เรื่องรักสามฤดู

หัวใจจารวีสั่นไหว วัชรธรไม่ใช่คนพูดเยอะ ไม่มีคำพูดหวานหูเพื่อเอาใจ ความรักของเขาแสดงออกเป็นการกระทำ การได้ยินคำรักจึงทำเธอใจอ่อนยวบ เมื่อชายหนุ่มก้มลงมาจูบอีกครั้ง ริมฝีปากอิ่มขยับจูบตอบ มือของเขาจับให้แขนเรียวเสลาคล้องไว้ที่ลำคอ บดเบียดริมฝีปากเข้าแนบแน่นขึ้น ลิ้นทั้งสองลูบไล้กันในปาก กระดุมเสื้อของเธอและเขาถูกปลดออกทีละเม็ดๆก่อนจะร่วงลงข้างเตียงตามด้วยกางยีนส์และกางเกงสแล็คสีเทาเข้ม คนที่คร่อมอยู่ด้านบนสอดมือเข้ามาปลดตะขอบราพร้อมกับรูดแพนตี้ลงไปตามเรียวขาเสลา
 
ฝ่ามือใหญ่อุ่นร้อนลูบไล้สัมผัสไปทั่วทุกแห่งของร่างกายเปลือยเปล่าข้างใต้ เรียกเสียงครางหวานดังผะแผ่ว ริมฝีปากเขาเลื่อนไปตามมือ ดูดเม้มชิมเนื้อนวลเนียนที่เขารู้จักดีทุกตารางนิ้ว เสียงหวานสะอื้นครางเมื่อริมฝีปากนั้นเข้าครอบครองยอดอกชูชันทั้งสอง ลิ้นสากลูบเลียวน ในขณะที่มือข้างหนึ่งเข้ากอบกุมเนินเนื้อใจกลางกาย ส่งนิ้วเข้าสู่ตัวเธอที่พร้อมพรัก ก่อนจะลดใบหน้าลงไปที่ใจกลางหว่างขา ประทับจุมพิตหนักแน่นบนเนินเนื้อนุ่มบอบบาง
 
“พี่ธร จายังไม่ได้อาบน้ำ”
 
จารวีผงกศีรษะขึ้นมา พยายามห้ามเขา
 
“จาหวานหอมตลอด”
เขาพูดเพียงเท่านั้นก็ก้มลงไปจูบอย่างลึกซึ้งแนบแน่น ส่งลิ้นสากเข้าไปปาดโลมเลีย หญิงสาวครางดังขึ้น แฟนหนุ่มรู้ดีที่สุดว่าจุดไหนที่จะทำให้เธอ “รู้สึก” มากเป็นพิเศษ นิ้วแข็งแรงขยับเข้าออกเนิบนาบพร้อมๆกับปลายลิ้นที่เล้าโลมเม็ดเกสรสวย จารวีหายใจแรง ความปรารถนาตีวนขมวดเกลียวในช่องท้อง ช่องทางชุ่มชื้นของเธอกระตุกเป็นจังหวะ เธอกำลังลอยสูงขึ้นเพื่อไขว่คว้าจุดสูงสุดของความปรารถนา แต่ก็ชะงักเมื่อคนรักถอนริมฝีปากและลากนิ้วครูดออกมาอย่างอ้อยอิ่ง
 
“พี่ธร”
 
เธอยกศีรษะขึ้นมาเรียกเขาด้วยเสียงสะอื้นโหย ชายหนุ่มรูดบ็อกเซอร์ออกจากสะโพก จดจ่อความแข็งขึงลากไล้ที่รอยแยกของเนินเนื้อสาวแผ่วเบาแต่ทำให้สะโพกนุ่มนิ่มหยัดยกขึ้นเข้าหา
 
“พี่ธร แกล้งจา”
 
เสียงหวานสะท้อน แววตาหวานฉ่ำไหวระริก วัชรธรลงน้ำหนักลากไล้แรงขึ้น
 
“จารักพี่รึเปล่า”
 
เสียงแหบห้าวพร่าถามโดยไม่หยุดการกระทำที่ทำให้คนที่อยู่ข้างใต้เริ่มกระสับกระส่าย
 
“พูดสิครับ จา...จารักพี่ไหม”
 
“พี่ธรใจร้าย”
 
เธอแทบจะร้องไห้ ร่างกายเรียกร้องต้องการเขาให้เข้ามาเติมเต็ม
 
“ใครกันที่ใจร้าย คิดจะทิ้งพี่ ใครที่พูดว่าไม่รักพี่แล้ว”
 
เสียงถามตัดพ้อ แววตาคมโศกหม่นหมอง ครานี้เป็นหัวใจจารวีที่บีบรัด
 
“พี่ธรคะ ได้โปรด”
 
“บอกก่อน รักพี่ไหม คนดี จายังรักพี่อยู่บ้างไหม”
 
เขาใช้วิธีการที่ใจร้ายที่สุดมาเค้นเอาคำตอบจากเธอในยามนี้
 
“จา พูดสิครับ พูดให้พี่ฟัง”
 
เขาเล้าโลมเธอหนักหน่วงขึ้นอีก จนอรชรเปลือยเปล่าสั่นไหวระริก
 
หญิงสาวกัดริมฝีปากพยายามกลั้นเสียงคราง สบตากับเขา
 
ใช่ เธอรู้สึกไม่เหมือนเดิม ใช่ เธอเหนื่อยล้าและอึดอัด ใช่ เธอยังไม่อยากแต่งงาน แต่ถ้าถามว่ารักเขาหรือไม่ เธอรัก ในความสับสนลังเลใจทั้งหมด เธอรักเขาทั้งหมดของหัวใจ จารวียกตัวขึ้นมากอดเขาเอาไว้แนบแน่น จูบแก้มสาก มือนุ่มเข้ากอบกุมใบหน้าเขา
 
“จารัก รักพี่ธร”
 
เพียงเท่านั้นชายหนุ่มก็จูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง จูบเหมือนจะกลืนกินเธอเข้าไป เขาเคลื่อนตัวตนเข้าสู่ตัวเธอจนหมดและขยับเข้าออกด้วยจังหวะและท่าทางที่รู้ว่าจะเรียกเสียงครางหวานออกมาได้ เรียวขาเสลาตวัดรัดเอวสอบแน่น จังหวะขยับไหวถี่ขึ้นจนกระทั่งจารวีกรีดร้องออกมาพร้อมกับชายหนุ่มที่คำรามและปลดปล่อยความปรารถนาออกมาอย่างรุนแรงในกายหญิงสาว
 
ริมฝีปากหนาจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ ลากไล้ลงมาตามจมูก แก้มสีระเรื่อ ลำคอเรียวระหง บ่าและไหล่มนทั้งสอง คลอเคลียด้วยกิริยาอ่อนหวานทะนุถนอม แนบร่างลงมากกกอดเธอเอาไว้แนบแน่นจวบจนเสียงหอบหายใจลดลงเป็นปกติ เขาก็พลิกตัวเธอให้นอนคว่ำและเริ่มจูบลากลิ้นเลียลงมาตามร่องแผ่นหลังนวลเนียนจนถึงสะโพกกลมกลึง มือเข้ากอบกุมทรวงอกใช้ท้องนิ้วไล้วนยอดสีระเรื่อจนชูชันขึ้นมาอีกครั้งพร้อมเสียงคราง สะโพกสอบขยับไหวอีกรอบ บรรเลงเพลงรักอีกครั้งและอีกหลายครั้งจวบจนเกือบรุ่งสาง จึงหลับไปโดยโอบกอดร่างอุ่นนุ่มเนียนเอาไว้แนบสนิทในอ้อมแขน