จับรักเติม(ให้)เต็มใจ

"หวาน ทำผิดอะไร ทำไมภัทร ทำไมเราต้องเลิกกัน" นัฐรชา พยายามส่งเสียงให้ผ่านลำคอมาด้วยความยากลำบาก
 
"หวานไม่ผิดอะไรหรอก  " ภัทรนนท์  พยายามอธิบายแต่คุยกันมาเกือบชัวโมงแล้วเขาก็พูดอยู่แค่นี้ มันไม่ได้ทำให้ นัฐรชาเข้าใจเขามากขึ้นเลย
 
"ไม่ผิดแล้วทำไม เราต้องเลิกกัน"
 
"ผมมีเหตุผล ส่วนตัวน่ะหวาน"
 
"แต่เรารักกันน่ะภัทร ความรักที่หวานมีให้คุณหล่ะไม่มีค่า มีความหมายสำหรับคุณเลยหรือ"
 
วันเวลาที่ผ่านมา นัฐรชาได้ทุมเท พลังกายพลังใจให้กับความรักของหล่อนกับเขามาโดยตลอด แล้วทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ ทำไมมันถึงมีวันนี้ มันเลวร้ายมากๆสำหรับหล่อน เพราะหล่อนไม่เคยเผื่อใจไว้สำหรับเรื่องนี้

#############

"ยายหวาน ฉันได้ข่าวมาว่า นายภัทรของแก เขาไปควงอยู่กับยายพลอย น้องปีหนึ่ง น่ะแก... ฉันน่ะสืบทราบมาว่า ยายน้องคนนี้เป็นลูกคนมีกะตังค์เข้าขั้นมหาเศรษฐีระดับต้นๆของเมืองไทยด้วยน่ะ และอีกอย่างพ่อของน้องเขาน่ะเป็นนัการเมืองระดับรัฐมนตรี... ประมาณนี้แหล่ะ ฉันว่าน่ะ นายัทรอ่ะมันกะจะเกาะผู้หญิง..."
 
"ยายดาวนี่ พูดเรื่องบ้าบอ อะไรอีกเง้อ  เห็นไหมว่าเพื่อน อ่ะมันไม่..."
 
"อ้าว ยายนิ๊ง นิ ฉันก็รายงานความเคลื่อนไหวนายภัทรมันน่ะ พูดไปก็ไม่น่าเลยเนาะ  ทำตัวให้พวกเราหลงคิดว่าเป็นคนดี มาดีแตกตอนปี4 จนได้ คิดดูน่ะ คบกะยายหวานตั้งแต่ปี1 ..."
 
"ยัง ยังไม่หยุดอีก เลยพูดได้แล้ว เปลี่ยนเรื่องๆๆ "
 
"หวานไม่ได้เป็นไรสักหน่อย เลิกคิดไปนานแล้วเรื่องนั้น รู้ตัวตอนนี้ดีกว่า ให้เขาหลอกต่อไปอีกนาน"
 
"ใช่ยายหวาน ฉันก็ว่าแกคิดถูก"  ดาราราย หรือดาว พูดสนับสนุนความคิดของนัฐรชา แม้นข้างในจะยังเจ็บปวดแต่ นัฐรชาบอกกับตอนเองว่า "ต้องไม่แสดงออก สักวันหนึ่ง  สักวันหนึ่งและสักวันหนึ่งเธอจะลืมเขาและความเจ็บปวดนี้ให้ได้"
 
"เอ่อ อีกอย่าง เราก็ใครจะจบกันแล้วฉันมีอะไรมานำเสนอหว่ะ " ดาราราย พูดขึ้นอีก เหมือนหล่อนเป็นประชาสัมพันธ์ของกลุ่ม
 
"อะไร อีกยายดาว หาเรื่องหาราวมานำเสนอ มีแต่เรื่องดีๆ" น้ำเสียงติดประชดประชันเล็กน้อย แต่ไม่มีใครถือโกรธกัน เพราะความเป็นเพื่อน
 
"ฉันมีของฉันก็แล้วกันน๊า " ดารารายพูดด้วยน้ำเสียงที่มันใจว่าสิ่งที่เขาจะนำมาเสนอนั้น เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุด
 
"เอ้าๆๆ ว่ามาแกมีไร มานำเสนอ " เพื่อนในกลุ่มต่างเรียกร้อง
 
"ฉันมีโครงการค่ายอาสาฯของชมรมมาฝาก..."
 
"เง้อๆๆ " ทุกคนร้องเป็นเสียงเดียวกัน "คิดว่าเรื่องอะไร เรื่องแค่นี้นี่น่ะ"
 
"เอ้ย มันไม่ใช่แค่นี้ เหมือนที่พวกแกคิดน่ะ ครั้งนี้ชมรมจะไปออกค่ายที่เชียงใหม่บนดอยสูงงงงงงงง "  ทำเสียงให้สูงเหมือนดอยไปด้วย "และที่สำคัญ  เขารับจำนวนจำกัด และฉันก็ได้ใบสมัครมาแล้วด้วย ใครจะไปฉันจะให้..." ดารารายยังอวดอ้างสรรพคุณไม่ทันจบเสียง เสียงหนึ่งพูดขึ้น
 
"ขอฉันหนึ่งใบ ฉันอยากไปเข้าร่วมโครงการนี้ฯ"  
 
"เอ้ย ไปทำไมอ่ะหวาน แกจะบ้าไปกับยายดาวหรือ ไม่เห็นจะสบายตรงไหนเลย ออกค่ายบนดอย  ไม่มีอะไรสักอย่าง ฉันไม่อยากไป"เพือ่นอีกคนในกลุ่มเสนอความคิด
"อันนี้รับ เฉพาะคนสมัครใจโว้ยๆๆ อ่ะ หวาน ให้แก 1 ชุด ใครไปอีก เหลืออีก 3ชุด มีไหม ไม่มีฉันไปคืนที่ชมรมแล้วน่ะ"
 
ตกลง 5สาวได้เข้าร่วมโครงการค่ายอาสาฯของชมรมกันครบทีม มีตารางเวลาการเข้าค่ายครั้งนี้อยู่ในมือแล้ว
 
อย่างน้อยคงช่วยให้หล่อนมีอะไรๆทำ อะไรๆคิด มากกว่า นั่งคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ ภัทรนนท์