เพื่อนก็ไม่ใช่ แฟนก็ไม่เชิง

-

เขียนโดย LanLaC_1

วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.06 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,653 อ่าน
แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) เพื่อนคนนี้...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เฮ้ย! ไอนิกซัสตัวแซบนั่นมันจะกลับมาที่ไทยเรอะ!!!"
"เออดิวะ ฉันก็เพิ่งจะรู้มาจากอีเฟรนด์อ่ะ"
"โห  อีนิกกลับมาพวกเราคงทำการบ้านได้ดีกว่านี้"
-_- >>> ^_^ ทุกคนเพ่งสายตาไปที่เจ้าตัว ที่พูดเรื่องที่ไม่น่าให้อภัยขึ้น
"เอ่อ...งั้นฉันไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า"
"เฮ้! ไงทุกคน ฉันกลับมาแล้วโว้ย!!!"
เสียงเพื่อนตัวแซบของพวกเขาดังมา...
"เฮ้ย พวกเราไปรับมันหน่อย เฮ้!!!"
ทุกคนเฮกันยกใหญ่ที่เพื่อนกลับมา
                                            ............................................
หวัดดี ฉันชื่อ เฟรนด์ เป็นสาวน้อยผู้น่ารักที่ตอนนี้กำลังปวดหัวกับเพื่อนชื่อนิกซัสที่โทรมาบอกว่าจะกลับมาจากอังกฤษแล้ว เพื่อนคนนั้นก็คือเพื่อนสนิทที่สุดของฉัน แล้วในตอนที่ฉันโทรไปบอกพวกเพื่อนผู้ชายที่อยู่ห้องเรียนเดียวกัน มันก็แทบจะบินไปที่สุวรรณภูมิเลย มันดีใจมากที่นิกกลับมา(ดีใจเพราะกะจะดูแลอย่างดีตอนทำการบ้านก็ขอลอกไง เพราะหมอนี่เก่งมาก-_-) ฉันเลยให้พวกมันรับนิกมาที่บ้านฉัน เพราะมันบอกว่าตอนกลับมายังไม่มีที่พัก ที่พักเดิมที่เคยอยู่ก่่อนไปเรียนอังกฤษ ก็มีญาติพักไปแล้วเลยไม่อยากรบกวน(ญาติไม่รบกวน แต่รบกวนเพื่อนTOT) แต่ที่หนักใจกว่านั้นคือ ตอนนี้ฉันกำลังคบหาอยู่กับ พี่ไนท์ ผู้ชายขี้หึงที่สุดที่ฉันเคยคบมา(แสดงว่าหล่อนคบมาหลายคนแล้ว>////<)แล้วการที่อีนิกมันมาพักด้วย มีหรือจะไม่...
"เฮ้!!! ที่ร้ากกก เค้าคิดถึงจางงเล้ยยยย^O^ที่รักเปิดประตูให้หน่อย"
โห พูดถึงปุ๊บก็มาปั๊ป เร็วทันใจจริงๆ สงสัยต้องใช้บริการบ่อยๆ (ว้ายๆ เธอคิดไรเนี่ย)
"ค่าๆ พี่ไนท์รอแป๊บน้า"
แล้วฉันก็ลุกไปเปิดประตูให้ พอเปิด เค้าก็กระโดดมากอดฉันจนตัวจาลาลายแว้วววว
"เอ่อ...พี่ไนท์ค่ะ เฟรนด์อายเค้า"
"งั้นก็เข้าห้องสิค่ะ"
"เอ่อ...ค่ะ"
ถึงเค้าจะมือไวใจเร็วไปหน่อย แต่เค้าก็น่ารักนะจะบอกให้
"พี่คิดถึงนะรู้ไหม"
แล้วเค้าหอมเข้าที่แก้มฟอดใหญ่ จนหน้าฉันขึ้นสี
"พี่อ่ะ>////<"
"เขินเหรอคร้าบ"
"..."
ยังจะถามอีก แล้วพอเห็นฉันไม่ตอบก็เลยรู้ว่าฉันรู้สึกยังไง เค้าเลยจูบฉันต่อเลย
..............................................
"อื้อ...อื้อ"
ฉันเริ่มครางเพราะหายใจไม่ออก เค้าจูบฉันหลายนาทีจัด จนทนไม่ไหว แล้วเค้าก็ถอนจูบ
"พี่ไนท์ค่ะ เฟรนด์มีเรื่องจะคุยด้วย"
"อะไรล่ะครับ"
แต่เค้าก็ไม่วายยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็พรมจูบไปทั่วตัวฉัน จนมีรอยแดงๆ เต็มไปหมด
"เอ่อ...ถ้าน้องเอาเพื่อนเข้ามาอยู่ด้วยคงไม่เป็นไรนะค่ะ พอดีว่าเพื่อนมันไม่มีที่อยู่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก พ่อแม่ก็ไม่อยู่ มันเลยมาอยู่กับเฟรนด์ ถ้าพี่เจอคนแปลกหน้าในห้องเฟรนด์ ไม่ต้องตกใจนะคร่า"
"หญิงหรือชาย"
"หญิงสิค่ะ หญิงอยู่แล้ว^_^"
"อืม...งั้นพี่ก็ไม่ขัดน้องอยู่แล้วจ๊ะ เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ ช่วงนี้งานยุ่งมาก ขอโทษน้า"
คงงานยุ่งจริงๆ แหละ เพราะปกติถ้าไม่มีอะไรก็คงอยู่กับฉันอีกนาน
ฉันจำเป็นต้องโกหกไปเพราะว่าถ้าบอกไปว่าชาย เค้าคงไม่ให้อยู่ด้วยแน่ๆ แล้วฉันก็ต้องปกปิดเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ สินะ เฮ้ออออ!!!
"เฟรนด์รักพี่นะ"
"พี่ก็รักเฟรนด์จ้า"
"บาย"
"บาย"
หลังจากที่พี่ไนท์ไปได้ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงเคาะประตู สงสัยลางสังหรณ์จะเป็นจริง...
"หวัดดีคร้าบบ ที่รัก เราไม่ได้เจอกันนานเลยน้า จุ๊บๆ"
 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา