ซ่อนหาอาถรรพณ์

-

เขียนโดย phonganddan

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553 เวลา 19.27 น.

  1 ตอนเดียวจบ
  7 วิจารณ์
  6,620 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(เดือน พ.ย. 48) คือวันนั้นพ่อได้พานามิไปต่าง

จังหวัด ไปเยี่ยมญาติที่สงขลา นามิเดินทางประมาณ

07.35 และถึงสงขลาเวลา15.30น. เพราะนามิอยู่

ภูเก็ตเลยไปถึงเร็ว เมื่อไปถึงสงขลาก็ไปเยี่ยมญาติ

เลยไม่รีรอใคร บ้านของญาตินามิอยู่ตรงข้ามกับวัด

แห่งหนึ่งในจ.สงขลา บ้านแถวนั้นจะอยู่ติดกันเป็น

แถว  วันรุ่งขึ้น เวลาประมาณ 19.22 น. นามิอยู่

นอกบ้าน

 

วันนั้นเป็นวันเสาร์(คนโบราณถือว่าวันเสาร์เป็นวัน

ปล่อยผี) พี่ริวซึ่งเป็นพี่ใหญ่สุดในกลุ่มนี้ และเป็นพี่

ไม่แท้ของนามิด้วยเสนอขึ้นว่า

"เรามาเล่นซ่อนหากันดีกว่า" และเราก็เล่นซ่อนหา

กัน ที่เราเล่นเพราะไม่มีอะไรเล่นตั้งแต่ตอนนั้นเลย

และก็ยังไม่รู้เท่าทันเหตุการณ์ว่าห้ามเล่นซ่อนหา

หลัง 18.00 น. ขึ้นไปและวันนั้นเป็นวันเสาร์ด้วย..

เวลาเราเล่นเราจะนับ 1-50 และตอนนั้นทุกคนก็จะ

หาที่ซ่อนกันได้หมดแล้วเหลือแต่พี่ริว..35..36

ตอนนี้ก็จะจวนถึง 50 แล้วพี่ริวก็ได้วิ่งเข้าไปซ่อนอยู่

หลังโลงศพ40..41 พี่ริวกังวลว่าคนที่กำลังปิดตา

อยู่นั้นจะหาเจอเลยเข้าไปซ่อนอยู่ในโลงศพ

48..49..50 ตอนนี้ถึง50แล้ว คนที่เป็นก็ตามหาคน

ที่ซ่อนอยู่ ผ่านไปประมาณ 2 นาที คนที่ปิดตาหาทุก

คนที่ซ่อนเจอกับทุกคนยกเว้นพี่ริว..?

 

"พี่ริว..พี่ริว" เราทุกคนตะโกน พี่ริวก็ไม่ออกมา

พวกเราจึงเดินตามหา และนามินึกได้ว่าพี่ริวไป

แอบอยู่หลังโลงศพนามิก็ได้ไปบอกเพื่อนๆ และเราก็

ได้ไปหาพี่ริวกัน เราเดินเข้าไปหาที่โลงศพแล้วยัง

ไม่เจอก็กล้าๆ กลัวๆอยู่เพราะท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว

"พี่ริวออกมาเถอะเรายอมแล้ว" ดาหวันพูดกล้าๆ

กลัวๆ

อยู่ๆเสียงเคาะโลงศพก็ดังออกมา

"ก๊อก...ก๊อก..ก๊อก" เราได้ยินเสียงเหมือนใครเคาะ

โลงศพ เราสะดุ้งกันหมด ตอนแรกคิดว่าพี่ริวคง

แกล้งเลยจะเดินหนีไป

"ช่วยด้วย  ช่วยด้วย!"คราวนี้เป็นเสียงขอความช่วย

เหลือ

"ใครน่ะ พี่ริวมะ" นามิบอกกล้าๆกลัว

"ใช่พี่เองช่วยพี่หน่อย"  เราทั้งหมดรวบรวมความ

กล้าเปิดฝาโลง1.2.3 พืบ

ปรากฏสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือหญิงชราคนหนึ่งซึ่งนิ้ว

มือนิ้วเท้าหงิกๆงอ เล็บเขียว หน้าเขียว ตาแดงก่ำ มี

น้ำเหลืองไหลออกมาพร้อมมีหนอนไต่ยั๊วเยี๊ยะน่า

รังเกียจสิ่งที่ทำให้พวกเราประหลาดใจยิ่งขึ้นคือ พี่ริ

วออกจากโลงไม่ได้เพราะหญิงชราเอามือมากอดไว้

อย่างแน่นหนาทำให้พวกเราหนีกระเจิดกระเจิงโดย

ลืมว่าจะช่วยพี่ริว....

เช้าวันต่อมา..ข่าวที่น่าสนใจ ในโทรทัศน์บอกว่า

พบโลงศพโลงหนึ่งตั้งอยู่ข้างๆโลงศพของหญิงชรา

เล็กๆข้างหนึ่งโดยเป็นที่น่าแปลกใจมากเมื่อมีข้อ

ความสีแดงเหมือนเลือดบอกว่า

"ขอบคุณที่เป็นตัวตายตัวแทน"

ยังไม่มีใครหาสาเหตุการตายของพี่ริวได้ว่าเพราะ

เหตุใดแต่นามิรู้ว่าเพราะวิญญาณของหญิงชราต้อง

การตัวตายตัวแทน

"ขอโทษนะครับที่ช่วยพี่ริวไม่ทัน" นามิขอขมาหน้า

ศพของพี่ริวพร้อมมีมือลึกลับขึ้นมาบีบคอนามิเข้าไป

อยู่ในโลงศพด้วยพร้อมด้ายแดงบอกว่า

"มันถึงเวลาแล้ว ฮึ ฮึ"

 

ขอโทษจร้ามือใหม่หัดแต่งเรื่องสยองขวัญยังไงฝากติเยอะๆนะจ๊ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา