ความรักหรือความทุกข์ที่อยู่ในใจฉันเธอเคยสนบ้างไหม?

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม ดังนั้นทั้งหมดจึงเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั้งวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะเกือบจะจมแล้ว ความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ ความรวยแล่นเรือผ่าน ความรวยตอบว่า "ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยเงินทองและเงินแล้ว มันไม่มีที่ให้คุณ"ความรักจึงตัดสินใจจะถามความเห็นแก่ตัว ซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรืองาม "ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย" "ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณนะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย" ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก ความเศร้าตอบว่า "โอ้ ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ" ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังสุข ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา "มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง" เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่าใครเป็นผู้ใจดีคนนั้น เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้น ความรักจึงถามความรู้และคนแก่คนอื่นๆ "ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน" ความรู้ตอบว่า "เวลา" ความรัก "แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันหละ" ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า "ก็เพราะมีเพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่แค่ไหนน่ะ"