้แล้วรู้รอดไปนั่นแหละ
พอผมซึ่งเป็นลูกที่แกเฝ้าบอกว่ารักมาตลอดได้ยินแบบนั้นเข้า ผมนี่แทบล้มทั้งยืนเลยทีเดียวเชียว แล้วมันมีใครที่ไหนที่เขายอมยกลูกชายของตัวเองให้ไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคนหนึ่งเนี่ย เขาไม่ทำกันแบบนั้นหรอก
คนมันไม่ใช่จะบอกว่าใช่ได้ยังไง อีกฝ่ายเป็นชายก็ต้องอยากแต่งงานกับผู้หญิงสวยๆ อย่างพี่สาซิถึงจะถูก แล้วพ่อดันมาเอาตัวรอดง่ายๆ แบบนี้มันเข้าท่าที่ไหนล่ะ คนที่รับกรรมและต้องเผชิญหน้าในค่ำคืนที่ลุ้นระทึกทุกๆ วันมันคือผมนะ ทำไมไม่เข้าใจผมบ้าง
ผมไม่ไหวจะรับมือจริงๆ แล้วยิ่งถ้าเกิดว่าผมดันไปเจอคนบ้ากามตัณหากลับที่หลงคิดว่าผมเป็นผู้หญิงจริงๆ ขึ้นมาล่ะ นี่มันจะไม่ยิ่งแย่กันเข้าไปกันใหญ่หรอ
แต่โชคยังดี ดีนะที่ผมฉลาดยังมีไหวพริบพอได้พูดต่อรองกับพ่อเอาไว้ก่อน ไม่งั้นมีหวังได้แต่งงานจริงๆ แหงๆ ผมเสนอความคิดที่ว่าผมจะปลอมตัวเป็นพี่สาให้ในระยะหนึ่ง ซึ่งในระหว่างนั้นพ่อจะต้องรีบพาตัวพี่สาวของผมมาสลับตัวให้ได้โดยเร็วที่สุดก่อนที่ความจะแตกขึ้นมา
ถึงไม่อยากจะยกพี่สาให้ใคร แต่ถ้าให้ผมไปใช้ชีวิตแบบผู้หญิงไปตลอดชีวิตผมเองก็ไม่ไหวเหมือนกัน ผมรักพี่สาวของผมมากนะแต่ผมรักตัวเองมากกว่าอีก
U-U ขอโทษพี่สา ผมขอโทษ…….
 
แกร๊ก…แอ๊ดดด….
เสียงประตูเปิดออกพร้อมชายรูปร่างสูงโปร่งกำลังเดินตรงเข้ามาภายในห้อง
ลืมไปเลยว่าตอนนี้เรากำลังอยู่ในห้องหอนี่หว่า….และหมอนั่นมาแล้ว เจ้าบ่าวของพี่สา……..
เสียงฝีเท้าใหญ่เดินตรงเข้าใกล้มาเรื่อย ๆ จนในที่สุดหางตาที่มองผ่านผ้าคลุมศีรษะในชุดเซตเจ้าสาวนั้นก็เหลือบเห็นรองเท้าคู่หรูมันวาวมาหยุดยืนอยู่ที่ข้างๆ ตัวผม
คงไม่ได้คิดจะเผด็จศึกเราในคืนแรกที่เข้าหอเลยใช่ไหมวะ 0…0 อึก…
ในระหว่างนั้นเอง ฝ่ามือใหญ่ของชายสูงโปร่งด้านข้างก็ได้คืบคลานเข้ามาใกล้ตัวของอีกฝ่าย สวิตกลืนน้ำลายดังเอือกก่อนจะหลับตาลงปี๋ด้วยความกังวลและร้อนใจ
“เกะกะ”
ผลั๊ก….
ยังไม่ทันที่สวิตจะได้คิดหาหนทางหลบหนีออกจากห้องได้สำเร็จ จู่ๆ ร่างของเขาก็ถูกผลักไปชิดติดกับหัวเตียงอย่างไม่ได้ตั้งตัว
“อะ..”
นี่เขากล้าใช้ความรุนแรงกับฉันหรอเนี่ย เอาจริงดิ 
สวิตหันกลับมองชายร่างสูงด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ 
และเมื่อหันกลับมองเจ้าบ่าวสิ่งที่สวิตได้เห็นคืออีกฝ่ายที่กำลังเดินขึ้นเตียงก่อนจะเอนตัวลงนอนด้วยท่าทางไม่สะทกสะท้านอะไรกับสิ่งที่เขาได้ทำเลยสักนิด 
ในตอนนั้นเองที่นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มเกิดประกายความแค้นเคืองขึ้นอยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีขาวสะอาด ร่างสูงไม่เพียงแต่จะไม่คิดสนใจไยดีต่อร่างกายของเจ้าสาวเท่านั้น แต่กลับเมินเฉยไม่สนแม้ว่าเธออาจจะได้รับบาดเจ็บจากแรงผลักของเขา
คนประเภทนี้ก็มีอยู่่บนโลกด้วยหรอวะ เฮอะ คิดว่าทำกับฉันแบบนี้แล้วแกจะได้นอนหลับสบายงั้นสิ…..อย่าได้ฝัน -/-
สวิตเอนตัวขึ้นนั่งก่อนจะจับชายกระโปรงอันนุ่มฟูของตัวเองขึ้นอย่างทุลักทุเลและใช้เรียวขาอันเนียนเรียบลุกขึ้นยืนแนบข้างเตียงใหญ่ สายตาที่ยังคงแฝงความคับแค้นใจมองเขม็งไปยังแผ่นหลังอันบึกบึนของเอียน
เจ้าบ่าวผู้แสนนิสัยหยาบคายไร้ความสุภาพบุรุษใดๆ อย่างสิ้นเชิงแบบนาย ฉันก็คงไม่จำเป็นต้องแซ่งทำตัวเป็นสาวไร้เดียงสาอีกต่อไปแล้วล่ะ ค่อยถนัดหน่อย หึ ^-^
เตียงใหญ่ค่อยๆ ยุบลงตามน้ำหนักตัวของผู้ที่ยังอยู่ในชุดเซตเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ เตียงนอนค่อยๆ ยุบลงและกำลังคืบคลานเข้าใกล้ชายที่กำลังข่มตาหลับอยู่อีกฝั่งของเตียงนอน
อยากนอนสินะ คงอยากจะนอนมาก งั้นก็เชิญ……ลงไปนอนด้านล่างเตียงให้สบายไปเลยไป๊…..
ผลัก…
“เฮ้ย……อึ่ก”
โครม…..
ร่างใหญ่ถูกถีบตกลงจากเตียงด้วยความรุนแรง เอียนที่ตกลงจากเตียงใหญ่ใบหน้าคว่ำลงไปกับพื้นที่เย็นเฉียบ ดวงตาคู่คมได้ก่อเกิดความโกรธจนถึงขีดสุด พร้อมกันนั้นยังเก็บอาการกัดฟันกรอดจนเกิดเสียงดังรอดออกมาจากไรฟันสวยเป็นระยะ สองมือแกร่งกำหมัดแน่นขึ้นจนเห็นเป็นเส้นเลือดขด
“เธอ…”
น้ำเสียงเรียบนิ่งที่ทำคนฟังรู้สึกเสียวสันหลังดังขึ้น แต่กระนั้นสวิตที่กำลังกลั้นขำจนตัวสั่นอยู่บนเตียงนั้นกับไม่ได้รับรู้ถึงภัยอันตรายใดๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเจ้าตัวเลยแม้แต่นิด หนำซ้ำยังแสดงสีหน้าอมยิ้มไม่หยุดอีกต่างหาก
“อุ้ย…แล้วทำไมนายถึงลงไปนอนกับพื้นแบบนั้นล่ะ พื้นไม่เย็นหรอกหรอน่ะ”
สวิตทำท่าทางชะโงกหัวก้มลงมองอีกฝ่ายด้วยท่าทางแสนเป็นห่วงเป็นไยในกิริยาบทอันปลอมๆ ของตัวเองที่ดูยังไงก็โคตรจะปลอมเลยก็ว่าได้
การแสดงอันเปิดเผยของสวิตนั้นทำให้เอียนที่ได้เห็นเข้าเกิดมีปฏิกิริยาที่เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างฉับพลัน
“เหอะ กำลังเรียกร้องความสนใจอยู่นี่เอง สุดท้ายก็เผยธาตุแท้ออกมา” เอียนลุกขึ้นก่อนจะจ้องสบผสานสายตาเข้ากับดวงตาของเจ้าสาว นัยน์ตาคู่สีฟ้าเทาเกิดประกายวิบวับขึ้นอย่างลุกวาว
“ห๊ะ! -[] - นายว่าไงนะ”
ยังไม่ทันไรร่างสูงโปร่งของเจ้าบ่าวอย่างเอียนก็ลุกขึ้นพรวดก่อนจะใช้แรงแขนข้างหนึ่งผลักร่างของสวิตให้นอนราบไปกับเตียงนุ่มในพริบตาเดียว เอียนไม่รอช้าไตร่ขึ้นคร่อมทับร่างของสวิตไว้ไม่ให้อีกฝ่ายได้คิดขยับหนีหายไปไหนได้
“ในเมื่อเรียกร้องนัก ฉันก็จะจัดให้”
สวิตตาเบิกโตเมื่อได้ยินดังนั้น
“เฮ เฮ้ เฮ๊….หยุดมือก่อนเว๊ยยย….”
แครก….แคร่ก…..แคร๊กกกก….
ชุดเจ้าสาวในส่วนของกระโปรงสุดฟ่องฟูในตอนแรกถูกฝ่ามือใหญ่จับฉีกกะชากออกจนขาดหลุดลุ่ย
“แล้วไอ้ผ้าคลุมหัวจะปิดหน้าหนาๆ ของเธอไว้ทำไม เกะกะ”
ฉึก….
“เฮ่นาย เฮ้….”
พูดจบผ้าคลุมหน้าที่สวิตใส่เอาไว้เพื่อปกปิดใบหน้านั้นก็ได้ถูกดึงปลิวหล่นไปกองอยู่ที่พื้นของห้อง
เวรเอ๊ย ไอ้หมอนี่มันดันบ้ากว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีก ซวยแล้วสิ
 
 
สำหรับนักอ่านที่ติดตามนิยายเรื่องนี้อยู่ โปรดอ่านตอนต่อไปได้ที่เว็บ Readawrite นะคะ
ขอขอบคุณนักอ่านทุกๆท่านที่อ่านนิยายเรื่องนี้มาจนถึงตอนนี้นะคะ^^