ตำนานจังหวัดชัยนาท

..............ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งในจังหวัดชัยนาท
 
มีเศรษฐีคนหนึ่งชื่อบุญมี ภรรยาชื่อบุญมา ลูกสาวชื่อมารศรี
 
มารศรีมีคนรักแล้วเป็นชาวนาคนจน ๆ ชื่อเชษฐา
 
แต่ถูกขัดขวางจากผู้เป็นพ่อ คนทั้งสองจึงตกลงหนีตามกัน ไปปลูกกระท่อมอยู่กลางป่า
 
มีอาชีพทำนาและเผาถ่านประทังชีวิตไปวัน ๆ จนเวลาผ่านไปหลายปี ทั้งสองมี
 
 
ลูกคนแรกชื่อจุก และกำลังตั้งท้องลูกคนที่สอง มารศรี จึงปรึกษาสามี เพื่อที่จะกลับไปหาพ่อแม่เพราะทน ความยากจนไม่ไหว
 
จากนั้นวันรุ่งขึ้นทั้งสามคนจึงออกเดินทางทันที จนพลบค่ำจึงเข้าไปพักที่ต้นไทร
 
มารศรี เกิดเจ็บท้องคลอด เชษฐาจึงไปหาสมุนไพร แต่ไม่ได้ระวังตัวจึงถูกงูพิษฉกกัดสิ้นใจตาย
 
ฝ่ายมารศรีเมื่อคลอดลูกแล้วก็พากันตามหาสามี จนกระทั่งไปพบศพจึงตัดใจจากไปอย่างอาลัย อาวรณ์
 
จากนั้นได้เดินทางต่อไปจนถึงชายฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งน้ำเชี่ยวมาก
 
มารศรีไม่ สามารถพาลูก ข้ามไปทีเดียวได้ทั้ง ๒ คน จึงสั่งให้ลูกคนโตรออยู่ก่อน แล้วนางก็ก้าวลงน้ำพาลูกคนเล็กข้ามฝั่งไป
 
พอถึงฝั่งก็วางลูกน้อยลงแล้วกลับไปรับลูกคนโต
 
พอถึงกลางแม่น้ำมีเหยี่ยวใหญ่ตัวหนึ่งโฉบลูกคนเล็กของนางไป
 
นางจึงโบกมือไล่เหยี่ยวใหญ่ ลูกคนโตคิดว่าแม่เรียกตน
 
จึงก้าวลงไปในน้ำและจมน้ำตายทันที มารศรีร้องไห้ แทบขาดใจแล้วจึงจมน้ำตายตามลูกไป
 

.................ปัจจุบันบริเวณนี้ชาวบ้านเรียกกันว่า วังแม่ลูกอ่อน และได้สร้างศาลขึ้นที่หมู่ที่ ๔ ตำบลบางหลวง อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท
 
 
 
คุณค่า/แนวคิด/สาระ
 
................นิทานเรื่องนี้ให้แนวคิดเกี่ยวกับการประพฤติตนผิดประเพณี
 
ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ชิงสุกก่อนห่าม ผลสุดท้ายก็ทนความลำบากไม่ไหว
 
หวังกลับไปพึ่งพ่อแม่แต่ก็ได้รับผลร้ายตอบแทนต้อง
 
เสียทั้งลูกและสามี สุดท้ายเสียทั้งชีวิตตนเอง ก็ขอให้นิทานเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์แก่ผู้หญิงทุกคน
 
 
 
 
 
>เพียงแต่อยาก แนะนำจังหวัดชัยนาทค่ะ ^^'
พอดีชอบเรื่องนี้มากเลย<